Goriz Nakhasteh
- ﺣﺎﻻ ﭼﮑﺎر ؟ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽ - ﯿﭽﯽﻫ ؛ ﻣﻨﺰل
ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه .
از ﻓﺎﻣ
ﯿﻞ
ﯾﮑﯽ
و ﺧﺸﻢ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ ﻣﺤﻔﻞ ؟ﻫﺎن ؟ودرﯽﻧﻤ
ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘ
ﯽ
- ﭼﺮا ﺣﺎﻻ د - ﻣﻌﻠﻮم ﻣ ﯽ
ﯾﮕﺮ
و اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﮕﺬارﻧﺪ ، ﹰ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ .
- ؛ رودﯽﻣ
ﹸﻞ ﹰ ﺧ ﺷﻮد واﻗﻌﺎ اﺳﺖ.
ﹰ ا ﺣﺎﻻ ﺣﺘﻤﺎ و ﺑﺎ ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ ﻋﻀﻮ ﺗﺎزه
ﺑﻪ ﻋﻬﺪه دارد و
- ؛ﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪه
یا ﯿﻔﻪ وﻇ ﯽوﻟ ،
ﻧﺎﭼﺎرﻧﺪ ﺑ ﻪ ﮐﺎر اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ . اﺻﻐﺮ ، دوﺳﺘﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎن ، ﺑﻮد وﻟﯽ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ در ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺸﮑﻼت و ﮔﺮﻓﺘﺎری . ﺑﻮد ﻫﺎی ﻣﺎ
ﺑﺮاﯾﺶ ﹰ او ﻣﺴﻠﻤﺎ
اﻧﺘﺨﺎب را ﻫﻢ ﺗﻮﺿ . ام داده ﯿﺢ
اﺳﺖ و ﻧﺤﻮه
ﻋﻀﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ
ﺑﻮدم ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ
ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده
ی
ﯽ
ﮐﻨﺪ و ﺑﺎور ﻧﺪارد ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧا یﺑﺮا ﯽﯾﻫﺎ
ﯽﻣ ﯿﻞ و ﺗﺤﻠ
ﺑﺎ ﻣﻌ ﯿﺎرﻫﺎی ﺧﻮدش ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺗﺠﺰ
یﯿﻔﻪ ﺠﺎم وﻇ
ﯾﻪ
ﺧﻮد ﯽ روﺣﺎﻧ ﭼﻨﺎن ﺑﯽ ﭘﺮوا و آﻣﺎده ی ﻗﺒﻮل ﻫﺮ ﺑﻼ، ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻣﯽ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ دﺳﺖ از ﮐﺎر ﺑﮑﺸﻨﺪ و در ﺻﻮرت ﺿﺮورت در ﮐﻨﺠﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ و ﯾﺎ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ، ﺣﺪاﻗﻞ ﯽ ﻣﺬﻫﺒ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﹰ او از ا ﺿﻤﻨﺎ ﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺿﻌ ﯿﺶﮐﻪ ﭘ ﯽ آﻣﺪه ﺑﻮد در ﯿﺰ ﻣﻦ ﻧ ، اﻣﺎن ﻧﺒﻮدم ﺎﻧ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ، راﺣﺖ ﺑﻮد و ﻣ داﻧﺴﺖ ﯽ ﯿﻖرﻓ ﯾﮏ ﭼﻨﺪﺳﺎﻟﻪ و ﻣﺼﺎﺣﺐ روزﻫﺎ یﮐﺎرﯽﺑ ی را از دﺳﺖ ﻣ ، دﻫﺪﯽ و اﻣﮑﺎن اداﻣﻪ ،ﯽﻣﺎﻟ یﻫﺎ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ی ﺎز آن ﺑﻮد ﻏ ﮐﻪ در آ از ﺑ ،ﻢﯾ ﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ . ﻪ ﺑ ، ﻫﺮﺣﺎل در ﺣﺪ ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﺗﻮا ﻧ ﯾﺶﺑﺮا ﮐﻪ یر ﻢ و ﻗﺪ ﻗﺎﺑﻞ درک ، ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﯾﻢ ﯾﺖ درﻧﻬﺎ او ﺳﻌ ﯽﻣ ﯽ ﮐﺮد ﻣﺮا آراﻣﺶ دﻫﺪ و ا ﮔﺮ ﮔ » : ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺪ ﺄ ﮐﺗ ﯿﺘﯽ دﺳﺖ از اداﻣﻪ ﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟ ی ﯽ ﻣﺬﻫﺒ د ﺑﺮدار و ﮐﺎر را ﺑﻪ د ﯾﮕﺮان واﮔﺬار ﮐﻨﺪ ، یا ﺧﻄﺮ ﺑﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﯿﻠﯽ ﺷﻤﺎ ﺧ ، ﺷﺪه اﺳﺖ زﯾﺮا ﺷﻤﺎ از ﺧﻄﺮ ﻓﺮار ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ﻫﻢ ﯽوﻫﺮﮔ اﯾﻦو ﮐﻪ در دﺻﺪ آزار و ﻗﺘﻞ وﻏﺎرت و ﻣﺤﻮ ﺑﻬﺎﺋﯿ ﺎن ، ﻫﺴﺘﻨﺪ آن ﻗﺪر ﺷﻌﻮر و ﻧﻈﻢ در ﮐﺎرﺷﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ، ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ .« و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ » :داد ﻋﻠﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎری ﻫﺎ و ﺑﻼﯾﺎ ﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وارد ﯽﺳﺎدﮔ ،ﺷﻮدﯽﻣ و ﻣﻈﻠﻮﻣ ﯿﺖ ، ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﻮﺷ «. آﻧﻬﺎ یﯿﺎر ﺑﺮای آن ﮐﻪ در ﻓﺮوﺷﮕﺎه در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﻧﺒﺎﺷﻢ ، در ﮔﻮﺷﻪ ای و ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ از دﯾﺪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن و ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ وارد ،ﺷﺪﯽﻣ دور و در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ ﯽﻣ ﯽوﻟ ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ اداﻣﻪ دﻫﻢ . ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﻣﺸﺘﺮ ﯽﻫﺎ ﻣی آﻣﺪﻧﺪ و اﻣﮑﺎن ﺣﺮف زدن ﮐﻤﺘﺮ .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﻧﺰد ﺷﺪ و ﻓﮑﺮ ﻧﺎﻫﺎر اﻓ .ﯾﻢ ﺎدﺘ ،ﯾﺰ ﭘﺮو دوﺳﺖ د ﯾﮕﺮم ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻗﺮ ﭘﻨﺞ وﺳﯽ ﯾﺐ ﺳﺎل دوﺳﺘﯽ ، داﺷﺘﻢ آﻣﺪ و ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﯾﻢ . ﻇﻬﺮ ﻫﻤﺮاه ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻠﻮ .ﯿﻢ رﻓﺘ ﯽﮐﺒﺎﺑ ﺑﺎ وﺟﻮد ا ﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺘ ﯽ در آن ﺟﺎ ﺻﺮف ﻧﺎﻫﺎر ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﯾﻦا ﯽوﻟ ﺑﺎر ﻃﻌ ﻢ ﻏﺬا را اﺣﺴﺎس ﮐﺮﯽﻧﻤ دم و ﺑﺎ اﺷﺘﻬﺎ ﻧﺎﻫﺎر ﻧﺨﻮردم. ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ دﻟﻢ ﺳﺎﻋﺎت زودﺗﺮ ﺑﮕﺬرد ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺮﺳﺪ و ﭘ ﯿﺘﯽﮔ ﯿﺶ ﺑﺮﮔﺮدم و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧ ﯿﻢ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﺧﻮد را در ﻗﺒﺎل وﺿﻌ ﮐﻪ ﯽ
۱٤
Made with FlippingBook Annual report