Goriz Nakhasteh
ﺷﺮع و دﺳﺘﮕﺎه ﻋﺪاﻟﺖ اﺳﻼ ﻨﺪ ﮔﻔﺘﯽﻣ ﺑﺎز ﯽﻣ
ﺧﻼص ﺷﺪه ﺑﻮد ﯾﻦا ﯽﻟو ﺗﻤﺴﮏ ﺑﻪ د ﭼﺮا » :ﺷﺪﯽﻣ ﺳﺆال ﯾﺪﺑﺎ . ﺷﻮدﯽﻧﻤ ﮐﺸﺘﻪ
یﺑﺮا ﯽ ﮐﻪ ﮐﺴ
یﻫﺎ ﺣﺎ ﮐﻢ
ﺷﯿﺪرخ از اﯾﻦ دﻧﯿﺎ رﻓﺖ و ﺑﻘﺎ
ﯾﺎﻧﺘﯽ ﯽ و ﻣﺬﻫﺒ
« ﻣﺎﻧﺪ؟
داﻧﺴﺘﻢ او ﻓﺪا ﮐﺎری و ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺎ و اﻗﺎﻣﺖ در ﻣﻨﺰل آن ﻫﺎ ﯾﺎ ﻣﻨﺰﻟﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ، ﭼﻘﺪر
در ﺷﻬﺮک ﻣﺎ و ﭘ ﻣﯽ ﻣﺎ. ﯿﺶ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ ﺑ
ﯿﺎﯾﯿﺪ
ﻣﺴﻌﻮد
و ﺑﺎ ﻗﺒﻮل
ﺗﺤﺴﯿﻨﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻣﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد و ﻫﻤﺴﺮ و
ﺣﻀﻮر
ﭘﺴﺮ ﺟﻮان ﺧﻮش ﺑﻠﻨﺪ و ﯿﻤﺎﺳ
اﯾﺠﺎد ﺧﻄﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ ؛ وﻟﯽ آﻧﻬﺎ
ﯽ و ﺣﺘ
ش ﻓﺮزﻧﺪ
آﻣﺎدﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮای ﻗﺒﻮل ﺣﻀﻮر ﻣﺎ در ﻧﺰدﺷﺎن اﻇﻬﺎر ﻣﯽ . داﺷﺘﻨﺪ
ﯾﺖ در ﻧﻬﺎ ،ﯽﯾرو ﮔﺸﺎده
ﺸﺎن ﻗﺎﻣﺘ
ﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ
از ﯿﺪه اﺷﮏ از ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻮد
ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺧﻨﺪان و روﺣﺎﻧ ﭘﻮﺷ اشﯽ
ﻫﻤﺴﺮ ﯿﻤﺎیﺳ ﮐﻪ ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﺮوﯾﻢ ﻫﺎ .
ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ و آن ﻧﺰد ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘ
ﯿﻢ رﻓﺘﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ روز ﭼﻬﺎر ﺷﻨﺒﻪ ﻣﻮﮐﻮل ﮐﻨ ﭘﻨﺠ ﭼﻮن .ﯿﻢ و ﺸﻨﺒﻪ ﺟﻤﻌﻪ ﻫﻢ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﺑﻮد و ﻣﻬﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣ آﻣﺪﯾﻢ ﯽ . ، ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﻋﺎزم ﻗﺪرت . ﺷﺪﯾﻢ ﺗﻬﺮان ﻏﺮب ﺷﻬﺮک ﻣﺎﺷﻨﯿﺶ را آﻣﺎده و ، ﻫﻤﺴﺮ و ﮐﻮدک ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ و ﹸﻪ ﭘﺴﺮ ﻧ ﻣﺎﻫﻪ اش را ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺮاه ﮐﺮده ﺑﻮد آن . ﻫﺎ و ﮔﯿﺘﯽ و ﭘﺴﺮ ﻣﺴﻌﻮد در ﺻﻨﺪﻟ ﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻦ ﻫﻢ ﺟﻠﻮ در ﮐﻨﺎر دﺳﺖ او . ﻪ ﺑ ﯿﻨﮏﻋ ﯿﺘﯽﮔ ﭼﺸﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و روﺳﺮ ﻪ ﺑ ی ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد . ﻣﻦ ﻫﻢ ﯽﻣﺪﺗ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺒ ﯿﻞ داﺷﺘﻢ و ﺣﺎﻻ رﺷﺪ ﮐﺮده و ﺗﺎ ﭘﺎ ﯾ ﯿﻦ ﻟﺐ آﻣﺪه . ﺑﻮد ﻣﻌﺬﻟﮏ ﺗﻣﯽ ، ﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ﮐ ﺣﺘﯽ ﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﻫﻢ ﮐﻮﺗﺎه ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﯾﻢ . ﻨﻋﺎ ﮐ د ﺎن از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ . ﻃﺒﻖ ﻗﺮار ﻗﺒﻠﯽ از ، آن ﻟﺤﻈﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ آﻗﺎ ﭘﻮرﺑﺎﺑﺎ » ی « و اﺳﻢ ﮔ ﯿﺘﯽ « ﺑﺎﺑﺎ ﭘﻮر ﯿﻠﯽﻟ» ﺷﺪه و ﻧﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔ « ﯽﮐﻤﺎﻟ » ﮐﻪ ﯽﻗﺒﻠ ﯽ ﺑﻮد، ﻣﺪﺗﺶ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ رﺳ ﯿﺪه ﺑﻮد. ﻃﻔﻠﮏ ﭘﺴﺮک ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑ ﻪ ﺑ ﯽوﻗﺘ ﯿﺎﻟﯽﺧﯽ ﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻤﺮ ﻫﻤﺮاﻫﺎن در ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﺮا ﭘﻮرﺑﺎﺑﺎ ﺻﺪا ، ﮐﺮدﻧﺪ ﺣﯿﺮت ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره اﺳﻢ ﻋﻮض ﺷﺪ ﻣﻦ. ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از ﺳﺆاﻟ ، ﺶ ﺷﺪه ﺑﻮدم ،ﺟﺎن ﺑﺎﺑﺎ » : ﮔﻔﺘﻢ اﺳﻢ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻣﻦ ﭘﻮرﺑﺎﺑﺎ اﺳﺖ ﮐﻤﺎﻟﯽ .« ،ﻇﻬﺮ از ﺑﻌﺪ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮک ﻧﻈﺮ ﻣﻮرد رﺳﯿﺪﯾﻢ و ﺑ ﻪ ﺣﺮارت ﻣﺤﺒﺖ و ﻣﺴﻌﻮد و ، ﻫﻤﺴﺮش آﺗﺶ ﮔﺮم ﺷﻮﻣ یﯿﻨﻪ اﺗﺎق ،ﺷﺎنﯽﯾﯾﺮا ﭘﺬ ﺳﺎﻋﺎﺗﯽ آﻧﺎن ﺑﺎ را دﻟﭙﺬﯾﺮ ﮔﺬراﻧﺪﯾﻢ . ﺗﺮ ﻃﺮف آن ﺧﺎﻧﻪ دو»: ﮔﻔﺖ ﻣﺴﻌﻮد از ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ دوﺳﺘﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻌﻼ اﺗﺎق ﻣﺎ وﻟﯽ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ﺑﺰرگ ﺧﻮاب ﺟﻬﺖ ﺑﻪ را ﺧﺎﻧﻪ آن اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﻣﺎده ﺷﻤﺎ ﺧﻮاب و ﺻﺮف ﺑﺮای و اﯾﻢ ﮐﺮده و ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ اوﻗﺎت ﺑﻘﯿﻪ و ﺷﺎم و ﻧﻬﺎر ﻫﻢ ﺑﺎ «. ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ا ﮔﺮ ﻣﻬﻤﺎن و ﻣﺮاﺟﻌﯽ ﺑﻮد ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧ ﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﻨﺪ ، ﻣﺎ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮوﯾﻢ و در ﺻﻮرت ﺿﺮورت ، از در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ - ﺑﻪ ﺧﺎ رج راه داﺷﺖ ﺑ ﺧﺎﻧﻪ یﺳﻮ ﻪ ی ﻣﺤﻞ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮوﯾﻢ . ﺑﺴﯿﺎر اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﮐﻪ در ﻣﺪت اﻗﺎﻣﺖ ﭼﻨﯿﻦ ؛ ﮐﺮدﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺻﺪای زﻧﮕﯽ ﯿﻢ ﺎﺳﺘﺧﻣﯽﺑﺮ ، و ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﭘﻨﺎه ،ﯾﻢ ﺑﺮدﯽﻣ و در ﺧﺎﻣﻮﺷ ﺗﺎ ﺑﺎ ﯾﻢ ﻣﺎﻧﺪﯽﻣ ﯽ اﺷﺎره یا دوﺑﺎره ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﯽ ﺑﺎز ، ﮔﺸﺘﯿﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ . رﻓﺘﯿﻢ ﻣﯽ ! ی ﺧﻮدﻣﺎن
٤۸
Made with FlippingBook Annual report