Karlberg - Constructive Resilience

و ﯽﺗﯿﺎ اﻟﻬ ﯿﻞ دو دﻟ

ﻫﻤﺎن ﻋﻠﻤﺎ، ﺑﺮا آﯾﯿﻦ ی ﻧﺎﺑﻮد ی

از روﺣﺎﻧ ﯾﺎ ﯿﻌﻪ، ﺷ ﯿﻮن

ﺗﻼش ﺑﺮﺧ

ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﮐﻪ رﺳﺪﯽ

ﯽ ﺑﻬﺎﺋ

ﯽ

ﭘﺲ از اﺳﻼم ﻧ ﯿﺴﺘﻨﺪ ﯾﻦ ﭼﻮن ا اﻣﺮ ﺑﺎ ﻧﺎﻫﻤﺨﻮان اﺳﺖ . ٤۰ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص،

ﯾﻨﯽد ﯾﺮش

از ﻋﻠﻤﺎ از ﻧﻈﺮ اﻟﻬ ﺑﻪ ﭘﺬ ﯾﻞﻣﺎ ﯽﺗﯿﺎ

دارد. ﺑﻪ ﺑﺴ ﯽ، ﻃﻮر ﮐﻠ

ﯿﺎری

یﻣﺎد

( آن در ﺧﻮدﺷﺎن

ﻓﻬﻢ اﺳﻼم )و

آﻧﻬﺎ ﺑﺮا

ﻣﻨﻄﻖ ﺗﻔﺴ

ﻧﯿﺰ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻤﺘﺎز

ی

ﯿﺮی

ﺑﺮ ﺗﺤﻘﻖ ﺗﺪر

ﺑﺎب و ﺑﻬﺎءاﻟﻠﻪ ﻧ ﯿﺴﺘﻨﺪ؛ ادﻋﺎ

ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺮاﻧﮕ

ﺑﻪ ﻣﺪارا ﺑﺎ ادﻋﺎ

از ﻋﻠﻤﺎ ﻣﺎ

ﺑﺴ

ﯾﺠﯽ

ﯽﻣﺒﻨ ﯾﯽ

ﯿﺰ

ی

ﯾﻞ ﯾﺎن

ﯿﺎری

وارد

ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﻋﺪاﻟﺖ و روﺷﻨﮕﺮ

ﮐﻪ ﺑﺸﺮ

ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻗﺮون آﺗ

وﻋﺪه ﻫﺎ و آﻣﺎل اد

ی

ﯾﺖ

ﯽزﻣﺎﻧ ﯾﻌﻨﯽ ﯽ؛

ﯾﺪ ﺗﻬﺪ ﯽ را ﻧﻮﻋ

ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ. ٤۱ ﺑﻨﺎﺑﺮا آﯾﯿﻦ ﯾﻦ،

در آن ﺟﺎ

ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم

ﯽ ﻣﻔﻬﻮﻣ

ﯽ ﺑﻬﺎﺋ

ﯾﯽ

ﻋﻠﻤﺎ

ﺷﻮد، ﯽﻣ

یﻋﺼﺮ

اوﻗﺎف، ﺣﻖ

روﺣﺎﻧﯿﻮن ، از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻈﺎم ﮔﺴﺘﺮد

و اﻗﺘﺼﺎد

اﺟﺘﻤﺎﻋ

ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣ آورﻧﺪ ﯽ ﮐﻪ ﺟﺎ ﯽ،ﺗﯿﺎ اﻟﻬ ﯾﮕﺎه اﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎ و ﻣﻨﺎﻓﻊ آﻧﻬﺎ را ﺗﻬﺪ ﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﭼ ﮐﻨﺪ، ﯽﻣ ﯾﺪ ذﻫﻦ ا ﯾﺮاﻧﯿﺎن دﺳﺖ ﻧﺨﻮرده ﺑﻤﺎﻧﺪ. ٤۲ ﯿﺪﮔﯽ ﺗﻨ درﻫﻢ ﯾﻦا

یه

ی

ﯽ

ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎ

ﮐﻪ ﺣﻔﻆ آﻧﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎ وﻗﺘ

ﯽ

ﻣﻤﺘﺎز در ﻋﻠﻤﺎ

ﯾﮕﺎه

آزار و

و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎد ﯿﺮوﻣﻨﺪی ق ﻧ ﻣﺸﻮّ ی،

یﺑﺮا

ﯽﺗﯿﺎ اﻟﻬ ﯿﺮ ﺗﻔﺎﺳ

در ﯿﺎن ۱۶۰ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ.

ﺑﻬﺎﺋ ﯾﺖاذ

ﮐﻮﭼﮏ اﻣﺎ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻫﻤﭽﻮن روﺣﺎﻧ

از ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻧﺸﺎن داده، ﺑﺨﺶ

ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺗﺎر ﺑﺴ ﯾﺦ

ﯿﻮن

یﻫﺎ ﯿﯿﺞ

ﯿﺎری

اوﺑﺎش، ا اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﯽﺟﻮّ ﺑ ﯾﺠﺎد

ﻋﻮاﻃﻒ ﻋﻤﻮﻣ ﯾﮏﺗﺤﺮ ﯽ،

اﻏﻠﺐ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻬ

ﻣﺘﻌﺼﺐ ا

ﯾﺮان،

ﻃﻠﺐ و ﺟﺎه یﻪﯿﻌﺷ

ﯾﺪه ﺳﺘﻤﺪ

دﻟﺴﻮز ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻓﺎع از اﻗﻠ ﯿﺖ

اﻗﺸﺎر ن ﮐﺮد ﺳﺎ ﮐﺖ آزار و اذ

ﻣﺮدم، و ﺑﺎ ارﻋﺎب

ﯿﺎن در ﻣ

ﻫﺎی

ﯾﺎ

و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻋﻠ ﯿﺖاﻗﻠ ﯿﻪ ﯾﺮ ﭘﺬ ﯿﺐآﺳ ﻫﺎی

ﮐﺎرزارﻫﺎ ﯿﻊ وﺳ ی

ﺑﺮﺧ

ﯾﺖ

ﯿﺰﻧﺪ،

اﻣﺮ در

را ﺑﻪ راه اﻧﺪازﻧﺪ. ﻫﻤ

ﯿﻦ

اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﺑﻪ

اﻗﺸﺎر دﻟﺴﻮز ﺟﺎﻣﻌ ا یﻪ

ﯾﻦ دارد ا اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل اﺧ یﻫﺎ

رخ داده اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ اﻫﻤ

ﯾﺮان ا

ﯾﺮان،

ﯿﺮ،

ﯿﺖ

ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﻧﺪ. ٤۳

ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺑﻬﺎﺋ

ﯾﺪن ﺟﺎن ﺧﺮ ﯾﺪ، ﺷﺪ ی ﺧﻄﺮﻫﺎ

ﯿﺎن

ﺑﻪ ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ

ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻬﺎﺋ

ﯿﺎن

ﻣﻨﺼﻮب او دارد. ﺑﻬﺎءاﻟﻠﻪ ﭘ از ﯿﺶ

ﺑﻬﺎءاﻟﻠﻪ و ﺟﺎﻧﺸ

در ﺗﻌﺎﻟ

ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ ﯾﺸﻪ ﻫﺎ، ر

ﭘﺎﺳﺦ ﺟﺎﻣﻌ ﯾﻦ ﺑﻪ ا ﯽ ﺑﻬﺎﺋ یﻪ

ﯿﻨﺎن

ﯿﻢ

(، را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان

ﻣﮑﺘﻮب ﭘﺴﺮ ارﺷﺪ ﺧﻮد، ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ) ۱۹۲۱ - ۱۸۴۴

در ﺳﺎل ۱۸۹۲ ، در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠ

درﮔﺬﺷﺘ

ﯽ

ﺶ

ﻣﻨﺼﻮب ﮐﺮد. ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺗﺎ ﭘﺎ

و ﻫﺪاﯾﺖ اﻗﺘﺪار

ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻬﺪ و ﻣ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻟﯽ و ﯿﺜﺎق

ﯾﺎن ﯿﻦ

ﻣﺮﺟﻊ ﯽ ﺑﻬﺎﺋ یﻧﻮﭘﺎ یﻪ ﺟﺎﻣﻌ در

اﻣﺮاﻟﻠﻪ و ﺑ ﯿﺖ اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دو ﺟﺎﻧﺸ

ﯾﻦ ﻋﻤﺮ در ا ﺳِﻤَﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮد. او در

ﯽ ﺧﻮد وﻟ

یﻪ ﻧﺎﻣ وﺻﯿﺖ

ﺑﺮﮔﺰﯾﺪ ﺧﻮد

یه . ﻧﻮ

اﻣﺮاﻟﻠﻪ اﻣﻮر ﺟﺎﻣﻌ

ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﻟ

(، ﺗﺎ ﭘﺎ ﯿﺎتﺣ ﯾﺎن

۱۹۵۷ - ۱۸۹۷

او، ﺷﻮﻗ ) ی اﻓﻨﺪ ﯽ

ﯽ ﺑﻬﺎﺋ یﻪ

ﯽ

آن ﻗﺪر رﺷﺪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫ

را اداره ﮐﺮد. ﺷﺶ ﺳﺎل ﭘﺲ از درﮔﺬﺷﺖ او، ﺟﺎﻣﻌ

ﯿﺌﺖ یﻪ ﺣﺎ ﮐﻤ

ﯽ ﺑﻬﺎﺋ یﻪ

ﯿﻦﺑ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺧﻮد را، ﮐﻪ در آﺛﺎر ﺑﻬﺎءاﻟﻠﻪ از آن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ، اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮا ﯿﺖﺑ ﯾﻦ، اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ ﻧﺨﺴﺘ ﺑﺎر ﯿﻦ 40 Tavakoli-Targhi, ‘‘Anti-Baha’ism and Islamism in Iran’’; Affolter, ‘‘The Specter of Ideological Genocide: The Baha’is of Iran’’; Nash, Iran’s Secret Pogrom: The Conspiracy to Wipe out the Baha’is ; Buck, ‘‘Islam and Minorities: The Case of the Baha’is’’; Eliz Sanasarian, Religious Minorities in Iran (Cambridge: Cambridge University Press, 2000). 41 Shahrough Akhavi, Religion and Politics in Contemporary Iran ; Cooper, ‘‘ The Baha’is of Iran: The Minority Rights Group Report 51 ’’; The Universal House of Justice, Letter to the Followers of Baha’u’llah in the Cradle of the Faith , dated November 16, 2003. 42 Martin, The Persecution of the Baha’is of Iran ; Abbas Amanat, ‘‘The Historical Roots of the Persecution of Babis in Iran,’’ in The Baha’is of Iran: Socio-Historical Studies , ed. Dominic Parviz Brookshaw and Seena B. Fazel (Oxford: Routledge, 2007), 173; Payam Akhavan. ‘‘Implications of Twelver Shı´’ih Mihdı´sm of Religious Tolerance: The Case of the Baha’i Minority in the Islamic Republic of Iran,’’ in Islamic Law Reform and Human Rights: Challenges and Rejoinders , ed. Tore Lindholm and Kari Vogt. Oslo: Nordic Human Rights Publications, 1993, 197–218. ٤۳

۳ و ۴ .

ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺪ، اﻧ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ

ﮐﻪ ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﺑﻬﺎﺋ

ﻧﺎﻣﺪار

اﻓﺮاد و ﺳﺎزﻣﺎن

ﺑﺤﺚ درﺑﺎر

یﻫﺎ

ﯿﺎن

ی

یﻫﺎ

یه

یﺑﺮا

٨