Byond A Culture of Contest

Luckman, The Social Construction of Reality Berger and که در فصل 1 به عنوان یکی از برجسته ترین نمایندگان نظریۀ سازندگی اجتماعی از آن نام برده شده است) نیز گنجانده شده است. برگر the Bahá’í Movement Sociological Interpretation of را در سال 1954 به عنوان رسالۀ دکترایش در ۀ مدرس

پژوهش اجتماعی درنیویورک نوشته است.

جدید

7 Fazel and Danesh, ‘Bahá’í Scholarship: An Examination Using Citation Analysis’

8 ه بنیان گزار جامعۀ بهائی و حضرت بهاءاللّ مهندس« » نظم اداری بهائی هستند. ایشان از سن 36 سالگی تا درگذشتشان در سال 1892 به سبب رهبری یک نهضت « بدعت گزار » که به ساخت یک نظم جدید اجتماعی بر اساس یک جهان نگری روحانی و برمبنای اصول وحدت، وابستگی متقابل و رفع تبعیض و تعصب جنسی، دینی، ملی، قومی و طبقاتی اختصاص داشت، زندانی دوامپراتوری ایران و عثمانی ب ودند. ایشان درسراسردورۀ 41 سالۀ اسارت و تبعید خود آثار بسیاری را به رشتۀ تحریر درآوردند ه در این آثار به بیان اصول شمار با جامعۀ رو به رشد پیروانشان در خاورمیانه از جملۀ آنها بود. حضرت بهاءاللّ اساسی و ساختارسازمانی جامعۀ بهائی پرداختند. ایش ان قبل از وفات پسر ارشد خود حضرت عبدالبهاء را به عنوان جانشین خود در امر تلاش برای ایجاد و تقویت جامعۀ نوپای بهائی انتخاب نمودند. حضرت عبدالبهاء تا سال 1918 در حالی که هنوز در اسارت بودند به این کوشش ها ادامه دادند و پس از آزادی از زندان، کارخودرا تا سال و فاتشان، یعنی تا سال 1921 که در آن حضرت شوقی افندی را به عنوان جانشین خود انتخاب کردند، دنبال نمودند. به کوششهای حضرت عبدالبهاء و حضرت شوقی افندی جامعۀ نوپای بهائی به یک نهضت به خوبی سازمان یافتۀ متنوع وجهانی بدل گردید. 6 سال پس از درگذشت حضرت شوقی افندی د ر سال 1957 جامعۀ بهائی به حدی رشد کرده بود که توانست اولین شورای حاکمۀ جهانی خود را تحت عنوان العدل اعظم الهی انتخاب کند که اکنون فعالیت این جامعه را در سراسر دنیا هدایت و هماهنگ می کند. برای دستیابی به یک تاریخ عالمانۀ عالی از زندگی و دست آوردهای حضر ه ، حضرت عبدالبهاء و حضرت شوقی افندی و همچنین شکل ت بهاءاللّ گیری تاریخی خود جامعۀ بهائی مراجعه کنید به: Hatcher and Martin, Bahá’í Faith Headland, Pike and Harris, Emics and Etics 11 برای دستیابی به نمونه هائی از کاربرد ظالمانۀ استعارات اندام گونه مراجعه کنید به: Nader, ‘Harmony Models’; Jouvenel, On Power ; Schweitzer,‘Harmony Ideology’; and Rose, The Politics of Harmony 9 مراجعه کنید به:

ک مکاتبات بی

بیت

11 برای بحث مفصل تر در این زمینه مراجعه کنید به: بیت العدل اعظم الهی، وعد ۀ صلح جهانی . 12

، ص 21-19

د

زن

می

رقم

را

ه

آیند

کسی

المللی بهائی، چه

جامعۀ بین

13 همان، ‘Women and the Peace Process’ 14 همان، ‘Sustainable Communities in an Integrating World’ . بهائیان در بی انیۀ دیگری می گویند که افکار دربارۀ قدرت و اختیارات « باید از نو تعریف شود » (جامعۀ بین المللی بهائی، رفاه عالم انسانی ، ص 21 .) 15

المللی بهائی، رفاه ، ص 21 16 همان، ‘Women and the Peace Process’ . 17 همان، ‘Sustainable Communities in an Integrating World’ 18 شوقی افندی، نظم جهانی بهائی ، ص 61 19 بیت العدل اعظم الهی، وعد ۀ صلح جهانی ، ص 1 عالم انسانی

جامعۀ بین

20 Bahá’í International Community, ‘Disarmament and Development’

21

، ص 4

انسانی

عالم

المللی بهائی، رفاه

جامعۀ بین

22

همان.

23 همان، ص 6 24 Bahá’í International Community, ‘Sustainable Communities in an Integrating World’, p. 3. 25

همان.

26

، ص 9

انسانی

عالم

المللی بهائی، رفاه

جامعۀ بین

27

همان.

28

همان. 29 برای بحث مفصل تر در این زمینه مراجعه کنید به: جامعۀ جهانی بهائی، نقطه عطفی برای کلی ۀ ملل جهان ، ص . 44 – 74و 9 31 جامعۀ جهانی بهائی، رفاه عالم انسانی ، ص 5

31 Bahá’í International Community, ‘Ending Violence against Women’.

32

همان. همان.

33

34 Bahá’í International Community, ‘United Nations Decade for Human Rights Education’ 35

همان.

36

، ص 4.

جهانی

صلح

ۀ

المللی بهائی، وعد

جامعۀ بین

37 همان. ص 4- 3 . 38 همان. ص 13

39 Bahá’í International Community, ‘Disarmament and Development’.

182