Zendan dar Iran
زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون
142
که این دولت خجسته جاوید و زنده باد. د که من نمی خواهم بودن �� ید تا آنان باور کردن �� ها طول کش ها و ماه ا، هفته �� روزه ته خود وهویت �� ل به گذش �� خود را از طریق رابطه با حاکمان تعریف کنم. من با توس ام که تبدان اعلام کرده �� ی ملتم به نوبه خود و در حد توانم به زورگویان و مس �� تاریخ ت نیافتنی است، و در هر فرصتی در جهت احقاق حق �� ما به غایت دس �� این هدف ش ها را چه در ایران و چه در دیگر خود گام برخواهم داشت و این شیوه جدید حکومت انی �� خواهند تمامی مفاهیم و تعاریف انس ت که می �� های توتالیتر و پوپولیس حکومت ها انی یک ملت را در مایه ایسم �� های انس ت تعریف کنند و واقعیت �� را در قالب سیاس ی و تلاش در �� عار دموکراس �� تفاده از ابزارهای خود ش �� به رنگ تبلیغی درآورده، با اس های تحت ای تاریخ ملت �� تفاده از نماده �� ر دهند و اس �� ت تثبیت حق ملتم را س �� جه ات میهنی به عنوان یک سلاح �� تم همچون ملت کرد و استفاده ابزاری از احساس �� س ت عفو و �� اب نخواهم آورد؛ و اطمینان دارم درخواس �� نگرند، دیگر ت ک می �� ایدئولوژی اخت که این جز �� ش در مقابل جرم نکرده چیزی جز واقعیت از من نخواهد س �� بخش ها حبس ال �� یمانی ارمغانی را برایم در بر ندارد و امروز پس از تحمل س �� ندامت و پش ام، ایمان دارم که یده �� ها به آن رس ال �� کنجه و با باور به حقیقتی که طی این س �� و ش ه یقین دریافتم که �� ت راه دیگری وجود ندارد. و ب �� ت و مقاومت و مقاوم �� ز مقاوم �� ج ت �� اند برای به دس ند قدرت تکیه زده �� انی که بر مس �� متولیان وحاکمان امروز و کس دانند. ونت وآدمکشی نمی �� ل به زور، خش �� خواهند راهی جز توس آوردن آنچه که می اند، کیل داده �� ر برگزیده را تش �� کفایت و تجاوزگر قش هوش، بی های کم و حالا که آدم ها سرباز خواهند کرد. و بدانید کسانی که با زبان خشونت حتم بدانید که تمامی دمل ای بر قدرت جانیان فهمند و هر ضعف و مسامحه اند، زبان دیگری را نمی پرورش یافته ود که مشروعیت خود را از �� ش افزاید. وابزار قدرت به قدرتی با حق ویژه تبدیل می می گیرد. ها وخشونت اعمال شده بر جامعه می سرکوب توده را از اتاق بازجویی خارج و به طرف �� ن روزهایی که بازجوی دگراندیش م �� در آخری امم �� ن مدت آزارم داده بود به مش �� از هم آن بو که در ای �� کرد، ب ت می �� لولم هدای �� س مان من پنهان �� ای که ازچش ه فهمیدم عده �� تر. تا جایی ک ار واضح �� ید. اما این ب �� رس ها دیوارهای گردگرفته را رنگ اند. آن هستند مشغول رنگ زدن دیوارهای زندان بوده ت که پنهان مانده؛ �� ان اس �� زدند و در زیر این گرد صدای ضجه و ناله هزاران انس می ان، ]درخواستشان[ برای رحم و �� ش ان، آرزوهای قبل از مرگشان، تنهایی �� هایش ترس
Made with FlippingBook