Goriz Nakhasteh

ﺑﯿﺴﺖ ﭼﮏ ﯾﮏو

ﻣﺮا ﺑﻨﻮ ﭼﮏ را ﻧﻮﺷﺖ، آن را ﮔﺮﻓﺖ و اﻣﻀ . ﮐﺮد ﺎ ﭘﻨﺞ دﻗ ، ﺑﻌﺪ ﯿﻘﻪ ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺳﻬﺎﻣﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ و آن را از ﺑ  ﮐﺎﻣﻼ ،ﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ رﻓﺘﻪ ﯿﻦ

ﯽوﻗﺘ . ﯾﺴﺪ

در دﺳﺖ

در ﻣﻮرد آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﭼﻪ ﮐﺮد ؟ ﺪﯾاه ا ﮔﺮ ﺑﻪ ا ﯾﻖﻃﺮ ﯾﻦ

. داﺷﺘﻢ از آﻗﺎ .ج ی ﺗﺸﮑﺮ ﻓﺮاوان ﮐﺮدم » ﮐﺮد: ﺳﺆال . ﺗﺎ ﻓﺮدا ﻋﻤﻞ ﺑﮑﻨ ،ﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ آﻧﭽﻪ از دﺳﺘﻢ ﺑﺮآ ﯾﺮ ﻣﺪ. ﮐﻨﻢﯽﻣ ﯾﺪ

ﮔﻤﺎن ﻧﮑﻨﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘ ﮐﻨﺪ. ﯽ

ﻋﺎﻣﻞ ﻫﻢ

ﺑﻪ ﻣﻦ

ﯾﺪﺷﺎ ﻪ رﻓﻊ ﺧﻄﺮ از آن ﺑﺸﻮد  اﻧﺸﺎءاﻟ ﻣﯽ «. داﻧﺴﺘ ﻢ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ و ا وﺿﺎع ﺑﺎ ﻗﻮل ﭼﻨ

ﯽ ﮐﻤﮑ ﯿﻦ

ﯾﺖﻧﻬﺎ و ﭼﻮن ﻣﺮا ذ داﻧﺪﯽﻣ ﯾﺤﻖ و ﮐﻢ و ﺑ از ﺑ ﯿﺶ ﯿﮑﺎری و ﯾﻢﻫﺎی ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﺎﺧﺒﺮ اﺳﺖ ، ﺧﻄﺮ اﺣ ﺘﻤ  اﯾﻦ ﺎﻟﯽ ﮐﺎر را ،ﯾﺮ ﻣﺪ ﯿﺶو ﭘ ﯾﺮد ﭘﺬ ﻣﯽ زﺑﺎن ﺑ ﻪ ﺧﻮاﻫﺶ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻘﺮرات دوﻟﺖ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮد . اﻃﻤﯿﻨﺎن د اد ﮐﻪ ﻓﺮدا ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ . ﻓﺮاوان از ﻣﺤﺒﺘﺶ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدم؛ ﻗﺮار ﻓﺮدا را ﮔﺬاﺷﺘﻢ و راﻫ ﯽ ﺑﺎﻧﮏ و ﺑﻌﺪ .ﺷﺪم ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ در راه ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺷﻨﮕﻮل ﺑﻮدم ﺑﯿﺴﺖ . ﯾﮏ و ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﮐﻪ در ﺟﯿﺐ داﺷﺘﻢ و ﻗﻮل وﺻﻮل ﺻﺪ ده و ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن در زﻣﺎن در . ﯾﮏﻧﺰد ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﮐﻪ در ﺧﯿﺎل ﺳﻔﺮ و ﺧﺮوج از اﯾﺮان ﺑﻮدﯾﻢ ﻪﻫﻤ ، را از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب آﯽﻣ . وردم ﻫﺮ ﭼﻨﺪ آﻧﭽﻪ در ﺟ ﯿﺐ داﺷﺘﻢ و آﻧﭽﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد وﺻﻮل ﺷﻮد ﯽ ، اﻧﺪﮐ از ﮐﻞ ﻣﺎﺣﺼﻞ ﺳ ﯽ ﺳﺎل ﮐﺎر و زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮأم ﺑﺎ ﺗﻼش و ﮐﻮﺷﺶ و ذﺧﯿﺮه ی ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه ﺑﻮد ، ﻣﻌﺬﻟﮏ در ﻓﻨﺎ و ﻧ  ﯿﺴﺘﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ ﺣﺴﺎ . ﻣﺪآﻣﯽب آن وﻗﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻋﻠﺖ ﻋﺪم اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ را ﺗﻮﺟ ﮐﺮدم و از ﯽﻣ ﯿﻪ ﺳﺒﺐ ﺳﺎز ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار ﺑﻮدم . ﺑﺎ ﻧﺸﺎط ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ . ﯿﺪم رﺳ ﭼﻮن ﻣﺪت ﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﺑﺮای دﯾﮕﺮی ﺧﺒﺮ ﯽﺧﻮﺷ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ و یﻗﺪر ﮐﺮده ﯿﺮ ﻫﻢ ﺗﺄﺧ ﺑﻮدم، ﻣﻮﺟﺐ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﯿﺘﯽ و داﯾﯽ و ﺧﺎﻧﻤﺸﺎن ﺷﺪه ﺑﻮدم وﻗﺘﯽ . ﺷﺎد و ﺻﻮرت ﺧﻨﺪاﻧﻢ را دﯾﺪﻧﺪ ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: - ﭼﻪ ﻋﺠﺐ ﺳﺮ !ﯽﺣﺎﻟ ﻣﻌﻠﻮم ﻣ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﻔﺮ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺷﻮد از ﯽ ﯿﻠﯽ ه ﺧ ﺧﻮرد .ﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ ﻋﻠﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ ﯿﻢ ﻓﻘﻂ یﺑﺮا ﭘﻮل ﻧﺒﻮد ﯽﻣﮐﻪ ﯾﻦا، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ آن ﯽ ﯿﺰﻧ ﺑﺸﻮم ﻫﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﯿﺢ ﺗﻮﺿ ﮐﺮد. ﯽﻣ دادم ﮐﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدم و ﭼﻪ ﮐﺮدم و ﭼﻪ ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻢ . اﻟﺤﻤﺪ ﻪ  ا ﻟ ﻪ  ﻟﺤﻤﺪﻟ ﮔﻮﯾﺎن و ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺧﻨﺪان ﻫﺮ ﺳﻪ آن ی یﺷﺎد ﯾﮏﺷﺮ ﻫﺎ ﻣﻦ ﺷﺪ .ﻧﺪ و ﻣﺴﻌﻮد ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺗﺎزه از راه رﺳ ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪه . ﺑﺎ ﻫﻢ روﺑﻮﺳ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ ﻣﺴﻌﻮد ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺷﻮخ و ﯿﺮﯾﻨﺶﺷ یﺧﻨﺪه : ﮔﻔﺖ - ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ ، ﻣﻌﻠﻮم ﻣ ﯽ ﺷﻮد ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺳﻔﺮ . ﻧﺸﺪه ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ ﺧﻨﺪه ﯿﺤﯽ ﻣﻠ ی ﺑﻪ ﺻﻮرت آورد و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد . ﺑﻌﺪ آن ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از ﻣﻬﺮ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯿﺘﯽﮔ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ . اﺷﮏ ﺷﻮق ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ : - یﺑﺮا ﯽﺑ ﺳﻼﻣﺖ و ﺧﻄﺮ ﺑﻮدن ﺳﻔﺮﺗﺎن دﻋﺎﻫﺎ ﮐﺮدم ﯽوﻟ ، راﺳﺘﺶ را ﺑﺨﻮاﻫ ﺪﯿ دﻟﻢ ﺑﻪ دور ی ﺷﻤﺎ رﺿﺎ ﯿﺪم ﺷﻨ ﯽ داد وﻗﺘ ﯽﻧﻤ ﮐﻪ ﺳﻔﺮﺗﺎن ﻟﻐﻮ ﺷﺪه ، ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم . ﹰ اراده ی ﺣﺘﻤﺎ ﯿﺰ ﺧﺪا ﭼ ﯾﮕﺮی د .ﺳﺖا ﻣﺤﺒﺖ و وﻓﺎ ی ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ، دﻫﺪﯽﻣ

۹۰