Goriz Nakhasteh

۱

ﻓﺮﻫﻨﮓ وﺣﻴﺪ در ﺳﺎل ١٣١٠ در ﻫﻤﺪان ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪ. از ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در داﺧﻞ و ﺑﻴﺮون از ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺷﺪ. ﺗﺤﺼﯿﻼت اش را در ﻣﻘﻄﻊ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ در رﺷﺘﻪ ی ﺣﺴﺎﺑﺪاری و اﻣﻮر اداری و ﭘﺲ از آن در دوره ﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮد. آﻗﺎی وﺣﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺮوج ﭘﺮﻣﺎﺟﺮاﻳﺸﺎن از اﯾﺮان، در ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺄت ﻣﺪﯾﺮه و ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﻮد. ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪﻳﺮ ﻳﮑﯽ از ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎی ﻣﺼﺎدره ﺷﺪه ﺑﻪ ی ﻣﺮﺑﻮط ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن اﻳﺮان ﻣﻤﻨﻮع اﻟﺨﺮوج ﺷﺪ. ﹺ ﻫﻤﺴﺮش در ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن اﻳﺮان در اﻣﺎ از زﻣﺎن دﺳﺘﮕﻴﺮی ﻫﻤﮑﺎران ٢٢ آذر ﺳﺎل ١٣۶٠ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک آﻧﻬﺎ در ﮔﺮﻳﺰی ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ از ﺗﻌﻘﻴﺐ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧ ﺒﺎل دﺳﺘﮕﻴﺮی ﻫﻤﺴﺮش، ﮔﻴﺘﯽ وﺣﻴﺪ، ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻨﻬﺎن و ﭘﻨﺎه ﮐﺸﻴﺪه ﺷﺪ. آﻧﻬﺎ ﭘﺲ از ﭼﻬﺎرﻣﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ و ﭘﺮ از ﺗﺮس و اﺿﻄﺮاب ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺧﺮوج از اﻳﺮان ﺷﺪﻧﺪ.

ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ رواﻳﺖ آﻗﺎی وﺣﻴﺪ از اﻳﻦ ﻣﺎه ﻫﺎی ﭘﻨﻬﺎن زﻳﺴﺘﻦ و ﮔﺮﻳﺰ اﺳﺖ.

۲

دوﺷﻨﺒﻪ ٢٣ آذر ١٣٦٠ ﻪﭼ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ ؟ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺮﯾﻢ ﯾﻦ ﺷﻮد ﺑﻪ ا ﯽﻧﻤ ؟

را اداﻣﻪ داد . ﯾﮕﺮ د ﺣﺎﻻ

ﯽ ﺻﻮرت زﻧﺪﮔ

آن ی و ﻫﻤﻪ ،ﻧﺪردا ﯿﻢ ﻫﻢ ﺑ ﻫﺎ

ﻫﻢ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﯿﻢ ﺗﺮﺳﯽﻣﺎ ﻣ . دﻫﻨﺪ ﯽ راه ﻧﻤ

ﯾﺰاﻧﻤﺎن ﻋﺰ

ی ﻫﻢ ﺑﺮا

. ﺧﻮدﺷﺎن ﻓﺮار ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ؟ ؟ﯽ و ﺗﺎ ﮐ ﻣﺎدر زن ﻨﻣ ﯿﻦ اوﻟ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ ﯾﻦا . ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ

ﻣﺎ ﯽ زﻧﺪﮔ و ﻫﻢ ﺑﺮا

ی

ﺰل ﺑﻌﺪ از ﻓﺮارﻣﺎن ﺑ ده و ﻮ ﺑﮕﺬرد و روﺷﻨﺎ

از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ی

ﻓﺮار ... ﯾﻢ ﮐﺮد

ی

ﺗﺎ دوره

ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ . ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺧﺖ ﯿﺪﯾﻢ ﺸﮐﯽﻣ

ﺳﺎل دو ﯽﻃ

ﯾﯽ

ﯽﻧا ﺑﺤﺮ ی

آن ﺣﺎدﺛﻪ واﻗﻊ ﺷﺪ ، ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺼﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷ

ﺧﻮد دوﺑﺎره ﺑ

ﺣﻀﻮر در ﺧﺎﻧﻪ

ﭼﺮاغ ﺳﺒﺰ را

ﯽوﻗﺘ . ﯿﻨﯿﻢ ﺒ

ی

یﺑﺮا

ﯿﺘﯽﮔو ﺧﻮد

دﺳﺖ ﻟﺒﺎس ﺑﺮا

دو ﯾﮑﯽ ،ﯽﻘﯾﻗﺎ در د ؛ﯾﻢد ﻣﺎدر ﮐﺮ

ﯿﻦ

ی

یﺧﺎﻧﻪ

ﻣﺎدر را ﮔﺮﻓﺘ .ﯿﻢ

ﮐﻮﭼﮏ ﺧﻮد ﺷ ﺪه، راه ﺧﺎﻧﻪ

ی

ﺑﺎ ﻫﺮاس و ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﻏﻢ ﯾﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ در آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﻮاب ﺑ ﻪ

.ﯿﺪ رﺳ ﺷﺐ

ﺑﻮد ﺳﺎﻋﺖ

از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪ ﻗﺮار .ﯾﻢ

. آﻣﺪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺻﺒﺢ ﻫﻤﺮاه ﻫﻤﺴﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ

ﯾﺎزده ﯽ در ﻣﺤﻠ

ی

ﻪ ﺑ ﯽ ﻣﺠﻠﺴ ﭘﺎ ﮐﻨﻨﺪ و ﺧﺪﻣﺎت آن ﺷﺠﺎﻋﺎن را اداﻣﻪ ﺗﻮ در ﺧﻄﺮی ﯿﺑ ؛ ﺎ زودﺗﺮ و ﺑﺎ ﻫﻢ از ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ روی ﺣﺮف ﺧﻮد ﻣﯽ - ﺧﻮاﻫﻢ رﻓﺖ ؛ ﻓﻼﻧﯽ ﻣﯽ آﯾﺪ و ﻣﺮا ﻫﻤﺮاﻫﯽ . ﮐﻨﺪ ﻣﯽ

ﺑﺎ ﺟﻤﻌ ﯾﮕﺮ د ﯽ

ﺎﺿﺮ ﺷﻮد و ﺣ نﯾﺰا ﻋﺰ ﯿﺎب در ﻏ

. داﺷﺘﻢ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺘﯽﮔ» :

دﻫﻨﺪ. ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﹸﻪ ﻧ اﯾﺴﺘﺎد ﻤﯿﻦ ﻫ ﺑﻪ . !ﻧﻪ : » ﮔﻔﺖ ﺳﺒﺐ ﯾﻢ و وﺑﺮ ﻪ ﺑ ﻫﺮﮐﺪام ﮐﺎرﻫﺎ

ی ﺻﺒﺢ ﻗﺮار

ﻣﺮﺳﻮم و ﺧﻠﻖ و ﺧﻮ ﯿﺘﯽﮔی

«.ﯿﻢ ﺑﺮﺳ ﯾﻤﺎن

ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺖ

ﯾﺎزده

ﻧﮕﺮان «. ﻧﺒﺎش ﻣﻦ

 ﻣ ﺴﮑﻦ و ﻣﺨﺪر ﮐﻪ

وﻟﯽ ﻣﮕﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﻮد ؟ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و ﺑﻪ دﻟ ﺑ ﯿﻞ ﯿﻤﺎری و ﻣﺼﺮف اروﻫﺎ د ﺷﺐ ﻗﺒﻞ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد در ﺟﻤﻊ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻏ ﯿﺮ اﺳ ﯽﮕﻫﻤ وا از ﯿﺮ ، ﮐﺮدﯽ ﻋﻤﻠﺶ ﻣ

ی

آﻣﺎده ﯾﺪﺑﺎ

ی

ﻣﻌﺠﺰه ﺑ ،ﻮد ﭼﺮا ﮐﻪ در ﺳ ﺎل - ﺣﻀﻮر ﻧﺪاﺷﺘ ﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑ ﯿﻤﺎرﯾﺶ ﹺ ﻫﻢ ﺗﺄﺧ

ﻣﻮﻗﺖ او ﻓﻘﻂ

از ﻧﻈﺮ ﺣﻔﻆ و رﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ، ﺑﻠﮑﻪ اﺻﺮار داﺷﺖ

ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﯾﻦو ا ، ﺧﺪﻣﺘﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯿﺒﺖﻏ

ﯾﮏ

ﯾﯽ

ﯿﺮ

ﯽﻘﯾدﻗﺎ ﯽﺣﺘ

یﻫﺎ

اﯾﻦ روﯾﻪ را ﺑﺎ وﺳﻮاس ﻫﻤﯿﺸﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽ ، ﮐﺮد اراده و ﺣﺎﻻ ﻣﻘﺮر ﯿﻦﭼﻨ ﯽاﻟﻬ ی

از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻫﻤﺮاه ﻣﻦ از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮد ،

او ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﺑ ﯿﺎورد ﺑﺎر د ،ﯾﺮ ﺗﻘﺪ ﻫﺮ ﺑﻪ.

ﯾﮕﺮ

یﺑﺮا ﯾﯽ رﻫﺎ

رﻧﮕﺶ ﻪ را ﺑ . ﺳﺮ ﮐﺮد

ﺑﺰرگ ﺳﻔ

ﻧﻮﺑﺖ ﻗﺒﻮل و

ﯾﻦو ا

ﯿﺪ

ی روﺳﺮ

ﮐﺮده و اﮔﺮ از و از آﻧﺠﺎ ﻓﮑﺮ و ﺧ

دﺷﻤﻨﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎ

ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨ ،ﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ز

ﺒ ﺻﻼح ﻧ ﻮد از ﻣﺎﺷ

ﯾﯽ

ﯾﺎد

ﯿﻦ

ﺗﺎ ﻧﺰد ﯿﻢ رﻓﺘ ﯿﺎده ﭘ ﯿﺪان ﻣ ﯾﮏ

ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻄﺮ ﻧﺰد .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﮏ

آﻧﺠ ﺎ ﺧﺎرج ﻣ ﯽﻣ ﯿﺮیﮔﯽﭘ ﯾﻢﺷﺪﯽ

ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮم ﺷﺪم ﻫﺰار .

او را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ رﺳﺎﻧﺪ م و ﺧﻮد ﻧ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، ﺣﺎﻻ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘ ؟ﻨﻨﺪﮐﯽﭼﻪ ﻣ ؟ﺪﻨ

.ﯾﻢﺷﺪ ﯽ ﺗﺎ ﮐﺴ ﺳﻮار

ﯿﺎل

ﯽراﻫ ﯿﺰ

ﺳﺮﺷﺎن

ﻪ ﺑ ﯾﯽ ﭼﻪ ﺑﻼ

در ﺳﺮم ﺑﻮد: آﻣﺪه آن ﯾﺎآ ؟ ﮑ را ﺷ ﻫﺎ ﭘﺮﺳﺶ و ا ﯾﺎ ﮐﻪ آ ﯾﻦ

ﯽ دوﺳﺘﺎﻧ

؟ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻫﺰاران

ﻗﺎدر ﺑﻪ د ﯾﺪارﺷﺎن

ﻨﺠﻪ داده و

ﯽﮐﺴ ﯾﮕﺮ د ﯾﺎآ ؟ﻨﺪدﻫﯽﻣ

ﻪ ﮐ ﻋﺰﯾﺰی ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎه اﺳﺖ رﺑﻮده و ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪه ، اﻧﺪ

ﻣﺸﺎﺑﻪ آن

ﯾﺎزده

ﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘ

۳

را م ﺧﺒﺮ ﺷﻮ

ﺑﺮﻣﻦ ﭼﻪ ؟ ﮔﺬﺷﺖﯽﻣ

ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻫﻤﺴﺮم ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه ، ﺑﻮد ﻫﺎ آن ﯿﺮ ﻣﺎدر ﭘ رﻧﺠﻮر و ﻣﻀﻄﺮب و ﻧ ﯾﻦ ﮕﺮان او ا

ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ؟ و ﺗﺼﻮر ا ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ﻣ ؟ دادم ﯽ

ﯾﻦ

ﺣﺎدﺛﻪ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﯽﻣ - او و ﺑﻌﺪ از او ﻣﻦ رﻫﺎ ﺑﻮد

؟ﮐﺮد و ﭼﻪ ﺣﻮادث ﺗﻠﺦ و دردﻧﺎ ﮐ ﮐﻪ ﯽ ﯾﮑﺎﯾﮏ اﺗﻔﺎق ﯾﺎآ ﯽوﻟ . ﻓﺘﺎد اﯽﻣ

ﯾﻢ

ﯾﻦ ﻘﺖ ا ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺎﻻ در ﻫﻤﻪ ﺣﺎل ﺗﺮس ﻫﻤﺮاﻫﻢ و ﺑﻮد، را از ﻣﻦ ﺳﻠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد . ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ ﮔﺮﭼﻪ

داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷ ﯿﺣﻘ ؟ﻢﯿ

ﯽ ﻫﺮاﺳ ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯾﮕﺮ و د

ﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﻢ و

ﻓﮑﺮ و ﺧ

وﺣﺸﺖ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ آﺳﺎ

ﯿﺎل

ﯾﺶ

اﻣﺎن .دادﯽﻧﻤ

اﺿﻄﺮاب و ﺗﺸﻮ . ﯿﺪم رﺳ ،ﺷﺪم ﯽﻣ ﺣﺎﺿﺮ

ﺳﺎﻋﺎت را ﺑ ﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﮕﺬراﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﮐﺎر دوﺳﺘﻢ ﮐﻪ در آن روزﻫﺎ ﺑﺮا

ﯾﺶ

ﯽوﻟ ،

دوﺳﺘﻢ ﻫﺮ

رﻓﻊ ﺑ ﯿﮑﺎری

ﯽ ﻬﮕﺎﻫ ﮔ

ی

ﯾﺎد ﭼﻨﺪ ز ﺑﺎﻫﻮش و ﺳﺮ ﯾﻊ اﻻﻧﺘﻘﺎل ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ ﮔﻮﯾﺎ ﺻﻮرت و ﺣﺎﻟﻢ ﭼﻨﺎن ﻧﺰار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ »: ﮔﻔﺖ ﻧﺎراﺣﺖ و ﺑﺪ ! ﺣﺎﻟﯽ

«؟ ﭼﻪ ﺷﺪه

ﮔﻔﺘﻢ را ﯾﺖﺣﮑﺎ ﯿﺘﯽﮔ ﻣﻦ و ی و او ﺑﺮا ﺳﺨﺖ ﻧﮕﺮان ﺷﺪ و ﺑﻪ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮو رﻓﺖ و از ﺑﺎﺑﺖ آن ﮐﻪ ﺗﺴﮑﯿﻨﻢ دﻫﺪ ﺣﺮف ،زد ﯾﯽﻫﺎ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ رﺳ ی ﻣﺸﺘﺮ ﯿﺪن ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺧﻮد ﺷﺪ ﻣﻦ. ﻫﻢ ﺧﻮد را ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮدم و ﺳﻌ ﯽ داﺷﺘﻢ ﮐ ﻤﺘﺮ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻨﺪﯿﺑ ، . ﯾﺸﻢ از ﺧﺪا اﻣﻦ و اﻣﺎن و راﺣﺘ ﯽ و ﻧﺠﺎت ﯽﻣ ﻃﻠﺐ ﮐﺮدم و در دل دﻋﺎ . ﺧﻮاﻧﺪم ﯽﻣ ﯽﺳﺎﻋﺘ از ﺣﻀﻮر م در آﻧﺠﺎ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﯽﺟﻮاﻧ ﮐﻪ وارد ﺷﺪ و آﻣﺪ ﯾﻢﺳﻮ ﻪ ﺑ . ﯽ در ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮد د ﯾﮕﺮان ﯾﺶﺻﺪا را ﻧﺸﻨﻮﻧﺪ ﮔ : ﺖﻔ - ﺑﺒﺨﺸ ،ﯿﺪ ی ﺷﻤﺎ آﻗﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﻧﮕﺮان از ا ﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ و ﺑﺪون اراده ، ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ دادم. و او آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ : - ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑ ﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻼع ﺑﺪﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎدر ی ﺧﺎﻧﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ی ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺮوﯾﺪ . ﭘﺮﺳﯿﺪم : - ﭼﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ؟ﭼﺮا ؟ : ﮔﻔﺖ - ﺗﺎ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ ﯿﺶﭘ ﯽ ﺳﻪ ﭘﺎﺳﺪار در ﺗ ﯿﺐﻌﻘ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﺎدرﺷﺎن ر ﯾﺨﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑ ﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﯾﺎدز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ی ﺧﻮدﺗﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ . ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪ در و ،ﯾﺪ دﻫﺎن و ﮔﻠﻮ ﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﺧﺸﮑﯽ . ﮐﺮدم او ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺤﻞ را ﺗﺮک ﮐﺮد و . رﻓﺖ رﻧﮓ از رو ﻪ ﺑ ﯾﻢ ﮔﻠﻮ ؛ﯾﺪﭘﺮ ﯾﻢ درد آﻣﺪ و ﺗﺮس ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ی ﯽﻣﻌﻨ . ﺷﺪ ﯽ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﺴﺘﻮﻟ ﺣﻀﻮر ﭘﺎﺳﺪار را در ﺗﻌ ﺑﺎﻗ ﯿﺐﻘ ﯿﻤﺎﻧﺪه ی ﺟﻤﻊ ﻧﻪ ﻧﻔﺮی ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ و ﺑﺎ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺗﻠﺦ و ﺗﮑﺮاری از ﺣﻮادث ﻣﺸﺎﺑﻪ ، یﺧﺎﻧﻪ یﺻﺤﻨﻪ ﻣﺎدر زن را ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮﻫﺎ ﯾﺶ . ﮐﺮدم ﯽﻣ ﻣﺠﺴﻢ ﺗﻠﻔﻦ در دﺳﺘ ﺮﺳ ؛ ﻢ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟ ﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮم زﻣﺎن در آن آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ، ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدم و ﻣﺎوﻗﻊ را ﺧﻼﺻﻪ ﮔﻔﺘﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺟﺎ ی او را ﺗﻐ ﯾﺖﺣﮑﺎ . دﻫﻨﺪ ﯿﯿﺮ ی را ﺑﺮا دوﺳﺘﻢ ﻧ ، ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺰ و در ﺣﺎﻟ داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻧﻤﮐﻪ ﯽ ، ﺑﮑﻨﻢ ﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ اﺑﺘﺪا ﺑ ﯾﺎد ﻪ ﯿﺒﻢﺟ ﯾﺎت ﻣﺤﺘﻮ اﻓﺘﺎدم ﺗﺮﺳﯽ. ﻣ ﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﭼ ﯿﺪم ﮐﻪ در ﺟ ﯿﺐ داﺷﺘﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﯽﮐﺴ ی ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﺸﻮد: یا ﻧﺎﻣﻪ ﯾﺪﺷﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل و اﺣﻮال ﯽﭘﺮﺳ از دوﺳﺘ ﺑﻪ ﯽﻤﯾﻗﺪ ﯽ ﻫﻤﺮاه ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎره ی

٤

؛ ﺗﻠﻔﻦ دو ﺳﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ یﺑﺮا ﯿﺮ ﻣﺎدر ﭘ ﺻﺤﺖ و ﺳﻼﻣﺖ در ﺟ ﻢﯿﺒ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﺧﻼﺻﻪ ﻫﺮ ﭼ ﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﻣﺪرک ﺟﺮﻣ ﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑ ﯿﺎﯾﺪ و دردﺳﺮ ی ﺑﺮای ﮐﺴﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ. درﺳﺖ ﺑ ﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم ﭼﻪ در ﺟ ﯿﺐ داﺷﺘﻢ ﯽوﻟ ، ﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑ دﺳﺘﻢ آﻣﺪ ﭘﺎره ﮐﺮ دم و ﺑﻪ ﺧ ﯿﺎﺑﺎن رﻓﺘﻢ. ﮔﻤﺎن ﯽﻣ ﮐﺮدم ﭼﺸﻢ ﯾﯽﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﯾﺎ ﻣﺮاﻗﺐ ﺣﺮﮐﺎﺗﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ و و ﻣﺮا ﺗﻌﻘﯿﺐ . ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﺑﺮای آن ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺎ ﻧﺸ ن دﻫﻢ و ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه ﯿﺎﻟﯽﺧ ی را اﻏﻔﺎل ﮐﻨﻢ ، ﮔﺎﻫﮕﺎﻫ ﯽ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺷﯿ ﺎی ﻫﺎ وشﺮﻓ دﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪهﭼ ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﻣﯽ ، اﯾﺴﺘﺎدم و از ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻫﻢ ﭼﻫﺮ . ﮐﺮدم ﻣﯽ ﯽﺳﺆاﻟ ﻨﺪ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺎت ﻫﻤﺮاه ﺗﺸﻮﯾ ﺶ و اﺿﻄﺮاب ﺑﻮد ﯽوﻟ ، ﻓﺮﺻﺖ ﯽﻣ داد آرام آرام ﺑﺮاﻋﺼﺎﺑﻢ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮم و ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮا ی آﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﯾﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ ﺗﺼﻤ . ﯿﺮم ﺑﮕ ﯿﻢ ﯿﺮﻏ از ﻣﻦ، ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﯾﺴﺖ از ﻧﺰد ﯾﮑﺎن از ﺣﺎدﺛﻪ ﺧﺒﺮ و ،ﺷﺪﯽﻣ دار او ﻋﻤﻮ ی زﻧﻢ ﺑﻮد . ﯽ ﺳﺎﻋﺎﺗ ﻗﺒﻞ و ﺑﺪون آن ﮐﻪ از آﻧﭽﻪ ﭘ آﻣﺪه ﯿﺶ ، ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷﻢ ﯽﺗﻠﻔﻨ ، ﺑﺎ او ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ ﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدم ؛ او ﺑﺰرگ ﺧﺎﻧﻮاده ی ﻫﻤﺴﺮم ﺑﻮد . روزﻫﺎ  ﻣﻌﻤﻮﻻ ﹺ ی ﺑﺪ ﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﭘﺎﺳﺪار و ﯾﺎ ﭘﺎﺳ ﺪ اراﻧﯽ ﺑﻪ در ، رﻓﺘﻨﺪ ﻣﯽ ایﺧﺎﻧﻪ ﮔ ﻔﺘﺎر ﺗﻠﻔﻨ آن ﯽ ﻫﺎ را ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﻧﺎﻣﯽﻣ ﯽﻣ ﻗﺮار ﯾﻦ ﺑﺎ ا ؛ ﯿﺪﯾﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﻃﺮ ﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﺎوﻗﻊ را ﺑﻪ ﻋﻤﻮ ﺑﮕﻮ ﯾﻢ ﯿﻢ ﭼﻮن ﺑ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻦ ا ﮐﺜﺮ اﺣﺒ ﯾﺮزﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺎﺷﺪ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻫﻤ ﯿﺸﻪ ﯿﺐ در ﺟ ﯾﺎﻟﯽ ﭼﻨﺪ دور آﻣﺎده داﺷﺘﻢ و ﺗﻌﺪادش ﻫﻢ آن ﻗﺪر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻫﻨﮕﺎم ی ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﺪرک ﺟﺮم ﺑ ﻪ . ﯾﺪ ﺣﺴﺎب آ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اﻓﺮادی را ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﺗﻌﺪاد دور ﯿﺒﺸﺎن ﺟ ﯾﺎﻟﯽ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل و ﻣﺘﻌﺎرف ﺑ آن ، ﺑﻮد ﯿﺸﺘﺮ ﻫﺎ را ﻣﺠﺮم داﻧﺴﺘﻨﺪ و ﯽﻣ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﯽ ﺷﺎن ﻣ ﻇﻣﻮ ﻒ ﺑﻮده در روز از ﻃﺮ ﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮ ﯽﻣ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺟﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﮐ و ﻨﺪﻨ ﺑﺎ ﻣﻈﻨﻮن ﺧ ﯿﺎﻟﯽ ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار . ﯾﻨﺪ ﻧﻤﺎ مﯿﺮ در ﻣﺴ ﭘﺸﺖ در ﯿﻮﺳﮏﮐ ﯿﻦ اوﻟ ﺗﻠﻔﻦ ا ﯾﺴﺘﺎدم . دﺧﺘﺮک روﺳﺮ یﺳﺮ ﻪ ﺑ ی ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺮف زدن ﺑﻮد و ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎ ﯾﺶﻫﺎ ﺣﺮف ﺷﺪم ﺗﺎ ﯽﻣﭘﺎ ﻪ ﺑ ﺗﻤﺎم ﺑﺸﻮد را ﯽ و ﮔﻮﺷ ﺑﮕﺬارد ﯽوﻟ ، او ﮔﺎﻫ ﯾﺮز ﯽ ﯽﻤﭼﺸ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑ ﯽﻣ اﻋﺘﻨﺎ ﻫﻤ ﯽ ﭽﻨﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮ ی ﺧﻮد ﯽ ﻃﻮﻻﻧ را اداﻣﻪ ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ .دادﯽﻣ ﻢ از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ زودﺗﺮ ﮐﺎرم را ﺑﮑﻨﻢ و ﭘ ﯿﺎم را ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و ﺑﻌﺪ او دوﺑﺎره ﻣﺸﻐﻮل ﯽوﻟ .ﺷﻮد ا ﮔﺮ ا ﯾﻦ ﻻﺑﺪ ، ﮐﺮدم ﯽﻣ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻮک ﯽﻣ ﺷﺪ و از ﮐﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮐﻪ آن ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه ی ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻈﻨﻮن در ﯾﺪﺷﺎ ؟ﺷﺪﯽﻧﻤ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫ و ﺶ اﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﯿﺪ ﻓﻬﻤ ک و ﺑﻪ ﺣﺮف ﯾﺶﻫﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ داد و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺧﻨﺪان از ﻣﻦ ﻋﺬر ﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺪر آن . ﯾﺶ ﺗﺸﻮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯽﻣ ی ﻧﻤﺮه ﯿﺪم اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﯽﻟ ، و ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ی ﺗﺸﻮﯾﺶ و ﻧﮕﺮاﻧﯽ وﻗﺘﯽ ﺑ ﻪ دﻧﺒﺎل ﭼﻨﺪ زﻧﮓ ﮔﻮﺷﯽ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ ، ﺻﺪای ﻋﻤﻮ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ : - ، اﻟﻮ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ . ﺳﻼم ؛ - ؟ﺷﻤﺎ - ، ﻣﻦ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﻓﺮﻫﻨﮓ . - ﻪ  ! ﯾﺎاﻟ ؟یﭼﻄﻮر ی دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﮐﻪ

٥

- ﺑﺪ. ﯿﻠﯽﺧ

- ؟ﭼﺮا -

ﭼﻨﺪ ﻣﻬﻤﺎن

ﻣﺎدر ﮔ

ﻪ ﺑ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ،ﺣﺎل ، ﻫﺮ ﺣﺎل

ﯿﺘﯽ

یﺑﺮا ﯾﻢ ﻢ ﺑﮕﻮ ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ. ﺣﺎﻟﺴﺖ

ﻮ ﻧﺎﺧ اﻧﺪه آﻣﺪه .

- آﻣﺪه ﯽﮐ ؟ - ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ،

. ﻋﻤﻮ ﺟﺎن

ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه ؟اﻧﺪ

ﯽﮐ

-

ﻣﻌﺬﻟﮏ ﯿﺑ ، ﻢ داﺷﺘﻢ

در ﺑﺎغ ﻧﺒﻮد و اﺷﺎرات ﻣﻦ ﻣ  ﻋﻤﻮ ﺟﺎن اﺻﻼ . ﺮﻓﺖﮔﯽﻧﻤ ﻄﺮب را ﻀ

! ﺑﺎﺑﺎ یا

ﮐﻪ درﺳﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ و ﮔﻔﺘﻢ : - ﻋﻤﻮ ﺟﺎن، از ﻣﻬﻤﺎن

روزﻫﺎ ﭘ ﯿﺪاﯾﺸ .ﺷﻮدﯽﻣن ﺎ

ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﮐﻪ آدم ﻣﻨﺘﻈﺮﺷﺎن ﻧ ﯾﻦو ا ، ﯿﺴﺖ

یﻫﺎ

آﻣﺪه ﺷﻬﺮک ؟اﻧﺪ

، ﺧﻮب ﺑﮕﻮ اﺳﻤﺸﺎن ﭼ از ؛ ﯿﺴﺖ

-

. ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ﻧﺎﭼﺎر ﺑ ﺳﻪ ﺗﺎ » : ﮔﻔﺘﻢ ﯾﺖﻓﻮر ﻪ

ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﯽﻧﻤ ! ﺷﻮد ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﺑﺎ رﻣﺰ و را ز

ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺮوﻧﺪ ﺷﻤﺎ ؛

ﻣﺎدر رﻓﺘﻪ ﻧا ﺪ و دﻧﺒﺎل ﮔ ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺘﯽ ، و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﺎﻧﻪ

ﭘﺎﺳﺪار ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷ

ی

یﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ

و در ﺟﺮ

«. ﯾﺎن

ﯿﺪ

- ! ﺑﺎﺑﺎ یا .. ...ﻫﺎن ،ﻫﺎن - ﯿﺪم ﺷﻨ

ﺣﺎﻻ ﻫﻢ

اﻧﺪ و ﭼﻪ ﺷﺪه ، درﺳﺖ .ﻢﻧداﯽﻧﻤ

آﻧﺠﺎ ﻧ ﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﺮده ﭼﻪ ﯽوﻟ ،

ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د

ﺧﯽﻧﻤ ﻮاﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﮕﯿﺮم از ﺧ ؛ ﯿﺎﺑﺎن ﺣﺮف . زﻧﻢ ﻣﯽ ﻗﺮﺑﺎن ﺷﻤﺎ . ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاب ﭘﺮﺳﺶ د ﻋﻤﻮ ﻧﺸﺪم و ﮔﻮﺷ را ﮔﺬاﺷﺘﻢ .

ﯽ

ﯾﮕﺮ

ﯾﺎ

و ﯽ ﻣﺬﻫﺒ

و ﺳﺮ و ﺻﺪا دﺳﺖ ی ﻓﺮوش ﻫﺎ و آﻫﻨﮓ ﻧﻮارﻫﺎ

ﺑﻮد و ﺳ ﯿﺖﺟﻤﻌ ﯿﻞ

ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﯽﺷﻠﻮﻏ

ی

ﮐﻪ ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ در اﻃﺮاف ﻧﺪ ﮐﻼه ؛ ﯾﺪم

ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم

ﮐﻨﺎر ﺧ . ﯿﺎﺑﺎن اﻃﺮاﻓﻢ را ﺑﺎ اﺣﺘ

اﻧﻘﻼﺑ

ﯽﮐﺴ ؛

ﯿﺎط

ﯽ

را ﮐﻼﻫﻢ ﻗﺮار

ﮐﻨﺪ و ﻧﺸﺎﻧ

ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺘﻢ . در ﻟﺤﻈﻪ ای آن را از ﺳﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ﺗﺎ اﮔﺮ ﮐﺴ ﯽﻣ ﯿﺒﻢ ﺗﻌﻘ ﯽ ، داده اﻏﻔﺎل ﺷﻮد. ﻫﻮا ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺳﺮﻣﺎ را در ﺳﺮ م اﺣﺴﺎس از ا . ﮐﺮدم ﯽﻣ ﻪ ﺑ ﯿﺎﺑﺎنﺧ یﺳﻮ ﯾﻦ ﹰ ا ﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﺗﻌﻘﯿﺐ ﺑﻮده واﻗﻌﺎ ، در ﻣﯿﺎ آﻣﺪ ﺟﻤ و ن رﻓﺖ

ﯽ

ﯽﮐﭙ

ﻃﺮف

ﻌﯿﺖ و ﺣﺮﮐﺖ اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺎ و

. رﻓﺘﻢ ﯾﮕﺮ د

ﮐﻼه را ﺑ ﻪ ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ

اﻧﻘﻼب ﻣﺮا ﮔﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد

اﺗﻮﻣﻮﺑﯿﻞ ﺎﭘﯿ ،ﻫﺎ ده و ﺳﻮار ﺷﺪن ﻣﺮدم در ﻣ از ﺳﺮﻣﺎ ﺳﺮم ﺑ ﻪ درد آﻣﺪه ﺑﻮد آن یﺑﺮا ﯾﺪﺷﺎ .

. ﺑﺎز

ﯿﺪان

ﺧﻮد را از ﺧﻄﺮ ﺗﻌﻘ ﮐﻨﻢ رﻫﺎ ﯿﺐ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎ ﯿﺘﯽﮔ ی

ﮐﻼه را ﺑ ﮐﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺳﺮ ﻪ

اﺑﺎ ﮐﺮدم . از ﻣﺴ ی ﻣﻘﺪار

از ، ﻫﺮ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﮐﻪ اﯾﻦ ،ﺷﻮم ﯽﺴ ﺳﻮار ﺗﺎ ﮐ

ﻪ ﺑ .

ﯿﺮ

ﺑﻪ ﻣﻨﺰل از ﯾﮑﯽ

راه را ﻃ

ﺑﺎ ﺗﺎ ﮐﺴ

ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس رﻓﺘﻢ و ﺑﻌﺪ ﭘ ؛ﺷﺪم ﯿﺎده

،ﺷﺪﯽﻣ ﯾﮏﻧﺰد

ﯽ ﮐﺮدم و

یﯿﻪ ﺑﻘ ﯽ

اﻗﻮام ﮐﻪ ﯿﺘﯽﮔ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد . ﯿﺪم رﺳ ، در ﺑﻪ ﺻﺪا در آﻣﺪ ﻄﺮب ﻀﻣ ی«؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ»و

ﻫﻨﻮز

ﺻﺎﺣﺐ داد ﮐﻪ ﯽﻣ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن

ﮔﯿﺘﯽ

زﻧﮓ

آﻧﺠﺎﺳﺖ .

٦

را ﺑﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ :

ﻧﺎم ﺻﺎﺣﺐ

ﺧﺎﻧﻪ

- ﻣﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ . ﻫﺴﺘﻢ در را ﺑ ﻪ روﯾﻢ ﺑﺎز ﮐﺮد ، و ﺑﺮای آن ﮐﻪ

دراز ﮐﺮد و رو را ﯾﻢ

ﺧﻮش ﻧﺸﺎن داده ﺑﺎﺷﺪ ، دﺳﺖ ﺑ ﯾﻢﺳﻮ ﻪ

یرو

ﺧﻮاب دﺧﺘﺮش را ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ :

اﺗﺎق و ﯿﺪ ﺑﻮﺳ

آﻧﺠﺎﺳﺖ .

- ﯿﺘﯽﮔ

، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ورود ﻣﻦ

آﻧﺠﺎ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﻧﮕﺮان در ﮐﻨﺎر دﺧﺘﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ

ﯿﺘﯽﮔ

ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑ ﺪاﻧﺪ ﭼﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎدر ﺑﯿﭽﺎره اش ﭼﻪ آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧ ﺪﮔﯽ ﻣﺎ

ﻫﺎﯾﺶ ﭼﺸﻢ یﻫﻤﻪ

ﺳﺆال

و ﺳﺎ ﮐﻨﯿﻦ آن ﭼﻪ ﮐﺮده . اﻧﺪ

اﻃﻼع داﺷﺖ .

 ،م ﺑﻮد زده ﮐﻪ ﻗﺒﻼ

ﺣﺪ ﻫﻢ او از ﻃﺮ

داﻧﺴﺘﻢ و ﺗﺎ ا

ﯽﻧﻤ آن از ﯿﺶ ﻣﻦ ﺑ ﯽوﻟ

ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯾﻖ

ﯾﻦ

ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ذﻫﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﭘﺮﺳﺶ -

اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . ﮐﺮدم ﯾﻒﺗﻌﺮ ﯾﺶﺑﺮا ،

ﻣﻌﺬﻟﮏ، آﻧﭽﻪ و ﺑﻮدم ﯿﺪه ﺷﻨ را

ﺳﺮاﭘﺎ ﮔﻮش ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، و ﮐﻠﻤﺎت را از دﻫﺎﻧﻢ و در رﺑﻮدﻧﺪ ﯽﻣ

ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧ

ﯽ

ﻣﯽﯽ ﻫﺎﯾ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻫﯿﭻ ﺟﻮ اﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ . زﻧﮓ در ﺑﺎز ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ؛ در اﻧ ﺘﻈﺎر ﮐﺴ ﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﯾﮕﺮ د ﯽ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - ؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ

و ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن ﺧﻮد را

آﻣﺪه اﺳﺖ ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ ﹰ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻧﺴﺒﺘﺎ و اﻧﺪﮐﯽ ﻓﺮﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻪ زﻧﺎن ﺑ اﺗﺎق وارد ﺷﺪ را ﮐﻪ در دﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺑﻪ زﻣ

ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﻨﺰل ﻣﺎدر ﮔ

آﺷﻨﺎ ﺑﻮد

ﯿﺘﯽ

یﺻﺪا ﯽ و ﮐﺴ ﯿﺘﯽﮔ یﺧﺎﻟﻪ یﺻﺪا ؛

در ﺑﺎز ﺷﺪ و او ﮐﻪ زﻧ ،ﺳﺎﻟﻪ دو و ﺼﺖﺷ ﺑﻮد ﯽ

. ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽ ﻫﻢ زﻧﺪﮔ

، ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﻮدی ﻣﯽ رﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻧﻔﺲ ،زد ﻣﯽ ﺳﺮﺧﯽ و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ اﻓﺘﺎد ، ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐ

ﯿﻦ

ﯿﺪ یا و ﺑﺴﺘﻪ

و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﮔﻔﺖ : ! ﭼﻪ ﺷﺪ و ﺧﺪا ﭼﻘﺪر رﺣﻢ ﮐﺮد !

ﮔﺬاﺷﺖ و در ﻣ ﯾﻪ ﻫﻖ ﮔﺮ ﻫﻖ ﯿﺎن

ا ﮔﺮ ﺑﺪاﻧ

ﯿﺪ

یوا

-

و ﻣﺎ در ﺎﻟﺖ اﻟﺘﻤﺎس

ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕ ﻣﯽ ﯿﻪ ﺣﺎﺷ ﯾﺎدز ،ﺪﯾﻮ

ﮐﺮدن او ﭼﻨ

ﻣﻌﻤﻮل ﻧﺤﻮه ﯾﻒﺗﻌﺮ ی

رﻓﺖ؛

ﯿﻦ

اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺣﺑﺎ ،ﮐﻨﺪ ﯾﻒﺗﻌﺮ ، ﺑﻮد

اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻮدﯾﻢ . ﻗﺒﻞ از آن را ﭽﻪ ﻧ ﮐﻪ او آ

آﻣ ﭘﺑﻪ ﯿﺨﺘﻪ ﺮﺧﺎش ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ : - ، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن

ﯽﻣ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ زودﺗﺮ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕﻮ .

: - ﺧﺪا رﺣﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ زودﺗﺮ از ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘ .ﯿﺪ

او ﮔﻔﺖ و

ده ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ را زدﻧﺪ از .

ﺑﺎ ﻟﺒﺎس -

آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ، ﮐﻮﭼﻪ و دم در را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﻟﻢ ر . ﯾﺨﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻮان ر

ﯾﺸﻮ یا

ی ﭘﻨﺠﺮه

ﻫﻤﺮاه

اﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ

ﻣﻘﺎﺑﻞ در ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ آن از ﯾﮑﯽ .

ﻟﺒﺎس ﭘﺎﺳﺪار ، ﺑﻮد ﯿﻪﺷﺒ ﻫﺎ

ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﯽﻫﺎ

از آن ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ :

داﺷﺖ.

۷

- ﺑﻠﻪ! - .ﻦﯾﯿﭘﺎ ﯿﺎﺑ ،ﺧﺎﻧﻢ -

ﮐﺎر دار ؟ﯾﺪ ﻣﻨﺰل آﻗﺎ اﺳﺖ ﻤﯽ ﻗﺪﯾ ی

ﯽ ﺑﺎ ﮐ

؟

- ا

ﯾﻨﺠﺎ

- . آﻗﺎ ،ﯿﺮ ﻧﺨ - ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﮐﺠﺎﺳﺖ ا ؟

را آدرس داده . اﻧﺪ

ﯾﻨﺠﺎ

ﺳ ﭘﺎﻧﺰده ﺎل اﺳﺖ ﻣﺮﺣﻮم ﺷﺪه .

ﯽﻤﯾﻗﺪ یآﻗﺎ ؛هز ﯿﺎﻣﺮ ﺧﺪا ﺑ

-

ﮐﺎر دار ... یآﻗﺎ ﯾﻢ

- ،ﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ا - اﯾﺸﺎن ﻫﻢ - ﻣﺎدرﺷﺎن ؟

ﯾﺸﺎن

ﺳﺎل اﺳﺖ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ آﻣﺮﯾﮑﺎ .

ﺷﺶ

دروغ ﺑ ﻪ

و ﺗﻤﺎم ﺗﺮس وﺟﻮد م را ﮔﺮﻓﺖ وﻟ دﯽﻧﻤ ﯽ اﻧﻢ ﭼﻄﻮر راﺣﺖ ا

ﯾﺨﺖر دﻟﻢ ﮕﺮﯾد ﯾﻨﺠﺎ و ا

ﯾﻦ

زﺑﺎﻧﻢ آﻣﺪ .

ﭘﺴﺮﺷﺎن اﺳﺖ .

- ﻣﺎدرﺷﺎن ﻫﻢ آﻣﺮ ﯿﺶو ﭘ ﯾﮑﺎ

- ﭘﺲ ا ؟ ﯿﺴﺖﮐ یﺧﺎﻧﻪ ﯾﻨﺠﺎ - ؛ﻣﻦ یﺧﺎﻧﻪ

اﺳﮑﻮ .ﯾﯽ - ﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ، ﻣﺎ دﺳﺘﻮر دار ا ﯾﻢ ﯾﯿﯿﺎﺑ ﯾﻨﺠﺎ ﻢ و ﺧﺎﻧﻢ ﮔ

ﻣﺎدر

ﯽﻤﯾﻗﺪ ﯿﺘﯽ یﺧﺎﻧﻪ ﯾﻨﺠﺎ و ا ؛ﯾﻢ را ﺑﺒﺮ

.

اﺳﺖ ﯾﺸﺎن ا

: ﮔﻔﺘﻢ

؟ﯾﺪروﯽﻧﻤ ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮔﺎﻫ

؛ ﻫﺴﺘﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﺑﻪ

- ،ﯿﺮﺧ ﻣﻦ ﺧﺎﻟﻪ ﯿﺘﯽﮔ ی - ،ﯿﺮﺧ ﻣﻦ ﺧﺎﻟﻪ ﯿﺘﯽﮔ ی - ﯾﻦا یﺑﺮا

یﺧﺎﻧﻪ

. ﺧﻮدﺷﺎن

ﮐﻪ ﻣﺎ اﻃﻼع دار ا ﯽﮔﺎﻫ ﯾﺸﺎن ا ﯾﻢ ، ﻫﺮ ﺣﺎل ﻣﻦ دﺳﺘﻮر دارم ا

یﺧﺎﻧﻪ ﯽ

ﯾﻨﺠﺎ

؛ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﺎﻫ . ﯿﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﺑ ﯾﺪند ﯽ

ﺷﻤﺎ را ﺑﺒ . ﯿﻨﻢ ﺧﺪا ﻗﻮﺗﻢ داد ﯾﻦا و

ﮐﻨﻢ و ﺧﺎﻧﻪ

ﯿﻒ را ﺗﻮﻗ

- ﻪ ﺑ

ی

ﯾﺸﺎن

ﮐﻠﻤﺎت را

ﺑﺎ وﺟﻮد ا ﮐﻪ ﯾﻦ از ﺗﺮس

و ﺧﺎﻟﻪ ﭼﻨ » : ﮔﻔﺖ ﯿﻦ

ﯽوﻟ ، ﻣﺮدم ﯽﻣ داﺷﺘﻢ

ﻧﻔﺮ از ﮐﻤ

اﯾﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﻼﻧﺘﺮی ﻫﺴﺖ ؛ ﮐﻤﯿﺘﻪ ﻫﺴﺖ ﯾﮏﺑﺎ ﯾﺪ ﺑﺮو ؛

دﻫﺎﻧﻢ ﮔﺬاﺷﺖ » : ﮔﻔﺘﻢ «.

ﯿﺘﻪ

یﺗﻮ

ورود ﺑﺪﻫﻢ ﺑﯽ «. ادﺑﺎﻧﻪ ﺟﻮاب داد :

ﻪ ﺗﺎ ﺑ ،ی ﮐﻼﻧﺘﺮ

ﯿﺲ ﺑﺎ ﭘﻠ ﯾﺎﺪ ﯾﯿﯿﺎﺑ

ی ﺷﻤﺎ اﺟﺎزه

دﺳﺘﻮر را ﺑﻬﺖ ﻧﺸﺎن . دﻫﻢﯽﻣ

- !ﻦﯾﯿﭘﺎ ﯿﺎﺑ ،ﺧﺎﻧﻢ » و ﭼﻮن ﺧﻮب ،

آن ﯽﻣﻫﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﮐﺎر د ﻟﺸﺎن ﺑﺨﻮاﻫﺪ

ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد و از ﻃﺮﻓ داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻣ ﯽ

ﻪ ﮔ  اﻟﺤﻤﺪﻟ

ﯿﺘﯽ

ﺑﮑﻨﻨﺪ : ﮔﻔﺘﻢ ،

- .ﯿﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨ

۸

ﺧﺎﻟﻪ و ﻣﺎدر ﮔﯿﺘﯽ ﺟ ﮐﻪ ﻣﺘﻮ ﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺷﺪه

آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ آوردم . ﯿﻪﯾﻋﻄﺎ و ﺿﯿﺎﺋﯿﻪ

مﺳﺮ را از ﭘﻨﺠﺮه ﺗﻮ ﺑﻮدﻧﺪ ، رﻧﮓ ﺑﻪ ﭼﻬﺮ ه ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﯾﮑﯽ .

ی

ﺶ دو دﺳﺘ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮد و ﯽﻣﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﭼ ﯾﮕﺮی د ،ﯿﺪ ﮐﺸﯽﻣ ﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻫﻢ . زد ﻣﯽ ﺳﺮش ﻣﻦ رﻓﺘﻢ ﭘﺎ ﯾﯿ ﻦ ﺗﺎ در را ﺑﺎز ﮐﻨﻢ و ﺑﺮﮔﻪ ی ﺟﻠﺐ را ﺑﮕ . ﯿﺮم ﺗﺎ در ﺑﺎز ﺷﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘ ﻨﺪ ﺑﻪ زور وارد ﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ ، ﭼﻮن دﯾﺪﻧﺪ ﻣﻦ ﻣﻘﺎﺑﻞ آن اﻫﺎ ﯾﺴﺘﺎده ام و دﺳﺘﻮر ﮐﺘﺒ ﯽ را ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ آن از ﯾﮑﯽ ، ﮐﻨﻢﯽﻣ یا ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎ را از ﺟ ﯿﺐ در آورد و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﯿﻨﮏ ﻣﻦ ﻋ ﯽوﻟ ؛ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و او ﻫﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺪاد ﮐﻪ ﺑ ﯿﺶ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ آن ﮐﺎﻏﺬ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ . دو ﻧﻔﺮ از آن از ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﻫﺎ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻨﺪ، یﺮﮕﯾو د ﻣﻘﺎﺑﻞ در ا ﻪ ﺑ . ﯾﺴﺘﺎد آن دﻧﺒﺎل . رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﻋﻄﺎﺋﯿﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﯿﻢ ﻏﺶ روی ﻣﺒﻞ وﺳﻂ ﻫﺎل ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺿﯿﺎﺋﯿﻪ ﻣﻀﻄﺮب و ﺑﺪ ﺎلﺣ ﺑﻮد. ﻫﺮ دو ورود آ ن دو ﻧﺮه ﻏﻮل رﯾﺸﻮ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻪ . ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﺗﻤﺎم ا ﺎقﺗ م ﻫﺎ و ﺣﻤﺎ و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و دﺳ ﯾﯽﻮﺘﺸ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و رﻓﺘﻨﺪ . ﺧﺪا ﻣﻌﺠﺰه ﮐﺮد ﮐﻪ ﮔﯿﺘﯽ زودﺗﺮ ر ﺘﻪ ﻓ ﺑﻮد و آن ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﮑﺮدﻧﺪ وﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻋﻼﯾﻢ ﺣﻀﻮر ﮔﯿﺘﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮد : ﯾﯽﻫﺎ ﻋﮑﺲ ﮐﻪ از ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات و ﮔﺮدن او ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻧﺴﺨﻪ ﺮ ه ﺳا ﻫﻤﺮ ، ﻫﺎ و ﻟﺒﺎس آن ﻪ ﻣﻦ ﺑ . ﻫﺎ ﻫﺎ ﻣﺎ ﻓ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻘﻂ ﺳﻪ ﺧﻮاﻫﺮ ﻫﺴﺘ ﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺧﺎﻟﻪ ، ﻫﺎی ﮔﯿﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺗﻮی اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽ . ﮐﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس یﺗﻮ ﺷﻤﺎ ﻫﺎی ﮐﻤﺪ ﺑﻮد آنﺗﺎ . ﻟﺒﺎس ، رﻓﺘﻨﺪ ﻫﺎ ﯿﺘﯽﮔ یﻫﺎ و ﺗﻮ را ﺑﻪ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻫﻤﺴﺎ آن و از ﯾﻢ ﺑﺮد ﯾﻪ ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮد ﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ وﺳ ﯿﻠﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ، ﺗﻮ را از ﺟﺮ ﯾﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻮن ﻣ ﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘ ،ﯽ آدرس آﻧﺠﺎ را ﻫﻢ دادم .« وﻗﺘﯽ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎی داﺳﺘﺎن رﺳﯿﺪ ، راﺣﺖ ﺗﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ آرام ﺗﺮ ﺷﺪ . ﺑﻌﻀ ﻧﺎﻣﻪ ﯽ یﻫﺎ ﭘﺴﺖ ﺷﺪه ی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دو ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن را ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ آن ی ، ﺑﻮد ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮐﺘﺎﺑ ﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮات دوراﻧ از ﯽ ﯽﮔﺪزﻧ را در آن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ، ﯿﺰﻫﺎیﭼ ﯽ و ﺑﻌﻀ را ﯾﮕﺮ د ﮐﻪ ﻣﺎ ﯾﺤﺘﺎج ﻪ ﺑ ﯿﻪ اوﻟ ﻧﻈﺮش رﺳ ﯿﺪه ﺑﻮد و ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ ، ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ ﯽوﻗﺘ» : ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪم آن ، رﻓﺘﻨﺪ ﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺴﺎ ﺑﻬﺎﺋﯽ یﯾﻪ ﻃﺒﻘﻪ اول، ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم و ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﻣﺮا ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ . ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺧﯿﻠﯽ وﺣﺸﺖ داﺷﺖ . ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﯽﻣو ﯿﻠﯽﺧ ﯾﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷ ،ﯿﻢ ﻪ وﻟﯽ ﺑ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻣﺮا رﺳﺎﻧﺪ «. و رﻓﺖ ﯾﻦ ﻣﺜﻞ ا ﮐﻪ ﺧﺎﻟﻪ یﯿﻠﻪ وﺳ ﻧﺠﺎت ﺷﺪه ﺑﻮد و ﹼ ﮔﺮ ﻧﻪ ﻣﺴﻠ ﹰﻤ ﺎ ﯽ ﺳﺎﻋﺎﺗ ﺑﻌﺪ از وﻗﻮع آن ﺣﺎدﺛﻪ ﻪ ﻣﺎ ﺑ ، یﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎدر ﮔ ﻪ و ﺑ ﯿﻢ ﮔﺸﺘ ﯽﻣﺑﺮ ﯿﺘﯽ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮ ی در ﻟﺤﻈﻪ ی آن ﺣﻀﻮر ﻫﺎ ﮐﻪ در ﮐﻤ ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﻦ و ﯿﺘﯽﮔ ، ﻣﺮا دﺳﺘﮕ . ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯿﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ ؟ی ﯿﺘﯽﮔ ؛ داﻧﺪﯽ ﺧﺪا ﻣ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﯽ ﻋﻀﻮ ﺑﺎﻗ ﯿﻤﺎﻧﺪه ی  آن ﺟﻤﻊ ﹸ ﻪ ﻧ ﻧﻔﺮی ﺑﻮد و ﻣﻦ ﻫﻤﺴﺮ او .. . و ﻻﺑﺪ ﺑﺎ ﯾﺪ ﻣﺮا ﻫﻢ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮای ﺑﺎزﺟﻮ ﯾﯽ اوﻟﯿﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮدﻧﺪ ﻣﯽ ؛ و اﮔﺮ ،ﻢرﻓﺘﯽﻣ ﻣﻦ ﻫﻢ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﻘ ﯾﯽ رﻓﺘﻨﺪ! ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﻫﻢ یﺻﺪا «ﺷﮑﺮ را ﺧﺪا ، ﺷﮑﺮ را ﺧﺪا »ﺧﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ و راﺳﺘﯽ ﺧﺪا را ﻫﺰار ﺑﺎر ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ آﻧﭽﻪ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﻪﻫﻤ ، ﺑﻮد ﮐﺎر ﺧﺪا ﺑﻮد . ﯾﺎدم آﻣﺪ ﺧﻮاب دو ﺷﺐ ﭘ ﯿﻪﺋﺎﯿﺿ ﺧﺎﻟﻪ ﯿﺶ ﺻﺒﺢ اﻣﺮوز ﮐﻨﺎر ﺎﻧﻪ ﺒﺤﺻﻣﯿﺰ آن را ﯾﻒﺗﻌﺮ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ:

۹

ﮐﻨﻢ ﯽﻣ ﺣﺴﺎس

ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﮑﺎن ا ﺧﻮرد و ﯽﻣ ﻣﺎ ﺗﮑﺎن . ﺧﻮرد ﯽﻣ

زﻟﺰﻟﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ و ﯿﻨﻢﺑﯽﻣ

ﯾﺪم ﺧﻮاب د

- ﯾﺸﺐ ﭘﺮ

ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺷﺎره ﮐﺮده و

زﻟﺰﻟﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را ﺧﺮاب ﮔﻔﺖ: ﻓﺮﻫﻨﮓ

یﺧﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﯽوﻟ ،ﮐﻨﺪﯽﻣ

؛ ﯾﺴﺘﯿﺪ

ﻣﺎ را ﺑﻪ زﯾﺮ درﮔﺎﻫﯽ ﯾﮑﯽ از اﺗﺎق ﺑﺎ ﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﻪ ا » : ﮔﻔﺖم ﻫﺎ ﺑﺮد و

یﻫﻤﻪ

ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .« زﻟﺰﻟﻪ ﺳﻪ دﻗﯿﻘﻪ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ و ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﯽﻣ ﮐﺮدم ﻫﻤﻪ ﺟﺎ

یﻃﻮر ﯿﭻﻫ

ﻣﺎ ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرد . ه ﺑﻮد

آﺟﺮ از ﺧﺎﻧﻪ

ﯾﮏ ،ﺷﺪه ﺧﺮاب

ی

ﯽ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧﺪﮔ ﻫﺎ را ﻧﺎﺑﻮد

ﻣﻬﻠﮏ ﮐﻪ داﺷﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﺎﻧﺪ ؟ ﺑﻪ ﺧﺎﻟﻪ

ﺧﻮاب ﺧﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﺒ

ﯾﻦا ﯾﺎآ

ی زﻟﺰﻟﻪ ﯾﻦو ا ؟ﺷﺪﯽﻣ ﯿﺮ

ﮐﻪ ﭼﻨﺎن

ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳ

را دﭼﺎر ﻏﻢ و اﻧﺪوه ، ﮐﺮدﯽﻣ

ﺑﺴ یﻫﺎ و دل

ﯽﺴﺷﻤ

ﯿﺒﯽ

ﯿﺎری

ﻫﻤﺮاه ﺷﮑﺮ ﺧﺪا ﮔﻔﺘﻦ و اﺷﮏ ﻫﺎی

ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎ روﺑ ﻪ رو ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ داﺳﺘﺎن ﻗﻬﺮﻣﺎﻧ

ﯿﺶ

ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮ : ﮔﻔﺘﻢ ،د

ﺷﻮق

و ﺟﺴﺎرت ﯾﮏ ﺷﯿﺮ زن را ﻧﺸﺎن دادی .

ﹰ ﮐﻪ از ﺧﻮد واﻗﻌﺎ

، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن

، ﺧﻮب

ﺟﺮﺋﺖ

-

ﮔﯿﺘﯽ ﻧﮕﺮان از ﺣﺎل ﻣﺎدرش ﭘﺮﺳﯿﺪ و اداﻣﻪ داد : - ﺧﺎﻟﻪ اﺳﺖ ﭼﻄﻮر ؟ - ،دﻣﯿﺮ ﻣﯽ ددار رﻧﮓ ﺑ ﻪ ﻧﻪ ﺣﺎﻻ ﭼﻪ ﺧﺎ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎن ﯾﺨﺘﯿﻢ رﻣﯽ آن ﺳﻪ زن ﻣﻌﺼﻮم - ﮐﻪ ﻣﺎدر ﮔﯿﺘﯽ و ﻫﻤﯿ ﯿﺮزن ﭘ ﯾﮕﺮ د ﯾﺪ را ﺑﺎ ﯽﺴﺷﻤ ﺧﺎﻟﻪ د و دار ﺑﺪﺗﺮ از ﺗﺮس ،دﻣﯿﺮ ﻣﯽ

د ﺻﻮرت ﻧﺪار و ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﻫﺴﺘﻢ .

ﺿﯿﺎﺋﯿﻪ ﻫﻢ از او

ﻣﺎدرت

ﻪ ﺗﻮ  ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﻟﺤﻤﺪﻟ ﻪ ﺎﻧﺧ ﻧﺒﻮدی ﮔﺮ و ؛

وﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽ

؟

ﮔﻔﺖ و د ﯾﮕﺮی ﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﺰار دﻟﻬﺮه و ﻧﮕﺮاﻧ

ﻦ

ﹰ ﻋﺎد ﻧﺴﺒﺘﺎ

ﯾﻂﺮا در ﺷ ،

ﯾﮏﻧﺰد ﭘﻨﺠﺎه اﺳﺖ ﯿﺪه رﺳ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯾﺪﺷﺎ و ﺳﺎل وﭘﻨﺞ

ﯽ

ی

یﻫﺎ داﺷﺘﻨﺪ

و ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﺎﻣﻼ ﯾﻦﺗﺮ ﯽ،ﺘﯾﻤ ﺗﻌﺎدل رﻓﺘﺎر و ﮔﻔﺘﺎرﺷﺎن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣ . ﺧﻮرد ﯽ ﯾﻦا ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻻ در وﺣﺸﺖ ﺑﺰرگ ﭼﮕ ﺒﺎ ﮔﯿﺘ ؟ ﮐﻨﻨﺪ یارﺪﯾﭘﺎ ﯾﺪ ﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻫﺎ ی ﻣﺪت ﺑﯿﻤﺎر و اﻋﺼﺎب ﻧﺎآرا ﺑﺎر . ﺷﺖدا ﻣﯽ اﻧﺪوه ﺑﺴﯿﺎر و ﻏﻢ ﻫﺎی ﺟﺎ ﻧﮑﺎﻫﯽ را در دوران زﻧﺪﮔ ﻪ ﯽ ﺑ دوش ﮐﺸ ﺣﺎﻻ وﻟﯽ ﺑﻮد. ﯿﺪه

ﺑﻮد

در اﯾﻦ ﮔﺬران

ﮐﻪ روزﻫﺎی ﭘﺮﻏﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ اﯾﺎم ﺟﺸﻦ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ از آﻧﭽﻪ ﻟﺒﺎس و ﮐﻔﺶ و ﭘﯿﺮاﻫﻦ و

ﻫﺎ و روزﻫﺎ ﺑﻮد ده رآز ﭼﻨﺎن ،ﯿﻦﭼﻨ ﯾﯽ و ﺷﺎدی !ﺪﻧﺎﻣ ﻣﯽ ﺗﺎ ﻫﻮا روﺷﻦ ﺑﻮد، . رﻓﺖ ﻣﯽ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﯽﺴﺷﻤ ﻪﺧﺎﻟ

هﺎ در ﻣ ﺮﻋﻤ

ﯾﻪ ﻫﻤﺴﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ. ﭼﻮن ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎ

را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ

ﭘﻮﺷﺶ در ﺧ ﺎ ﻧﻪ دارﯾﻢ ، ﮐﺪام را ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ ﮐﺪام و

ی

اﻃﻤﯿﻨﺎن : ﮔﻔﺖ ﻣﯽ

دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ . ﯾﺰﻧﺪ رﯽﻣﻣﺎ ی

- اﯾﻦ ﭘﺎ

ﺳﺪارﻫﺎ

ﺑﻮد و ﭘ ﯿﺮﻣﺮد رﻧﺠﻮر ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﮐﻪ

ﻣﻦ و ﮔ

ﻪﺧﺎﻟ رﻓﺖ و ﺣﺎﻻ ﻧﮕﺎه

ﯿﺘﯽ

یﻫﺎ

ا ﭼﻪ ﺧﻮ ؟ ﻫﺪ ﺷﺪ

ﺷﺪه و از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺪون ﮐﻼم ﭘﺮﺳﯽﻣ ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻒ و رﻧﺠﻮر ﺑﻮد ؛ آﺳﻢ ﻪ و ﺑ ﺷﺖدا ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﻪ ﻗﻮم و ﺧﻮ ﺑﻮد ﯿﺘﯽﮔ ﯾﮏﻧﺰد ﯾﺶ

ﺳﺆال ﻪﻫﻤ

ﯿﺪﯾﻢ

و ﺣﺪود و ﺳﻪ، ﺷﺼﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﯽ ﻋﻠﺖ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر زﻣﯿﻦ ﺧﻮردن و ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﭘﺎ ،

ﺷﺼﺖ

،ﺷﺖدا

۱۰

و ﻣﻘﯿﺪ اﺳﺖ و ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺮﺳﻮ و ﻣﺤﺘﺎط .

ﻣﺮدی ﺑﺴﯿﺎر وﺳﻮاﺳ

ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن و ﺑﻪ زﺣﻤ . رﻓﺖ ﻣﯽ ﺖ راه

ﯽ

نﺧﻮرد

ﺧﻮب و ﺑﺎب ﻣ

ﺗﻤﺎم ﺷﺎدی اﯾﻦ روزﮔﺎر و اﯾﺎﻣﺶ ، دور از ﺟﻨﺠﺎل و در اﻣﺎن ﺑﻮدن و ﻏﺬا

ﯿﻞ

ﯾﯽ

ﻗﺒﻞ از ﺣﺎدﺛﻪ در ا ﮔﺮ ،

آن ﻗﺪر ﻣﺤﺘﺎط ﮐﻪ

ﮔﺬراﻧﺪن وﻟﯽ ، ﺑﻮد

رﻓﺘﻦ و زﻧﺪﮔ

و ﻣﻬﻤﺎﻧ

ﺣﺘﯽ

یﺷﺎد ﻪ را ﺑ ﯽ

ﯽ

ﻣﻮرد ﻋﻼ ﻗﻪ او را ﻫﻢ آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﯾﻢ ﭼﻮن ﻣﺎ را ﻧﻤﯽ ﺣﺎﺿﺮ ،ﺷﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ د اﻗﻮ ﯾﮕﺮ ام و در ﻣﻬﻤﺎﻧ

اﺗﻔﺎق ﻏﺬا

ی

یرو و از ﯿﻢ داﺷﺘ ﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧ

ﺮض ﺧﻄﺮ و ﻫﺠﻮم ،ﯾﺪدﯽﻣ

ﻌ در ﻣ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ

ﯽ

ازﺟﻤﻠﻪ دﺧﺘﺮان و ﻫﻤﺴﺮ و ﻧﻮه آﻣﺪﻧﺪ ﯽﻣ او یﻫﺎ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ، ﺣﺎﻻ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ی ﺧﺎﻧﻪ او ﭘﻨﺎه آورده ﺑﻮدﯾﻢ . ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺮای او ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺰﯾﺰ ﺑﻮد و ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻓﺮاوان ﻣﺤﺒﺖ دارد ، ﯾﻦ ﺑﺎ ا .

ﮐﺮد ﺧﻮد را

ﻣﻌﺬﻟﮏ ﯽﻣ ﯽﺳﻌ

ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑ . ﺑﻮد ﯿﺸﺘﺮ

در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺗﺮﺳﺶ از ﻣﺠﻤﻮع ﻣﺤﺒﺖ ﯾﺶﻫﺎ

ﯽوﻟ

و آراﻣﺶ دﻋﻮت ﮐﻨﺪ . در ﻣﯿﺎن ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ،

آرام ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺑﺪاﻧﺪ وﻗﺘﯽ ﮔﯿﺘﯽ ﯾﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎ

ﺧﻮاﺳﺖ

ی

ﻣﺎ را ﺗﻌ ﺑﺎ ﯽﮐﺴ ﯾﺎو ه ﮐﺮدﯽﻣﺐ ﯿﻘ

او آﻣﺪ ﻓﺮد ﯾﺎآ ،ﯾﻢ

ﯽ ﻣﺸﮑﻮﮐ

یﻪﻧ

ﺑﻮدﯾﻢ ؛

دﺧﺘﺮش ﺟﻤﻊ ﺷﻬﺮه

اﺗﺎق

ﺳﻮءﻇﻦ ﺑﻪ ﺣﻀ ﻮر ﻣﺎ در آن ﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎه ﻧﮑﺮده اﺳﺖ ﻤﻪ در ﻫ .

ﺧﻮاب

ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﺣﻀﻮر

ﭼﺮاغ روﺷﻦ ﺑﻮد اﺣﺘ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ . ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎط

ﭘﻨﺠﺮه را ﺗﻤﺎم ﮐﺸﯿﺪ

ﯽﻟو ،

ی ﭘﺮده

ﺗﺎزه واردی را در اﺗﺎق ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﺪﻫﻨﺪ . آرام آرام ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺣﺪ ﺗﻮاﻧﺎ

ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ .ﯾﻢ ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ در

ﯽﻤ و ﺟﺴ ﯽ روﺣ ﯾﯽ

ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮدد و

ﻧﺎن ﺗﺎزه از ﻪﺧﺎﻧ .ﺷﻮد ﻣﯽ ﺧﺎرج

ﺷﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ ﺑﺮا ﯾﺪﺧﺮ ی ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد را ﺧﻮاﻧﺪم ﺗﺎ ﺷﺎ

ﺗﺪارک ﭼ نﻧﺎ ،د ﯿﺎور ﺑ یاﻪﻣ و روزﻧﺎ

یهﺳﻔﺮ ﯿﺪن

ﺗﻤﺎم

ﺑﺮﮔﺸﺖ، روزﻧﺎﻣﻪ را از او ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ

ی

ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢ

ﻣﻌﻤﻮل در ﻏﺎﻟﺐ

آن ﺟﻤﻊ ﺑ ﻃﺒﻖ ﮔﻨﺎه ﯽ

از ﮔﺮﻓﺘﺎر

ﺗ ﯿﺘﺮﻫﺎی رد ﯾﺰش ﺷﺖ و ر

ی

ﯾﺪ

ﻋﺒﺎراﺗﯽ زﻧﻨﺪه و ﮔﺰﻧﺪه ﺧﺒﺮی ﺑﺨﻮاﻧﻢ وﻟﯽ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺑ ﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺮﺳﯿﺪ . ﯿﺰﺑﺎن ﻣ و ﻫﻤﺴﺮش ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺎم دﻋﻮت ﮐﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﯽ ﻣﮕﺮ ﺷﺪ ﻏﺬا ﺧﻮرد ؟ ﺑﺎ آن اﺿﻄﺮاب و آن ﻫﻤﻪ وﺣﺸﺖ ، ﮐﺪام ﻟﻘﻤﻪ از ﮔﻠﻮ ﭘﺎ ﻧﺒﺎ ﯽوﻟ ؟ رﻓﺖﯽﻣﻦ ﯾﯿ ﺗﻌﺎرف او را ﺑﺪون ﺟﻮاب دور .ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ ﯽﻣ

ﯾﺴﺖ

ﮐﻪ از آﻧﭽﻪ ﺑﺮ رو ﺰﯿﻣ ی ﻣﺨﺪر و ﺗﺴﮑ ﯿﻦ دﻫﻨﺪه و امآر -

ﺧﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻪ در آن دﻗﺎﯾﻖ ﺑﻪ ﯾﻦو ا ﺷﺎم ﺑﻮد

ﹰ ﺗﻤﺎم ﻇﺎﻫﺮا ﺣﻮاس

.ﯾﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ

ﯿﺰﻣ

از ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ ﻗﺮص

ﻣﺎ ﺗﻌﺎرف ﮐﻨﺪ و ﺑﻮد ﯿﻤﺎر ﺑ ﯿﺘﯽﮔ. ﺑﺨﺶ ﯽﻣ ﺧﻮرد ﺗﺎ آﻣﺎده ﺑﺮا

ﻪ ﺑ ،ﺖاﺳ

یﻫﺎ

ﺣﺎﻻ ﺑﺎ

ﻋﻀﻼت ﺑﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ

درد و ﮔﺮﻓﺘﮕ

دﺳﺖ ﯾﯽ ﻧﻬﺎ ی ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ ﭘ

ﯽﻟو ،

ﯽ

ی

اﺣﺴﺎس ، ﮐﺮدﯽﻣ

آﻣﺪه ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟ

ﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﻋﺰ ی ﮐﻪ ﺑﺮا

اﺗﻔﺎﻗ

ﯾﯽ

ﯿﺘﯽ

ﯿﺶ

ﯽ

ﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺧﻮد را ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام و ﻣﺘﻮﮐﻞ ﻧﺸﺎن

ﮐﻪ ﯾﻦ

داﺷﺖ از ﭘﺎ در ﻣ . ﺑﺎ ا ﺪآﻣﯽ

ﯽوﻟ ، دﻫﺪ

ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎن ﭘﺮ از اﺷﮏ ﺷﻮد ﺷﺎم .

ﮔﺎﻫﮕﺎه آرام آرام اﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺨﺖ و ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽ

یﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤ

ﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ی ﮔﺮﻓﺘﺎر

و داﻣﺎد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ آﻣﺪﻧﺪ آن . در ﺟﺮ ﻫﺎ

ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺑﻮد ﮐﻪ د

یﻫﻤﻪ ﯾﺎن

ﺧﺘﺮ دﯾﮕﺮ

اﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد ﯿﺘﯽﮔ ، ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺧﻮدم ﮐﺠﺎ ﺑﺮوم . ﺗﻮ ﮐﻤﺘﺮ در ﺧﻄﺮ ، «.ی و اﯾﻦ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺮا ﻫﻢ ﺑ ﻪ ﺟﺮم ﻫﻤﺪﺳﺘﯽ ﺑﺎ او ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫ ﺪ ﻨ

ﺳﻌﯽ در ﻫﻤﺪردی و ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻣﺎ داﺷ د ﻧﻤﯽ .ﻨﺪﺘ

او در ؟ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺧﻄﺮ

ﯾﺎآ ﭘﺎﺳﺪار ﻫﺎ در ﺗﻌﻘ

ﯿﺐ

؟ﮐﺮد ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻮﻋﯽ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ » ﮔﻔﺖ: ﯽﻣ ﯾﮑﯽ . ﮐﺮدﯽﻣ

۱۱

ﯾﮑﯽ

ﭘﺎﺳﺪار

و ﺧﻮد را ﺑ ﻪ دﺳﺖ ا و دﯾﮕﺮی ﻧﻈﺮ » :داد ﻣﯽ

ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد . ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯽوﻟ» : ﮔﻔﺖ ﻣﯽ ی دﯾﮕﺮ

«. ﻫﺎ داد

ﯾﻦ

ﺧﺎم ﺑﻮد

ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ رو ی ز ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎده ﻧﺒﻮد و

ﻫﺮ ﮐﺪاﻣﺘﺎن در

» : ﮔﻔﺖ ﻣﯽ

«.ﯾﺪ ﺑﺸﻮ ﯽ ﻣﺨﻔ ﺟﺎ ﯾﮏ

ﻫﺎ و اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮﻫﺎ درﺳﺖ ﺑﻮد ﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯽوﻟ ، و ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﻧﺪ ، ﻧﻘﺸﻪ و ﯾﺸﻪ

آ  اﺻﻼ ﻓﺘﺎﺑﯽ ﻧﺸﻮﯾﺪ ﺣﺮف یﻪﻫﻤ «.

ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺸ

و ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﯿﻢ رﻓﺘﯽﻣ ﯿﺶﻫﺎ ﭘ

ﯿﻘﻪ دﻗ ﺑﺎ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ .ﯾﻢ ﺳﭙﺮد ﯽﻣ

ﯽاﻟﻬ ﯿﺖ

دﺧﺘﺮ و داﻣﺎد ﺻﺎﺣﺐ -

ﺟﺎ و در اﺗﺎق ﻤﺑ ﺷﻬﺮه ﺎﻧﺪ و ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ

ﺧﻮاب ﻗﺮار ﺷﺪ ﮔ ﻫﻤﺎن ﯿﺘﯽ

ی

یﺑﺮا

ﻧﺎﻫﺎر ﯽﻧﻤ -

. ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮوم ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ،ﯽ ﻗﺮار ﻓﺮدا را ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ : » ﺑﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎه دوﺳ ؛ رومﯽﻢ ﻣﺘ

ﮔﯿﺘﯽ ﻓﺮاوان ﺳﻔﺎرش ﮐﺮد : » ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش و اﮔﺮ دوﺳﺘﺖ ﻫﻢ ﻧﺮو .« ﺑﻪ او اﻃﻤﯿﻨﺎن دادم : » ا ﮔﺮ اﺣﺴﺎس ﺧ ﻄﺮی ﮐﺮدم ﻧﺨﻮاﻫﻢ

ﯾآ ﻢ و ﺷﺐ ﮐﻪ ﺗﺎر ﻧﺰد ﮔ ،ﺷﺪ ﯾﮏ ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه  ﺷﻮد اﺻﻼ ﻣﺎﻧﺪ و ﻣﺮاﻗﺐ ﻫﺴﺘﻢ .« ﻣﯽ

ﯿﺘﯽ «. ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ

ی

ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﺨﺖ و رﺧﺖ -

دوﻣﯿﻦ ﺷﺐ ﻓﺮار ﺑﻮد . ﻫﺮ ﭼ ﻨﺪ ﮐﻪ ﻃ

اﻣﺸﺐ ﭘﺲ از ﺣﺎدﺛﻪ آن ﺷﺐ ،

ﯽ

و ﺑﺰرﮔﺘﺮ

ﺑﺎر ﺧﻄﺮ از ﻫﻤ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﺸﻪ

ﺧﻮاب ﺧﻮد را رﻫﺎ ﮐﺮد ﺑﺮ و ﺳﺮ ﯾﻢ ﯾﮕﺮ د ی ﺑﺴﺘﺮ ﯾﻦا ﯽوﻟ ،ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ

دراز

ﻣﺒﻞ ﺧﺎﻧﻪ آن ی ﮐﻪ ﺑ ﻫﺎ ﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﺨﺖ ،ﻣﺪآﯽ ﺧﻮاب در ﻣ

. ﺑﻮد ﻣﻀﻄﺮب ، ﺧﺴﺘﻪ و ﻧﮕﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧ ان ﻫﺰار . اردﺪن ﻧ ﺎ ﭘﺎﯾ یﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎل

یرو ،

ﻓﮑﺮ ﻫﺠﻮم آ ورده ﺑﻮدﻧﺪ ؛ در اﻧﺪ

یﯾﺸﻪ

ﯽ ﻃﻮﻻﻧ

ﯽﺷﺒ . ﯿﺪم ﮐﺸ

وﺣﺸﺖ ﭼﺸﻤﻢ از ﺑﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﯽ ﺳﻮﺧﺖ و ﺧﻮاب .ﻣﺪآ ﻧﻤﯽ ﺑﺎ وﺟﻮدی

ﻓﺮدا و ﻓ و ﭘﺮ ﺒﻬﻢﻣ ی ﺮداﻫﺎ

ﮐﻪ در

و دﻟﻬﺮه و ﻧﮕﺮاﻧ ﻧآ ﯽ ﭽﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ دار و ﺑﺮ آن

ﺷﺐ ﻗﺮص آر ما ﺑﺨﺶ ﺧﻮرده ﺑﻮدم

اﺑﺘﺪا

ﯽﻣراآﻧﺎ ﯽوﻟ ،

ی

ﻫﺎ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارم ﻣﺮﺑﻮط ﻫﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد و ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ، دو روز

ﹺ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮات آنو ﯽ ﺧﻮب زﻧﺪﮔ وﻗﺖ ﻧﮕﺮاﻧ آن .ﺷﺪﯽﻣ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯽ

ﮐﺮدم ﺧ ﯽﻣ ﯽﺳﻌ . ﺬاﺷﺖ ﮔﯽﻧﻤ ﯿﺮی ﺗﺄﺛ

ﯿﺎل

:ﮐﻨﻢ ﭘﺴﺮم را، دﺧﺘﺮم را آوردم و آن ﯽﻣ ﯾﺎد ﻪ ﺑ

ﺧﻄﺮ ﺗﻌﻘﯿﺐ و ﻣﺮگ را ﻓﺮاروی ﻣﺎدر و ﭘﺪرﺷﺎن . ﺑﯿﻨﻨﺪ ﻣﯽ

. ﺷﻮﻧﺪ ﯽﻣ ﻄﺮب ﻀ ﭼﻘﺪر ﻣ

ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ ﯾﺮان ا ﯽ

دﯾﮕﺮ داﺳﺘﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎری ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ اﻋﻀﺎ

ی

١ دﻫﺎن ﺑﻪ دﻫﺎن در ﺟﻬﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد و

ﻫﻤﻪ از اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﺎ ﮔﻮار ﻣﻄﻠﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﺮان ﭘﺪراﻧﺸﺎن ؛ ﻓﺮزﻧﺪان ژ ﯾﻨﻮس ٢ ﯽ زﻧﺪاﻧ ﻏﻢ ﺑﻪ

روزﻫﺎی ﭘﺮ از ﺑﯿﻢ و ﺗﺮس ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺷﺎن.

و ﺑﭽﻪ ، ﻫﺎی ﻣﺎ در اﻧﺪﯾﺸﻪ

ﻧﺪﻮﺷﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﻣ

ی

ﺷﺪن ﻣﺎدر

ﭘﻬﻠﻮ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ .ﺷﺪم از ﺟﺎ

ﺧﻮاب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و

اﻓﮑﺎر ﮔﯽﻧﻤ ﺬاﺷﺖ ﺣ

ﯾﻦ ﻫﺠﻮم ا

ﺑﺎرﻫﺎ

ﯽﺘ ﯽﺳﺎﻋﺘ

ﮐﻢ ﮐﻢ رﻧﮓ

ﻗﺪری راه رﻓﺘﻢ ؛ روی ﻣﺒﻞ ﻧﺸﺴﺘﻢ ؛ دوﺑﺎره دراز ﮐﺸ . ﯿﺪم و ﺧﻼﺻﻪ ، ﯿﺎه ﺷﺐ ﺳ

ﺑﺮ

ﺧﺎﺳﺘﻢ؛

ﻣﺮاﻋﺎت ﺣﺎل ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺰل ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ ﻧﺒﻮد ، و اﻧﺘﻈﺎر .. ﺗﺎ .

ﺑﺎﺧﺖ و ﺻﺒﺢ رﺳ ﺑﻪ ﯽوﻟ ،ﯿﺪ

آن

آن . ﺷﺪﻧﺪ ﯿﺪار ﺑﻫﺎ

از ﻟﺒﺎس و ﮐﻼه ﯾﯽ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﯾﺎ ﯽ ﺑﺎراﻧ ،

ﻫﻮا . ﺻﺮف ﺷﺪ ﺳﺮد ﺑﻮد و ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎران ﻣ ﯿﺮﻏ. ﻣﺪآﯽ

یا ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ

ﺑﻪ ﻣﻦ داد ﺗﺎ از ﺑﺎران در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ . ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﹸﻪ ﻧ ﺻﺒﺢ از ﺧﺎﻧﻪ

ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﺻﺎﺣﺐ

ﯽﯾ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺎﻟﺘﻮ

ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد . اﯾﻦ ﮔﺮ وه دﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪ .

اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﺎل از ٩ ﻋﻀﻮ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻬﺎﺋﯽ ی

۱ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن، ﻧﻬﺎد اداره ﮐﻨﻨﺪه ی ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﻬﺎﺋﯽ در ﻫﺮ ﮐﺸﻮر

١٣۶٠ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻫﻔﺖ ﻋﻀﻮ د

ﺋ ﻞ ﻣﻠﯽ ﺑﻬﺎ ﯿﺎن اﯾﺮان در ، ٢٢

از اﻋﻀﺎ ﻣﺤﻔ ی

)ﻣﺤﻤﻮد ﯾﮑﯽ ، (ی

ﻧﻌﻤﺖ ژﯾﻨﻮس

ﯾﮕﺮ

آذر

۲

۱۲

ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎه دوﺳﺘﻢ در ﺧ ﺷﺎه ﯿﺎﺑﺎن رﺿﺎ ﺑﺮوم ، ﭼﻮن ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ رﻓﯿﻖ

. ﺧﺎرج ﺷﺪم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ام ا

ﯾﻦ

از ﺗﻠﻔﻦ

را ﺳﺒﮏ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ . ﮐﺮدﯽﻣ

ﻫﺎ ﺑﻮدن و ﺻﺤﺒﺖ ، ﮐﺮدن ﺑﺎر ﻧﮕﺮاﻧ

آنﺑﺎ . آﻣﺪ ﻫﻢ ﻣﯽ

ﯽ

ی دﯾﮕﺮ

ﻣﺮا ﺗﻌﻘ ﮐﻨﻨﺪ و ﯽﻣ ﯿﺐ

آﻧﺠﺎ ﯽﻣ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ دوﺳﺖ و آﺷﻨﺎ ﺗﻤﺎس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ . ﮐﺮدم ﯽﻣ ﯿﺎل ﻫﻨﻮز ﺧ

ﺑﺮ ﺣﺴﺐ

در ﺗﻌﻘ ﯾﺎ ﺑﻮد ﯿﺐ

ﹰ ﮐﺴ ا ﮔﺮ واﻗﻌﺎ

ﻧﺸﺎن دﻫﻢ

ﺧﻮد را آرام و ﻃﺒ

ﮐﺮدم ﯽﻣ ﯽﺳﻌ

ﯽ

ﯽوﻟ ،

ﯿﻌﯽ

ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ آرام ﻧﺪارم . ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ رﺳ ﺑﺎ ؛ ﯿﺪم

اﺗﻔﺎق ، ﺷﺨﺼﯽ ﻧﺎﻇﺮ ﺣﺮﮐﺎﺗﻢ ﻣﯽ ،ﺷﺪ ﻣﯽ

ﺳﻼم و ﻋﻠﯿﮏ ﮐﺮدم . ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ :

ﻋﻄﺎ ﻢﯿﻘرﻓ

؟ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ

-

.

- ﻓﻌ  ﻧﺪارم یا ﺗﺎزه ﺧﺒﺮ ﯿﭻﻫ ﻼ

ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟

- ﯿﺘﯽﮔ

ﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﺪ ﺧﻮدش را .ﺪ ﺑﺪﻫن ﺎ ﻧﺸ ﺧﻮﻧﺴﺮد

- ی  .. . ا

- . ﺧﻮب .. ﺷﺎﻧﺲ آوردﯾﺪ ...  اﻗﻼ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ . - ا ﮔﺮ ﺧﻮب ، ﺪ ﺑﺎﺷ ﻣﻮاﻇﺐ اﺳﺖ. - ؛ ﺪﺎﺷﺑ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺼﺐ ﺪ  ﺑ اﺳﺖ .ﺮ دﯾﮕ - ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻌﺼﺐ ﻧﯿﺴﺖ ؛ اﺣﺴﺎس وﻇﯿﻔﻪ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﹰ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان اﺳﯿﺮ ﺷﺪه ﺧﺼﻮﺻﺎ .ﻧﺪا - ﺧﻮب ا ﮔﺮ در ﺗﻌﻘﯿﺒﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﺨﻮا ﻫ ﺪ ﻣﺨﻔﯽ ، ﻮد ﺑﺸ او را ﻫﻢ . ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﯽ - ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺳﻌﯽ ؛ﯿﻢﮐﻨ ﻣﯽ ﺗﺎ ﺧﺪا ﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ . یا ﺧﻨﺪه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : - ﺮﯾﮕد ﻨﻢ ﮐﯽﻧﻤ ﻓﮑﺮ ﺷﻤﺎ را ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪ ، وﻟﯽ ﺧﻮب ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺎری ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮی ﭼﻨﮓ ﺎ ﻬﻧآ ﺑﯿﻔﺘﯿﺪ . ﯾﻢزدﯽﻣ ﻫﺎ را ﺣﺮف ﯿﻦﻫﻤ ﮐﻪ اﺻﻐﺮ دوﺳﺖ ﯾﮕﺮم د ی ﯾﺮﯾﻨﻪ د ﺳﺖا ی ﮐﻪ ﻣﺮد ﭘﻨﺠﺎه ﺎ ﺑ و ،ﻤﺎنﻠﻣﺴ و ﺳﺎﻟﻪ او دوﺳﺘ ﭼﻬﻞ ﯽ ﺳﺎﻟﻪ دارﯾﻢ و ﺣﺎﻻ ﻣﻮﻫﺎی ﺳﭙﯿﺪ و ﭼﯿﻦ و ﭼﺮوک ﺻﻮرﺗﺶ او را از ﭘﻨﺠﺎه ﻫﻢ ﻣﺘﺠﺎوز ﻧﺸﺎن ، دﻫﺪ ﻣﯽ ﺑﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎه آﻣﺪ م و ﻋﻠ ﺳﻼ . ﮐﺮ ﯿﮏ د و ﭼﻮن ﻣﺎوﻗﻊ را د ﯾﺮوز از ﻋﻄﺎ ﯿﺪه ﺷﻨ ﺑﻮد، ﻧﮕﺮان و دﻟﺴﻮزاﻧﻪ ﭘﺮﺳ : ﯿﺪ - ی؟ ﭼﻄﻮر ﯾﺸﺖ ﭼﺮا ر را ﻧﺘﺮاﺷ ؟یاهﯿﺪ ﯾﺸﻢ ر ؛ ﮔﻔﺖﯽﻣ راﺳﺖ را ﻧﺘﺮاﺷ ﯿﺪه ﺑﻮدم و ﺗﻪ ﯾﺸﺐد ﯽﺧﻮاﺑ ﯽو ﺑ ﯾﺶر و ﻫﻮل و ﻫﺮاس ﺳﺎﻋﺎﺗ ﺑﺮ ﮐﻪ ﯽ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘ ، ﻪ ﺑﻮد ﹰ ﻇﺎﻫﺮا ﻪ را ﺧ ﻓﯿﺎ ﺣﺎﻟﺖ و ﻗ ﻧﺰار ﯿﻠﯽ ﻧﺸﺎن .دادﯽﻣ - آﺧ ﯿﺘﯽ ﺮ ﮔ ﮐﺎر ﺧﻮدش را ﮐﺮد و ﭘﺪر ﻫﻤﻪ ی ﻣﺎ را در آورد . - ﯽﻣ ﺧﻮب ﭼﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﮑﻨﺪ ؟ - ؛ ﯿﭽﯽﻫ ا ﮔﺮ ﺷﺎﻧﺲ ﻧ ﯿﺎورده ،ﯾﺪ ﺑﻮد ﺣﺎﻻ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﭼﻪ ﺑﻼ ﻪ ﺑ ﯾﯽ ﺳﺮش آﻣﺪه ﺑﻮد . - ﻣﻌﺠﺰه ﺑﻮد . ﹰ ﻣﻌﺠﺰه ﺑﻮد .. واﻗﻌﺎ .

۱۳

- ﺣﺎﻻ ﭼﮑﺎر ؟ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽ - ﯿﭽﯽﻫ ؛ ﻣﻨﺰل

ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه .

از ﻓﺎﻣ

ﯿﻞ

ﯾﮑﯽ

و ﺧﺸﻢ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ ﻣﺤﻔﻞ ؟ﻫﺎن ؟ودرﯽﻧﻤ

ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘ

ﯽ

- ﭼﺮا ﺣﺎﻻ د - ﻣﻌﻠﻮم ﻣ ﯽ

ﯾﮕﺮ

و اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﮕﺬارﻧﺪ ، ﹰ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ .

- ؛ رودﯽﻣ

ﹸﻞ ﹰ ﺧ ﺷﻮد واﻗﻌﺎ اﺳﺖ.

ﹰ ا ﺣﺎﻻ ﺣﺘﻤﺎ و ﺑﺎ ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ ﻋﻀﻮ ﺗﺎزه

ﺑﻪ ﻋﻬﺪه دارد و

- ؛ﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪه

یا ﯿﻔﻪ وﻇ ﯽوﻟ ،

ﻧﺎﭼﺎرﻧﺪ ﺑ ﻪ ﮐﺎر اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ . اﺻﻐﺮ ، دوﺳﺘﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎن ، ﺑﻮد وﻟﯽ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ در ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺸﮑﻼت و ﮔﺮﻓﺘﺎری . ﺑﻮد ﻫﺎی ﻣﺎ

ﺑﺮاﯾﺶ ﹰ او ﻣﺴﻠﻤﺎ

اﻧﺘﺨﺎب را ﻫﻢ ﺗﻮﺿ . ام داده ﯿﺢ

اﺳﺖ و ﻧﺤﻮه

ﻋﻀﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ

ﺑﻮدم ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ

ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده

ی

ﯽ

ﮐﻨﺪ و ﺑﺎور ﻧﺪارد ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧا یﺑﺮا ﯽﯾﻫﺎ

ﯽﻣ ﯿﻞ و ﺗﺤﻠ

ﺑﺎ ﻣﻌ ﯿﺎرﻫﺎی ﺧﻮدش ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺗﺠﺰ

یﯿﻔﻪ ﺠﺎم وﻇ

ﯾﻪ

ﺧﻮد ﯽ روﺣﺎﻧ ﭼﻨﺎن ﺑﯽ ﭘﺮوا و آﻣﺎده ی ﻗﺒﻮل ﻫﺮ ﺑﻼ، ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻣﯽ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ دﺳﺖ از ﮐﺎر ﺑﮑﺸﻨﺪ و در ﺻﻮرت ﺿﺮورت در ﮐﻨﺠﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ و ﯾﺎ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ، ﺣﺪاﻗﻞ ﯽ ﻣﺬﻫﺒ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﹰ او از ا ﺿﻤﻨﺎ ﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺿﻌ ﯿﺶﮐﻪ ﭘ ﯽ آﻣﺪه ﺑﻮد در ﯿﺰ ﻣﻦ ﻧ ، اﻣﺎن ﻧﺒﻮدم ﺎﻧ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ، راﺣﺖ ﺑﻮد و ﻣ داﻧﺴﺖ ﯽ ﯿﻖرﻓ ﯾﮏ ﭼﻨﺪﺳﺎﻟﻪ و ﻣﺼﺎﺣﺐ روزﻫﺎ یﮐﺎرﯽﺑ ی را از دﺳﺖ ﻣ ، دﻫﺪﯽ و اﻣﮑﺎن اداﻣﻪ ،ﯽﻣﺎﻟ یﻫﺎ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ی ﺎز آن ﺑﻮد ﻏ ﮐﻪ در آ از ﺑ ،ﻢﯾ ﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ . ﻪ ﺑ ، ﻫﺮﺣﺎل در ﺣﺪ ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﺗﻮا ﻧ ﯾﺶﺑﺮا ﮐﻪ یر ﻢ و ﻗﺪ ﻗﺎﺑﻞ درک ، ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﯾﻢ ﯾﺖ درﻧﻬﺎ او ﺳﻌ ﯽﻣ ﯽ ﮐﺮد ﻣﺮا آراﻣﺶ دﻫﺪ و ا ﮔﺮ ﮔ » : ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺪ ﺄ ﮐﺗ ﯿﺘﯽ دﺳﺖ از اداﻣﻪ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ی ﯽ ﻣﺬﻫﺒ د ﺑﺮدار و ﮐﺎر را ﺑﻪ د ﯾﮕﺮان واﮔﺬار ﮐﻨﺪ ، یا ﺧﻄﺮ ﺑﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﯿﻠﯽ ﺷﻤﺎ ﺧ ، ﺷﺪه اﺳﺖ زﯾﺮا ﺷﻤﺎ از ﺧﻄﺮ ﻓﺮار ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ﻫﻢ ﯽوﻫﺮﮔ اﯾﻦو ﮐﻪ در دﺻﺪ آزار و ﻗﺘﻞ وﻏﺎرت و ﻣﺤﻮ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن ، ﻫﺴﺘﻨﺪ آن ﻗﺪر ﺷﻌﻮر و ﻧﻈﻢ در ﮐﺎرﺷﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ، ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ .« و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ » :داد ﻋﻠﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎری ﻫﺎ و ﺑﻼﯾﺎ ﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وارد ﯽﺳﺎدﮔ ،ﺷﻮدﯽﻣ و ﻣﻈﻠﻮﻣ ﯿﺖ ، ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﻮﺷ «. آﻧﻬﺎ یﯿﺎر ﺑﺮای آن ﮐﻪ در ﻓﺮوﺷﮕﺎه در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﻧﺒﺎﺷﻢ ، در ﮔﻮﺷﻪ ای و ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ از دﯾﺪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن و ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ وارد ،ﺷﺪﯽﻣ دور و در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ ﯽﻣ ﯽوﻟ ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ اداﻣﻪ دﻫﻢ . ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﻣﺸﺘﺮ ﯽﻫﺎ ﻣی آﻣﺪﻧﺪ و اﻣﮑﺎن ﺣﺮف زدن ﮐﻤﺘﺮ .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﻧﺰد ﺷﺪ و ﻓﮑﺮ ﻧﺎﻫﺎر اﻓ .ﯾﻢ ﺎدﺘ ،ﯾﺰ ﭘﺮو دوﺳﺖ د ﯾﮕﺮم ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻗﺮ ﭘﻨﺞ وﺳﯽ ﯾﺐ ﺳﺎل دوﺳﺘﯽ ، داﺷﺘﻢ آﻣﺪ و ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﯾﻢ . ﻇﻬﺮ ﻫﻤﺮاه ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻠﻮ .ﯿﻢ رﻓﺘ ﯽﮐﺒﺎﺑ ﺑﺎ وﺟﻮد ا ﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺘ ﯽ در آن ﺟﺎ ﺻﺮف ﻧﺎﻫﺎر ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﯾﻦا ﯽوﻟ ﺑﺎر ﻃﻌ ﻢ ﻏﺬا را اﺣﺴﺎس ﮐﺮﯽﻧﻤ دم و ﺑﺎ اﺷﺘﻬﺎ ﻧﺎﻫﺎر ﻧﺨﻮردم. ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ دﻟﻢ ﺳﺎﻋﺎت زودﺗﺮ ﺑﮕﺬرد ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺮﺳﺪ و ﭘ ﯿﺘﯽﮔ ﯿﺶ ﺑﺮﮔﺮدم و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧ ﯿﻢ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﺧﻮد را در ﻗﺒﺎل وﺿﻌ ﮐﻪ ﯽ

۱٤

اﻓﺘﺎدم ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ از ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮده

ﮐﻪ داﺷﺘﻢ

آﻣﺪه و ﻣﻮﻗﻌ

ﯿﺶﭘ

ﯿﺘﯽ ﯽﯾدا و زن ﯽﯾدا ﯾﺎد ﻪ ﺑ .ﮐﻨﻢ ﯿﯿﻦ ﺗﻌ ،

ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ . ﺮوﯾﻢ ﺑ آﻧﻬﺎ ی

ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ وﻗﺖ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﯾﻢ ﮐﺮد ی

ﮔﻮﺷﻢ رﺳ .ﯿﺪ

را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺻﺪا ﻪ ﺑ ﯾﯽدا زن ی

ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﯽدا ی

ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ

ی ﺷﻤﺎره

- ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ... ﺳﻼم ، - ﻪ  اﻟ اﺑﻬﯽ ﻋﺰﯾﺰم ، - راﺳﺖ ﺑﮕﻮ ! ﯾﻦا ؟ ﭼﻪ ﺷﺪه

ﮔﯿﺘﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟

 ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣ ؟ﺷﺪه ﯽﭼ ! ﺮدم

- او ﺧ . ﺧﻮب ؛ﺳﺖا ﻮب

ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺷﻨ درﺳﺖ اﺳﺖ؟ . ﻣﯿﺮم ﻣﯽ دارم - ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ درﺳﺖ اﺳﺖ ؛ ﻓﻘﻂ ﮔﯿﺘﯽ ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ؛ ﺑﻘﯿﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷ .ﻧﺪﺪ

ﯿﺪم

. ﺣﺮف ﺑﺰن

- درﺳﺖ ؛ ﻮﯾﯽﮔﻣﯽ ﻪ ﻢ ﭼﻤﻬﻓﯽﻧﻤ

ﺑﯿﻨﻢ ﺷﻤﺎ را؛ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ...ﺧﺮ .. آ .

ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﻣﯽ وﻢ آﯾ ﻣﯽ

-

ﹰ ﺑﯿﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﻮ ﺣﺘﻤﺎ .ﺪﯾ

ﯿﺎﯾﯿﺪ . ﺑﻪ دﺧﺘﺮم

، ﺑ ﯾﺰم ﻋﺰ ! ﻣﺎ آﻣﺪه

- ﺳﺮ ﯾﯽ ﺑﻼ ﭼﻪ ! ﺧﺪاﯾﺎ

- !ﺸﻢﭼ ﺑﺎزﻫﻢ ﺗﻠﻔﻦ . زﻧﻢﯽﻣ -

ﹰ اﯾﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺎر را ﺑﮑﻦ .

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ روز دوم واﻗﻌﻪ ﺑﻮد ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑ ﻪ اﻃﻼع ا ﮐﺜﺮ اﺣﺒ ﺎ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻌﻤﻮل

ﯽﻣ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ا ﺧﺒﺮ ﯾﻦ ﯾﻦا ﺑﻮد: در ﻫﺮ ﺣﺎدﺛﻪ

ﻓﺮق داﺷﺖ ، و ﻫﺮ

آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق ﻣ اﻓﺘﺎد ﯽ ، ﺑﺎ آﻧﭽﻪ از زﺑ ،ﺷﺪ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻫﺎ نﺎ

یا

رﺳﺎﻧﻨﺪه ،یﺧﺒﺮ ی ﺣﺎدﺛﻪ را ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺗﻔﮑﺮ ﺧﻮدش ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮد و ﺑﺮا ﯽﻣ ﯾﮕﺮی د ی ﺑﺎز ﻪ ﺑ . ﮔﻔﺖﯽﻣ ، ﻫﺮ ﺣﺎل ﺣﺎﻻ اﺳﻢ ﮔ ﯿﺘﯽ ورد زﺑﺎن ﻫﻤ ﻪ ﺷﺪه و ﺣﮑﺎ او و ﯾﯽ رﻫﺎ ﯾﺖ ﮐﻪ ﯾﻦا او ﮐﺠﺎﺳﺖ ، دﻫﺎن ﺑﻪ دﻫﺎن ﯽﻣ ﮔﺸﺖ و در د ﯾﺪارﻫﺎ ﻫﺎﻪﻤﮑﺎﻟ و ﻣ ﺑﺎ اﻇﻬﺎر ﺗﺄﺳﻒ از آﻧﭽﻪ ﺑﺮا ی ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ د و ﯾﮕﺮ ﯿﺶ ﺧﺎﻧﻪ ﭘ ﺻﺎﺣﺐ آﻣﺪه ﺑﻮد ، ﻧﺠﺎت او را ﺑ ﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﺪم ﺣﻀﻮر در ﺟﻠﺴﻪ ی ﻣﺤﻔﻞ ﺗﺴﻠ ﯽ ﻗﻠﺐ ﯽﻣ داﻧﺴﺘﻨﺪ و ﺧ ﯾﻞﻣﺎ ﯿﻠﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ او ﭼﻪ ﯾﻦا ﯿﻘﺖﺣﻘ . ﮐﻨﺪﯽﻣ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯿﻠﯽﺧ ﻧﮕﺮان ا ﯾﻦ وﺿﻊ ﺑﻮدم، ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯾﻦا یﺑﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ و دﻟﻢ و ﺧﻮدم از ﮔﺮﻓﺘﺎر ﯾﻤﺎن روﯾﺎ ﮐﻪ رو ﯽﯾﻫﺎی ﺑﻮد رﻫﺎ ﯾﮏ ؛ﻢﯿﯾﺎﺑ ﯽﯾ ﭼﻨﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﻮ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻋﻘﻞ ﺳﺮ ﯿﺘﯽﮔ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ دﻟﻢ .ﯾﻢ و ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﯿﻨﻪ ر ﻧﮑﻨﺪ ﺳﭙﺮ ا و ﺟﻮا ﯽﯾ ﺑﻬﺎ آﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﮕﺮ » ﺧﻮن ﻣﻦ از د ﯾﮕﺮان ﯿﻦ رﻧﮕ ﺗﺮ اﺳﺖ ؟« و ﻏﯿﺮه ﻧﺪﻫﺪ و ﺗﺮﺣﻢ ﺑﺮ ﺧﻮدش ﺑﭽﻪ ، ﻫﺎ و ﻣﺎدرش و ﻣﻦ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﻢ . ﮐﻨﺪ ﯽﻣ ﯿﺎلﺧ ﮐﻨﻢ او ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺳ ﯿﺪه ﺑﻮد و ﻣﻮﻗﻌ ﯽﻤﯿوﺧ ﯿﺖ را ﮐﻪ داﺷﺖ ، اﺣﺴﺎس . ﮐﺮدﯽﻣ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدم ﯿﭻ ﮐﻪ ﻫ ﮐﺪام از ﮐﻪ ﯾﺰاﻧﯽ ﻋﺰ ﺣﺎﻻ در ﺑﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ دﯽﻧﻤو - اﻧﺴﺘﻢ در آن ﺳﺎﻋﺎت ﺑﺮ آن ﺗﺎ ﮔﺬرد ﯽﻣﭼﻪ ﻫﺎ ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕ ﯿﺮ ﺷﺪن، وﻗﻮع آن را ﺗﺎ ا ﯾﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽﻧﻤ ﯾﮏ ﺣﺪ ﻧﺰد ﯿﺎن در ﻣ ﯾﺪ و ﺷﺎ آن ﺟﻤﻊ ، ﯾﺎ ﯾﮏ دو ﻧﻔﺮ ﺑ ﯿﺸﺘﺮ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ ی زﻧﺪان و ﺷﻬﺎدت آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ  اﺣﺘﻤﺎﻻ . در ﻧﻮﺑﺖ ﯽﯾﻫﺎ آن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺎ ﻣﻼﻗﺎت و ﻓﺮﺻﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﯽﯾ دﺳﺖ ﻣ ﺑﻪ ،دادﯽ ﻫﺮ ﮐﺪاﻣﺸﺎن ، ﺑﺮوﻓﻖ ﯾﺷﺮا ،ﯾﯽ ﻂ و آﺷﻨﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻮد را ﺑ اﺣﺘﯽﺑ از و مﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎن ﯿﺎﻃﯽ و ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﺪون ﺣﮑﻤﺖ ﺷﺎن ﺣﺮف

ﺷﻨﻮﻧﺪه و

۱٥

زﺑﺎن ﺑﻪ . آﻣﺪ ﺷﺎن ﻣﯽ و زﻣﺎن را ﻟﻤﺲ .ﯿﺪﻨﮐﯽﻧﻤ

در ﭘﺎﺳﺦ ﺑ ﺑﻪ ﯽﻣﮐﻼ ،ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺦ ﺷﺪه ﯾﺪا ﯾﻂ و ﺷﺮا

را ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ

ا ﮐﺜﺮ ﯾﻢﻫﺎ ﺣﺮف

وﻟﯽ ، زدم ﻣﯽ

ﯾﺎ

ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺎرﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم

یﻫﻤﻪ ﮐﻨﻢﯽﻣ ﯿﺎلﺧ» :

ﭘﺎ ک

ﺣﮑﻤﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻨ ؟ﯿﺪ ﯾﺪ ﭼﺮا ﻧﺒﺎ ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻋﻀﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﺑﻮدن

ﯾﺪ ﭼﺮا ﻧﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﻬﺎ

یﻫﺎ ﺟﺎن ،

ﯾﺖ

ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻣﻮﻗﻌ ﯾﺎ ﺷﺼﺖ ﻫﻔﺘﺎد ، ﺷﻬﯿﺪ

ﯿﺎرﻫﺎی ،ﺧﻮد یﺑﺸﺮ

ﺧﻮد را در ﻣﻌﺮض ﺑﻼ ﻗﺮار دﻫ ﺑﺎ ﻣﻌ ﯽﺣﺘ «؟ﯿﺪ

، ﺷﻮﻧﺪ ﯽﻣ ﻓﺪا

ﯿﺖ

ﭘﻨﺠﺎه

ﺑﻪ او ﯿﺪﮐﻨ ﻓﺮض» : ﮔﻔﺘﻢ ﯽﻣ

ﺧﻄﺮﻧﺎ ک ﺧﺎﻧﻮاده ﻧ ، ﺑﻮد ﯿﺰ ﺷﻬﯿﺪ ﺑﺪﻫﯿﻢ از ﻫﻢ آن ،

ﯾﺎ

یﺟﺎ ﻪ ﺣﺎﻻ ﺑ

ﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام ﺷﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ای ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ دﺷﺎن ﺟﻮ و و

ﻫﻔﺘﺼﺪ

ﺑﺎﻋﺚ ﻗﻮت ﻗﻠﺐ اﺣﺒﺎ و ﻓﻘﺪان ﺷﺎن ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺄﺛﺮ و ﺿﻌﻒ آﻧﻬﺎ ﺑﻌﺪ ؛

«ﭼﻪ؟

و ﺣﺎﻟﺘﺶ ﺗﻐ ﮐﺮد و ﯽﻣ ﯿﯿﺮ آﻧﭽﻪ ﻪ ﻣﻦ ﺑ را زﺑﺎن آورد ه

اﻫﻤﯿﺖ ﺑﮕﺬرد ﯿﺎﻓﻪ ﻗ ، در ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ دوﺳﺘ

ﺑﯽ ﻫﺎ ﺣﺮف ﯾﻦ

او ﺑﺎ وﺟﻮد از ا ﮐﺮد ﯽﻣ ﺳﻌﯽ ﮐﻪ ﯾﻦا

ﯿﺪم ﺷﻨﯽﻣ ﮔﺎه .

از آﻧﭽﻪ ﯾﺮﻓﺖ ﭘﺬﯽﻣ ،ﯿﺪﺷﻨﯽﻣرا ﺑﻮدم، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻈﺮﺧﻮ ﯾﻒﺗﻌﺮ دش

ﯽ

ﯽ ﻗﺴﻤﺘ

ﺑﻪ آﻧﭽﻪ

ﻫﻢ او و ﻫﻢ ﻫﺸﺖ ، ﯾﮕﺮ د ﯾﺰ ﻋﻀﻮ ﻋﺰ و ﺟﺎﻧﺒﺎز ﻣ ﯾﺎ ،ی ﺴﺦ و ﻓﺮاﻣﻮﺷ

و ﺑﺎزﮔﻮ در ﺣﺎﻟﺖ ا

ﯽوﻟ ، ﮐﺮدﯽﻣ

ﺧﻄﺮ را ﺑﻪ ﺟﺎن

ﺳﺨﺖ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ

، ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ .ﻧﺪﯾﺪﺧﺮﯽﻣ

ﯽ

ﯾﺜﺎر

ﯾﺎ

در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ اﺟﺘﻤﺎع و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺸﺎن ، ﺧﻄﺮ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪن و ﺑ ﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮاوان اﻋﺪام ﺷﺎن را در ﭘﯽ دارد ، وﻟﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای اﻣﻮر ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺘﯽ از ﻧﻈﺮ زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺎل ﻫﺎی اول و دوم درس اﺧﻼق در دﺳﺖ ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﻮد و ﯾﺎ ﻧﻈﺎﯾ ، ﺮ آن دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و ﻓﺎرغ از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺮاس ، ﯾﻦ ﻣﺜﻞ ا ﮐﻪ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن اﻣﻦ و اﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ .

داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و

ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻠﺴﺎﺗ ﺷﺪ ﺟﻤﻊ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ آن ی ﺑﻪ ﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﭘﻨﺞ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ؛ﯿﺪ رﺳﯽﻣﻫﻢ

ﺑﻮد ﺑﻪ ر اﺣﺘ ﯾﺖﻋﺎ ﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯿﺎط

ﯽ

ﯽ ﭼﻨﺪ وﻗﺘ

و ﭼﻮن

ﯾﻒوﻇﺎ را ﺗﻘﺴ ﯽﻣ ﮔﺎه ﯽوﻟ ، ﮐﻨﻨﺪ ﯿﻢ

ﺑﺎورﺷﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻧﻮﺑﺖ آن ﻫﺎ

ﺪ و از ﮔﺰﻧﺪ ﺧﻮد را ﻣﺤﻔﻮظ ، ﯾﺪﻧﺪ دﯽﻣ

ﻨ داﺷﺘ ﯿﻦﭼﻨ ﯽ ﺟﻠﺴﺎﺗ

ﻧﺪارﻧﺪ .

و ﮔﺮﻓﺘﺎر ﯿﺶدر ﭘ یای

ﻧﺮﺳ

ﯿﺪه

ﻋﻀﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﺗ ﻬﺮان و ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮش را در ﺣﯿﻦ

روز ﻗﺒﻞ ﺷﺶ ،

،ﭼﻬﻞ ﯾﺐﻗﺮ

ﭘﻨﺠﺎه

ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق و ﻧﻪ از

ﻣﺤﻔﻞ ﮔﺮ ﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . آﻧﭽﻪ ﮔﺰارش ﺷﺪه و ﺑﺎور ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﻦا ،

ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ

ی

. ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎﻫﯽ از آن ﺣﺎدﺛﻪ

ﯿﺪوار ﺑﻮدﻧﺪ ﺑ رﻫﺎ یزود ﻪ

ﻗﺼﺪ و ﻋﻤﺪ آن ، ﻫﺎ در ﺑﻨﺪ اﻓﺘﺎد و اﻣ اﻧﺪه ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺒﺮ آوردﻧﺪ دﻓﺘﺮ ﻣﻨﺸﯽ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ را ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ا -

یرو

ﻣﺤﻔﻞ از آن ﯽ ﻧﺸﺎﻧ

ﺮ اﻋﻀ ﮐﺜ

یﺎ

ﺳﺮﻗﺖ

ﻣﺬا ﮐﺮات ﻣﺤﻔﻞ ﻪ ﺑ ﻫﻢ

دزد زده اﺳﺖ و ﻣﺒﻠﻐﯽ ﭘﻮل ﺑﺮده و اوراق و ﺧﻼﺻ

ﺑﯽ اﻧﺪ ﺧﺒﺮ ﺑﻮده رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .

یﻪ

ﻣﺤﻔﻞ را ﻣﻀﻄﺮب و رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ د ﺑﻪ ؛ ﯾﺪم ﻣﻨﺰل ﻣﺎ آﻣﺪه و آﻧﭽﻪ را

ﯿﻦ اوﻟ ﺑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎﻣﺮان

ﯽﻣﻨﺸ ،

ﻣﺤﻔﻞ را ﺑﺎ ا ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣو ، ﺬاﺷﺖ ﮔ آن یﻋﻀﺎ

ﮐﺮد. ﯿﻞ ﺗﺸﮑ ﻗﺮار

اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد، روا

یﺟﻠﺴﻪ

ﯾﺖ

ﻣﺤﻞ اﺟﺘﻤﺎع ﺑﻪ ﺷﺎن را



ﻣﺤﻔﻞ ﺑﺮ و د و ﺣﻀﻮر ﻧﺸﺎﻧ ی

ﻓﺮد ﻓﺮد اﻋﻀﺎ

ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ

اﺣﺘ یﺑﺮا ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﺎط

ﯽ

ی

ی

۱٦

ﯾﺎد ﺣﺘﻤﺎل ز

از ﻃﺮ ﻪ ا ﮐﻪ ﺑ ﺗﻠﻔﻦ ﯾﻖ را ﻣﺤﻔﻞ اﻋﻼن ﮐﺮد. ﯽﻣ

ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ، ﺑﺎرﻫﺎ ﯿﺪه ﺷﻨ ﺑﻮدم ﮐﻪ

آن ﺑﺪﻫﺪ ﻫﺎ ، ﺣﺎل آن

ﯽﺳﺎدﮔ ﻪ ﺑ ﯿﻞ یﺟﻠﺴﻪ

ﮐﻪ

ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دﺷﻤﻨﺎن ﺑﻮد ، آدرس و ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺸﮑ آن آنﻫﺎ روز ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﮐﻠ

اﻋﻀﺎ ، ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ،ی ﺑﻪ ﻣﺪت دو ، ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺤﻔﻞ را

یﯿﻪ

در اﻣﺎن د ﺪﻧﺪ ﯾ و ﻣﺴﺎﺋﻠ ﯿﺎن در ﻣ ﯽ

ﭼﻮن ﺧﻮد را از ﮔﺰﻧﺪ ﺣﻤﻠﻪ و دﺳﺘﮕ ، ﭘﺲ از دو ﻫﻔﺘﻪ، ﺑﺎر د ﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯾﮕﺮ

ﯾﺪ و ﺷﺎ ، دﻫﻨﺪ ﯿﻞ ﺗﺸﮑ

ﯿﺮی

. ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ

ﹸﻪ یﺟﻠﺴﻪ

ﺑﻪ ﺗﺸﮑ

ﺷﺪﻧﺪ ﯽﻣ ﺟﻤﻊ

داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ

یﻧﻔﺮ ﻧ

ﯿﻞ

ﯾﺪ

درد ﺷﺪﯾﺪ و ﻟﺰوم ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ، او را ﻧﺎﭼﺎر از ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﯿﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد. ﻗﺮار ﺑﻮد را ﺑﺮای ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ آﻣﺎده ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺼﺮف ﺧﻮد ، ﻣﺨﺪر

دﺳﺖ ؛ ﺑﻮد ﯿﻤﺎر ﺑ ﯿﺘﯽﮔ

ﭘﺲ از ﻣﺼﺮف ﭼﻨﺪ روز ﻣﺨﺪر و درد ﺷﺪ ﺳﺖ و د ﯾﺪ ﺟﻬﺖ ﻋﺬرش ﭘﺬ

یدارو یه

ﺑﻪ. دﻮﺒﻧ ﻣﺤﻔﻞ

ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ، ﻗﺎدر ﺑ ﻪ ﺷﺮﮐﺖ در آن ﺟﻠﺴﻪ

ی

یدارو

، روزﮔﺎر ﯿﻦ در ﻫﻤ ﺟﻠﺴﻪ آن اﺗﻔﺎق ﺷ م ﻮ

و ﻣﺤﺮوم از ﺣﻀﻮر ﺷﺪ. از ﻗﻀﺎ

ﯿﻦﻤﻫ

ی

ﯾﺮﻓﺘﻪ

او ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ . را در ﻣﻨﺰل ﺑﻬﺎﺋﯽ از ﯽﯾﮑ

اﺳﺘﺜﻨﺎ

آﻣﺪ و ﻫﻤ ﻪ ﺑ ﯾﺰان ﻋﺰ یﻪ

ﯿﺶﭘ

ی

ﺑﻮده و رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻫﺎ را

ﺣﺰب اﻟﻠﻬﯽ

و ﮔﺰارﺷﮕﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﻘﺎﻟ ، 

ﯾﺎن ﻫﻢ راو

ای

ﯽ

ﺑﺎز

داده و ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪه ی

ﻨﺘﺮل ﮐ ه ﮐﺮد ﻣﯽ و ﮔﺰارش ﺣﻀﻮر ﺟﻤﻌ

ﻫﺎ

ﯽ

ﺑﻪ ﮔ ا ﺧﻮد ر ، ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺘﯽ

ﻧﺎﺑﺎور

ﻣﻄﻠﺐ را ، ﯿﺪم ﺷﻨﯽﻣ

ﺑﻮدم ﮐﻪ ا

اﺳﺖ . ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮد

ی

ﯾﻦ

ﯽ ﻧﻔﺮاﺗ ﯿﻦ ﺟﺰء اوﻟ

ﺑﺎر ﻫﻢ اﺗﻔﺎق و ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﻓﺘﺎر ،ﺷﺪه ی ﺷﺪ ﯽﻣ ﯽﮔدﺳﺎ ﻪ ﮐﻪ ﺑ ﯽ در ﺣﺎﻟ

ﯾﻦ ﮐﻪ ا

ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﯽ او ﻣ ﯽوﻟ

ﺟﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورﻧﺪ و در ﻓﺮﺻﺖ ، ﻣﻨﺎﺳﺐ

ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎن در ﮐﻤ اه ﺑﻮد ﯿﻦ ﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻤﻊ را در

ﯾﺎﻓﺖ در

ﯾﮏ

ﺣﺴﺮت و آه آﻓﺮ . ﯾﺪﻧﺪ و در ﺳﺎﻋﺎﺗ

ﺑﺎر د ،

ﮐ ﯿﻦﭼﻨ ﺮدﻧﺪ و ﺑﺮا ﯾﮏ ی ﺮﺑﻪ ﺧﻮرده ﺿ یﯾﺪه ﺪﺳﺘﻤ یﺟﺎﻣﻌﻪ

ﯾﮕﺮ

ﮐﻪ در

ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ

آﻣﺪه ﺑﻮد ﯽﻣ ﯿﺘﯽﮔ ،

اﺗﻔﺎﻗﺎت ﭘ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑ ﻨﺪﯿﺑ ﯿﺰﭼ ﻪﻫﻤﻪ

ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ا

ﯽ

ﯾﯽ

ﯿﺶ

ﯾﻦ

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ

و ﻧﺎﺗﻮان در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻮادث را ﺑ ﻧﻈﺮ ﻪ

، ﯾﺸﺪ ﻣﺎدر ﺑ

، ﺑﻮد ﯽ ﻣﺨﻔ ﯿﻞﻣ ﻣﻨﺰل ﻓﺎ

ﯿﻤﺎر

او را

دو ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻌﺼﻮﻣ ؛ ﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ او را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﯽﺳﺎدﮔ ﻪ

آورد دﯾﺎ و

ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻣﻐﺰم ﺧﻄﻮر

اﻋﻀﺎ ﹺ د ی ﻣﺤﻔﻞ ﺑ ﯾﯽ ﯿﺰﻫﺎ ﭼ ﻪﻫﻤ ﻫﺎ ﯾﻦا. ﯾﻨﺪ ﻧﻤﺎ یﺪﻌ

دﺳﺘﮕ یﯿﻠﻪ وﺳ

ﯾﮕﺮ

ﯿﺮی

ﻪ ﺧﻮد را ﺑ

ﺑﺎره ﮐﻪ د

ﻢ ﺑﺎ او در ﻣ ﺑﮕﺬارم ﯾﻦ در ا ﯿﺮیﮔﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯾﺮا ، ز

ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻤﻧ ﯽ ﮐﺮد وﻟ ﯽﻣ

ﯾﮕﺮ

ﯿﺎن ﺧﻄﺮ

وﺟﺪاﻧﯽ ﺑﻮد و ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد او

ﺣﻀﻮر در ﻣﺤﻔﻞ را ﺑﺪاﻧﺪ

دﺳﺖ ﺣﻮادث ﻧﺴﭙﺮد و ﻋﻈﻤﺖ در ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺮآﯾﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ و اداﻣﻪ ﻏﺮوب ﺷﺪه و ﻫﻮا ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد . ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟ : ﮔﻔﺖ؛ رﻓﺘﻢ ﺑﻮد، ﺷﺪه ﯽ ﻣﺨﻔ در آن ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯽ - ﯾﻦ ﭼﺮا ا ﻗﺪر د ﯾﺮﮐﺮدی ؟  ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣ ! ﺮدم - ﹸ ،ﺐﺧ ﻗﺮار ﺑﻮد دﯾﺮ ﺑﯿﺎﯾﻢ . وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻮا ﺗﺎرﯾﮏ و ﻣﻦ ﺷﺪ؛

ﯽ ﻣﻄﻠﺒ ،

ﺧﺪﻣﺖ در ﻣﺤﻔﻞ و ﻗﺒﻮل ﻫﺮ ﺧﻄﺮ اﺻﺮار . ﮐﻨﺪ

ی

ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدم .

- ﻇﻬﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدی ؟

ﮐﻪ ﮔﻔﺖ :

از ا و ﺗﺎ آن ،تﺳﺆاﻻ ﯾﻒدر ﯾﻦ - داﻧﻢ. ﯽﻧﻤ ﯾﮕﺮ د ﯿﺰیﭼ ؛ﻧﻪ

- ؟ی ﻧﺪار یا ﺧﺒﺮ ﺗﺎزه

ﺗﻮ ﭼﻄﻮر ؟

۱۷

- ﯿﻠﯽ ﻣﻦ ﺧ ،ﯿﻦﺑﺒ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮده .ام ﻣﺎدرم ﺑﺎ اون وﺿﻊ و ﺣﺎﻟﺶ ، ﺑ ﯾﻦ ﺧﻮدم ﺑﺎ ا ﯿﻤﺎری و اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺮ ی ﮐﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺑﺮا ﯾﺮﯾﻦ ﺳﺎ ی در ﻣﺤﻔﻞ ﺟﺪ ﻪ ﺑ ﯾﺪ وﺟﻮد ﻣ آورد ﯽ ، ﻫﻤﻪ ﻣﺮا ﻣﺼﻤﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻣﻌﻬﺪ اﻋﻠ ﯽ ٣ اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎ ، ﯾﻨﺪ ی ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮا ﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫ ﺑﻪ ﻣﺤﻔﻞ ﻧﺮوم اﮔﺮ و ، ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎدرم ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺑﺘﻮاﻧ ﯿﻢ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﻨ اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ،ﯿﻢ .ﻢﯾ ﺑﺮو ﻪ ﺑ ﻧﻈﺮ آ ﻣ ﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ ی ﻓﺎرغ از اﺣﺴﺎس ، ﺑﻪ ﺳﺮ ﻋﻘﻞ آﻣﺪه ﺷﻮدﯽﻣ و ﺑﺎ او ﺣﺮف زد : ﮔﻔﺘﻢ . - ﻫﺎ ﯾﻦا یﻫﻤﻪ اﺳﺖ ﯿﺖ واﻗﻌ ﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘ ، و ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﯽﻧﻤ ﻨﻢ ا ﮔﺮ ﺗﻮ ﯽ ﺑﺘﻮاﻧ ی ﻧﺤﻮ ﺑﻪ ﻣﺤﺬو ؟ راﺗﺖ ﻪ را ﺑ ﻋﺮض ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ ، ﻣﮑﻠﻒ ﺑﻪ اداﻣﻪ ی ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻮی . ﯿﺪﺳﻌ ، داﻣﺎد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﺷﻮﻫﺮ دﺧﺘﺮﺧﺎﻟﻪ ﯿﺘﯽﮔ ی ﯾﻂﺷﺮا ﯿﻦ در ﻫﻤ دﺷﻮار ﺑﺎ ﺷﻮر و اﺷﺘ ﺑﻪ ﯿﺎق ﺧﺪﻣﺖ در ﺣﺪ ﻣﻘﺪور ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮ . د او را وﺳ یﯿﻠﻪ رﺳﺎﻧﺪن ﭘ ﺑﻪ ﯿﻐﺎم اﻋﻀﺎ ی ﻣﺤﻔﻞ ﺟﺪ و ﯾﻢ ﮐﺮد ﯾﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺷﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻬﺪ را ﺳﺆال ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻮرد ﻋﻨﺎ ﯾﺖ و ﻗﺒﻮل ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ از را ﯽﻣﺪﺗ ﯿﺘﯽ ، ﮔ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻌﺎف ﮔﺮدد و در اﺧﺘﻔﺎ ﺑ ﻪ ﯾﺪﺷﺎ ، ﺳﺮ ﺑﺮد اﺳﺘﺮاﺣﺖ او را ﺗﺎ ﺣﺪی ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺑﺨﺸﺪ . ﭼﻮن ﻗﺮار ﺑﻮد ﻓﺮدای آن ﺑﻪ ﺑ ﯿﺘﯽﮔ روز ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺮود و ﻃﺒ ﯿ ﺑﻪ ﺑ ﻫﻢ ﯿﺐ ﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑ ﯽﺗﻠﻔﻨ ، ﯿﺎﯾﺪ ﻋﺬر ﯿﺘﯽﮔ ﺣﻀﻮر را ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻪ اﻃﻼع دﮐﺘﺮ رﺳﺎﻧﺪم ﺗﺎ ﺣﻀﻮر ﹰ ا داﺳﺘﺎن را ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺮح ﺑﺪﻫﻢ. ﺷﺐ ﺑﺎر د یﺑﺮا ﯾﮕﺮ ﺧﻮاب ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﯿﺪﺳﻌ ی رﻓﺘﻢ و آرام ﺗﺮ از ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮدم . اﻧﺪﮐﯽ ﺧﻮاب ﺑ ﻪ ﭼﺸﻢ آﻣﺪ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺻﺒﺢ ﺷﺪ . ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻗﺮار ﻗﺒﻠ ،ﯽ ﺑﺎ اﺻﻐﺮ در ﭘ ا ﯽ ﻧﺠﺎم ﮐﺎر ی رﻓﺘﻢ و ﺗﺎ ﻧﺰد ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ را ﺑﺎ او ﮔﺬراﻧﺪم . ﺑﻌﺪ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻋﻄﺎ رﻓﺘﯿﻢ، وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ داﺧﻞ ﺷﯽﻧﻤ ﻣﻐﺎزه ﻮم ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮم ﮐﻪ ﺑﺎز اﺳﺖ و ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ور ،دو در ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﻓﺮوﺷﮕﺎه در ، ﯽﻣﺤﻠ دور از اﻧﻈﺎر ﺑﺎﺷﻢ . از ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ، او ی ﻣﻐﺎزه ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد . ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ از ﺳﻤﺖ د ﻗﺪم ، ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﯾﮕﺮ زﻧﺎن ﻣﺮاﻗﺐ ﮔﺸﻮده ﺷﺪن ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﺑﻮد ﯾﻢ ﯽ . وﻗﺘ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻋﻄﺎ رﺳ ﯿﺪ و ﻣﻐﺎزه ﺑﺎز ﺷﺪ ، وارد ﺷﺪ .ﻢﯾ ﺳﻼم ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﮑﯽ و ﻋﻠ و ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ ﻣﻐﺎزه ﯾﯽﺟﺎ ، ﮐﻪ ﭘﺮده ﮐﺸ هﺷﺪ ﯿﺪه و در ﻣﻌﺮض د ﻧﺒﻮد، ﯾﺪ ﻧﺸﺴﺘﻢ . ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر و ﻧ ﯿﻢ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﻗﺮار داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﺮ را ﺑﺒ ﻪ ﺑ ؛ آﻣﺪ . ﯿﻨﻢ اﺗﻔﺎق ﻗﺪری راه رﻓﺘﯿﻢ و او ﮐﻪ ﺧﻮد ﺳﺨﺖ وﺣﺸﺖ زده و ﻣ ﻀ ﻄﺮب و ﻧﮕﺮان ﺣﺎل ﻣﺎ ﺑﻮد ﯽﺳﻌ ، داﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ آراﻣﺶ و ﺧﻮﻧﺴﺮد ی ﺑﺪﻫﺪ ﻧﺼ . ﯿﺤﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﯽﻣ ﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑ » ﺧﺪا ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷ ؛ﯿﺪ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﺣ ﺎ ﻓﻆ ﺟﺎن ﮔ و ﯿﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﯾﺪﺑﺎ ، ﯾﻦ ﻗﺪر ا ﻣﻮﻫﺒﺖ را ﺑﺪاﻧ «.ﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻪ را ﺑ ﺗﻮ » : ﺧﺪا ﻧﮕﺬار د ﺑﻪ ﯿﺘﯽﮔ ﯾﮕﺮ ؛ ﺑﺮود ﯾﯽﺟﺎ ﻫﺮ دو ﻣﺪﺗ ﯾﮏ او ،ﯾﺪ ﺑﺸﻮ ﯽ ﻣﺨﻔ ﯽ . ﯾﮕﺮ د ی ﺟﺎ و ﺗﻮ ﺟﺎ ﺧﺪا ﻧﮑﻨﺪ اﺗﻔﺎﻗ ﺑﺎ ﯽوﻟ ،ﻔﺘﺪﯿﺑ ﯽ ﻫﻢ ﺑﻮدن ﺷﻤﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎ ک ﺗﺮ اﺳﺖ ، ﯽﻣآرا ﯽ زﻧﺪﮔ ﯿﺪ ﺗﻮاﻧ ﯽﻧﻤ ﯾﮕﺮ د ﯾﻢرژ ﯾﻦا ﯾﺎن ﭼﻮن ﺗﺎ ﭘﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺑ « .ﯿﺪ ﺑﺎﺷ یﻫﺎ ﺣﺮف ﯿﺸﺘﺮ او ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدم ﯽوﻟ ، ﯿﺪنﺷﻨ ی ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و در ﻣﻦ » ﮔﻔﺘﻢ: ﯽﻣ ﺟﻮاب آرام ﻫﺴﺘﻢ ﯿﺘﯽﮔ ؛ ﻫﻢ ﺣﺎﻻ ﺧﻮدش ﻣﺮاﻗﺐ اﺳﺖ و اﻫﻤ ﯿﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ و ﻧﻬﺎ ﯾﺖ ﺧﺸﻮﻧﺖ دﺷﻤﻨﺎن را اﺣﺴﺎس «. ﮐﻨﺪﯽﻣ ۳ ﺷﻮرای اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ اداره ﮐﻨﻨﺪه ی ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻬﺎﺋﯽ ۱۸

دور از ﺗﺪﺑ ﻗﺮار ، ﺑﻮد ﯿﺮ

ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل، و ﺑﻨﺎﺑﺮا

ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮم اﻪ ﺑ

ﭼﻮن ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮔﺎه ﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه

ﯾﻦ،

یﻗﻮ ﺣﺘﻤﺎل

ﯽ

ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﻢ

ﭘﺪر ﺗﻠﻔ ﻦ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮕﺮی د ی وﺳﯿﻠﻪ آﻗﺎ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﺧﺮ ﯾﺪه ؛ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ ﯿﺎﺑ ﻓﺮوﺷﮕﺎه .« ﯾﻦا ﯿﻐﺎم ﭘ ﯾﻦا ﯽ و ﻣﻌﻨ

ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯽﻣﯿﻐﺎ ﭘ

ی

ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ

 ﮐﻪ ﻣﺜﻼ ﯿﻦﺣﺴ» ،

ﮐﻪ ﻫﻢ ﻫﻢ و زﻣﺎن ﻧﻈﺮ از

ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘ

ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﻢ

ﺑﻌﺪاز ﻇﻬﺮ در ﻣﯿﺪان ﻓﺎﻃ

ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ

ﯿﻢ

یﺟﻮر .

ﻤﯽ

اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺗﻠﻔﻦ .ﺷﻮد ﮔﻤﺮاه ﺧﻮاﻫﺮم ﺑﺎ ﺷﻮﻫ ﺮ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺣﺎﻻ در ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻼ ﺑﻮدﻧﺪ در .

ﻣﮑﺎن، ﺷﻨﻮﻧﺪه

ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﻔﻘﻮد اﻻﺛﺮ

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ

ﻧﻔﺮ ﻓﺮار ﻧﻔﺮ ﯾﮏ و( ﯿﺘﯽ)ﮔ ی

)ﻣﻬﻨﺪس ﻋﻠﻮ ؛ ( ﯾﺎن و ﺣﺎﻻ

ﻧﻔﺮ ﺷﻬ

) داﺷﺖ دﮐﺘﺮﻋﺒﺎﺳ ﯾﮏ؛ ( ﯿﺎن

ﯾﮏ

ﯿﺪ

ﺳﮑﻮﻧﺖ و ارﺗﺒﺎط ﹰ ﮐﺎﻧﻮن ﺑﻼ وﻟﯽ ﺣﺎﻻ واﻗﻌﺎ

)دﮐﺘﺮ ﻣﺠﺬوب ( . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﺳﺎس ﺳﺎﺧﺘﻦ اﯾﻦ آﭘﺎرﺗﻤ ﺎن و ﻧﺤﻮه

ﻣﺤﺒﻮس و

ی

زﻧﺪاﻧﯽ

در ﻓﺮﺻﺘ آن ﯽ را ﺑﻨﻮ ، ﯾﺴﻢ

ﯾﺪﺑﺎ ﺟﺪاﺳﺖ و

ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ

ﯽ ﺧﻮد داﺳﺘﺎﻧ

ﻫﺎ

. ﺷﺪه ﺑﻮد

ﯾﮑﯽ از ﻃﺮف ﻣﺎدر زن دﮐﺘﺮ ﻣﺠﺬوب ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮ و د

، ﺧﺎﻧﻪ دو ، اول یﻃﺒﻘﻪ

ا ﮐﻪ در

آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻣﺘﻌ ﻠﻖ ﺑﻪ دﮐﺘﺮ ﻋﺒﺎﺳ

، دوم یﻃﺒﻘﻪ . ﺧﻮاﻫﺮم ﺑﻮد

آﭘﺎرﺗﻤﺎن دﯾﮕﺮ در اﺟﺎره

یﺟﺎره

ﯿﺎن

ی

از اﺣﺒ ، ﺑﻮد ﺎ و ﻣﻘﺎﺑﻞ آن ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻬﻨﺪس ﻋﺒﺎﺳ و ﯿﺎن ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﭼﻬﺎرم ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻬﻨﺪس ﻋﻠﻮﯾﺎن ﮐﻪ ﻣﺼﺎدره ﺷﺪه ﺑﻮد . در ﻃﺒﻘﻪ ﺳﻮم ﯾﮏ ﺳﻤﺖ و ﺳﻤﺖ دﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﻣﻬ ﻨ ﺪس ﺟﻮان ﻣﺴﻠﻤ ﺎن ﮐﻪ از ﮐﺎرﻣﻨﺪان ﻣﺮﺣﻮم ﻋﻠﻮ و ﺷﺨﺼ ﻣﺆ ﯿﺎر ﺑﺴ ﯽ ﭼﻬﺎرم آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﻬﻨﺪس ﺑﻮد ﻋﻠﻮﯾﺎن ، ﻫﻨﻮز ﺧﺎﻟﯽ و ﺑﻮد اﺟﺎره داده ﻧﺸﺪه . ﺑﻮد وﻟﯽ ﺗﻤﺎم اﺛﺎث آن از ﻃﺮف ﺑﻨﯿﺎد ﻣ ﻀﺘﺴ ﻌﻔﺎن و ﻣﺄﻣﻮران آن ﺿﺒﻂ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﻐﻤﺎ ﺑﺮده ﺑﻮد. ﺷﺪه آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺰ ﻓﺮد د ﯾﮕﺮی ﮐﻪ او ﻫﻢ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه و ﻧﻬﺎدﻫﺎ اﻧﻘﻼﺑ ، ﺑﻮد ﯽ ﭘﻨﺠﻢ ﯾﮏ ﻃﺮف ی ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﻮد و ﺳﻤﺖ دﯾﮕﺮ ﭘ ﺪر و ﻣﺎدرم ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﯽﻣ ﺳﻮم و ﺣﺰب اﻟﻠﻬﯽ و ﺟﺰء دار ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻧﻘﻼﺑﯽ و ﺑ ﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺴﺘﺄﺟﺮ ﺑﻨ ﺘﻀﻣﺴ ﯿﺎد ﮐﺮدﯽﻣ ﯽ زﻧﺪﮔ ﻌﻔﺎن دب و اﻧﺴﺎن ﺑﻮد

یﻃﺒﻘﻪ . ﺮشﺘﺧد

ﯾﮑﯽ

ﻣﺴﻠﻤﺎن و

ﯽ ﺷﺨﺼ ،

ی

ی و دﺳﺘﻪ

ﯾﺎن

یﻃﺒﻘﻪ .

زﻧﺪﮔﯽ

ی

ﺷﺸﻢ

یﻃﺒﻘﻪ .

یﻃﺒﻘﻪ .دﺮﮐﻣﯽ

و ﻣﺎدر ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣ ﺎ آن ﻻ ﻫﺮ دو ﻫﺎ ﻧﯿﺰ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮی

دﮐﺘﺮ ﻣﺠﺬوب ،

در اﺧﺘ  ﮐﻼ

ﺧﺎﻧﻤﺶ

ﯿﺎر

ﺷﺪﯾﺪ و اﺣﺘﻤﺎل ﻣﺼﺎدر .ﻧﺪ ﺑﻮد ه

ﻏﻢ ﻫﻤﻪ را ﯽﻣ ﺧﻮرد و ﻫﻢ درد ﻫﻤﻪ .ﺷﺪ ﻣﯽ ﻣﺮاﺟﻌﺎت

، ﮐﺮدﯽﻣ ﯽ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔ

ﯾﻦ در ا ﯾﺴﺖ م ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮ

ﻣﺎدر و ﭘﺪر ﭘ و ﯿﺮ ﺑﺮادر و زن ﺑﺮادر

و ﺑﭽﻪ و ﺷﻮﻫﺮش ،ﯿﺪ رﺳﯽﻣ

ﺑﻪ زﻧﺪﮔ

ﻣﺄﻣﻮران ﺑﻨﯿﺎد ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن را ﺎﺳﺦ ﭘ ، ﮔﻔﺖ ﻣﯽ

ﯽ

اﻟﻮﻗﻮع

ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﻤﻪ ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻧ ﯾﺐﻗﺮ ﯽ و ﻣﺎﻟ ﯽ

را ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﺮد و ﯽﻣ

ﺑﺮای

ش رﻧﺠﻮر

او را

داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺻﺪای زﻧﮓ ﻧﺎﺑﻬﻨﮕﺎ ،ﻣﯽ ﺑﻪ ﻧﺰد ﮔ ﯽﻣ ﯿﺘﯽ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﺮﺗ ﺎﻣﺖﻗا یﺑﺮا ﯿﺒﯽ اش ﻧﺎراﺣﺖ اﺳﺖ و آن ﯿﺰﻧﻫﺎ در ﻫﺮاس و ﺑ ﻓﻮق ﯽﻤﯿ ﻣﻮم ﻣﻨﺰل آﻣﺪه . اﻧﺪ

ﺧﻮد را در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ . ﮐﺮدﯽﻣ

ﯽ ﭼﻪ وﺣﺸﺘ

دﺳﺘﮕ ی ﮐﻪ ﺑﺮا و ﻣﻬﺮ ﯾﺎ ﻣﺎ ﯿﺮی

ﮐﻨﺪﯽﻣ ﻓﮑﺮ و ﯿﺮدﮔﯽﻣ ﻓﺮا

ﻣﺎن

از ﺧﻮاﻫﺮم ﺟﺪا ﺷﺪم . ﺑﺎ

ﺷﺶ ﺳﺎﻋﺖ

ﯾﺴﺖ

اﻟﻌﺎده اﻧﺪ و

داﻧﺴﺘﻢ در ﺧﺎﻟﻪ یﺧﺎﻧﻪ

ﯽﻣ .ﯾﻢ دادﯽﻣ

۱۹

ﺧﻮدﻣﺎن و ﺑ و ﯿﻢ

ﹺ

ﺗﻨﮓ و ﮐﻮﭼﮏ را در آن ﺷ ﯾﻂاﺮ

ﺳﮑﻮﻧﺖ در آن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳ » : ﮔﻔﺘﻢ ، ﯿﺪم

ﺷﺪﯽﻤﻧ

ﯽ روﺣ دﺷﻮار

یﺧﺎﻧﻪ

ﻫﺎ اداﻣﻪ داد .

آنﺣﺪ ﯽﺑ ﯽﮕﺮاﻧ ﻧ

ﺷﺪ ﺗﺎ

ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زودﺗﺮ راﻫ ﯾﺪه ح دﻼﺻ .ﯾﻢ ﺑﺸﻮ ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ ﯽ

ﯽوﻗﺘ

را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدش

ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ

ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ،ﺷﺪ ﯾﮏ ﻫﻮا ﺗﺎر

ﺷﺐ ﺻﺒﺮ ﮐﻨ

ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب و ﺗﺎر

ﯽوﻗﺘ . ﯿﻢ

ﯾﮑﯽ

ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎل ﻬﺮان ﺗ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ .

و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﯾﻢ ﺳﻮار ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑ ﻪ از ﺧﺪا ﻪ ﺑ ﻬﺮان ﺗ ﻏﺮب

ﻟﻮازم ﻣﻮرد ﻧ ﯿﺎزﻣﺎن ﮐﻪ ﻋﺒﺎرت از ﻟﺒﺎس دو ﯾﮑﯽ و ﯾﺮز یﻫﺎ

از ﻣﺎﺷ ﺑﺎ و ﯿﺎده ﭘ ﯿﻦ

ﻣﻨﺰل دا

ﻧﺰدﯾﮑﯽ

ﯾﯽ

یﻫﺎ

ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺠﺎﺳﺖ از ،

داﻧﺴﺘﯿﻢ ﯽ ﺧﻮب ﻣ

ﮐﻪ ﯾﻦ و ﺑﺎ ا

ﺷﻠﻮار و ﮐﺖ و ﭘﺎﻟﺘﻮ ﺑﻮد ﯾﻢﺷﺪ ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ ی رواﻧﻪ ، ﺷﺪت اﺿﻄﺮاب و ﺗﺎر

ﭼﻨﺪ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎ ﯾﯿ را آنﺗﺎ ﯿﻢ ﻦ رﻓﺘ

ﯾﻘﯽ دﻗﺎ ﮐﻮﭼﻪ

در ﺟﺴﺖ

یوﺟﻮ

ﯾﮑﯽ ﺷﺐ،

ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ .

ﻣﺎ را از اف اف ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ، زودﺗﺮ از ، ﺧﻮدﺷﺎن را ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد و اﻇﻬﺎر ﺷﻌﻒ

در آﻣﺪ و ﺻﺪا

ﻣﻨﺘﻈﺮﻣﺎن ﺑﻮدﻧﺪ . ﺗﺎ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺪا ﻪ ﺑ

ﯾﯽدا ﯾﯽدا و زن

ی

آن ﺳﮑﻮﻧﺖ .ﯾﻢﺷﺪ ، ﺑﻮد ﻫﺎ

دوم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺤﻞ

در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﺎ رواﻧﻪ

یﻃﺒﻘﻪ ی

ﯽﻫﺎﻧ ، ﺳﮓ ﮐﻮﭼﮏ آن واقﻫﺎ واق ﮐﻨﺎن ﺑ ﻃﺮفﻪ ﻣﺎن آﻣﺪ . دم ﮐﻮﭼﮑ

ﺶ

. ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﯽ در ﺣﺎﻟ

ﻣﺎ را ﺑﻮﺳ و ﯿﺪﻧﺪ

ﺑﺎز ﺳﺮ

و زن دا

. ﮐﺮد ﻣﯽ ﺑﻌﺪ دا

ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ

یروو

ی ﺑﺎ رو ﯾﯽ

ﯾﯽ

ﺟﺎن اﻧﮕﺸﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ را ﻣﻘﺎﺑﻞ دو ﻟﺐ ﻗﺮار داد

ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺎل و اﺣﻮال ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﯽدا ، و اﺷﺎره ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : » ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﺴ

ب و ﻣﺤﺒﻮ

ﯽﺘﯿﮔ

ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﺸﻮد ، ﭼﻮن

از ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ در

یﺧﺎﻧﻪ

ﯽ

ا ﮔﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ ،ﯿﺪ ﺑﻪ ﺻﻼح اﺳﺖ .« راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؛

ﺻﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ . رودﯽﻣﻦ ﯾﯿﭘﺎ ی ا ﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﺎ در ﻣﻨﺰﻟﯽ ﻣﺨﻔ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﯿﻢ ﺑﺎﺷ ﯽ

یﺻﺪا

ﯾﯽ و ﺻﺪا از دﻫﺎن ﻣﺎن

ﻧﺸﺎن ﻧﻤ ﯾﻢ دادﯽ

ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺴ

ﯽ

رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻪ ﺑ ﯽ و ﮐﺴ ﯾﻢﺮدﮐﯽﻧﻤ

ﺑﯿﺶ از ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﺑ ﮔﻪ ﻮش ﺑﺮﺳﺪ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ .

ﻧﻤﯽ ﺧﺎرج از ﮐﻪ ﺷﺪ

زﻧﮓ ﯾﺎ د و زﯽﻧﻤ

ﯾﺪارﻣﺎن د

ﯽوﻟ ، داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻣرا ﻫﺎ ﯾﻦا. ﯾﻢدداﯽﻧﻤرا ﯽ ﺟﻮاب زﻧﮕ

ﯽﺗﻠﻔﻨ ، ﻣﺪآﯽﻧﻤ

ﺳﺨﺖ در وﺣﺸﺖ ﺑﻮد در ، ﺧﻼل

ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﮔ ﭼﻮن ، ﺷﺖدا ﯿﺘﯽ

ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒﺘ

ﺟﺎن ﯾﯽدا

ﯽ

ﮔﺸﺎده و ﺷﺖدا

ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﮐﺮد . ﺑﻌﺪ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ، ﯾﯽ زن دا ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ رو

ﮔﻔﺖ را آن ﺑﺎز وﮔﻮﻫﺎ

ﯾﯽ

ﺧﻨﺪه ﺑﺮ ﻟﺐ آورد ﻣﯽ : ﮔﻔﺖ ، - ﻪﻏﺼ ﻫﯿﭽﯽ را ﻧﺨﻮرﯾﺪ و ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ؛ ﺧﺪا ﺧﻮدش ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻤﺎﺳﺖ و

ﻣﺎ ﻫﻢ اﻣﻦ و اﻣﺎن

یﺧﺎﻧﻪ

اﺳﺖ .

: ﮔﻔﺖﯽﻣ

روزﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪ .ﺪﯾاه

اﺳﺖ ﮐﻪ در ا

ﻣﻦ ﺳﻌﺎدﺗ

ﯾﻦ

ﯽ

یﺑﺮا ﯾﻦا

-

و اﻧﻮاع ﺗﻌﺎرﻓﺎت را آﻏﺎز ﮐﺮد . ﺣﮑﺎﯾﺖ

از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﯾﺪﺧﻮر ﯽﻣﭼﻪ » دوور ی

«.ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ و ﭼﻪ

آﻣﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﭼﺎره ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺬا ﮐﺮه

آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ، ﺑﯿﺎن ﮐﺮدﯾﻢ . اﺷﮏ ﺑ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻪ ؛ ﮐﺮدﯾﻢ از ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑ ﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ دا ﯾﮕﺮم د ﯾﯽ

را

ﺷﺎﻏﻞ و

ﻣﺴﻠﻤﺎن و در دادﮔﺴﺘﺮ

ی

ی ﮐﻪ ﻓﺮد

۲۰

و از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨ ﺗﺎ ﯿﺎﯾﺪ ﺑ ﯿﻢ

ﺑﮕﺬار

ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻋﺎﻗﻞ اﺳﺖ ، ﻗﺮار ﺻﺤﺒﺖ و ﻣﻼﻗﺎﺗ آﻧﭽﻪ واﻗﻊ ﺷﺪه را ﺑﮕﻮ ﯾﯿ ﻢ و از او ﺑﺨﻮاﻫ .ﯿﻢ ﯾﺖﺣﮑﺎ

ﯾﻢ

ﯽ

ﻧﻈﺮ

ﯾﯽدا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از اﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎت و ﻣﺸﻮرت ﻧﺼﯿﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﻮد ؛ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻼﻧﯽ ﭘﺴﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ و ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺎری ﺑﮑﻨﺪ؛ وﻟﯽ ﻤﯽﻧ داﻧﻢ آﯾﺎ ﻣﺼﻠﺤﺖ اﺳﺖ او را در ﺟﺮﯾﺎن ﻗﺮار دﻫﯿﺪ و از او ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ . ﺧﻮدش ﺧﻮب اﺳﺖ ، ﯾﺎد ﺟﺎن ز ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﻮد و د ﻧﻤﯽ» : ﮔﻔﺖﯽﻣ اﻧﻢ ﭼﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ

ای

ا ﮔﺮ او از ا

ﻣﺘﻌﺼﺐ دارد و

ﯾﯽدا ﯾﮏ ﯽوﻟ

یوا «. ﺑﺒﺮد ﯾﯽﺑﻮ ﯾﺎنﺟﺮ ﯾﻦ

 و در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﺎده آن ﻗﺪر ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ

ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ،

اﺳﺖ ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎ ﺳﻮءﻇﻦ ﺷﺪ ﹰ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ .ﯾﺪآﯽﻣ ﻧﻈﺮ ﻪ ﻋﺎدی ﺑ ش ﻏﯿﺮ

آد  ﺟﺎن اﺻﻮﻻ

داﯾﯽ

ﯾﺪ

ﻣﯽ

رﻋﺎﯾﺖ اﺣﺘﯿﺎط و ﺟﻮاﻧﺐ را ﻣﯽ

ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﺪ . از ﻃﺮﻓﯽ ﺑﺎ ﺧﻮد

ﺑﻮد ﺣﻖ ﺑﺎ او

،ﺷﺖ ﮐﻪ دا

، ﻣﺴﺌﻠﻪ

اﻫﻤ

ﯽﺧﺎﺻ یﯿﻪ و روﺣ

ﯿﺖ

ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ،

از دﺳﺖ او ﮐﺎر ﯾﯽدا ﺑﻪ .ﯾﺪ ﺑﺮآ ی ﭘﻨﺞ و ﭼﻬﻞ ﮐﻪ ﯽﻣآد» ﮔﻔﺘﻢ:

اﻧﺪﯽﻣ ﯾﺪﺷﺎ ﯾﺸﯿﺪ

ﯽ ﻫﺮ ﻣﻄﻠﺒ

ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در ،

و اﺟﺘﻤﺎﻋ

ﺗﺠﺎﻧﺲ ﻓﮑﺮ

ﹰ وﻗﺘ ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﯽ

را ﮐﻪ ﺑﺎ اﻗﻮام و ﻓﺎﻣﯿﻠﺶ

ﯽ

ﯽ و ﺳﻨ ی

ﻧﮕﺎه ﻧﺎﺑﺎوراﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ، ﻟﺐ و ﻟﻮﭼﻪ و ﻋﻀﻼت ﺻﻮرت را ﺑ ﻪ ﺷﮑﻞ

او در ﺿﻤ

ﻣﯿﺎن

ﻦ

ﯽوﻟ «. ﺬارد ﮔ ﻧﻤﯽ

ا ﮔﺮ ،ﺣﺎل

ﺳﮑﻮﺗﯽ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿ ﺑﻪ ﻫﺮ » : ﮔﻔﺖ ایﻪ

ﺑﺎﻻ و ﺷﺎﻧﻪ اﻧﺪاﺧﺖ از ﻌﺪﺑو

اﺳﺘﻔﻬﺎم داد ﯿﯿﺮ ﺗﻐ ﯿﺰی آﻣ

داﯾﯽ ،ﺟﺎن

ﺑﮑﻨﺪ و ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﻢ ، آره »: ﮔﻔﺘﻢ «. ﺣﺎﺿﺮم

ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎر ﯽﻣ ﮐﻪ ﯽﮐﻨ ﻣﯽ ﻓﮑﺮ

ی

ﺧﻮاﻫﺶ را اﺟﺎﺑﺖ ﻪ و ﺑ ﮐﺮد ﻃﺮف ﺗﻠﻔﻦ

او از رو ﯾﻦا ﯽﯿﻠﻣﯽﺑ ی

ﺑﻪ او ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨ

ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺶ

«.ﯿﺪ

ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮش ﺣﺮف

از او

و ﭘﺲ از ﺳ م و ﺗﻌﺎر ﻼ ﻤﯽ رﺳ ،ام ﺪاﯾﯽ زﻧ ف ﺑﺎ

. رﻓﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻤﺎره

ﺧﻮاﺳﺖ

. ﺑﺰﻧﺪ

- ، اﻟﻮ . ﺳﻼم ، ﻋﺰﯾﺰم - ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﺷﺪم ؛ ؟یﺧﻮرد ﯽﻣﺷﺎم ﯽ ﻻﺑﺪ داﺷﺘ - ﻮاﻫﻢ ز ﺧﯽﻤﻧ

وﻗﺘﺖ را ﺑﮕ . ﯿﺮم ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺰﯾﺰ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ؛ ﻣﯽ ﺳﻼم رﺳﺎﻧﺪ و ﭼﻮن ﺗﻮ ﺑﺎ ﮐﺎری داﺷﺘﯿﻢ، ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘ ﻢ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ا ﮔﺮ ﯽﻣ ﺷﻮد و وﻗﺖ دار ﻪ ﺑ یﺳﺮ ،ی - ،ﻫﺎن ﻓﺮدا ﺷﺐ ﺧ . ﺧﻮﺑﻪ ﯿﻠﯽ - ﻫﺮ ﺳﺎﻋﺘﯽ . - و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻣﻮاﻓﻘﺘﻢ را در ﻣ ﻮرد ﺳﺎﻋﺖ ﯿ ﭘﺮﺳ ﺪ و ﺟﻮاب ﻣﻮاﻓﻖ در ﻣﻮرد ﮐﻠﻤﻪ ﻫﺮ » ی .ﯽ ﻣﺎ ﺑﺰﻧ

ﯾﺎد

ﹸﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺮ ؛ﻧ

؛ ﻋﺰﯾﺰم ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻢ ﺳﻼم ﻣﯽ .«.. رﺳﺎﻧﻨﺪ

اداﻣﻪ ﺪ ﺑﺎﺷ»: داد

را ﺑﺎ اﺷﺎره ﹺ ی ، ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻦ ﺳﺮ

ﻫﺸﺖ،

« ﺳﺎﻋﺘﯽ

وﻗﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ دار ﯽﻣ ؛ی داﻧﻢ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻫﺎ آن. ی

- . ﭼﺸﻢ .. ﭼﺸﻢ . -

ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ.

ﻧﺎﺑﺎوراﻧﻪ ﻟﺐ ز را ﯾﺮﯾﻦ

ﯽ ﭼﺸﻢ ﺑﺮﻣ دارد و ﺑﺎر د

را از رو

ﮔﺬارد و ﻋ ﯽﻣ ﯿﻦزﻣﻪ را ﺑ ﯽ و ﮔﻮﺷ

ﯾﮕﺮ

ی

ﯿﻨﮏ

ﯽ ﺟﻠﻮ ﻣ آورد و ﺑﻌﺪ :ﯾﺪﮔﻮﯽﻣ

۲۱