One Hundred and Sixty Years

ﺗﺎ ﺑﺮﺍﺋﺖ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ « ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻋﻠﻨﴼ ﺑﻪ ﻗﻀﺎﺕ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ . ﻭﮐﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ، ﺍﺩﻳﺐ ﺭﺿﻮ

ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻋﻠﻨﴼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﻘﺘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺻﺪﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻋﻠﻤﺎ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﻋﻠﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻗﺘﻞ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ . ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣ ﻌﺪﻭﻡ ﮐﺮﺩ . ﻭﮐﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﺰﻭﻡ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺻﻨﺎﻑ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩ . ﺩﻫﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ . ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺰﺩﻭﺭ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﻰ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺗﻘﻰ ﺧﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺻﻐﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺑﺮﻗﻮﺋﻰ ﻫﺎﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﻭﻯ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﮐﻨﺖ ﮔﻮﺑﻴﻨﻮ، ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﺭﺩ ﺷﺎﻭ ! ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺑﻰ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّ ﺳﺎﺕ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻓﺤﺶ ﻫﺎﻯ ﭼﻨﺪﺵ ﺁﻭﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ . ﺪﮐﻨ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻋﻤّﺎﻝ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻰ ﮔﻮﺵ ﺗﺎ ﮔﻮﺵ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ

ﻯ ﻳﺰﺩﻯ ﻣﻰ

ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻭﮐﻴﻼﻥ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺑﺎﻧﮓ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﻰ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ . ﻓﻀﺎﻯ ﺍﺭﻋﺎﺏ ﻭ ﺗ ﻬﺪﻳﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﻭ ﻃﺒﻌ ﴼ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻭﮐﻼﻯ ﺷﺎﮐﻴﺎﻥ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺭﺋﻴﺲ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺭﺋﻴﺲ ﺩﺍﺩﮔ ﺎﻩ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﮐﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺭ ﻓﻊ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ : ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ . ﺑﻬﺮﺍﻡ ﭼﻮﺑﻴﻨﻪ ﮐﻪ ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ) ﻳﺎ ﺑﻴﺪﺍﺩﮔﺎﻩ ( ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ ﻏﻴﺮ

ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﻭ ﺟﻌﻠﻴﺎﺕ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﻴﺴﺖ . ﻭﻗﺘﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ

ﻣﻰ

٢١۴