One Hundred and Sixty Years

ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﮔﻮﺷﻪ ﺍ ﻯ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﺷﺪﮤ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎﺳﺖ . ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻭ ﮔﺮﻳﺰﻯ ﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﻧﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺳﺎﺯﻧﺪ . ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺭﺣﻤﺎﻧﮥ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺍﺻﻼﺡ ء ﺁﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺤﻮّﻟﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ . ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺻﺪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ، ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﻟّﺪ ﺗ ﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺑﺎ ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﻰ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺍﻧﺪ، ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺭﻓﺘﻪ، ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺸﺘﻪ، ﻣﺰﺍﺭﻋﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ، ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻣ ﻮﺭﺩ ﺯﺷﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍﺗﺮﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ . ﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ” “ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ، ﮐﻠﻤﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺗﻬﻤﺖ ﻭ ﺍﻓﺘﺮﺍ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ، ﺗﺎﺏ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧﻴﻢ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻏﻮﺍ ﻭ ﻓﺮﻳﺐ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻫﻤﮥ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ . ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﻴﺴﻮﺍﺩﺍﻥ ﻭ ﺧﺒﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﺯﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺗﻌﺼّﺐ ﻭ ﻳﺎ ﺛﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺩﻳﻨﻰ ﺧﻮﺩ ﺗﻮﺟّ ﺣﺎﻟﻰ ﻭ ﺑﻰ ﻬﻰ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻳﺎ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ، ﺑﻪ ﺟﻌﻞ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﺍﺯ ﻓﻌّ ﺎﻟﻴﻦ ﭼﭗ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺌﻮﺭﻯ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﺳﺴﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﺭّﺧﻴﻦ ﻣﺎ، ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻰ

ﺟﻮﻳﺎﻧﻪ

ﺑﻰ

ﻣﻰ

ﺷﺪﻩ

ﮐﺘﺎﺏ

ﻣﻰ

ﺑﻰ

ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ

ﻫﺎﻯ ﺑﻰ

١٧