سال‌های سکوت
62 های سکوت سال ی گرفت و سا کنین فلک زده شدند و چه گندی اطاق را می داشتند به چه درد و زحمتی گرفتار می مارس ۲۱ کردند. خوب به خاطر دارم درست روز ای باید زندگی می آن در چه جهنم طویله و گندابه ما جریمه شدیم و صبح که تقریباً دو نفری از سایرین بیشتر عجله داشتند که سر لگن بایستند نزاعشان شد علی آقا سرپرست اطاق گفت صبر کنید تا با قرعه نوبت هر شخص را تعیین کنیم. پس تان مبارک. در ها را تعیین کرد با تأثر گفت عجب نوروزی داریم دوستان، عید همه از آن که نوبت ی سنگینی بود و از همه بدتر این که تا چهار پنج این وقت چند نفری گریه کردند راستی که جریمه دادند که آن را برده خالی کنند و زندانیان گاهی اوقات از آب آشامیدنی شد اجازه نمی لگن پر نمی کردند تا زودتر پر شود و نظر کرده آن را در لگن خالی می بها بود صرف خود که برایشان بسیار گران های دیگر ی اطاق ایراد برطرف گردد و لگن را ببرند و خالی کنند. این وضع و گرفتاری جهت همه یعنی اطاق ما، هوای کثیف آن بود که منفذی به ۲ ی هم بود ضمناً یکی از نواقص اطاق شماره ی کوچک بالا هم که چون هوای کثیف سنگین خارج نداشت. درب اطاق همیشه بسته بود. دریچه کرد مؤثر نبود به این جهت ما بسیار در مضیقه بودیم. نقص دیگر این اطاق بود و به بالا صعود نمی آن بود که قسمتی تقریباً به عرض سه متر از دیوار شمالی آن با دیوار مستراح مشترک بود و کف بندی بین دیوارها وجود نداشت و سانتیمتر از کف اطاق بالاتر و در آن زمان هم عایق ۷۵ مستراح کردند و به این ترتیب چاه آن همیشه پر بود و نفر استفاده می ۸۰۰ ـ ۷۰۰ از این مستراح در روز شد و بوی در سطح این سه متر دیوار مشترک اطاق ما همیشه مثل دیوار حمام قطرات آب جمع می کرد. آمونیا ک در روزهای گرم بیداد می وضع خواب خوابیدیم. ا گر این آور بود همه یک پهلو در یک وجب و پنج انگشت جا می وضع خواب رقت مقدار متعلق به یک نفر بود شاید خیلی در مضیقه نبود ولی در این یک ذره جا انسان یک نیمه رسید. وقتی ي انسان می شریکی هم داشت و آن پاهای رفیق روبرو بود که گاهی تقریباً تا شانه کردند و دستی و زیرپایی خود را می خواب هنوز به افراد مسلط نشده بود همه مراعات پهلو کرد خواهی نخواهی ی خود تجاوزی کنند اما وقتی خواب غلبه می خواستند که در حق همسایه نمی گرفتند. چه بسا اوقات که پای شخصی آوردند و همه در منگنه قرار می ها به همدیگر فشار می بدن
Made with FlippingBook flipbook maker