Goriz Nakhasteh

روﺷﻦ

آﻫﺴﺘﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺳ

آﻫﺴﺘﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧ .ﯿﺪ ﺑﻪ رﻓﻘﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﻮ

- ﯿﻠﯽ و ﺧ ﯾﺪﺷﻮ ﯿﺎده ﭘ

ﯿﮕﺎر

ﯾﯿﺪ

ﻧﮑﻨﻨﺪ.

آور ﻃ ﺳﺮﺳﺎم

ﻧﺸﺴﺘﻦ ، و آن راه ﻧﺎﻫﻤﻮار را ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘ

ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ در ﻣﺎﺷ

از ﻣﺎﺷ .ﺷﺪم ﯿﺎده ﭘ ﯿﻦ

ﯿﻦ

در ﭘﺎﻫﺎ داﺷﺖ ﺑﻪ ﮔ . : ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺘﯽ

اﺳﺘﺮاﺣﺖ

ﺑﻪ ﯿﺎزﻧ ﮐﺮدن

ﯽﺣﺎﻟﺘ ﯿﺮ و ﺗﻐ

- از ﻣﺎﺷ .ﺷﻮ ﯿﺎده ﭘ ﯿﻦ ﺑﻮد و ﯾﮏ ﻫﻮا ﺗﺎر

ﺷﺐ ﺻﻮرت و دﺳﺘﻬﺎ را

ﻧﺒﻮد وﻟ

ﻣﺎه ﭘﻨﻬﺎن در ز . اﺑﺮ ﯾﺮ ﺑﺎران و ﺑﺎد

یﺳﺮﻣﺎ ﯽ

ی

اﺳﻼم در ﮐﻨﺎر ﯿﻦ ﻣﺎﺷ

ﺳﻪ ﻧﻔﺮ د از ﯿﺮ ﻫﻢ ﻏ ﯾﮕﺮ

.ﯾﺪﮔﺰﯽﻣ ﯾﺪمد . ﺷﺪﻧﺪ ﯿﺎده ﻫﻢ ﭘ ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز

ﮐﺮدﻧﺪ. : ﮔﻔﺖ ﯾﯽﺪاﺧ

را ﭘﺮﺳ ﯿﺪم . ﻫﺮ دو اﻇﻬﺎر رﺿﺎ

آﻫﺴﺘﻪ ﺣﺎل ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز

ا . اﻧﺪه ﯾﺴﺘﺎد

ﯾﺖ

ﺑﮑﺸﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﻢ ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪ .

- ﺑﺪم آﻣﺪ ﭘﮑ ﯽﻧﻤ ﯿﮕﺎر ﺳ ﯽ

ﺑﻪ ﺷﻮﺧ : ﮔﻔﺖ ﯽ

ﻓﺮاﻣﺮز

ﻟﻮده ﺷﻮدﯽﻣ ! ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ ﻫﻤﺎن ﻧﻮر ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺳ و ﺑﻪ ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ﯾﻦ در ا ﯿﮕﺎر

- آو ﯿﻒﮐﺜ ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یﻫﻮا

ﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﭼﻨﺪ ﮐ .ﺷﻮدﯽﻣ ﯾﺪه د آﻫﺴﺘﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﯿﺰﻧﻫﺎ و آن ،ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ

ی ﻓﺎﺻﻠﻪ

ﭼﻮن از ﻫﻢ

آرام ﺷﺒ . ﺑﻮد ﯿﻪ

ﺻﺤﺒﺘﺸﺎن ﺑﻪ زﻣﺰﻣ

ﻣﺎ ﻫﻤﮕ

یاﻪ

اﺳﻼم ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰد و ﺑﺎ ﺷﺪ ﯾﮏ

ﮐﻪ ﯿﺪﯾﻢ ﻣﻌﻠﻮم ﻫﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘ ،ﯿﻢ ﺟﻮاب ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ! ﯿﺎﺑﺎن در ﺑ :

ﭘﺮﺳﯽﻣ

: ﮔﻔﺖ ﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧ

ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﻮار ﻣﺎﺷ . ﺑﺸﻮد ﯿﻦ

- ﻫﻮا ﺳﺮد اﺳﺖ ؛ ﺧﺎﻧﻢ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﺨﻮر ﺑﺎ آن ﻟﺒﺎس ﺑﻠﻮﭼ ،ﯽ ، ﺷﻠﻮار روﺳﺮی

د.

در دل

اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد

ﮐﻪ ﻧﺎﺷ

ﯽﺣﺘ ،

ﺶدوﺷ یرو ﯿﺎﻧﻪ ﯽ ﯽوﻗﺘ . ﺑﻮد ﯽ و آوارﮔ

یﭼﺎدر ﺑﺎ و

ﻓﺮاواﻧﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ اﺳﻼم ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﺎل او و ﻣﺎ

ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻔﺮﯾﺢ و ﺧﻨﺪه

آرام داﺷﺘ ﻣﯽ ﮔﯿﺘﯽ-،ﻢﯿ و ﻟﺤﻈﺎت

آن ﺷﺐ ا ﮔﺮ ﺧ ﻫﻢ

ﯽوﻟ ،

ی

ﯿﺎﻟﯽ

از ﺑﺪﺑﺨﺘ

آن ﺳﺎﻋﺎت و دﻗﺎ

ﯽ ﻧﺸﺎﻧ ﻫﻤﻪ

ﯾﻖ

، ﭼﻪ ﻣﻈﻠﻮم و ﯽﺑ ﮔﻨﺎه در ﭼﺎه اﻓﺘﺎد .ﻢﯾاه از اﺳﻼم ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم

آوردم ﯽﻣ ﯾﺎد ﺑﻪ ، ﺳﻮزاﻧﺪ ﯽﻣدل - ؟یاه ﯾﺴﺘﺎد و ا یروﯽﻧﻤ ﯿﺶﭼﺮا ﭘ ﮐﻪ ﯾﻦا از

ﮐﻪ ﺣﻖ داﺷﺘﻢ

ﺑﻪ ﻧﻈﺮ داﻧﺴﺖ ﯽﻣ ﯽوﻟ ،ﯿﺪ رﺳﯽﻧﻤ

ﻣﺮﺗﺐ از او

ﯽ راﺿ ﯾﺎدز ، ﮐﺮدم ﯽﻣ ﺳﺆال

از او .ﮐﻨﻢ ﺳﺆال آرام و آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ : - آن دور را ﻧﮕﺎه ﮐﻦ .

او ﮔﻔﺖ :

دﺳﺘﺶ ﭼﺸﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻢ . ﯾﺪمد یﻧﻮر و از ﺑﭽﻪ ﻫﺎ رﻓﺘﻪ اﺟﺎزه

اﺷﺎره

ﺑﻪ ﺳﻮ

در اﻧﺘﻬﺎ ، ﯾﮏﺗﺎر ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ی

ی

ی

ﻋﺒﻮر ﺑﮕ . ﯿﺮه

ژاﻧﺪارﻣﺮ اﺳﺖ ی ﯾﮑﯽ ؛

- آن ﻧﻮر ﮐﻪ ﯿﻨﯽﺑﯽﻣ

ی

و ﺷﻤﺮد اﺟﺎزه

ﭼﻨﺪ اﺳﮑﻨﺎس ﺻﺪ را ﯽ ﺗﻮﻣﺎﻧ

ﺗﻮﻗﻒ و ﻣﺬا ﮐﺮه ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ، ﺳﻮار

آﻣﺪ در آﺧﺮ

ﯾﻦ

ﯾﺎدم

آن ﻢ ﮐﻪ اﺟﺎزه ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یﺳﺮﻣﺎ . ﺑﻮد رﻋﺒﻮ ی

. ﺳﻮار داد داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﺣﺎﻻ

ﺑﻪ ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺗﻮﻗﻒ ﺑ .اددﯽﻤﻧ ﯿﺸﺘﺮ ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز

ی

یﯾﻨﻪ ﻫﺰ ﻫﺎ

ﺧﻮد را در ﭘﺘﻮ ﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﺑﻮد ﯿ ﯿﭽﭘ ، ﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﻢ ﻣﺎ . و اﺿﻄﺮاب ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ در ﻣ

در ﺳﮑﻮت و ﺗﺎر

ﺳﻮار واﻧﺖ ﺷﺪ ﯾﺐﻗﺮ .ﯾﻢ

ﯿﺎن

ﯾﮑﯽ

ﯽﺳﺎﻋﺘ

۱٤٤

Made with FlippingBook Annual report