Goriz Nakhasteh

ﺣﻀﺮت

او را ﻣﺄﻣﻮر ﻧﮕﺎه ﹺ ، ﺧﻮاﻫﺮش ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن دﻟﯿﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ

ﮐﺮد ﮐﻪ در آن ﻣﻌﻬﺪ اﻋﻠ ﯿﺶﭘ یﭼﻨﺪ ﯽ

را ﺣﮑﺎ

آﻣﺪ و ﺧﻮاﺑ

یﻧﻮه داری

ﯾﺖ

ﯽ

ﻣﺎ ﺑﻪ

ﻪ ﻓﺮﻣﻮد  وﻟﯽ اﻣﺮاﻟ ه ﺑﻮدﻧﺪ. او ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﮔﯿﺘﯽ را ﺗﻮﺳﻂ

ی

ﯿﺮﻌﺒﺗ ،ﻫﺎ آن . داﻧﺴﺖ ﯽﻣ ﺧﻮاﺑﺶ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﯾﻪﮔﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد .ﯾﻢ ﻣﻦ از ا ﻫﻤﻪ ﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ و اﻟﻔﺖ و ﻏﻤﺨﻮار ،ی اﺷﮏ ﺷﻮق ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑ ﻪ آوردم ﯽﻣ ﭼﺸﻢ . ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘ ﺎﻫﻤ ﯿﻢ آن ﻧﺰد ﯿﺘﯽﮔ ن ﺷﺐ ﯿﺎﯾﺪ ﺑﻫﺎ و ﻓﺮدا ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﯿﺎﯾﻢ. ﭼﻮن ﺷﺐ در ﻣﻨﺰل ﯾﯽدا ﺟﺎن ﻗﺮار ﻣﻼﻗﺎت داﺷﺘﻢ . ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ، آﻣﺪ ﻣﺴﻌﻮد ﯿﺘﯽﮔ ؛ ﯾﺖﻋﻨﺎ ﻫﻤﺮاه را ﺑﺎ ﺳﺎ ﮐ از ﻟﺒﺎس ﻫﺎ و ﻣﺎ ﯾﺤﺘﺎج ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﮐﻢ ی روزﻫﺎ ﺧﻄﺮی ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﺑﻮد . آﺧﺮ او ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮد ؛ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﻣﯿﻠﯽ داﺷﺖ ؛ ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد دﺳﺘﮕﺎه ﺑﻮد . ﺧﻮدش وﻋﺪه ﮐﺮده ﺑﻮد ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ در ﺗﻮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ، اﺧﺘ . ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﯿﺎر ﻣﺤﺒﻮب ﯿﺰی ﺧﺎﻧﻢ ﻣ آراﺳﺖ و ﺷﺎ ﺎﻋﺖ ﺳاز .ﯾﺪد ﯿﻪ ﺗﻬ ﯽﻣ ﺷﺐ اﻧﺘﻈﺎر او را داﺷﺘ ﺷﺐ اداﻣﻪ ﯾﺎﻓﺖ و از او . ﺧﺒﺮی ﻧﺸﺪ ﭼﻪ ﺣﺪس ﻫﺎ ﮐﻪ زدﯾﻢ : ﹰ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ ﺣﺘﻤﺎ ؛ ﺷﺎﯾﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ؛ ﻧﮑﻨﺪ ﺗﺼﺎدف ﮐﺮده .... ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت او ﻧﯿﺎﻣﺪ ، و ﺻﻼح ﻫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺰﻧﻢ ، زﯾﺮا ﯾﮏ ﻧﻮﺑﺖ ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ه  د ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﺰ ﺗﻠﻔﻦ زد ،ﯾﻢ و دﺧﺘﺮ ﺑﭽ ﭘﺎﺳﺦ داد ﮐﻪ ﭘﺪرش ﺧﺎﻧﻪ ﻧ ﯾﻮسﻣﺄ . ﯿﺴﺖ و ﻧﮕﺮان ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ آن ﻗﺪر ﺑﺎ ﺻﻔﺎ و ﺑﺎ ا ﯾﻦا ﯾﻤﺎن ﺧﻮاب و ﺗﻌﺒ ﯿﺎن را ﺑ ﯿﺮ ،ﯿﻢ داﺷﺘ ﺑﺮد ﺗﺎ در ﻣﺤﻞ ﺟﺪ ﯿﺘﯽﮔ ﯽوﻗﺘ .ﺷﻮد ﯽ ﻣﺨﻔ ﯾﺪ رﻓﺖ و از ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ ، ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ ﮐﺮدم و اﺿﻄﺮاﺑﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪ ﻓﺮدا . ﻫﻢ ﺧﻮدم ﻧﺰد ﻣﯽ ﮔﯿﺘﯽ رﻓﺘﻢ و ﺷﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﺬا ﮐﺮه اﻣﺸﺐ ی ، ﯾﻖدﻗﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﯽﻣ ی ﮔﺬﺷﺖ و از او ﺧﺒﺮ ﯿﻠﯽﺧ ﯿﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ. ﻧﺒﻮد ی ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ ﹸﻪ ؛ ﻻﺑﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻧ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺮ ﻣﺎ در ﯿﻦﺷ .ﯾﺪآﯽﻣ اﻧﺘﻈﺎر ، اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺎﻋﺖ از ﻧﻪ ﮔﺬﺷﺖ و او ﭘ . ﻧﺸﺪ ﯾﺶﯿﺪا ﺑﺎ ﺻﺪا دﻟﺨﻮش . آﻣﺪ ﯽﻣﻨﺠ ﮐﻪ ﯾﻢﺷﺪﯽﻣ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺎ

یاﻪﯿ اوﻟ

ﯽ

ﺧﻄﺮ

ﯾﺪ

ی آن روز

ی راﻫﻨﻤﺎ

ﯽوﻟ ،ﯿﻢ

ﻫﺸﺖ

ی

ﯽ ، وﻟ

دوازده

ی ﺗﺮﻣﺰ ﯿﺪنﺷﻨ ﯾﺎ ﮐﻮﭼﻪ

یاﻪ

ﻟﺶ

ﺟﺎن ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ و ﺑﺎ ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ از اول ﯽﻣ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ او ﮐﺎر

؛ رﻓﺘﻢ ﯾﯽدا ﺻﺒﺢ - ؟ ﯾﺪﯾﺪ د

ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد .

ی

داﺷﺘﻢ ﺑﺪﻫﻢ ﯾﻦ ، ﺑﺎ ا : ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎل

ﯽﺟﻮاﺑ ﭼﻪ

ﹰ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﻮﺿﻮع را ﻫﻤﻪ ﻮﺻﺎ ﻣﻦ . داﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﺳﺎل ﺗﺎ ﺳﺎل ﻣﺮا وده و

ﺑﮕﺬارد ﺼﺧ ،

ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎ ﭘ

- ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺮﺳ

ﯿﺶ

ﯿﺪه

ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﺎﻣ

ﻫﻢ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﻧ

ﯽ ﻣﻌﺎﺷﺮﺗ

ﯿﻞ ﯽوﻟ ، ﻫﺴﺘﻢ

ﯽﮐﺴ یﺑﺮا ﯿﺴﺘﻢ

و دردﺳﺮ ﻪ ﺑ ی ﺑ وﺟﻮد ﯿﺎورم؛ وﻟﻮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﻤﮏ و ﻣﺴﺎﻋﺪت او ﺗﻨﻬﺎ راه ﻧﺠﺎت . ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﻧﮕﺮان ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺶ ﺑﻮدم دﮑﺮ ﻧ ﺗﻠﻔﻦ ﯽ ﮐﻪ ﺣﺘ و ﻋﺬری ﻫﻢ ﻧﺨﻮاﺳﺖ . ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ آن ی . ﺑﺰﻧﺪ ﻫﺎ ﯽوﻗﺘ ی ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﺑ ﺎ ﺧﺎﻧﻢ او ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ، ﹰ ﺧﺎﻧﻤﺶ از ﻇﺎﻫﺮا او ﺑﺎ ﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﺷﺐ ﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ اﻇﻬﺎر ﺑﯽ اﻃﻼﻋﯽ ﮐﺮد ه ﺑﻮد ﻪ و ﮔﻔﺘ اﻣﺮوز ﻫﻢ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻪ اداره رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و دﯾﺸﺐ ﻫﻢ ﺳﺎﻋﺖ

یﺧﻄﺮ ،ﯾﻢ ﻧﺪار

٤۲