Goriz Nakhasteh
. ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻧﮕﺎه و ﯽﻣﻌﻨ ﯾﺸﺎن ﻫﺎ
ﻫﻢ ﻧﺰد ﺧ اﺳﺖ ﯾﯽﺪا
ﻧﺸﺎن دادم و ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺖﺑﻠ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﺎﺻ . داﺷﺖ ﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎور :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ی
ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د ﺳﻔﺮ را ﻗﻄﻌ ﯿﺘﯽﮔ ، ﺬﻟﮏﻣﻌ .ﻨﺪ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﯽ
؟ ﺧﺮﯾﺪی اﺷﮑﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪ ؟
ﹰ ﯿﺖﺑﻠ واﻗﻌﺎ
؟ ﭼﻪ ﺷﺪ
ﯽ راﺳﺘ
-
ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن
ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮدم اﺷﮑ ی ﭘﺮده .
را ﺑﻪ
ﻧﺸﺎن دادم ﯿﺖﺑﻠو ،
ﯿﺖﺑﻠ ﺑﺎز را ﻫﺎ
رﻋﻨﺎ
ﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
ﻓﺮاﻣﺮز
ﺑﻪ اﺷﮏ ﭼﺸﻤﺶ . ﮔﻔﺖ ﺎﻣﺪ ﺧﻮﺷ ،
ﻓﺮو ر ﯾﺨﺖ . ﻫﻢ ﯿﺘﯽﮔ یﭼﻬﺮه
ﻧﺸﺴﺖ و ﻗﻄﺮه ﺷﺪ و ﺑﺮﮔﻮﻧﻪ ﯾﺶﻫﺎ
ﯾﺶﻫﺎ ﻟﺐ ، ﺧﻨﺪﯾﺪ ﯽ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ آرام ﮔﺮ . ﯾﺴﺘﻨﺪ زاﻫﺪان ﭘﺮواز ﮐﻨ .ﺪﻨ ﮐﺮد ﺧ ﻣﯽ ﺳﻌﯽ
ﺑﺮ دو ﺻﻮرت ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﺮد و ﻣ ﯽﻣ ﯾﻪﮔﺮ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در رﻋﻨﺎ . او را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺮ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ
ﻟﺒﺨﻨﺪ
ﯽﻣﻌﻨ ﭘﺮ ی
ﯿﺘﯽﮔ .ﯾﺪ ﻟﺮزﯽﻣ
ی
ﻮد را آرام
ﭘﯿﺶ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﻌﻮد ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺎ رﻓﺖ ﻣﯽ ﺧﺪاﯾﯽ
را ﮐﻪ داﺷﺖ ، ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻫﺪارد . ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﻄﻌ ﺑﻪ ﯽ
اﻟﻌﺎد
ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻓﻮق ﯿﺠﺎن و ﻫ
یاه
از او ﺑﮕ . ﯿﺮم ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ ﭘﻮل و ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ و ﭘﺎﺳﭙﻮرت اﺳﺖ ﯾﯽﺟﺎ و در و از آﻧﭽﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﺒﺮ ا و د ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﻣﺨﺘﺼﺮ ﭘﻮﻟ را ﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ارز دار و ﯾﻢ ﻧﻬﺼﺪ ،ﺷﺪ ﻣﯽ دﻻر
ﯾﺪﺑﺎ ، رﺳﺪﯽﻣ ﻧﻈﺮ
را ﯽ ﮐﻮﭼﮑ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﻮ
ﻣﻮرد ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻮد ﯿﻒﮐ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ .
ی
از راه رﺳ
ﮐﺮده، ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ . ورد آﻣﯽ ﺳﻔﺮ ﭘﺮﺧﻄﺮ . ﺑﺸﻮد ی
ﯿﺪ
ﻓﺮاﻣﺮز
ﯽ ﻣﺨﻔ
آن ﮐﻪ
ﻣﺎدر اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺮا
ﭼﺸﻢ در ﻧﮕﺎه ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒﺖ و ﻧﮕﺮاﻧ
ی
ﯽ
ﯽراﻫ ﯾﺪﺑﺎ
آرام و ﯽﺑ ﺻﺪا ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ :
ﺑﻪ ﻫﻢ
اﺷﮑﺶ ﺟﺎر ﻣﮋه ، ﻧﺸﻮد ی - ﯾﺪ ﺗﻮ ﺑﺎ ، ﻣﺎﻣﺎن - ﹰ ﻣ . ﻣﺎدر ﻢآﯾﯽ ﺣﺘﻤﺎ
یاﻪﯿﻘدﻗ .زدﯽﻧﻤ
ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑ .ﯾﯽﯿﺎ
ﻣﻦ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﺗﻮ را از ﺧﺎرج ﻧﺸﻨﻮم . ﯿﺮمﻣﯽﻣ ،
ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺑﺮای ﺣﺮف
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ . او را ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ : » ﯾﺪمدﯽﻣ
- ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از ﺣﯿﺮﺗﻢ ﺑﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑ ، ﯿﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﻓﺮدا زودﺗﺮ روم و ﯽﻣ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﺮاه ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زاﻫﺪان
زدن وﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔ ﺮ ﻓﺘﻦ دارﯾﻢ . ا ﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ
رﻋﻨﺎ
روز ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻠ
آن یﺑﺮا ﯾﺦ ﺗﺎر ﻪ ﺑﻫﺎ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ را ﺖﺑﻠﯿ .
ﺖﯿ
ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از
در ﭘﺎ ﮐﺘﯽ درﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻮﺷﺖ و ﭘ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﺴﻠ ﺘﯿﻤ ﺎن ﮐﻨﺪ .
ﯽﮐﺴ ﯿﺶ
ﻪ اﻧﺸﺎءاﻟ راه ﻪ روﺑ ﯿﺰ ﻫﻤﻪ ﭼ
ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه او را ﯿﻨﯿﺪ، ﺑﯽﻣ
«. ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﯿﺠﺎن ﻓﻮق اﻟﻌﺎده و ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﻔﺮ ﭘ ﯽﻣ ﺻﻮرت ﮐﺎر ﮐﺮد و درﺳﺖ ﺗﺼﻤ ﯽﻣ ﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﺴﺮ و ﺧﺎﻧﻤﺶ را ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﺳﺮ ، ﺑﻮد ﻣﻐﺰش ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ
ﮐﻪ در ﭘ
ﯿﺶ
یﺧﻄﺮ ﺮ
یآوردﯾﺎ . ﻧﻤﻮد ﯽﻣ ﯾﺰیر
ﯾﻦ
. ﺟﻨﺒﺎﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﮔ ﹰ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ و ﻇﺎﻫﺮا
ﯿﺘﯽ
ی
ﯾﺪ ی ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ
ﺳﻔﺮ در دﺳﺖ ﺑﻮد
ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎ و اﻗ ﺎﻣﺘﻤﺎن رﻓﺘ .ﯿﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد
ﺑﻪ
ﺖﯿﺑﻠ ﮐﻪ ﯾﻦا
یﺧﺎﻧﻪ
ﺗﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﺎن ﻟﻢ
در اﻧﺘﻈﺎر اﺗﻔﺎق د ﯾﮕﺮی ﯿﻢ ﺑﺎﺷ اﻣﮑﺎن رﻓﺘﻦ ﺑﻮد .
ﺳﻔﺮ را ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘ ؛ ﺑﺎ ﯿﻢ ﺎ در ﻫﺮ ﺣﺎل اﻣ ،
آﻣﺎده ، از ﺗﻪ ﻗﻠ ؛ﺷﻮد ﯽ و ﻣﻠﻐ
ﯾﮑﻦ
ﯾﺴﺖ
ﺐ
ﯽ ﺟﻬﺖ اﺻﻠ
ﯽﺗﻠﻘ
۱۱۰
Made with FlippingBook Annual report