Munireh Baradaran - Simple Truth

49 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد. ﮐﻤﺮدرد و ﭘﺎدرد. ﺻﺒﺢ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻌﺪادی از اﻓﺮاد اﺗﺎق در راه روﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ، ﻓﻀﺎﯾﯽ در اﺗﺎ ق اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺪه ﯾﯽ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ورزش ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻮن اﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد، ﻣﺎ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دادﯾﻢ از ﺣﻖ ورزش ﻣﺎن ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺟﻮان ﺗﺮﻫﺎ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﮐﻨﯿﻢ. ا ﮐﺜﺮ زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ آن زﻣﺎن ﻫﻔﺪه و ﻫﯿﺠﺪه ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻫﺎ راه ﺷﺐ رو را ﻣﯽ ﺷﺴﺘﯿﻢ و ﭘﺘﻮ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﯿﻢ، ﺗﺎ ﺑﺮای ﺧﻮاﺑﯿﺪن از آن اﺳﺘﻔﺎ ده ﮐﻨﯿﻢ. از ﻫﺮ اﺗﺎق ﺗﻌﺪادی در راه رو ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪﻧﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎ اﺗﺎق ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺤﺚ داﺷﺘﯿﻢ. از ﻣﯿﺎن ﺧﻮدﻣﺎن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ﹺ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺌﻮل ﺧﻮاب ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ. او وﻇﯿﻔﻪ ی ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ داﺷﺖ و ﻫﻤﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻓﺶ را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. او ﺑﺎ ﻣﺸﻮرت دﯾﮕﺮان ﺟﺎی ﺧﻮاب ﻫﺎ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺟﺎی ﺧﻮاب ﺑﻪ ﻃﻮردوره ﯾﯽ ﻋﻮض ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﺎ در دو ردﯾﻒ، روﺑﻪ روی ﻫﻢ روی ﯾﮏ ﮐﺘﻒ ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﻢ و ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن در ﻫﻢ ﻣﯽ رﻓﺖ. ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﹺ ﹺ ﻓﺮد ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ

ﮐﻨﺎری ﯾﺎ روﺑﻪ روﯾﯽ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ. ﯾﮏ ﺑﺎر آزﻣﺎﯾﺶ ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺘﯽ ﺑﺨﻮاﺑﯿﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑ ﻞ را ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﮐﺮد. ﭼﻮن ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻣﺎن اﺷﻐﺎل ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ، ﮐﻢ ﺗﺮ از ﻓﻀﺎی ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﻧﺒﻮد. اﯾﻦ ﻧﺤﻮه ی ﺧﻮاﺑﯿﺪن اﻣﺎ، ﯾﮏ ﺴﻦ ﺑﺮای ﻣﺎ داﺷﺖ. ﺑﺮای ﭘﻨﺞ اﻟﯽ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﯾﮏ ﭘﺘﻮ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد، ﻟﺬا ﮐﻢ  ﺣ ﺑﻮد ﭘﺘﻮ را در آن زﻣﺴﺘﺎن ﺳﺨﺖ ﮐﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺐ  ﺗﺮ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﯾﻢ. ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻖ ﻫﺎ در ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺑﻨﺪ ﻫﻢ  ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ زﻣﺎن ﻣﯽ ﺷﺪ، ﻗﺎﻧﻮن ﺳﮑﻮت داﺷﺘﯿﻢ. ﭼﻮن ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﭘﭻ ﭘﭽﯽ آراﻣﺶ دﯾﮕﺮی را ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ زد و اﮔﺮ ﮐ ﺴﯽ از اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺨﻄﯽ ﻣﯽ ﺑﺎر اول از ﻃﺮف ﻣﺴﺌﻮل ﺧﻮاب اﺧﻄﺎر درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد و اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺧﺎﻃﯽ در ﺧﺎرج از ﻧﻮﺑﺘﺶ ﮐ ﺎرﮔﺮی ه ﻣﯽ داد و ﺷﺪ ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﺨﻄﯽ آن ﻓﺮد ﺑﺮ ﻫﻤﻪ آﺷﮑﺎر و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮﺧﯽ و ﺗﻔﺮﯾﺢ ﻣﯽ ﺑﺮای ﺳﻬﻮﻟﺖ ﮐﺎرﻫﺎ، روزاﻧﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﮐﺎرﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﮐﺎرﮔﺮان ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻏﺬای داﺧﻞ اﺗﺎق، ﺷﺴﺘﻦ ﻇﺮف ﻧﻈﻢ اﺗﺎق را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺘﻨﺪ و  ﻫﺎ، ﺟﺎروﮐﺮدن اﺗﺎق و ﮐﻼ ﹺ ﮐﺎرﮔﺮی ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺮای ﮐﻞ ﺑﻨﺪ ، ﺷﺴﺘ ﻦ راه رو، ﺗﻮاﻟﺖ ﻫﺎ و ﺣﻤﺎم ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓ ﻣﯽ ﺖ. اﻓﺮاد ﺑﯿﻤﺎر ﮐﺎرﻫﺎی ﺳﺒﮏ ﺗﺮ را ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺮﺧﺼﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﮐﺎرﮔﺮی ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻨﻮع ﺑﻮد و از آن ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮدﯾﻢ، ﺑﻪ وﯾﮋه ﺷﺴﺘﻦ راه رو ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﺎن زﯾﺎدی داﺷﺖ. اﻣﺎ ﮐﺎرﮔﺮ وﻇﺎﯾﻒ وﯾﮋه ی دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ دا ا ﮔﺮ راه ﺗﻮاﻟﺘﯽ ﻣﯽ  ﺷﺖ، ﻣﺜﻼ ﮔﺮﻓﺖ ــ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ ــ او ﺑﻪ ی ﻣﻨﺰﻟﻪ ﹺ آن ﺗﻼش ﻣﯽ ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺎزﮐﺮدن ﮐﺮد و در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﻣﯽ از ﻣﺮدان زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ــ  ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮادران ﻓﻨﯽ ــ ﮐﺎرﮔﺮان ﻓﻨﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ. ﻫﻔﺘﻪ ﯾﯽ ﺳﻪ ﺷﺐ از ﺣﻮاﻟﯽ ده ﺗﺎ ﺷﺶ ﺻﺒﺢ آب ﺣﻤﺎم ﮔﺮم ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﻫﻔﺘﻪ ﯾﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر ﻧﻮﺑﺖ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ. در ﺣﻤﺎم ﭼﻨﺪ دوش وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ در ﻫﺮ

ﮐﺮد

ﺷﺪ.

در