Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﮐﻪ ﺷﺎدی ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻬﺮام

ﮔﻮر

... ﭘﺪر ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﮐﯿﻦ ﺳﯿﻢ آورد ﺧﻮرش ﮐﺸﮏ و ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻠﯿﻢ آورد زﯾﺎن ﮐﺴﺎن از ﭘﯽ ﺳﻮد ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺠﻮﯾﻨﺪ و دﯾﻦ اﻧﺪر آرﻧﺪ ﭘﯿﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻬﺎر و زﻣﺴﺘﺎن ﭘﺪﯾﺪ ﻧﯿﺎرﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎم راﻣﺶ ﻧﺒﯿﺪ ﭼﻮ ﺑﺴﯿﺎر ازﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﮕﺬرد ﮐﺴﯽ ﺳﻮی آزادﮔﯽ ﻧﻨﮕﺮد

ﺧﺎ ک ﻣﺮده دل ۱۳۳

در ﭘﺎﯾﺎن دﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﺗﻮا ﻣﯽ ن ﮔﻔﺖ؟ ﭘﺎﯾﺎ ن ﻫﺮﺳﺨﻨﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮآﻏﺎز ﺳﺨﻦ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ. آﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻧﻪ ﺳﺨﻦ آﺧﺮ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺗﻮا ﻣﯽ ن در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮای آن ﻧﻘﻄ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ

یﻪ

از ﺧﻮاﻧﺸﯽ را از اﯾﺮان و اﯾﺮاﻧﯿﺖ در ﻣﺘﻦ ادب ﭘ ﺎرﺳﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮده اﺳﺖ و

ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻄﻮﻃﯽ ﮐﻠﯽ

ﻣﻮﺿﻮع در ﺧﻮاﻧﺶ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺎزﻫﻢ

ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﻫﻢ ادﻋﺎﯾﯽ ﻧﺪارد ﺑﯽ. ﺷﮏ ﻫﺮﮐﺪام از ﺟﻨﺒﻪ

ﻫﺎی

ﺗﻮا ﻣﯽ ﻧﺪ ﮔﺴﺘﺮش و ژرﻓﺶ ﯾﺎﺑﺪ.

ﮔﺮﻓﺘﻪ ام:

ﺻﺎﺋﺐ

ﺖﯿﺑ ﻦﯾاز را ﺐﯿ ﺗﺮﮐ ﻦﯾا

133

ﯽﻣ دﻫﺪ ﭼﻮن ﺧﻀﺮ، ﺗﺸﺮ ﺎتﯿﺣ ﻒﯾ

ﺟﺎودان

ﻣﺮده دل را ﻓ رود زﻧﺪه آب ﺾﯿ

یﻫﺎ ﺧﺎ ک

١٠٢