Goriz Nakhasteh

؛ ﺗﻠﻔﻦ دو ﺳﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ یﺑﺮا ﯿﺮ ﻣﺎدر ﭘ ﺻﺤﺖ و ﺳﻼﻣﺖ در ﺟ ﻢﯿﺒ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﺧﻼﺻﻪ ﻫﺮ ﭼ ﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﻣﺪرک ﺟﺮﻣ ﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑ ﯿﺎﯾﺪ و دردﺳﺮ ی ﺑﺮای ﮐﺴﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ. درﺳﺖ ﺑ ﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم ﭼﻪ در ﺟ ﯿﺐ داﺷﺘﻢ ﯽوﻟ ، ﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑ دﺳﺘﻢ آﻣﺪ ﭘﺎره ﮐﺮ دم و ﺑﻪ ﺧ ﯿﺎﺑﺎن رﻓﺘﻢ. ﮔﻤﺎن ﯽﻣ ﮐﺮدم ﭼﺸﻢ ﯾﯽﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﯾﺎ ﻣﺮاﻗﺐ ﺣﺮﮐﺎﺗﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ و و ﻣﺮا ﺗﻌﻘﯿﺐ . ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﺑﺮای آن ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺎ ﻧﺸ ن دﻫﻢ و ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه ﯿﺎﻟﯽﺧ ی را اﻏﻔﺎل ﮐﻨﻢ ، ﮔﺎﻫﮕﺎﻫ ﯽ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺷﯿ ﺎی ﻫﺎ وشﺮﻓ دﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪهﭼ ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﻣﯽ ، اﯾﺴﺘﺎدم و از ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻫﻢ ﭼﻫﺮ . ﮐﺮدم ﻣﯽ ﯽﺳﺆاﻟ ﻨﺪ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺎت ﻫﻤﺮاه ﺗﺸﻮﯾ ﺶ و اﺿﻄﺮاب ﺑﻮد ﯽوﻟ ، ﻓﺮﺻﺖ ﯽﻣ داد آرام آرام ﺑﺮاﻋﺼﺎﺑﻢ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮم و ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮا ی آﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﯾﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ ﺗﺼﻤ . ﯿﺮم ﺑﮕ ﯿﻢ ﯿﺮﻏ از ﻣﻦ، ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﯾﺴﺖ از ﻧﺰد ﯾﮑﺎن از ﺣﺎدﺛﻪ ﺧﺒﺮ و ،ﺷﺪﯽﻣ دار او ﻋﻤﻮ ی زﻧﻢ ﺑﻮد . ﯽ ﺳﺎﻋﺎﺗ ﻗﺒﻞ و ﺑﺪون آن ﮐﻪ از آﻧﭽﻪ ﭘ آﻣﺪه ﯿﺶ ، ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷﻢ ﯽﺗﻠﻔﻨ ، ﺑﺎ او ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ ﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدم ؛ او ﺑﺰرگ ﺧﺎﻧﻮاده ی ﻫﻤﺴﺮم ﺑﻮد . روزﻫﺎ  ﻣﻌﻤﻮﻻ ﹺ ی ﺑﺪ ﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﭘﺎﺳﺪار و ﯾﺎ ﭘﺎﺳ ﺪ اراﻧﯽ ﺑﻪ در ، رﻓﺘﻨﺪ ﻣﯽ ایﺧﺎﻧﻪ ﮔ ﻔﺘﺎر ﺗﻠﻔﻨ آن ﯽ ﻫﺎ را ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﻧﺎﻣﯽﻣ ﯽﻣ ﻗﺮار ﯾﻦ ﺑﺎ ا ؛ ﯿﺪﯾﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﻃﺮ ﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﺎوﻗﻊ را ﺑﻪ ﻋﻤﻮ ﺑﮕﻮ ﯾﻢ ﯿﻢ ﭼﻮن ﺑ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻦ ا ﮐﺜﺮ اﺣﺒ ﯾﺮزﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺎﺷﺪ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻫﻤ ﯿﺸﻪ ﯿﺐ در ﺟ ﯾﺎﻟﯽ ﭼﻨﺪ دور آﻣﺎده داﺷﺘﻢ و ﺗﻌﺪادش ﻫﻢ آن ﻗﺪر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻫﻨﮕﺎم ی ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﺪرک ﺟﺮم ﺑ ﻪ . ﯾﺪ ﺣﺴﺎب آ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اﻓﺮادی را ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﺗﻌﺪاد دور ﯿﺒﺸﺎن ﺟ ﯾﺎﻟﯽ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل و ﻣﺘﻌﺎرف ﺑ آن ، ﺑﻮد ﯿﺸﺘﺮ ﻫﺎ را ﻣﺠﺮم داﻧﺴﺘﻨﺪ و ﯽﻣ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﯽ ﺷﺎن ﻣ ﻇﻣﻮ ﻒ ﺑﻮده در روز از ﻃﺮ ﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮ ﯽﻣ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺟﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﮐ و ﻨﺪﻨ ﺑﺎ ﻣﻈﻨﻮن ﺧ ﯿﺎﻟﯽ ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار . ﯾﻨﺪ ﻧﻤﺎ مﯿﺮ در ﻣﺴ ﭘﺸﺖ در ﯿﻮﺳﮏﮐ ﯿﻦ اوﻟ ﺗﻠﻔﻦ ا ﯾﺴﺘﺎدم . دﺧﺘﺮک روﺳﺮ یﺳﺮ ﻪ ﺑ ی ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺮف زدن ﺑﻮد و ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎ ﯾﺶﻫﺎ ﺣﺮف ﺷﺪم ﺗﺎ ﯽﻣﭘﺎ ﻪ ﺑ ﺗﻤﺎم ﺑﺸﻮد را ﯽ و ﮔﻮﺷ ﺑﮕﺬارد ﯽوﻟ ، او ﮔﺎﻫ ﯾﺮز ﯽ ﯽﻤﭼﺸ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑ ﯽﻣ اﻋﺘﻨﺎ ﻫﻤ ﯽ ﭽﻨﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮ ی ﺧﻮد ﯽ ﻃﻮﻻﻧ را اداﻣﻪ ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ .دادﯽﻣ ﻢ از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ زودﺗﺮ ﮐﺎرم را ﺑﮑﻨﻢ و ﭘ ﯿﺎم را ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و ﺑﻌﺪ او دوﺑﺎره ﻣﺸﻐﻮل ﯽوﻟ .ﺷﻮد ا ﮔﺮ ا ﯾﻦ ﻻﺑﺪ ، ﮐﺮدم ﯽﻣ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻮک ﯽﻣ ﺷﺪ و از ﮐﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮐﻪ آن ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه ی ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻈﻨﻮن در ﯾﺪﺷﺎ ؟ﺷﺪﯽﻧﻤ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫ و ﺶ اﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﯿﺪ ﻓﻬﻤ ک و ﺑﻪ ﺣﺮف ﯾﺶﻫﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ داد و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺧﻨﺪان از ﻣﻦ ﻋﺬر ﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺪر آن . ﯾﺶ ﺗﺸﻮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯽﻣ ی ﻧﻤﺮه ﯿﺪم اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﯽﻟ ، و ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ی ﺗﺸﻮﯾﺶ و ﻧﮕﺮاﻧﯽ وﻗﺘﯽ ﺑ ﻪ دﻧﺒﺎل ﭼﻨﺪ زﻧﮓ ﮔﻮﺷﯽ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ ، ﺻﺪای ﻋﻤﻮ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ : - ، اﻟﻮ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ . ﺳﻼم ؛ - ؟ﺷﻤﺎ - ، ﻣﻦ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﻓﺮﻫﻨﮓ . - ﻪ  ! ﯾﺎاﻟ ؟یﭼﻄﻮر ی دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﮐﻪ

٥