Goriz Nakhasteh

اﯾﺮاﻧﯽ در ﻣﺤﻞ داﻧﺸﺠﻮﻫﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا

دو دوﺳﺖ ﺟﻮان ﺑﻬﺎﺋﯽ

زودﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ

ﯾﮑﯽ،

ﻓﺮاﻣﺮز

در ﻣﻮرد ﺗﻘﺎﺿﺎ

ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﻮان ﻫﺎ ﭘﯿﻮﺳﺖ وﻟﯽ در واﻗﻊ ا ﮐﺜﺮ اوﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻓﺮﯾﺪون

ی

ﯽ و ﺷﻤ ﯿﻠﯽ

ﮔﺸﺎده، ﮐﺎر روﺷﻦ

ﺗﻤﺎم و رو

ﺑﺎ ﺻﻔﺎ

در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻨ

ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧ

ﮐﺮدن ﻣﺤﻠ

ﮐﻤﮏ در ﭘ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ی

ی

ﯿﻢ،

ﯿﻢ ﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫ

ﯿﺪا

زود ﻧﺘ

اﺻﺮار ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن داﺷﺘﻨﺪ و اﻇﻬﺎر اﻣ ﯿﺪواری ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧ ﯽﻣ

یﯿﺠﻪ

و ﻣﺤﺒﻮﺑﺸﺎن ﻓﺮاوان اﺳﺖ. ﻫﺮ

و دو دﺧﺘﺮ ز

ﺣﻀﻮر در ﻧﺰد آن ﻋﺰ

ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮش روزﻫﺎ

ﯾﺒﺎ

ﯾﺰن

ی

ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و اﺗﺎق ﭘﺬ ﮔﺬﺷﺖ، ﯽﻣ ﯾﺮاﯾﯽ

اﺳﺖ. ﭼﻪ اوﻗﺎت ﺧﻮﺷ

روز و ﺳﺎﻋﺖ آن در

ﯾﺎد

وﻃﻦ

ﯾﺎد ﯾﺮاﻧﯽ

و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮا ا ﯿﻘﯽ ﻣﻮﺳ ی

ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﯽ

ﻫﺎ ﮐﻪ در ﻣﺎﺷ

ﺟﺎده ﯿﺮ در ﻣﺴ

ﯿﻦ

ﯾﺎ

. ﮐﺮدﯾﻢ ﯽﻣ

ﺑﻮد ﮐﻪ اﻃﻤ

درداﻧﺸﮕﺎه و ﻣﺤﻞ ﮐﺎرش ﺑﻮد، ﺑﻪ او ﺗﻠﻔﻦ زدم. ﻣﺜﻞ ا ﺑﺎﺷﺪ. از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺳﻔﺎرت اﻣﺮ

روز ﮐﻪ ﻓﺮ

ﯿﻨﺎن

ﯾﻦ

ﯾﺪون

ﯾﮏ

زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ و ﺳﺆال ﮐﻨﺪ.

داﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﯿﺪه رﺳ یﺧﺒﺮ ﯾﺪ

ﯾﮑﺎ

ﺧﻮاﻫﺶ را ﻣ ﺑﺎ . ﮐﺮدم ﯽ ا ﮔﺮ ﺑﻮد ﺘﻘﺪ ﻣﻌ ﻫﻨﻮز ﮐﻪ اﯾﻦ وﺟﻮد

ﮐﺮد، ﭼﻮن ﺑﺎر دوم ﺑﻮد ﮐﻪ از او ا

ﯾﻦ

یا ﺧﻨﺪه

ﻫﺎ آن ﺑﺮﺳﺪ ﺧﺒﺮی : ﮔﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﯽ ﻣﻄﻠﻊ را ﻣﺎ ﺧﻮدﺷﺎن - ﹰ ا ﯾﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺎر را ﻣ .ﮐﻨﻢﯽ ﭘﺲ از ﮐﻤ

ﺑﻪ !« ی ﻣﺎ ﺑﺮو

از ﭘ ی ﻋﺠﻠﻪ دار

و ذﮐﺮ ا ﯿﻠﯽﺧ»ﮐﻪ ﯾﻦ

ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ و ﺷﻮﺧ

ﺻﺤﺒﺖ

ﯿﺶ

اﺻﺮار ﺑﻪ ﻣﻦ : ﮔﻔﺖ ﺷﻮﺧﯽ

ﮔﻔﺘﮕﻮی و ﺗﻠﻔﻨﯽ

از و ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺷﻤﯽ روز آن. دادﯾﻢ

ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺧﺎﺗﻤﻪ

ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪی! « اﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺒﻮد، و اﮔﺮ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺻﺮف وﻗﺖ ﺑﺎ آن دو ﻋﺰﯾﺰ در ﮐﭙﻨﻬﺎ ک آن ﻗﺪر ﺧﻮب ﺑﻮد ﮐﻪ دور از ﻓﮑﺮ ﻣﺰاﺣﻢ و ﺳﺮﺑﺎر ﺑﻮدن، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ، ﻟﺬت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻣﯽ ﺑﺮدﯾﻢ. ﻗﺮﯾﺐ دو ﺳﺎﻋﺖ از ﻣﺬا ﮐﺮه ی ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ. ﺷﻤﯽ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ. ﻓﺮﯾﺪون ﺑﻮد ﮐ ﻪ ﻣﺮا ﭘﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮاﺳﺖ. وﻗﺘ را ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﮔﻔﺖ:

ﻮدﺷﻣﯽ ﻣﻌﻠﻮم »

ﯽﮔﻮﺷ ﯽ

ی

- ﯿﮕﻮری ﺟ ﺑﺮای ﺑﺪ ﺧﺒﺮ ﯾﮏ! . دارم ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﺧﻮب ﺧﺒﺮ ﯾﮏ و ﺧﻮدﻣﺎن ﯾﻦ در ا ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ا

اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را دﻟﺸﺎد ﻣ ﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺪوه آن ﯽﻫﺎ ﻣ ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:

ﯾﻦ ی ﭼﻪ ﺧﺒﺮ

ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ!

ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ

- ﯾﻦ ﺧﺒﺮ ا ﮐﻪ ﺑﺎ و

ﯾﮑﺎ

ﯾﺰای ی ﺷﻤﺎ ﺑﺮا

ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮدم؛ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺘﻢ: -

ﺟﻮاب آﻣﺪه؟

ﯽ راﺳﺘ ﮐﻨﯽ؟ ﯽﻣ ﯽﺷﻮﺧ

ﮐﺮدم و ﻋﻠﺖ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ را ﯽ دوﺳﺘﺎﻧﻪ آن ﻫﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه

ﺑﺎر ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدم، ﻧﺒﻮد. ﺑﺎر ﺑﻌﺪ ﮐﻪ زﻧﮓ زدم و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ. ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﻧﺪم ﮐﻪ ﮔﻔﺖ : » ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی وﯾﺰا ﺑﺸﺮ ی ﮔﻔﺘﻢ، ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻣ ﺗﻮاﻧﯽﯽ

ﯾﮏ

-

را ﻧﮕﻪ دار ﺗﺎ ﺗﻠﮕﺮاف را ﯿﺪه رﺳ یﻫﺎ

ﯽﮔﻮﺷ یا ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ

۲٥۳

Made with FlippingBook Annual report