Goriz Nakhasteh
را ﺑﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ :
ﻧﺎم ﺻﺎﺣﺐ
ﺧﺎﻧﻪ
- ﻣﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ . ﻫﺴﺘﻢ در را ﺑ ﻪ روﯾﻢ ﺑﺎز ﮐﺮد ، و ﺑﺮای آن ﮐﻪ
دراز ﮐﺮد و رو را ﯾﻢ
ﺧﻮش ﻧﺸﺎن داده ﺑﺎﺷﺪ ، دﺳﺖ ﺑ ﯾﻢﺳﻮ ﻪ
یرو
ﺧﻮاب دﺧﺘﺮش را ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ :
اﺗﺎق و ﯿﺪ ﺑﻮﺳ
آﻧﺠﺎﺳﺖ .
- ﯿﺘﯽﮔ
، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ورود ﻣﻦ
آﻧﺠﺎ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﻧﮕﺮان در ﮐﻨﺎر دﺧﺘﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ
ﯿﺘﯽﮔ
ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑ ﺪاﻧﺪ ﭼﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎدر ﺑﯿﭽﺎره اش ﭼﻪ آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧ ﺪﮔﯽ ﻣﺎ
ﻫﺎﯾﺶ ﭼﺸﻢ یﻫﻤﻪ
ﺳﺆال
و ﺳﺎ ﮐﻨﯿﻦ آن ﭼﻪ ﮐﺮده . اﻧﺪ
اﻃﻼع داﺷﺖ .
،م ﺑﻮد زده ﮐﻪ ﻗﺒﻼ
ﺣﺪ ﻫﻢ او از ﻃﺮ
داﻧﺴﺘﻢ و ﺗﺎ ا
ﯽﻧﻤ آن از ﯿﺶ ﻣﻦ ﺑ ﯽوﻟ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯾﻖ
ﯾﻦ
ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ذﻫﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﭘﺮﺳﺶ -
اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . ﮐﺮدم ﯾﻒﺗﻌﺮ ﯾﺶﺑﺮا ،
ﻣﻌﺬﻟﮏ، آﻧﭽﻪ و ﺑﻮدم ﯿﺪه ﺷﻨ را
ﺳﺮاﭘﺎ ﮔﻮش ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، و ﮐﻠﻤﺎت را از دﻫﺎﻧﻢ و در رﺑﻮدﻧﺪ ﯽﻣ
ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﻣﯽﯽ ﻫﺎﯾ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻫﯿﭻ ﺟﻮ اﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ . زﻧﮓ در ﺑﺎز ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ؛ در اﻧ ﺘﻈﺎر ﮐﺴ ﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﯾﮕﺮ د ﯽ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - ؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ
و ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن ﺧﻮد را
آﻣﺪه اﺳﺖ ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ ﹰ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻧﺴﺒﺘﺎ و اﻧﺪﮐﯽ ﻓﺮﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻪ زﻧﺎن ﺑ اﺗﺎق وارد ﺷﺪ را ﮐﻪ در دﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺑﻪ زﻣ
ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﻨﺰل ﻣﺎدر ﮔ
آﺷﻨﺎ ﺑﻮد
ﯿﺘﯽ
یﺻﺪا ﯽ و ﮐﺴ ﯿﺘﯽﮔ یﺧﺎﻟﻪ یﺻﺪا ؛
در ﺑﺎز ﺷﺪ و او ﮐﻪ زﻧ ،ﺳﺎﻟﻪ دو و ﺼﺖﺷ ﺑﻮد ﯽ
. ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽ ﻫﻢ زﻧﺪﮔ
، ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﻮدی ﻣﯽ رﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻧﻔﺲ ،زد ﻣﯽ ﺳﺮﺧﯽ و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ اﻓﺘﺎد ، ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐ
ﯿﻦ
ﯿﺪ یا و ﺑﺴﺘﻪ
و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﮔﻔﺖ : ! ﭼﻪ ﺷﺪ و ﺧﺪا ﭼﻘﺪر رﺣﻢ ﮐﺮد !
ﮔﺬاﺷﺖ و در ﻣ ﯾﻪ ﻫﻖ ﮔﺮ ﻫﻖ ﯿﺎن
ا ﮔﺮ ﺑﺪاﻧ
ﯿﺪ
یوا
-
و ﻣﺎ در ﺎﻟﺖ اﻟﺘﻤﺎس
ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕ ﻣﯽ ﯿﻪ ﺣﺎﺷ ﯾﺎدز ،ﺪﯾﻮ
ﮐﺮدن او ﭼﻨ
ﻣﻌﻤﻮل ﻧﺤﻮه ﯾﻒﺗﻌﺮ ی
رﻓﺖ؛
ﯿﻦ
اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺣﺑﺎ ،ﮐﻨﺪ ﯾﻒﺗﻌﺮ ، ﺑﻮد
اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻮدﯾﻢ . ﻗﺒﻞ از آن را ﭽﻪ ﻧ ﮐﻪ او آ
آﻣ ﭘﺑﻪ ﯿﺨﺘﻪ ﺮﺧﺎش ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ : - ، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن
ﯽﻣ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ زودﺗﺮ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕﻮ .
: - ﺧﺪا رﺣﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ زودﺗﺮ از ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘ .ﯿﺪ
او ﮔﻔﺖ و
ده ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ را زدﻧﺪ از .
ﺑﺎ ﻟﺒﺎس -
آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ، ﮐﻮﭼﻪ و دم در را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﻟﻢ ر . ﯾﺨﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻮان ر
ﯾﺸﻮ یا
ی ﭘﻨﺠﺮه
ﻫﻤﺮاه
اﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ
ﻣﻘﺎﺑﻞ در ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ آن از ﯾﮑﯽ .
ﻟﺒﺎس ﭘﺎﺳﺪار ، ﺑﻮد ﯿﻪﺷﺒ ﻫﺎ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﯽﻫﺎ
از آن ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ :
داﺷﺖ.
۷
Made with FlippingBook Annual report