Goriz Nakhasteh
از آن دو ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺳﻮار و ﺑﻠﻮچ
و ﮐﻮه و ﺻﺤﺮا ﯿﺮﻏ .ﯾﺪدﯽﻣ
ﻫﻨﻮز ﻣﺎ را در ﻣ ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ﯿﺎن
یﻫﺎ
از ﻋﺎﺑﺮ : ﮔﻔﺖ ﯿﺘﯽﮔ .ﺷﺪﯽﻧﻤ ﯿﺪه و ﺷﻨ ﯾﺪه د ﯾﯽﺪاﺻ و یﺳﺮ ،یاﻪﯿﻠ وﺳ ،ی - ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ا
یاﺛﺮ ،ﺎنﻤ ﻫﻤﺮاﻫ
ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺳﻮارﻫﺎ اﻧﻌﺎ .ﯽ ﺑﺪﻫ ﯽﻣ
ﯾﻦ
آن . داﺷﺘﻢ ﻫﺎ را ﺑﻪ او دادم ، و او ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ
ﭼﻨﺪ اﺳﮑﻨﺎس ﺻﺪﺗﻮﻣﺎﻧ
ﯿﺒﻢﺟ در
ﯽ
ﺗﻮﻣﺎن داد. ﺧﻮﺷﺤﺎل و راﺿ ،ﯽ از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ ﯿﺮه و ﺗ یﻗﻮ یﻫﺎ دﺳﺖ .
ﺳﻮارﻫﺎ ﻫﺮ ﮐﺪام ﯾﺴﺖ دو
ﻫﻢ ﺑﺎ
ﻧﻤﻮدم . ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز
و از زﺣﻤﺎﺗﺸﺎن ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮده ،
آن رﻧﮓ را ﻫﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ
ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ ا ﯾﺴﺘﺎده
اﻓﺘﺎد .ﯾﻢ
ﯾﮑﺎﯾﮏ آن ﻫﺎ دﺳﺖ دادﻧﺪ . ﺳﻮار واﻧﺖ ﺷﺪ ﺑﻪ راه و ﯾﻢ
ﯽ ﻫﻨﮕﺎﻣ
از اﺳﻼم ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم
. ﻧﺒﻮد ﻤﺎن ﻫﻤﺮاﻫ
ﯿﻢﻋﻈ ،ﯾﻢ ﺑﻮد
ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺒﻮد ؛ ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮرﺳﻮارﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﺒﻮد . ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟ ﻣﮕﺮ ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﺗﺎ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن
- ﯿﻢﻋﻈ ﯽ راﺳﺘ
ﻫﻤﺮاﻫ ﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ؟ - ﭘﺎﺳﭙﻮرت و ﭘﻮل
ﺑﻪ او
او ﺧ . ﻠﺟ ﯿﻠﯽ ﻮﺗﺮ از ﻣﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎ
اﺳﺖ ﯿﻢﻋﻈ ﯿﺶ ﺷﻤﺎ ﭘ
ﯽوﻗﺘ .ﺳﺖ
یﻫﺎ
ﮐﻢ ﺷﺪه.
ﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮ ﺧ
ﯾﮕﺮ د ،ﯿﻢ ﺑﺮﺳ
ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮر ﺗﺎ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ؟
ﯾﻌﻨﯽ
-
اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎ .ﺳﺖ
ﺣﺎﻻ در ﺟﺎ ﺎ ﭘﻨﻬ ﯾﯽ
- ﻣﻮﺗﻮر او را ﺑﺮده
ن و در
ﯽوﻟ ،
دﺷﺖ ﺧﺎ ک و ﺷﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن؛
در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺎن ﺑﻮد، ﯾﮏو
در آن ﺑ ﮐﻮه ﯿﺎﺑﺎن
ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د
یﺑﺎﻻ
از ﺣﺮﮐﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد . در ﺟﺎ
آﺳﻤﺎن و آﻓﺘﺎب دم ﻏﺮوب ﯿﻢﻧ . ﺑﻪ ﻧﺨﻞ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﯽ رﺧﺘﺎﻧ د ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یﺟﺎی
ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﺳﺮﻣﺎن ﻫﻢ
، ﮐﺮدﯽﻣ ﺑﻠﻨﺪ ﯿﻦ ﺳﻄﺢ زﻣ
ﺑﺎد در وزش ﺑﻮد و ﺧ ﺎ
ﮐﻮ ﺗﺎه ﺷﺒ
ک را از
ﯽوﻗﺘ . ﺧﻮرد ﯽﻣ یاهﺟﻨﺒﺪ ﺟﺎﻧﺪار و
ﯿﻪ
واﻧﺖ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮ .د
دﻓﻌﻪ ﯾﯽﺎ در ﺟ
ﻣﻘﺪور ﻧﺒﻮد.
در آن ﺑ
ﯿﭻﻫ ﯿﺺ ﺗﺸﺨ
ﯾﮏ
ﯿﺎﺑﺎن
ﺑﻪ ﺳﻮ در ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ی
ﺧﺎ ک و ﻏﺒﺎر ،
مﺳﺮ ﯾﻦ را ﺑﻪ ا ﺳﻮ و آن ﺳﻮ ﮔﺮداﻧﺪم ﯿﺎن در ﻣ ﯾﺪم و د ،
یاه ﺟﻨﺒﻨﺪ
اﻧﺘﻈﺎر ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺎ
در ﯽ درﺧﺘ
را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ . ﹰ در ﭘﻨﺎه ﺗﻨﻪ ﻇﺎﻫﺮا و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ و ،
ﯾﮏ ﭼﻮن ﻧﺰد ﺗﺮ ﺷﺪ ﯿﻢﻋﻈ ،
ﺣﺮﮐﺖ اﺳﺖ .
ی
ﻋﺖ ﻋﻘﺐ واﻧﺖ ﺳﻮار
آﺷﻨﺎ را د ﯾﺪدو ،ﯾﺪ
، ﺑﻮد ﺷﺪه و ﺗﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﺷ
ﯿﻦ
.ﺷﺪ
ﹰ ﺣﺘﻤﺎ
ﺑﺎ ﺑﺎد در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ اﺳﺖ . در ﺳﻄﺢ ﺑ ﺪ. ﯾآﯽﻣ ﯾﺪ ﭘﺪ ﯿﺎﺑﺎن
ﯾﯽﻮﮔ
اﺳﻼم ﺳﺮ از ﭘﺎ ﯽﻧﻤ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﺳﺮ رﻓﺖ ﮐﻪ ﯽﻣ ﻋﺖ
ﺣﺮﮐﺖ واﻧﺖ ، ﺗﻮﻧﻞ ﻏﺒﺎر
ﮐﻪ در ﻣﺴ
ﯾﺪﻧﺪ دﯽﻣ ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز
ﯽ و ﺧﺎ ﮐ
ﯿﺮ
و ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺑﻪ ﯾﮏ اﺳﻼم ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺎ را ﯿﻦﺷ
در دﻟﻤﺎن روﺷﻦ ،ﺷﺪﯽﻣ
ﻧﻮر اﻣ
ﭼﻨﺪ آﻓﺘﺎب داﺷﺖ
ﯿﺪی
ﯽوﻟ ﮐﺮد، ﯽﻣ ﻏﺮوب
ﻫﺮ
و ﺑﺎ ﺧﺪا راز و ﻧ ﻧﺎ ﮔ .ﯿﻢ داﺷﺘ ﯿﺎز دﻓﻌﻪ ﺧﻮد را در ﺟﺎد
ﻟﺐ دﻋﺎ ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ
ﯾﺮز . ﯾﺪﯾﻢ دﯽﻣ ﯽ ﺧﻼﺻ
ﻬﺎن
. ﯾﺪﯾﻢ
و ﻃﻮﻻﻧ اﻧﺘﻬﺎ د ﯽﺑ و ﯽ
ﯾﮏ. ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ
ﺑﻪ ﺳﺮ ﯾﮕﺮ د ﯽﺳﻤﺘ ﻪ ﻋﺖ ﺑ
ﯽﺧﺎ ﮐ یاه
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺟﺎده ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر ﺑﻮد .
. ﮐﺮدﯽﻣ ﺣﺮﮐﺖ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ
ﺳﻔﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﺑﺎر ﯿﻦ اوﻟ ی، ﮐﻢ ﻋﺮض ﺑﻮد
ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺖ
یاهد در ﺟﺎ
ﻫﺎ
ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ واﻧﺖ ﻏ
ﻫﻤﻮار ﺑﻪ ﻧﻈﺮ . آﻣﺪﯽﻣ
ﯿﺎر و ﺑﺴ ﯽﺧﺎ ﮐ
ﯿﺮ
ﯽوﻟ ،
اﺳﻼم ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﻣﺎﺷ ،ﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ :
۱۷۱
Made with FlippingBook Annual report