Anahid - Bahais Between Two Revolutions

ﮔﺮﻣﺎ ﮔﺮم دو اﻧﻘﻼب

ﮔﻤﺸﺪه و در ﺎﻓﺘﻪ ﯾ ﺑﺎز یﺪﻫﺎ ﯿاﻣ

، ﺎنﯿ ﺑﻬﺎﺋ آرزوﻫﺎ

ی

ﺪﯿ آﻧﺎﻫ آرام

ﭼﮑﯿﺪه: ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﯿﺰش اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ آرﻣﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن آزادی، ﻋﺪاﻟﺖ و ﺑﺮاﺑﺮی آﻏﺎز ﺷﺪ. ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺳﻬﻤﯽ از اﯾﻦ آرﻣﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن ﻧﯿﺴﺖ. وﻗﺎﯾﻊ اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ و ﺗﺎرﯾﺦ ﭘﺮدازی ﻫﺎی ﭘﺲ ازآن ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻧﯽ در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﺎدری ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ . اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ روﻧﺪ ﺗﺪاوم ﺣﺬف وﻃﺮد ﺑﻬﺎﺋﯿ اﯾﺮان ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ را ﺑﺮرﺳﯽ ،ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ روﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺪل ﺷﺪ، و ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﻓﺮاﻫﻢ آورد ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان درﺑﺎره ﭼﯿﺴﺘﯽ ﻫﻮﯾﺖ اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ و ﻧﮕﺎه ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ . ﺎنﯿﺮاﻧﯾا ،ی ﺑﺮاﺑﺮ ،ی آزاد یﺎﯾرو را ﺑﺎ و ﻋﺪاﻟﺖ آﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ. ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺸﺮوﻃ ، ﻧﺨﺴﺘ ﺖﯿ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﺎه ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﭘﺬﯾﺮش ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا را دوﺑﺎر ﭘﯿﺎﭘﯽ رد ﮐﺮدﻧﺪ - ﻧﺨﺴﺘ ﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﻋﺒﺎرت "ﻣﻠﺖ اﯾﺮان" در آن ﮔﻨﺠﺎﻧﺪه ﻧﺸﺪه ﺑﻮد، و ﺑﺎر دوم ﺑﻪ دﻟﯿﻞ آن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﮕﺬاری ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺎ ﻋﻨﻮا ن "ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ" ﻓﻀﺎ را ﺑﺮای ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده و اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ رﻫﺒﺮان ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ دﻓﺎع از اﺳﻼم ﺑﺎز ﮔ ﺬ اﺷﺘﻪ ﺑﻮد . ۱ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان، و ﻣﺸﺮوﻃﻪ، ﻋﺰم ﺧﻮﯾﺶ را ﺟﺰم ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑ ﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻨﺖ و روﺣﺎﻧﯿﺖ را ﺑﺎ ﻣﻠﺖ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮای اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮاره ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر زﯾﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﻧﻮﯾﺪﺑﺨﺶ اﻣﮑﺎن ﺗﺤﻮﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرگ ﺑﻮد. از ﻫﻤﯿﻦ رو آرﻣﺎن ، ﻫﺎی اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ آﻧﺎن را ﻧﯿﺰ اﯾﺮان اﻣﺎ ﺑ ﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﺎده ﺑﺰرگ اﺟﺘﻤﺎﻋ -ﯽﺎﺳﯿﺳ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ آرﻣﺎن دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق "ﻣﻠﺖ ا ﻧﺸﺴﺖ. ﯽﻣ ﺑﺎر ﺑﻪ" ﺮانﯾ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﭘﯿﺮوزی، ﻣﺸﺮوﻃﯿﺖ ﺟﻠﻮه ای ﺑ ﻪ ﻏﺎﯾﺖ آزادی ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ داﺷﺖ. اﻧﻘﻼﺑﯿﻮن ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﻋﻼﻣﯿﻪ أ در ر ﺳﺮان س آن ﺑﺮ ﺣﻘﻮق اوﻟﯿﻪ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن، اﯾﻦ

ی ﺟﺎﻣﻌﻪ

ی

یﻪ ﺟﺎﻣﻌ در ﺎن

ی

یﻼدﯿﻣ ﺴﺘﻢ ﯿ ﻗﺮن ﺑ

ﻦﯿ

در

ﯽ

ﻫﺎی

ی

ﯽدﯾﻨ

ی

ی

ﺗﺄ ﮐﯿﺪ

ﺗﺄ ﮐﯿﺪ

رﻗﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد اﻣﯿﺪوار ﮐﺮد . ۲

ﻫﻤﭽﻮن دﯾﮕﺮان آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﺮان ی ﺟﺎﻣﻌﻪ

ﺟﺎﻣﻌﻪ ای آزاد و ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺸﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮد . ﻧﻪ ﻓﻘﻂ دﺳﺘﮕﺎه ﺳﻠﻄﻨﺖ، ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از

اﻣﺎ آرزوی ﮔﺬار ﺑ ﺳﻮی ﻪ ﻣﻘﺘﺪرﺗﺮﯾﻦ روﺣﺎﻧﯿﻮن ﺘﯽ ﺳﻨّ

آرﻣﺎن ﺗﺴﺎوی و آزادی را ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ و رد ﻣﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻋﻠ . ﻤﺎی ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎری ﭼﻮن ﺷﯿﺦ ﻓﻀﻞ اﻟﻠﻪ ﻧﻮری اﺳﻼم را، ﻧﻪ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺮ اﺻﻞ ﺑﺮاﺑﺮی ﻫﻤﻪ ِاﻧﺴﺎن ی ﻫﺎ، ﮐﻪ ﻣﺪاﻓﻊ ﺗﻔﻮق ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن )ﺧﺎﺻﻪ ﺷﯿﻌﯿﺎن( ﺑﺮ دﯾﮕﺮان اﻧﺴﺘﻨ دﻣﯽ ﺪ، ۳ و دﻓﺎع از آرﻣﺎن ﺑﺮاﺑﺮی را ﺗﻼﺷﯽ ﺑﺮای ﻧﺎﺑﻮدی ارزش ﻫﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻠﻘّﯽ ﻧﺪ ﮐﺮد ﻣﯽ . از ﻧﮕﺎه ﻧﮕﺮان آﻧﻬﺎ، ﻣﺸﺮوﻃﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯽ ﭘﻮﺷﺸﯽ ﺑﺮای ﺑﺎﺑﯿﺎن ﺑﻬﺎﺋﯿ / ﺎن در ﺟﻬﺖ ﮐﺴﺐ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ﻧﺎﺑﻮدی اﺳﻼم ﺑﺪل ﺷﺪه ﺑﻮد . ٤ ﺷﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻗﺮن ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮض ﺑﺮﺗﺮی ﺷﯿﻌﯿﺎن در ﺗﺎر و ﭘﻮد ﺣﺘﯽ اﻧﺰﺟﺎر

1 Janet Afary, The Iranian Constitutional Revolution, 1906-1911: Grassroots Democracy, Social Democracy, & the Origins of Feminism , Columbia University Press, 1996, p. 57 2 Moojan Momen, The Baha'is of Iran: the Constitutional Movement and the Creation of an 'Enemy Within'

از ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧ از ﮐﻪ ﯽ

ﻧﺨﺴﺖ، ﺻﺺ ۲۶۵ -۲۶۷ .

ﺖﯿ ﻣﺸﺮوﻃ ﺟﻠﺪ ،

٣ ﻧﮋاد، یزرﮔﺮ ﻦﯿﺣﺴ ﻏﻼم

ﻦﯾا ﺑﺎ اﻟﻠﻪ ﻓﻀﻞ ﺦﯿﺷ

ﻞﯾ رﺳﺎ

ﺑﻪ ﻣﻨﺘﺤﻞ اﺳﻼﻣ ﺗﻮ یﺑﺮا ،ﯽ

ﺗﻮ ﮐﻪ ﻦﯾا یﺑﺮا ﺷﺮع ﺻﺎﺣﺐ

اﻧﺘﻘﺎد

اﻧﺴﺎن ی ﺗﺴﺎو ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ دﻓﺎع ﻫﺎ

ﻦﯿﺑﺒ! ﺮتﯿﻏﯽﺑ یا و ﺷﺮفﯽﺑ یا : " ﮐﺮد

از ﺧﻮدت ﺑﺎ ﺪﯾﺑﺎ ﻣﻦ: ﯾﯽﮔﻮﯽﻣ و ﯽﮐﻨﯽﻣ ﺎزﯿ اﻣﺘ ﺳﻠﺐ ﺧﻮدت

ﻣﻘﺮر ﺷﺮف ﺗﻮ و را ﺗﻮ داده ﺎزﯿ اﻣﺘ و ﻓﺮﻣﻮده ﺑﺮاﺑﺮ و ﺑﺮادر ﺑﺎﺷﻢ؟ ." ﻗﺪرَه ﻌﺮفُﯾ ﻻ ﻣَﻦ ﯽﻋﻠَ اﻟﻠّﻪِ ﻟﻌﻨﺔُ اﻻ

یﻬﻮد ﯾ و ﯽ ارﻣﻨ و ﻣﺠﻮس

4 Oliver Scharbrodt, Islam and the Baha'i Faith: A Comparative Study of Muhammad ʻslam and ʻAbdul-Baha ʻAbbas , Routledge, 2008, p. 125

1