Goriz Nakhasteh
ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﺛﺮﻣﺆ یﻫﺎ
ﺧﻮاﻫﺮم و ﺷﻮﻫﺮش اﺗﻮﯽﻣ ﻧﺴﺘﻨﺪ در ا د ﯾﻦ وران ﭘﺮ اﺑﺘﻼ ﺷﺎ
ﮔﺬراﻧﺪ. ﯽﻣ ﻣﻨﺰل
ﯾﺪ
. ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ
، ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﺤﺘﺎج ﮐﻤﮏ د ﯾﮕﺮان
ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺣﺎﻻ آن ﻫﻢ ﻫﺎ ﯾﻦا ﯿﺮ ﺧﻮد اﺳ و ﺧﺎﻟﻪ و ﺷﻮﻫﺮﺧﺎﻟﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ﮐﺮدم ﯽ ﯾﻢﺟﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد : ﻣﺒﻞ ﺑﺰرگ ﮐﻨﺎر اﺗﺎق . ﺑﻪ ﺧﯿ ﻧﺎ یﻫﺎ ﺎل از ﮔ
یﺑﺮا
. رﻓﺘﻢ ﻫﺎ
و ﻫﻤﺮاه آن یﺧﺎﻧﻪ ﻪ ن ﺑ ﺪﯿﺧﻮاﺑ یﺑﺮا ﯿﺪﺳﻌ
ﯿﺘﯽ
ﺧﻮاﻫﺮ و ﺷﻮﻫﺮ
آرام دو ﻫﻔﺘﻪ اﺧﯿﺮ ی ،
ی ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﹰ ﺧﻮاﻫﺮم ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺿﻤﻨﺎ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﮐﻮﭼﮑﺶ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎر و ﺗﺐ ﭼﻬﻞ
ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺮم اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد.
و ﻫﻤﺮاه او رواﻧﻪ ﺑ ی ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن .ﺷﺪم
ﻪ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺑ .ﯿﺪ ﺻﺒﺢ رﺳ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﯿﺪﺳﻌ را ﭘﻮﺷ
درﺟﻪ دارد . آن
ﯿﺪم
او ﻣﺮا ﺧﻮب
اﺗﺎق ﮐﻪ وارد ﺷﺪم ، ﭘﺮﻓﺴﻮر ﺟﺮاح را د . ﮐﺮدم ﯽﻣﺳﻼ ؛ ﯾﺪم
ﹸﻪ ﻪ ﺑ . ﺑﻮد ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻋﺖ ﻧ
در ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﯾ ﺎران و ﻧﺰدﯾﮑﺎن درﺑﺎر و ا ز ﺷﻐﻞ و ﻋﻨﻮاﻧﯽ داﺷﺘﻢ ، ﺟﺰء
ﺟﺮاح ﻣﺸﻬﻮر و ﺑﻨﺎ . ﺑﻮد ﯽﻣ
؛ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ
در ﺷﺮﮐﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ در آن
را ﺳﻬﺎﻣﺪا ن ﺑﺰرگ ﻪ ﻫﺎ ﺑ ﺷﺮﮐﺖ . آﻣﺪ ﻣﯽ ﺣﺴﺎب و ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤ ﺑﺎ . ﺑﻮد ﻪ و او ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام ، ﺑﺎ ﻟﻬﺠ
او ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﻧﮕﺮاﻧ ﭘﺮﺳ ﺟﺮاح از ، ﯿﻤﺎر ﺣﺎل ﺑ
ﻗﻮم ی زﻋﻤﺎ
یﺧﻄﺮ ﯾﺎآ» : ﯿﺪم
ﯽ از
دو، ﺳﻪ را راﺣﺖ ﮐﺮد آن . ، وﻗﺖ در راﻫﺮو ﺑ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن از وﺿﻊ ﺷﺮﮐﺖ و ﺳﻬﺎم ﭘ .ﯿﺪ ﺮﺳ در ﺣﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﻪ داﻧﺴﺖ ﻗﺮﯾﺐ ﺳﻪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﯾد ﮕﺮ در ﺷﺮﮐﺖ ﻧ ﯽﻣ . ﯿﺴﺘﻢ داﻧﺴﺘﻢ اﻣﻮاﻟ ﻣﺼﺎدره ﺷﺪه وﻟ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑ ﻪ در ﺑﺮده و ﯽﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﺒﺎﺑﺖ ﭘﺎﺳﺦ داد و ﺧ
ﯿﺎﻟﻢ
ﮐﻠﻤﻪ
ﯽﺗﺮﮐ یﻪ
«؟ ﯿﺴﺖﻧ
ﯽ
ﺶ
ﮐﻪ او
او اﻃﻼع از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﻬﺎم در ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻮد ﺣﺎﻟﯽ در ،
ﻧﮑﺘﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮا
را اداﻣﻪ دﻫ ﯿﻦ اوﻟ .ﺪ ﹰ ﻧ واﻗﻌﺎ ﻪ ﺑ اﺗﺎق اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧآ ﯾﺎما ﯾﻦ ﭽﻪ در ا ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت
ی
اﻟﻌﺎده ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد.
ﻧﺪاﺷﺖ ﻓﻮق ﯾﻢ ﺑﺮا ﯾﻦا و ؛
ﯿﺎزی
واﺿﺢ
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ . ﺣﺎﻟﺶ ﻗﺪری ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد . در ﺻﻮرت ﺧﻮاﻫﺮم ﻧﮕﺮاﻧ . ﯾﺪمدﯽﻣ ﻢو ﻏ ﯽ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﯽﻣ ، ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﺮ ﮐﺴ را از ﭘﺎ
ﺣﺒﯿﺐ
او ﺗﻤﺎم اﯾﻦ
درآورد و
ﻟﯽ
ی
ﯽ
در ﻣﺨﻔ ﻧﮕﺎه ﯽ داﺷﺘﻦ آن داﺷﺖ ﯾﮑﯽ .
ﺑﺎز ﺳﻌ
ﹺ را ﺑﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎزه ﮐﻪ داد، ﯽﻣ ﻧﺸﺎن
ﯽ
رد و ﺑﺪل ﺷﺪ ﮐﻪ
ﺑﺎر ﺑﯿﻦ او و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ را در ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد ، اﺷﺎراﺗ
ﯽ
دو
از ﺣﺎل ﺑﭽﻪ
داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻟﺖ ﺑ . ﺑﻮد ﯿﻤﺎر
ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ﭼ ﯿﺴﺖ
ﯽ ﻣﻄﻠﺒ ﯾﺪﺷﺎ .
اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮ ﻪ ﺑ ﯽ ﻋﺮوﺳ ﯾﺪﻓﺮ ﯾﻀﯽ
و دردﻫﺎ آن ﻗﺪر ز
؛ ﯿﺴﺖ ﺑﺪﺑﺨﺘ
ﻣﻬﻢ ﻧ » : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﺳﺆال
ﯾﺎد
ﯽ
«.ﯾﺪآﯽﻣ ﺣﺴﺎب
ﺣﺎﻟﺶ رو ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم ﺑﺎ .
دﻗﺎﯾﻘﯽ ﻧﺰد آن ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ و از اﯾﻦ ﮐﻪ ﯿﺐﺣﺒ ﯾﺪمدﯽﻣ
ﭘﺮ اﺿﻄﺮاب ،
ﭘﺮ از ﻏﻢ و ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺮس ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻋﺎدت ﺑﻪ آن ﺳﺎﻋﺎت و دﻗﺎ
ﮔﺬران روزﻫﺎ
ﯾﻖ
ی
ﺧﻮاﻫﺮم و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ .
ﺑﻪ زﺑﺎن آوردم
ﺑﻪ ﺷﻮﺧ
اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم و ﮐﻠﻤﺎﺗ
آراﻣﺸ
ﺗﺎ
ﯽ
ﯽ
ﯽ ﻣﻮﻗﺘ ﯽ
.
در ﺻﻮرﺗﺸﺎن ﻧﺸﺴﺖﯽﻣ از رﻓﻘﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧ
ﻣﺮا آرام ﺗﺮ از ﻗﺒﻞ و ﺧﻨﺪان ﯾﺪدﯽﻣ ﻧﺪ ﺣﺎﻟﺖ رﺿﺎ
ﮐﻪ ﯾﻦا از
ﯾﺖ
ﺑﻪ ﺧ داﯾﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ، ﺑﺰﻧﻢ وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐ ﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪم ؛ ﭼﻮن ا ﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘ ﻨﺪ ﭘﯿﺪا و دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐ ،ﻨﺪﻨ ﯾﮑﯽ از ﻣﺤ ﻫﺎﻞ ی ﺣﻀﻮرم آﻧﺠﺎ ﺑﻮد . از ﻃﺮﻓ ﺑﺪ ﻧﺒﻮد ﻧﮕﻬﺒﺎن و درﺑﺎن آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮا ﺑﺎ .ﻧﺪﯾﺪدﯽﻣ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﺑﻮد ﺑﺎ
ﯽ
ﯾﮑﯽ
ی ﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﺗ
یﺳﺮ ﮐﻪ ﯿﺪ رﺳ ﯿﺎﻟﻢ
ﯽ
۳٥
Made with FlippingBook Annual report