One Hundred and Sixty Years

ﺑﺮﺧﻰ ﺳﻨﻦ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻋﻬﺪ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ، ﺩﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺍﺳﺖ .

ﻫﺎ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺘﻌﺪّ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺩ ﺣﺘّﻰ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﮐﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﺪ ﻣﻰ ﻫﻤﮕﻰ ﭘﺎﻳﮥ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺍﺭﺩ .

ﺳﻮﺭﻩ

ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺩﻳﻦ ﻳﻬﻮﺩ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺍﺯ ﺷﺨﺺ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﺭﻳﺸﻪ ﺍﺵ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺳﻨﻦ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺍﺳﺖ . ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﻳﻦ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻭ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳ ﺪ ﮏ ﻣﺠﻠّ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰ . ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻮﻣﺮﻯ ﻫﺎ ﻭ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﻰ ﻫﺎﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﻳﻴﻦ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺧﻰ . ﺍﺯ ﻫﺎﻯ ﮐﺘﺎﺏ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﮔﺎﻧﮥ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻰ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ . ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﮐﻬﻦ ﺁﺭﻳﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺯﺭﺩﺷﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻤﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩﺍﺋﻰ ﻭ ﺑﺮﻫﻤﺎﺋﻰ ﻣﻰ ﮔﺬﺭﻳﻢ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺤﺜﻰ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﺪّ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻫﺎﻯ ﺟﺪﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﻫﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻳﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩ ﻳﻦ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﺧﺎﻡ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺸﻴﺶ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻼّ ﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺪ . ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﻳﻦ ﭘﻴﺮﺍﻳﻪ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﮐﺎﻥ ﺯﻫﺪﻓﺮﻭﺷﻰ، ﺭﻳﺎﮐﺎﺭﻯ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺷﺨﺼﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﻐﺰﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ، ﮐﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺭﺍﻧﺪﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺍﺭ ،ﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﺑﺎ ﺗﻤﺪّ ﻧﻰ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻰ ﮐﻪ ﻣﺮ ﺯ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﻰ ، ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺍﻯ ﺯﺍﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺟﻨﮓ ﺍﻓﺮﻭﺯﻯ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﻌﻨﻮ ﻯ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺎﺩﻳﺍ ﻥ ﺳﺎﺑﻖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﻭﺭ ﻣﻰ . ﺷﻮﻳﻢ . ﺳﺎﺯﻧﺪ

ﺍﺯ ﻣﻨﺪ ﺑﻬﺮﻩ

ﮐﻴﻔﻴﺖ

ﮐﻠﺪﺍﻧﻰ

ﻋﺎﻯ ﺑﺎﻻ

ﻧﻤﻰ ﺳﺎﺯﺩ

ﻫﺎ ﻣﻰ

ﺧﺸﮏ

ﻣﻰ

ﺻﻮﺭﺕ ﺧﺮﺍﻓﻪ

ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﻰ

۶١