Goriz Nakhasteh
ﮐﺮد.
اﺣﻮال ﺑﻮد، و از دﺳﺖ درد و درد ﻋﻀﻼت ﮔﺮدن و ﺷﺎﻧﻪ رﻧﺞ مﺣﻤﺎ ، ﺑﺮدﯽﻣ
ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺮ
ﯾﮑﯽ
ﯾﺾ
ﮐﻪ در ﻣﺼﺮف ﮔﺎز
ﮐﻪ ﮔﺎز ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﻓﻬﻤ .
ﯿﻢﮐﻨ ﮔﺮم
دو ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘ آب ،یﭼﺎ یﯿﻪ ﺗﻬ یﺑﺮا ﯿﻢ
ﯿﺪﯾﻢ
ﯿﺪﯾﻢ ﮐﺸﯽﻣ ﺧﺠﺎﻟﺖ
ز ﭘﺲ ا اﺳﺘﺤﻤﺎم ﮔﺎز را ﺧﺎﻣﻮش .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ
ﹰ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﯾﺴﺖ ﺑﺎﯽﻣ
. ﻢﯾاه
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮد ﯽﺑ
،ﯿﻠﻪ وﺳ
، ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻋﺪم آﺷﻨﺎ اﺷﺘﻦ ﺪو ﻧ ﯽﯾ
ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﮔﺎز و آب ﮔﺮم را ﺑﻪ
یﺑﺮا . ﯿﻢﯾ ﺑﮕﻮ ﻣﺴﻌﻮد
وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ . ﻧﺎﭼﺎر ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻘﺪور ﺑﻮد و ﻗﺪرت داﺷﺘ ،ﯿﻢ از آب ﺳﺮد اﺳﺘﻔﺎده
اﻣﮑﺎن ﺗﻬ ﮔﺎز یﯿﻪ
ز ﻟﺬت ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎ آب ﮔﺮم ﮐﻪ ﯿﺘﯽﮔ .ﻢﯾﺷﺪﯽﻣ ﻣﻨﺪ هﻬﺮﺑ
و در وﻗﺖ ﺣﻀﻮر در ا ، ﻣﺴﻌﻮد ی ﺧﺎﻧﻪ
ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ
ﺑﺎر ﺣﻤﺎﻣﻢ د ،ﺷﺪﯽﻧﻤ ﯾﺮﺗﺮ
ﻫﺮ دو روز
ﻋﺎدت داﺷﺖ در روز دو ﺑﺎر ﺑ ﻪ ﺣﻤﺎم ﺑﺮود و ﻣﻦ ﮐﻪ
ﯾﮏ
ﺣﺪا ﮐﺜﺮ
ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن
ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒﺖ ، رﻋﻨﺎ و ﻣﺴﻌﻮد
ﺣﻤﺎم رﻓﺘﻦ راﺿ ﺑﺎ .ﯾﻢ ﺑﻮد ﯽ
ﺑﻪ ﻫﻔﺘ ﺑﺎر ﯾﮏ یاﻪ
یﻫﻤﻪ
ﺟﺪا از ﻣﺰاﺣﻤﺖ ، ا ﮔﺮ ﺣﻀﻮر ﻣﺎ در آﻧﺠﺎ ﮔﻮش
د ﻣﺰاﺣﻢ آن .ﯿﻢ ﺑﺎﺷﻫﺎ
وﺧﻮﺑﺶ ﺎﯾز ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻤﻧ دﻟﻢ ،
ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺮا آن ی ا ﯿﺰﻧﻫﺎ
ﺑﻪ ﮔﻮش و دﻫﺎن ﺑﻪ دﻫﺎن ﺷﻬﺮت ، ﯾﺎﻓﺖﯽﻣ ﻣﺎﻧﻌﯽ دارد ﺑﺮای ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ آن« ؟ﺪﺷ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻣﺎ را در آن اﺣﻮال ز
ﯾﺠﺎد ﯽﺳﺎدﮔ ﻪ ﺑ رﻋﻨﺎ . ﮐﺮدﯽﻣ ﺧﻄﺮ
از ﻧﻈﺮ اﯾﺜﺎر ﺟﺎن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ و دﯾﮕﺮان ﭼﻪ ﻓﺮق د ؟رﯾﻢ ا ا ﮔﺮ ﺧﻄﺮ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺖ ﭼﻪ ،
ﻣﮕﺮ ﻣﺎ » : ﮔﻔﺖﯽﻣ
ﺗﻈﺎﻫﺮ
ﯾﻦ ﭼﻪ ا ﮔﺮ ا ﮐﻠﻤﺎت ﺑﺮا
ﻫﺎ ﺗﻌﺎرف و ﺗﻈﺎﻫﺮ ، ﺮدﻧﺪ ﮐﯽﻧﻤ
ی
ﻣﺖ و
از ﺧﻮد ﮔﺬﺷﺘﮕ ﺎ و ﺷﻬ ﯽ
ﭘﻨﺎه دادن ﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ . ﹰ در ﻧﻬﺎ واﻗﻌﺎ
ﺖﯾ
یﺑﺮا ﯽﯿﻠدﻟ ، ﺑﻮد
ﭘﺮ و ﺑﺎل ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ رﺿﺎ
ﯾﺖ
ﯾﺮ
را ﺣﻀﻮر ﻣﺎ از ﻧﻈﺮ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ در ﻣﻦ از ﻫﯿﭻ ﺗﺪﺑﯿﺮی ﻓﺮوﮔﺬار
ﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺮا در
و ﻣﻦ ﻓﺮاﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﺳﻮاس ﻋﺠ
ﯿﺘﯽ ﺧﺎﻃﺮ ﮔ
ﯿﺐ یﺑﺮا
ارﺿﺎ
ﻧﺴﺘﻨﺪ ، ﻣﻌﺬﻟﮏ
ادﯽﻧﻤ یﺿﺮور
اﺧﺘﻔﺎ ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ ز
ی ﺧﺎﻃﺮ
ﯾﺎد
ﻧﮑﺮدﻧﺪ .
اول ﺳﮑﻮﻧﺖ، ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣ اﻗﺒﺖﺮ ﺗﺮﺳﯽﻣ ﯾﺎدز ﻫﺎ، ﮐﻪ ﯽﮔﺎﻫ ﯽوﻟ ، ﯿﺪم
ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻫﻔﺘﻪ
ی
ﯽﻣ ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ و ﺑﺎ ﹰ در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ا ﮔﺮ اﺗﻔﺎﻗﺎ
ﺑﻪ راه رﻓﺘﻦ داﺷﺘﻢ . ﺑﺎ اﺻﺮار ﯿﺘﯽﮔ ، ﺻﻮرت و ﻫﻢ ﺳﺮ
ﯿﻞﻣ ،ﺷﺪﯽﻣ ﯽ ﻫﻮا آﻓﺘﺎﺑ
ﻢ و ﻫﻤﺎن راه را ﺑﺎز ﻣﯽ . ﮔﺸﺘﯿﻢ
ﻫﻢ از ﮐﻨﺎر ﺷﻬﺮک ، ﻗﺪم زﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﻤﺘ ﯿرﻓﺘ ﻣﯽ ﯽ
ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺪ و ﻔﺘﯿﻧ ﯽﻤﭼﺸ و ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧ و اﻧﺪ ﯿﺎل
ﺳﻤﺖ د ﯾﻢ ﺑﺮدﯽﻣ ﯾﮕﺮ
ﯾﺎ ﯿﻦﯾ را ﺑﻪ ﭘﺎ
ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻣﺎنﺳﺮ ،ﯾﻢﺷﺪﯽﻣﺟﻪ اﻮﻣ
ﺑﺎرﻫﺎ
در راز و ﻧ ﯿ ﺎز ﺑﻮد
از ﻫﻤ
ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑ
ﻣﻮﺟﺐ ﺳﻼ . ﻧﺸﻮد ﯽﻣ م و ﮐﻼ » ﻫﻞ ﻣﻦ ﻣﻔﺮج .ﯾﻢ ﺧﻮاﻧﺪ ﯽﻣ « ﯿﺎلﺧ ﯾﮑﯽ ﻫﺎ
ﯾﺸﻪ
ﯾﻢ
ﯿﺸﻪ
ﯿﺸﺘﺮ
ﯽﻣ زﻣﺎن ﺷﺪ ﺧﻮد را ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﺑﻪ ﯿﻢﻧ ﺶ از دو ﺳﺎل و
ﻧﺪاﺷﺖ ﯾﻦ در ا ﯽوﻟ ،
دو ﺗﺎ و ده ﺗﺎ ﻧﺒﻮد و دل ﺑﺴﺘﮕ ﯾﺎﻧﯽ ﭘﺎ ﻫﺎ ﯽ
ﻋﺸﻖ دﯾﺪار دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮﻣﺎن آن ، ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﺑﯿ
رﻫﺎ ﻫﺎ داﻧﺴﺖ.
از ﻗﺴﻤﺘ آن از ﯽ
اﻣﺎ
ﻣﺎ ﭘﺮواز ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ
از ﭘ ﺷﺎﻧﺰده
ﮐﻪ در ﺳﻨ و ﯿﺰده ﺳ ﯿﻦ
ﯽ آﺗﺸ یﺷﻌﻠﻪ ،
ﯿﺶ
یدور
ﻫﺎ
آنﺑﺎ ﯽﺗﻠﻔﻨ ی ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﻫﺎ را ﻣﺤﺎل
آن ﯾﺪار و د ﯿﻢ ﺳﻮﺧﺘ ﯽﻣ ،ﺪﻣآﯽﻣ ﯾﺎد
ﯽﺳﺎدﮔ ﻪ ﺑ ﯾﮕﺮ د. ﯿﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ
دﻟﺨﻮش ﺑﺸﻮ
ﻫﻢ اﻣﮑﺎن ﻧﺪا ﺷﺖ ﺗﺎ ﻻاﻗﻞ ﺑﺎ ﺷﻨ ﯾﺸﺎن، ﺻﺪا ﯿﺪن
ﯽﺟﺎﻧ و ﯾﻢ
ﯽ ﺳﺎﻋﺎﺗ
ﺗﺎزه ﺑﮕ در . ﯿﺮﯾﻢ
ﻻاﻗﻞ دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮا آن ی ﻫﻢ ﯿﺘﯽﮔ ﯽﮔﺎﻫ . ﻢ ﻧﻮﺷﺘ ﯽﻣﻫﺎ
ﺒﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﻮد و ﻫﻔﺘ
دوران ﻣﮑﺎﺗ یدور
یاﻪ
مﺮ و از ﭘﺴ ﮐﻪ ﮐﻮﭼ ﺗﺮ ﺑﻮد ﮐﻤﺘﺮ ﮏ از ﯽوﻟ ،
ﯽﻣ ﺷﺪ و ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺖ و از دﺧﺘﺮم ﻣﺮﺗﺐ و ﺑ
ﯽﻣ ﻫﻤﺮاﻫﻢ
ﯿﺸﺘﺮ
٥۰
Made with FlippingBook Annual report