Goriz Nakhasteh

ا ﮔﺮ از ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺸﺪ، یﺧﺒﺮ ﻫﺎ

؟ﻢﯿ داﺷﺘ ﯽ ﭼﻪ اﻣﮑﺎﻧﺎﺗ

؟ ﻢﯿ ﺑﮑﻨ ﯿﻢ ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت دﻫﺪ؟ ﯽﻣ

ﺗﻮاﻧﺴﺘ ﯽﻣﭼﻪ ؟ﻢﯿ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨ

در آب و ﮔﻞ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ

ﻧﺠﺎت ﭼﻪ ﺑﻮد ﯿﺮﻏ از واﻧﺘ

ی وﺳﯿﻠﻪ

ﯽﮐ ؟ﯾﺪآﯽﻣ ﻣﺎن ﺳﺮ

ﯿﺸﻨﻬﺎد : ﮐﺮد

ﺘﺣ ﹰ اﺳﻼم در ﻤﺎ وﻗﺖ رﻓﺘﻦ در آن را ﭘ ﯾﯽﺪاﺧ . ﮐﺮده ﻞ ﻫﻢ ﻗﻔ - ﯿﺎﺑ دوﺑﺎره ﺷﻠﻮارﻫﺎ را ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻧ

و ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ واﻧﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧ .ﯿﻢ  . اﺻﻼ ﯾﻨا ﯾﺪ ﭼﺮا ﺑﺎ ﮑﺎر را ﺑﮑﻨ ؟ﯿﻢ

ﯿﻢ

در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ :

ﮐﺎر را ﻧﺪارم

- ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﻮان ا

ﯾﻦ

- ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺳﻼم ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .

واﻧﺖ ﺧﻮرد او را

ﺑﻪ ﻫﻤ

ﻣﺎ و ﻧﻪ ﺻﺪا ﮐﻪ ﻫﺎ ﺳﻨﮓ ی

ﻧﻪ ﻓﺮ ؟

- اﺳﺖ ﯽﺧﻮاﺑ ﭼﻪ ﯾﻦا ﯾﺎآ . ﮐﺮد ﯿﺪار ﺑ

ی ﻪ ﺟﺎ

یﻫﺎ ﯾﺎد

ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﻨﮓ ﭘﺮت ﮐﻨ .ﯿﻢ

ﺑﻬﺘﺮ ﻧ

ﯿﺴﺖ

واﻧﺖ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮد ﯾﻢ ، اﻣﺎ ﺟﺰ ﺳﮑﻮت ﻫ

ﻫﺮ دو ﺧﻢ ﺷﺪ و ﯾﻢ در ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺳﻮ

ﯿﭻ

ی

ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﺳ ﯿﻼب ﻧﺸﺴﺖ ، و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ

ﻫﻢ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد ﯾﯽﺪاﺧ .

ﻧﺸ ﯿﻨﺪﯾﻢ ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯾﻢ ﻋﺚ ﺷﺪ

: ﮔﻔﺖ ﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ - ﻋﻤﻖ آب ﮐﻢ ﺷﺪه و ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار و ﻗﺪرت آن ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ . و رومﯽﻣ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ

ﺧﻮدم

. ﺎﻧﻢﺳرﯽﻣﺖ ﻧاوﻪ را ﺑ ﭘﺎﭼﻪ

دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ

و ﺧﺸﺘﮏ آن را ﻫﻢ در ﻣﺸﺖ

ﺷﻠﻮار ﺑﻠﻮﭼ اش ﯽ را ﺑﺎﻻ ﮐﺸ

ﯾﮏ

ﯿﺪ

یﻫﺎ

ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش ! ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش !« ﺧﻮد را ﺑﻪ واﻧﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد . ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ . ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷ زد و آن وﻗﺖ ﺧﻮب ﮔﻮش دادم . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺻﺪا زد!ﯽﻣ ﺣﺮف

» ﯿﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣ

ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در .

واﻧﺖ ﺑﻪ داﺧﻞ

داﺷﺖ از ﺷ

ﯿﺸﻪ

ﮏاﺗﺎﻗ

یﯿﺸﻪ

ﯽﺳﻌ

او را ﺷﻨ ﺑﺎ ﮐﺴ ﯾﯽﺪاﺧ . ﯿﺪم

ی

یﺻﺪا ی ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ

واﻧﺖ اﺳﺖ ﯾﯽﺪاﺧ .

ﮐﻪ در

در ﮔﻔﺘﮕﻮ

ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺑﺎ ﮐﺴ

ﯿﺪم ﺷﻨﯽﻣرا ﯾﯽﺪاﺧ

ﮏاﺗﺎﻗ

ﯽﮐﺴ و ﺳﺖ

ﯽ ، وﻟ

:زد ﯾﺎد ﻓﺮ

ﯿﺪارش

- اﺳﻼم ا . ﺑ ﯿﺪه ﺧﻮاﺑ ﯾﻨﺠﺎ

ﮐﺮدم.

ﻣﻦ و

در آن ﻧﺎاﻣ ﺑﺎر یﭼﻨﺪ ﯿﺪی

ﭘﺲ اﺳﻼم ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد . !یاه ﭼﻪ ﻣﮋد ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷ ! ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ

ﺑﺎ اﺣﺘ ﺑﺎ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ﯿﺎط

ﻣﺎ اﺳﻼم را ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﯾﯽﺪاﺧ ﯽوﻟ ،

!« ﺷﮑﺮ ا ﺧﺪا ر

! ﺷﮑﺮ ا ﺧﺪا ر » ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﯿﺘﯽﮔ

داﺷﺖ آن ﺷﻠﻮار ﮔﺸﺎد را ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ، ﺑﺎﻻ و دور از آب ﻧﮕﺎﻫﺪارد ﯾﻦ ﺑﻪ ا ،

دو دﺳﺘﺶ ﺳﻌ

ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﯾﺪه د ،

ﺑﺮﮔﺸﺖ . در ﻧﻮر ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻣﻬﺘﺎب ﯿﺪی اﻣ و یﺷﺎد ،

ﯿﻞﻣﺴ یﺳﻮ .ﺷﺪﯽﻣ

: ﮔﻔﺖ ﯽ ﭼﻮن ﻓﺎﺗﺤ

. ﮐﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ او ﺣﺮف زدم .

- ﯾﺪﯾﺪ د

ﺳﺎﻋﺎت ﻧﺸﻨ ؟ﺪﯿ

را در ﺗﻤﺎم ا

- ا ﻣﮕﺮ ﻫﺎ ﺳﻨﮓ یﺻﺪا ﻣﺎ و ی و ﺻﺪا

ﯾﻦ

۱۸۲

Made with FlippingBook Annual report