Byond A Culture of Contest

تعیین ۀ کنند فرهنگ بشری شمار به

تنها هرگز سلطه

مبارزات ۀ مبارز و نبوده محدود

این به

نادیده گرفته در شده،

اغلب هرچند

، مهم

نقشی نیز همکاری

. تعاون و

است ه رفت مین

تصویر را تشکیل

از

نیمی فقط سلطه

. ۀ مبارز و گرائی خصومت

است داشته

تاریخ

بشر

است.

و همکاری

به متعلق

ۀ نیم د، ده می

تعاون

دیگر

بستگی

گرائی تعاون

یا گرائی خصومت

اهمیت نسبی است تغییر نظر این از و

که رسد می نظر به علاوه

به

اهمیت نسبی

است ممکن

تاریخی معرض در و دارد

شرایط

به

به رو جهانی

در پاسخ به فشارهای وابستگی

ۀ مبارز و زمان طول در خصمانه

متقابل

یک عنوان

فناوری بطور به را ما مداوم

. گذارد موفقیت و مثل تولید در ما خود یکدیگر نظم یک سوی به و

کاهش

مرزهایش ،

اجتماعی که اند کش یم واحد

به واحد نژاد

است لاینحل این در .

روزافزونی پیچیده و

مشغولی طور ب هایش

دل و سیاره

مرزهای این

روزافزونی

نحو به گرائی خصومت

است متغیر و در حالی

تاریخی شدت به که

که

شرایط

و تعاون

است ممکن

،کند می

تناسب اثبات زمانه با را خود

عدم و کارآئی

همکاری

عدم

اجتماعی کار از

بطور روزافزونی های ه گرو ۀهم برای موفق تدبیر یک

درآید.

گسترش

الگوهای و تعاون

در حالی

است ممکن

، باشد طور این ا گر

همکاری

که

اجتماعی عقب رقیب

های ه گرو بین سلطه

الگوهای ۀ مبارز ۀسال چند و چندین

، یابند می

-

» را که

فراسلطه « جهانی

نتیجه یم توان می نظم یک سوی به حرکت

نشینی در . کنند

ترویج را ممکن

فراگیرترین منافع

ساختارهائی که دن باش

وها روال اش ه مشخص

جمعی

است ممکن به هرگز

پراکند ۀ گرائی خصومت

آوریم . های هجلو هرچند

نظر در ، یند نما

در هنجاری

به دیگر آرمان یک عنوان

گرائی خصومت

اما د،ن نرو بین از کلی

سراسر

اجتماعی تجویز نخواهد شد. انداز چشم همین است ما به که

حیات

مشخص

قبلاً که را ظاهری

اجازه تناقض دهد می

نباشد، اما

فراسلطه

است ممکن نظم یک ظهور

. کنیم حل ،شده

حتمی

جهانی

هرچند

تفسیر

. بنا بر این ۀ نظری برای یم توان می را سلطه

امکان است پذیر

نظر از حداقل

منطقی

ه آیند به

نسبت ما دید که این

از هائی هجنب بدون ببریم کار به خود حال و گذشته

محدود

پیچیده

انسانی کوچکترین و پویا یها نظام سایر به شباهتی

ا گر واقع در .شود

جوامع

ۀ مشخص بسیاری از

نخواهند . بود

ه آیند بینی پیش عوامل

باشند، تنها حال و گذشته

داشته

کیفی تغییر

و سازگاری تکامل است به زمان طول در که

دقیق جریانات

ۀدیچپی یها نظام

تنها همکاری

تعاون و

هم باز ؟

بشری جوامع باشند این از غیر

می ‌ انجا .مد باید چرا

در جهت

دارد

ارزش که هستند

نیستند، نتایج اما ای ه بالقو

کیفی تغییر

نتایج چنین ممکن

تاریخی حس یک از بلکه ،

کوشش پس شود. جبر شوم حس یک از نه من دیدگاه

آنها

196