Goriz Nakhasteh
ﭘﺮواز
و در ﮐﭙﻨﻬﺎ ک ﭘ ﯾﺪﺷﻮ ﯿﺎده . ﺑﮕﺬار
- ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﺑﺮﺳﺎﻧ
ﯾﺪ
ﯿﺪ
ﻣﺪت
ﻪ ﺑﺮا ﺗﺎ اﻧﺸﺎءاﻟ
ﺑﺮود. آن وﻗﺖ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﻮر ﮐﻤﮏ ﻣ ﮐﻨﯿﻢﯽ
ﺑﺪون ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎدر
ی
ﯾﺪ
یﺑﻌﺪ
و ﺗﻘﺎﺿﺎ اﻣﺮ ﯾﺰایو ی .ﯿﺪ ﺑﮑﻨ ﯾﮑﺎ
ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪه در داﻧﻤﺎرک ﺑﻤﺎﻧ ﮔﻔﺘﻢ ﯽﻣ ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﺘﯽﮔ را ﺑﻪ
ﯿﺪ
ی ﻣﺤﺪود
را ﻫﻢ از ﻣﺎ وﻗﻊ
و دﮐﺘﺮ
ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨ ﺑﺎ ﻓﺮ ﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
ﯾﺪون
ی ﻣﺤﺘﻮا
آ ﮔﺎه ﻣ ﯽ ﮐﺮدم. از آن ﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﻫﺰ ﺳﻔﺮ را ﺗﺤﻘ ﻣﻮرد اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻮد. از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﭼﮏ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﺪ. وﻗﺘﯽ ﭼﮏ را ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﭼﮏ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ اﻣﻀﺎ دارد. ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﻓﺮوﺷﻨﺪه ی آن ﭼﮏ ﹰ از اﻣﻀﺎ ﺳﻬﻮا دوم ﺧﻮددار ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﺮدم. ﭼﮏ ﻫﺰار دﻻری
ﻓﺮاﻣﺮز
ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗ
ﯿﻖ
ﯾﺎ ﯾﯽ
ی
ی
یدﻻر ﻫﺰار
ﮐﻪ او
ﺑﻪ او دﺳﺘﺮس ﻧﺪاﺷﺘ ﯿﻢ . ﺧﺪا
ﯿﭻ و ﻣﺎ ﻫ ﮐﺪام د
ﮐﺎر ﺑﻮده. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل
ﯾﻦ در ا یﻋﻤﺪ اﻃﻤ ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﯽرا ﻣ
ﯾﮕﺮ ﻓﺮاﻣﺮز
ﻓﺮاﻣﺮز
و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯽ ﺟﻮان و ﺑ
داﺷﺖ ﮐﻪ او اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده اﺳﺖ.
ﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧ ﯿﻢ،
ﯿﻨﺎن
ﺣﺴﺎب ﮐﺮد . ﯾﻢ را ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﻧﺰد ﻣﻮﺟﻮد، در
را ﮐﻪ داﺷﺘ
ﺟﺪا از آن ﭼﮏ، ﺑﺎﻗ ﯿﻤﺎﻧﺪه
از ﺧﺸﻢ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺑﺎر د آن ﻗﺪر ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧ
ی ﯽ وﺟﻮﻫ
ﯾﮕﺮ
. ﻗﺮار ﺷﺪ ﭼﮏ ﻫﺰار دﻻر
ﯿﻢﮐﻨ ﯿﻂﺑﻠ ﯾﺪ ﺻﺮف ﺧﺮ
ﯾﺪﯾﻢ د
ی
ﯿﻢ
ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ ﻣﯿﺴﺮ اﺳﺖ ﺟﻬﺖ وﺻﻮﻟﺶ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎ آﺧﺮ روز ﻣﻘﺮر، ﺑﺪون ﺧﺒﺮ از ﺣﻮادث و ﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪﻫﺎ رﻫﺴﭙﺎر داﻧﻤﺎرک ﺷﻮ . ﯾﻢ روز ﺑﻌﺪ ﻫﻤﺮاه ﭘﺮو ﺑﺨﺮﯾﻢ. ﭘﺲ از اراﺋﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ و وﯾﺰای اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن، ﺳﻪ ﺑﻠﯿ ﺳﻔﺮ ﺖ S.A.S ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎدرﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﻗﻒ و ﺗﺰاﻧﺰﯾﺖ در ﮐﭙﻨﻬﺎ ک ﺻﺎدر و ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﹰ ﻣﺎ د ﭼﻬﺎر روز ﺑﻌﺪ ﻣﻮﮐﻮل ﺷﺪ. ﻇﺎﻫﺮا ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﻮد ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ روز ﺑﺮا اﻗﺎﻣﺖ ﺑﺎﻗ ﯿﻤﺎﻧﺪه ﯾﻢ داد . ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر ﻓﺮاﻣﺮز ، و ﻣﻨ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ از ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ. ﻗﺮار ﺷﺪ ﭘﺲ از رﺳ ﺑﻪ داﻧﻤﺎرک، از آن و ﺣﺘﯽ ﻟﯿﻼی ﮐﻮﭼﮏ دﻟﺸﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ در روزﻫﺎی ﻣﺤﺪودی ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﺑﻮدﯾﻢ، ﺑﯽ درﯾﻎ ﺗﻤﺎم ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒﺘﺎن را ﻧﺜﺎرﻣﺎن ﮐﻨﻨﺪ. ﺷﺒﯽ را ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن در ﻫﻤﺎن اﺗﻮﻣﻮﻣﺒﯿﻞ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﭘ ﺎرک ﻗﺸﻨﮕﯽ رﻓﺘﯿﻢ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﭘﺎرک ﻣﺸﻐﻮل ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدن ﭼﺮاغ ﻫﺎ ﺑﻮد، ﮐﻨﺎر ﮔﻞ رز اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد. ﭘﺘﻮ ﯿﻦزﻣ ی را رو ﯾﯽ ﭘﻬﻦ ﮐﺮد، و ﺑﺎ ﺑﻮد. در ﺗﻤﺎس ﻣﮑﺮر ﺗﻠﻔﻨ ﺑﺎ ﻓﺮ ﯽ ﯾﺪون، ﭘﺮواز و ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ و ﺳﺎﻋﺖ ورود را اﻃﻼع ﺑﺮادر اﻣﮑﺎن ورود ﺑﻪ اﻣﺮ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮاﻫ . ﯿﻢ و ﻫﻤﺴﺮش و رﺿﺎ آﻗﺎ دﮐﺘﺮ
رﺿﺎ آﻗﺎ
ﯾﻦ ی دﻻرﻫﺎ
ی
ﺖﯿ ﮐﻪ ﺑﻠ ﯿﻢ رﻓﺘ ﯾﺰ
ی
ﯽوﻟ ﯾﻢ،
ﯾﮕﺮ
ی ﺷﻤﺎره
یﻫﺎ
ﯿﺐ
ﯿﺘﯽﮔ
ی ﻫﺎ ﺑﺮا
ﯿﺪن
ﯾﮑﺎ
ﻣﺴﻌﻮد
یﻫﺎ
ﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒ
یﺟﺎ ﻣﺴﻌﻮد
ﺧﻨﮏ ﺷﺐ و ﺑﻮ دور ی آﺳﻤﺎن، ﻫ ﯿﭻ ﮔﺎه ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ
ﭘﺮﻧﻮر روﺷﻦ ﺷﺪ. ﺧﺎﻃﺮه ﯿﻢ ﻧﺴ ی زرد رﻧﮓ ﺑﺮ ﭘﻬﻨﻪ
اﻧﻌﺎﻣ ﮐﻪﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﭘﺎرک داد، ﭼﺮاغ
یﻫﺎ
رﻧﮓ و اﻧﻌﮑﺎس ﻧﻮراﻓﮑﻦ
ﯾﺎ در و اﻓﻖ ﻧﺎرﻧﺠ
ی
یﻫﺎ
ﯽ
و زرد در
ﻗﺮﻣﺰ و ﺳﭙ
ﺑﺮﮔﺸﺖ،
وﻗﺘﯽ . ﺷﺪ دور ﻣﺎ از ﻣﺪﺗﯽ دﮐﺘﺮ . ﺷﻮدﯽﻧﻤ
ﯿﺪ
یﻫﺎ رﻧﮓ ﺑﻪ رز ﮔﻞ ﭼﻬﺎر
داد و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ا
ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺪام از ﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻠ
دﺳﺖ داﺷﺖ. ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ و ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻈﯿﺮش، ﯽﺑ
ﯾﻦ
ﯽ
و از ﺷﻨ
و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﺮد
ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﭼﻤﻦ ﻧﺸﺴﺘ
ﭘﺎرک اﺳﺖ. ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘ
ﻧﮕﻬﺒﺎن ا
ﯾﺎدﮔﺎر ﻫﻢ
ﯿﺪن
ﯾﻢ،
ﯿﻢ
ﯽ
ﯾﻦ
۲۲۳
Made with FlippingBook Annual report