Goriz Nakhasteh
و ﻣﻘﯿﺪ اﺳﺖ و ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺮﺳﻮ و ﻣﺤﺘﺎط .
ﻣﺮدی ﺑﺴﯿﺎر وﺳﻮاﺳ
ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن و ﺑﻪ زﺣﻤ . رﻓﺖ ﻣﯽ ﺖ راه
ﯽ
نﺧﻮرد
ﺧﻮب و ﺑﺎب ﻣ
ﺗﻤﺎم ﺷﺎدی اﯾﻦ روزﮔﺎر و اﯾﺎﻣﺶ ، دور از ﺟﻨﺠﺎل و در اﻣﺎن ﺑﻮدن و ﻏﺬا
ﯿﻞ
ﯾﯽ
ﻗﺒﻞ از ﺣﺎدﺛﻪ در ا ﮔﺮ ،
آن ﻗﺪر ﻣﺤﺘﺎط ﮐﻪ
ﮔﺬراﻧﺪن وﻟﯽ ، ﺑﻮد
رﻓﺘﻦ و زﻧﺪﮔ
و ﻣﻬﻤﺎﻧ
ﺣﺘﯽ
یﺷﺎد ﻪ را ﺑ ﯽ
ﯽ
ﻣﻮرد ﻋﻼ ﻗﻪ او را ﻫﻢ آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﯾﻢ ﭼﻮن ﻣﺎ را ﻧﻤﯽ ﺣﺎﺿﺮ ،ﺷﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ د اﻗﻮ ﯾﮕﺮ ام و در ﻣﻬﻤﺎﻧ
اﺗﻔﺎق ﻏﺬا
ی
یرو و از ﯿﻢ داﺷﺘ ﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧ
ﺮض ﺧﻄﺮ و ﻫﺠﻮم ،ﯾﺪدﯽﻣ
ﻌ در ﻣ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ
ﯽ
ازﺟﻤﻠﻪ دﺧﺘﺮان و ﻫﻤﺴﺮ و ﻧﻮه آﻣﺪﻧﺪ ﯽﻣ او یﻫﺎ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ، ﺣﺎﻻ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ی ﺧﺎﻧﻪ او ﭘﻨﺎه آورده ﺑﻮدﯾﻢ . ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺮای او ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺰﯾﺰ ﺑﻮد و ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻓﺮاوان ﻣﺤﺒﺖ دارد ، ﯾﻦ ﺑﺎ ا .
ﮐﺮد ﺧﻮد را
ﻣﻌﺬﻟﮏ ﯽﻣ ﯽﺳﻌ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑ . ﺑﻮد ﯿﺸﺘﺮ
در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺗﺮﺳﺶ از ﻣﺠﻤﻮع ﻣﺤﺒﺖ ﯾﺶﻫﺎ
ﯽوﻟ
و آراﻣﺶ دﻋﻮت ﮐﻨﺪ . در ﻣﯿﺎن ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ،
آرام ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺑﺪاﻧﺪ وﻗﺘﯽ ﮔﯿﺘﯽ ﯾﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎ
ﺧﻮاﺳﺖ
ی
ﻣﺎ را ﺗﻌ ﺑﺎ ﯽﮐﺴ ﯾﺎو ه ﮐﺮدﯽﻣﺐ ﯿﻘ
او آﻣﺪ ﻓﺮد ﯾﺎآ ،ﯾﻢ
ﯽ ﻣﺸﮑﻮﮐ
یﻪﻧ
ﺑﻮدﯾﻢ ؛
دﺧﺘﺮش ﺟﻤﻊ ﺷﻬﺮه
اﺗﺎق
ﺳﻮءﻇﻦ ﺑﻪ ﺣﻀ ﻮر ﻣﺎ در آن ﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎه ﻧﮑﺮده اﺳﺖ ﻤﻪ در ﻫ .
ﺧﻮاب
ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﺣﻀﻮر
ﭼﺮاغ روﺷﻦ ﺑﻮد اﺣﺘ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ . ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎط
ﭘﻨﺠﺮه را ﺗﻤﺎم ﮐﺸﯿﺪ
ﯽﻟو ،
ی ﭘﺮده
ﺗﺎزه واردی را در اﺗﺎق ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﺪﻫﻨﺪ . آرام آرام ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺣﺪ ﺗﻮاﻧﺎ
ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ .ﯾﻢ ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ در
ﯽﻤ و ﺟﺴ ﯽ روﺣ ﯾﯽ
ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮدد و
ﻧﺎن ﺗﺎزه از ﻪﺧﺎﻧ .ﺷﻮد ﻣﯽ ﺧﺎرج
ﺷﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ ﺑﺮا ﯾﺪﺧﺮ ی ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد را ﺧﻮاﻧﺪم ﺗﺎ ﺷﺎ
ﺗﺪارک ﭼ نﻧﺎ ،د ﯿﺎور ﺑ یاﻪﻣ و روزﻧﺎ
یهﺳﻔﺮ ﯿﺪن
ﺗﻤﺎم
ﺑﺮﮔﺸﺖ، روزﻧﺎﻣﻪ را از او ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ
ی
ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢ
ﻣﻌﻤﻮل در ﻏﺎﻟﺐ
آن ﺟﻤﻊ ﺑ ﻃﺒﻖ ﮔﻨﺎه ﯽ
از ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﺗ ﯿﺘﺮﻫﺎی رد ﯾﺰش ﺷﺖ و ر
ی
ﯾﺪ
ﻋﺒﺎراﺗﯽ زﻧﻨﺪه و ﮔﺰﻧﺪه ﺧﺒﺮی ﺑﺨﻮاﻧﻢ وﻟﯽ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺑ ﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺮﺳﯿﺪ . ﯿﺰﺑﺎن ﻣ و ﻫﻤﺴﺮش ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺎم دﻋﻮت ﮐﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﯽ ﻣﮕﺮ ﺷﺪ ﻏﺬا ﺧﻮرد ؟ ﺑﺎ آن اﺿﻄﺮاب و آن ﻫﻤﻪ وﺣﺸﺖ ، ﮐﺪام ﻟﻘﻤﻪ از ﮔﻠﻮ ﭘﺎ ﻧﺒﺎ ﯽوﻟ ؟ رﻓﺖﯽﻣﻦ ﯾﯿ ﺗﻌﺎرف او را ﺑﺪون ﺟﻮاب دور .ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ ﯽﻣ
ﯾﺴﺖ
ﮐﻪ از آﻧﭽﻪ ﺑﺮ رو ﺰﯿﻣ ی ﻣﺨﺪر و ﺗﺴﮑ ﯿﻦ دﻫﻨﺪه و امآر -
ﺧﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻪ در آن دﻗﺎﯾﻖ ﺑﻪ ﯾﻦو ا ﺷﺎم ﺑﻮد
ﹰ ﺗﻤﺎم ﻇﺎﻫﺮا ﺣﻮاس
.ﯾﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ
ﯿﺰﻣ
از ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ ﻗﺮص
ﻣﺎ ﺗﻌﺎرف ﮐﻨﺪ و ﺑﻮد ﯿﻤﺎر ﺑ ﯿﺘﯽﮔ. ﺑﺨﺶ ﯽﻣ ﺧﻮرد ﺗﺎ آﻣﺎده ﺑﺮا
ﻪ ﺑ ،ﺖاﺳ
یﻫﺎ
ﺣﺎﻻ ﺑﺎ
ﻋﻀﻼت ﺑﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ
درد و ﮔﺮﻓﺘﮕ
دﺳﺖ ﯾﯽ ﻧﻬﺎ ی ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ ﭘ
ﯽﻟو ،
ﯽ
ی
اﺣﺴﺎس ، ﮐﺮدﯽﻣ
آﻣﺪه ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟ
ﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﻋﺰ ی ﮐﻪ ﺑﺮا
اﺗﻔﺎﻗ
ﯾﯽ
ﯿﺘﯽ
ﯿﺶ
ﯽ
ﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺧﻮد را ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام و ﻣﺘﻮﮐﻞ ﻧﺸﺎن
ﮐﻪ ﯾﻦ
داﺷﺖ از ﭘﺎ در ﻣ . ﺑﺎ ا ﺪآﻣﯽ
ﯽوﻟ ، دﻫﺪ
ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎن ﭘﺮ از اﺷﮏ ﺷﻮد ﺷﺎم .
ﮔﺎﻫﮕﺎه آرام آرام اﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺨﺖ و ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽ
یﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤ
ﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ی ﮔﺮﻓﺘﺎر
و داﻣﺎد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ آﻣﺪﻧﺪ آن . در ﺟﺮ ﻫﺎ
ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺑﻮد ﮐﻪ د
یﻫﻤﻪ ﯾﺎن
ﺧﺘﺮ دﯾﮕﺮ
اﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد ﯿﺘﯽﮔ ، ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺧﻮدم ﮐﺠﺎ ﺑﺮوم . ﺗﻮ ﮐﻤﺘﺮ در ﺧﻄﺮ ، «.ی و اﯾﻦ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺮا ﻫﻢ ﺑ ﻪ ﺟﺮم ﻫﻤﺪﺳﺘﯽ ﺑﺎ او ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫ ﺪ ﻨ
ﺳﻌﯽ در ﻫﻤﺪردی و ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻣﺎ داﺷ د ﻧﻤﯽ .ﻨﺪﺘ
او در ؟ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺧﻄﺮ
ﯾﺎآ ﭘﺎﺳﺪار ﻫﺎ در ﺗﻌﻘ
ﯿﺐ
؟ﮐﺮد ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻮﻋﯽ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ » ﮔﻔﺖ: ﯽﻣ ﯾﮑﯽ . ﮐﺮدﯽﻣ
۱۱
Made with FlippingBook Annual report