Goriz Nakhasteh
در ﮐﻮﯾﺘﻪ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن آدرس اﻓﺮادی را داده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻮﺟﺒﺎت اﻗﺎﻣﺖ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ. از اﯾﻦ اﻣﮑﺎﻧﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدﯾﻢ، و ﺑﺪﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻣﺎ، ﺑﻪ ﻣﺪت ﭼﻬﺎرده روز، اﺟﺎزه ی اﻗﺎﻣﺖ در ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎﯾﻤﺎن داﺷﺘﯿﻢ، وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﺎرده روز ﭼﻪ ﺑﮑﻨ ﯿﻢﺴﺘ ﺗﻮاﻧ ﻣﯽ ﺗﺼﻤ ﯾﯽﺧﺪا یآﻗﺎ ﯿﻢ؟ روﺷﻦ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﮔ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ در ا از رﻓﻘﺎ ا ی ﯾﺮاﻧﯿﻤﺎن ، ﻓﺮﯾﺪون ، ﮐﻪ ﺳﺎل ﻫﺎ در داﻧﻤﺎرک زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ. او ﮐﻪ در روزﻫﺎی دﺷﻮار و ﺷﻬﺎدت اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻪ ﺷﺪه، از اﯾﺮان ﺧﺎرج ﺷﻮﯾﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ. ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﺎرج از ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺑﺴﯿﺎر دﺷﻮار ﺑﻮد. ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد وﻗﺘﯽ ﻗﺼﺪ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﻢ، ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺧﻂ وﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﻌﺬﻟﮏ، ﺗﻨﻬﺎ راه، ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﺑﻮد. از دﮐﺘﺮ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺎ ﯾﺪﺑﺎ ﯾﻂﺷﺮا
ﯾﻦ
ﯿﺘﯽ
ﯿﻤﺶ
ﯾﮑﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
در داﻧﻤﺎرک ﺗﻤﺎس ﺑﮕ ﯿﺮﯾﻢ . ﺑﺎ ﺗﻮاﺿﻊ و اﻇﻬﺎر ﺷﺮﻣﻨﺪﮔ از ﯽ
ﯾﻢ ﮐﺮد اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﺪ از ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺑﺎ ﻓﺮ ﯾﻦا ﮐﻪ از او اﺟﺎزه ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﻢ، ا آن ﻫﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺷﻤﺎره را ﺑﮕ ﯾﺪون ﻓﺮ ی
ﯾﺪون
را ﮔﺮﻓﺖ، و ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻠﻔﻦ ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﻮد. از
ﺗﻠﻔﻦ ﻓﺮ
ﯾﺪون
ی ﺷﻤﺎره
ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺑﻮد و ﭼﻮن ﻣ داﻧﺴﺘﻢ ﯽ
. ﯿﺮﻧﺪ ﻧﯿﻢ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ
ﻗﻄﻊ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، آﻧﭽﻪ ﻣﺘﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ را آﻣﺎده
و ﻣﺨﺘﺼﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﻧﺪارم، و ﺗﻠﻔﻦ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻗ
ﻓﺮﺻﺖ ﺻﺤﺒﺖ ز
ﯾﯽ
ﯿﻘﻪ
ﯾﺎد
او را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﭘ ﯿﻨﯽﺑ ﯿﺶ
اﺣﺘﻤﺎﻟ
و ﺟﻮاب
ﺑﮕﻮ ﯾﺪون
ﺑﻪ ﻓﺮ ﯾﺪﺑﺎ
ﯽ
یﻫﺎ
ﯾﻢ،
اﺳﺖ:
ﮐﺮدم. آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دارم، ا
ﯾﻦ
ﻓﺮﯾﺪون؛ اﯾﺮان از ﻣﺎ ﭼﻮن . ﺷﺪﯾﻢ ﺧﺎرج
ﮐﻦ ﮔﻮش. ﮐﻨﻢﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣ
- اﻟﻮ، ﻓﺮ ﯾﺪون؛ ﻣﻦ از ﮐﺮاﭼ
ﯽ
در ﮐﺮاﭼ را ﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺗﻮ و
دﮐﺘﺮ
ﺗﻠﻔﻦ آﻗﺎ
اﺳﺖ، ﹰ ﺗﻮ ﻟﻄﻔﺎ
اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻤﺎس ﺳﺨﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ
ﻣﺴﻌﻮد
ی
ی ﺷﻤﺎره
از
ﺷﻮدﯽﻣ ﯿﻨﯿﻢ ﺑﺒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﯽ. ﻣ ﯿﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨ
ﯾﺎدداﺷﺖ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﺑ داﻧﻤﺎرک را ﺑﮕ . ﯿﺮﯾﻢ
ﯾﺰای
ﯿﺸﺘﺮ
ﺳﺎﻋﺖ
رﺳﺎﻧﺪ.
را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻓﺮ
ﺑﺸﻮد ا ﯿﻐﺎم ﭘ ﯾﻦ
ﮐﻪ در ﺳﻪ دﻗ
ﯿﻦﭼﻨ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ رﺳﯿﺪ ﯽ ﮔﺬﺷﺖ. ﺑﺎ ﻫﺮ ﺻﺪا
ﯾﮏ
ﯾﺪون
ﯿﻘﻪ
وﻟﯽ دﮐﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﺴﻌﻮد
زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ، ﻧﺎﺧﻮدآ ﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺧ داﺷﺘﻢ. ﯽﺑﺮﻣ ﯿﺰ
ی
ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮ ﻣﯽ داﺷﺖ، ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﺪ آن ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺪون ﻧﺪارد. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از دوﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ دﮐﺘﺮ آﻣﺪﻧﺪ، و د آن ﯾﺪار ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺎد
ﻓﺮاوان ﺷﺪ. ﺷﺐ در ﺑﻮد ﮐﻪ در ﮐﺮاﭼ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ
ی
ﻣﺴﻌﻮد
ی
ﻧﺸﺪه ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮاب رﻓﺘ ﯿﻢ . دوﻣ
ﮐﻪ ﻫﻨﻮز از ﺗﻠﻔﻦ ﻓﺮ
ﯽ
ﯽﺷﺒ ﯿﻦ
یﺧﺒﺮ ﯾﺪون
ﯽﺣﺎﻟ
ﭼﻮن در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻮدم، آن را ﺑﻪ اﺗﺎق ﺧﻮاب
ﺳﺮ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﻣ ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ، ﯽ
در اﻧﺘﻈﺎ ر ﺻﺒﺢ د ﺑﺮدم و در ﮔﻮﺷﻪ
ﯽوﻟ
ﯾﮕﺮ
ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ از ﻧ
دور از ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب وﺻﻞ ﮐﺮدم. ﻧﻤ داﻧﻢﯽ زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ از ﺧﻮاب ﺑ ﯿﺪارم ﮐﺮد. ﻧﺎﺧﻮدآ ﮔﺎه در ﺗﺎر ﻧﺎﻣﻔﻬﻮم اﻧﮕﻠ ﯿﺴﯽ اش، اﺳﻢ داﻧﻤﺎرک را ﺑﺮد. ﻣﻦ ﻫﻢ ٨ yes , yes زﺣﻤﺖ از ﻃﺮ ﯿﺪنﺷﻨ ﯾﻖ ﺻﺪا، ﺧﻮاب و ﺑ
ﯿﻤﻪ
یا
آﻣﺪم و ﺑﻪ
ﺷﺐ از ﺗﺨﺖ ﺑﻪ ز
ﯾﺮ
ﯾﮑﯽ
یﺻﺪا
ﮐﻠﻤﺎت
ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ. اﭘﺮاﺗﻮر در ﻣ
ﯿﺎن
ﯽﮔﻮﺷ ﯿﺪار
ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن
ﮐﻨﺎن
۸ ﺑﻠﻪ ، ﺑﻠﻪ
۲۱۹
Made with FlippingBook Annual report