Munireh Baradaran - Simple Truth

240 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده دﯾﮕﺮی از ﺑﺎزی ﮐﻨﺎر رﻓﺘﻨﺪ. ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﯿﻮه ﻫﺎی ﻏﯿﺮاﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﻦ ﺑﺪﻫﻢ. ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﺬاق ﺑﺴﯿﺎری ﺧﻮش ﻧﯿﺎﻣﺪ و ﺧﻮدم ﻫﻢ در ﺗﻬﺪﯾﺪ و ﺗﺤﺮﯾﻢ و ﺑﯽ اﻋﺘﻤﺎدی ﻗﺮ ار ﮔﺮﻓﺘﻢ. از ﻫﻨﮕﺎم ورودم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﻨﺪ، وﺟﻮد ﮔﯿﺘﯽ ﻣﺪام آزارم ﻣﯽ داد. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻠﻪ زﯾﺮ ﻫﺸﺖ » ﻫﺎی ﻣﯽ« ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮش ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮد و ﮔﻮﯾﯽ ﻫﯿﭻ ﺗﻌﻠﻘﯽ ﺑﻪ آن ﻣﺤﯿﻂ ﻧﺪارد. ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زد. ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم ﺑﺮای ﻗﺪم زدن ﯾﺎ اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد. ﺷﺐ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮ رﻓﺖ. ﺣﻤﺎم ﻫﻢ ﻧﻤﯽ رﻓﺖ. ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم او ﻫﻢ ﻣﺎه «ﺟﻌﺒﻪ » ﻫﺎ در ﻫﺎ ﺑﻮده و ﭘﺲ از آن، ﻫﻢ ﹺ در ﭼﻨﺎن اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﯾﮏ ﺟﺎ ﻧﺸﺴﺘﻦ را اداﻣﻪ داده ﺑﻮد. ﺑﻘﯿﻪ اﺻﺮار ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻤﺎم ﺑﺮود. ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﺘﺎ ﺣﻤﺎم را ﺑﺮای او ﺧﺎﻟﯽ ﺑﮕﺬارﻧﺪ. اﻣﺎ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﺮد و ﻣﯽ » ﮔﻔﺖ وﺟﻮد ﻣﯿﮑﺮوب ﻻزﻣ ﻪ ی ﺣﯿﺎت اﺳﺖ «. ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮد ﭘﯿﺶ ﭘﺰﺷﮏ زﻧﺪان ﺑﺮود، ﮔﻮﯾﺎ ﺧﻮدش ﻫﻢ داﻧﺶ ﺟﻮی روان ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻮد. وﺿﻊ او روزﺑﻪ روز ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮔﺎه ﺣﺘﺎ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ، ﺷﮑﻤﺶ را ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﯾﮑﯽ از اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺟﺪﯾﺪ اﺟﺎزه ی ﺳﯿﮕﺎرﮐﺸﯿﺪن زن ﻫﺎ ﺑﻮد. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻی ﺳﯽ ﺳﺎل دا ﺷﺘﻨﺪ و اﺟﺎزه ی ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﻢ ﺷﺮط ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ﻫﺎ ﺷﺒﯽ ﺑﺎ ﺳﯿﻤﺎ و دوﺳﺖ دﯾﮕﺮی ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪم. ﭘﺲ از آن، ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آن ﮐﺸﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺮای ﺧﺮﯾﺪ ﺳﻬﻤﯿﻪ ی ﺳﯿﮕﺎر داوﻃﻠﺐ ﺷﺪم. در اﯾﻦ ﺑﻨﺪ از ﻧﻤﺎزﺧﻮاﻧﺪن ﺑﯿﺶ از ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﭼﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻈﻢ وﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﻤﺎز را رﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم. ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻧﮕﺎه ﻫﺎ را ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم و ﺑﻌﻀﯽ ﻫﻢ رو ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ. ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدی ﺧﻮدم ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﻫﻤﯽ را در ﻣﻦ ﺑﺮﻣﯽ اﻧﮕﯿﺨﺖ. ﺧﻮدم را ﻣﻨﺰوی ﻣﯽ دﯾﺪم و ﮔﺎه از ﺧﻮدم ﻧﻔﺮت ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮدم. در ﯾﮏ ﹺ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﺶ ﺳﺎل و وا ﮐﺶ زﯾﺎدی ﺑﺎ ﺧﻮد دا ﺷﺘﻢ و در اﯾﻦ ﻣﺪت آﺳﯿﺐ ﻫﺎی روﺣﯽ زﯾﺎدی را ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدم. در ﭘﯽ آﻣﺪش، آن روزﻫﺎ ﺧﻮد را ﺧﺴﺘﻪ و ﻓﺮﺳﻮده ﻣﯽ دﯾﺪم. اﻋﺘﻤﺎدﺑﻪ ﻧﻔﺲ ام ﻫﻢ ﭼﻮن ﺳﺎﻗﻪ ﯾﯽ ﺑﺎرﯾﮏ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﺧﻢ وراﺳﺖ ﺷﺪن ﻇﺎﻫﺮی ﺑﺮای ﻧﻤﺎز از ﺧﻮد ﺑﯿﺰار ﻣﯽ ﺷﺪم. اﻣﺎ ﭼﺮا از ﺗﺮک آن ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدم؟ ﻣﯽ دا ﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ، ﺣﺪاﻗﻞ در آن دوران، ﻓﺸﺎری از اﺑﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ. اﻣﺎ ﺑﺮ آن ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺧﻮدم و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺣﻞ ﮐﻨﻢ و درﺑﺎره اش ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮم. از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻓﻀﺎ ﯾﺎ دﯾﮕﺮان دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎری ﺑﺰﻧﻢ ﮐﻪ از دورن ﺧﻮدم ﺑﺮ ﻧﯿﺎﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﯿﺶ ﺗﺮ از ﺧﻮدم ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯽ ﺷﺪم . ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﺮا از اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﺧﻮدم آن ﻗﺪر ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮ ﺑﻮدم. در ﺳﻠﻮل ﻣﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﺎز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺧﯿﻠﯽ از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.

ﮐﺮد.

ﮐﺮدم،

ﺗﺮ