Goriz Nakhasteh

ﻓﮑﺮ از ﺳﺮم

ﻟﺤﻈﻪ ا

ﮐﻠﺒﻪ ﻗﺮار داﺷﺖ ﯾﮏدر .

در اﻫﺘﺰاز ، در ﺑ

دوﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮر اﺳﻼ ی

ﯾﻦ

یﻣﺘﺮ ﯿﺴﺖ

ﯽﻣ

ﻣﺎ در

ﹰ ژاﻧﺪارم و ﻣﺄﻣﻮر ﭘ و ﺣﺘﻤﺎ ﺎ ﺳﮕﺎه ﺑﺎ راﻫﻨﻤﺎ

ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ د ر ﮐﻨﺎر ﭘﺎﺳﮕﺎه ژاﻧﺪارﻣﺮ ،ﯿﻢ ﻫﺴﺘ ی

ﯾﺎن

ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ آن

ﺧﻮاب راﺣﺖ اﺳﻼم و د ﯾﮕﺮان ﻧﺸﺎن ا آﺷﻨﺎ ﯾﻦ اﺳﺖ ﯾﯽ ﯿﺘﯽﮔ .

ارﺗﺒﺎط ﯾﻦو ا اﻧﺪ،

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و آن ﭘﺮﭼﻢ ﻧﮕﺎه ﮐ ﺮد و ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - آﻧﺠﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟ ﭘﺮﭼﻢ ﺟﻤﻬﻮر اﺳﻼ ی !ﯽﻣ - ﹰ ﺟﺎ اﺳﺖ ﯽدوﻟﺘ ی ﺣﺘﻤﺎ ﺪﯾﺷﺎ ؛ و ﻣﺎ ، ﺑﺎﺷﺪ ﯽ ﻣﺮزﺑﺎﻧ

در ﻣﺮز ﻫﺴﺘ .ﯿﻢ

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺧﺎﻟ اﺳﺖ ﯽ .

- ﮐ

ﯽوﻟ ؟ ﺪام ﻣﺮز

ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ

ﯾﺎ ﻢ آ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﺴ ﺒ ﻪ و آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﺟﺮ ،ی در ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﺘﺮ آن ﺑ ی

از ﺳﮑﻨﻪ ﺑﻮد داﻧﺴﺘ ﯽﻤو ﻧ ،

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺧﺎﻟ

ﯾﺎ

و ﺑﺮﻫﻮت

.ﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ از ﮐﻠ ﯿﺮﻏ . ﺻﺒﺢ ﺑﻮد از درﺧﺖ و ﺳﺒﺰه د .ﺷﺪﯽﻧﻤ ﯾﺪه

ﯿﺎﺑﺎن

آب و ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺖ ﺻﻮرت

ﻪ ﺷﻮق

دل ﺑﻪ در و ﺑ ﯾﻢزد ﯾﺎ

ﯾﺎﻓﺘﻦ

یآﺛﺎر

آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از آﻧﺠﺎ ، آب ﻣﺎﻧﺪ

ﯾﺎ ﺳﺎ ﮐﻦ ﯿﻦ ﺳﺎ ﮐﻨ در ﻗﺴﻤﺘ

را ﯿﺎﺑﺎن

از ﺑ ﯽ ﻗﺴﻤﺘ

ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﻪ ﯿﺪ رﺳﯽﻣ

ﺑﻪ آن ﺳﻤﺖ رﻓﺘ ﯿﻦﭼﻨ .ﯿﻢ

ﯾﺎ

،ﻪﺒﮐﻠ ﺑﻪ ﮐﺸﺖ و ﮐﺎر اﺧﺘﺼﺎص داد .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه د ﺷﺨﻢ از ﯽ ﻧﺸﺎﻧ . اﻧﺪه

یاه

آن ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪه

ﭼﺎه ﮐﻪ ﺑﺎ آب ﭘﻤﭗ اﻣﺎ .اددﯽﻣ

ﯾﮏاز ﯽ ﻧﺸﺎﻧ ، ﺟﻠﻮﺗﺮ

در ﺗﻪ ﺟﻮ ،ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه د ی

ی و ﻗﺪر ی ﺻﺪ ﻣﺘﺮ

ﮔﻔﺘﻢ دور از اﺣﺘ ﯿ ﺎط اﺳﺖ ﮐﻪ

از ﻣﺤﻞ دور ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﮔ .ﯾﻢ

آب ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺒﻮد . و ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺘﺮ

ﯿﺘﯽ

دوﺑﺎره آرام ﺑﻪ آن ﻻﻧﻪ وارد ﺷﺪ ؛ﯾﻢ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ . ﭘﭻ ﭘﭻ ﮐﻨﺎن ﺣﺮف ﯾﻢزدﯽﻣ

. ﻢﯾاه آﻣﺪ ﯿﺮون ﺑ

و دﺳﺖ و

ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد . ﯿﻢﮐﻨ ﯿﺪا ﭘ ﯽآﺑ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ دﻟﻤﺎن

دود زده

یﭼﺎ ی

ی

و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺎز . ﮐﺮد ﺧﻮاب و ﺑ ﺑﻪ ﻣ ﯿﺪار ﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد

در ﻟﺤﺎف ﻏﻠ ﺘ

.ﯾﻢ

ﺑﺸﻮر ﯽﺻﻮرﺗ

ﯽ ﺧﻮرد

ﻓﺮاﻣﺮز

: و ﮔﻔﺖ - ﻪ اﺑﻬ  اﻟ .ﯽ دوﺑﺎره ﺳﺮ ﺑﺮ زﻣ

ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺧﻮاب ، رﻓﺖ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺟﻮاب و ﺻﺒﺢ ﯿﺮﺧﺑﻪ ﯿﻦﻫﻤ ﯽوﻟ . ﻣﺎ ﻧﺸﺪ دو ﯾﮑﯽ، ﮐﻼم ﺻﻮرت ﭘﻒ ﮐﺮده و ﭼﺸﻤﺎن ﺳﺮخ ﺧ ﯾﯽﺪا را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎ ﮐﺮد. ﺮﺳ ﺑﺮداﺷﺖ :ﯿﺪ و ﭘﺮﺳ - ؟ ﺻﺒﺢ ﺷﺪه

ﯿﻦ

ﺧﻮب ﺧﻮاﺑ !ﻫﺎ ﯿﺪی ﭼﻨﺪ روزه و

- . ﯾﯽﺪاﺧ یآﻗﺎ ،ﯿﺮﺧﺑﻪ ﺻﺒﺢ

ﯿﺪ ﺻﺎف ﺳﻔ و ﮐﻢ ﭘﺸﺘﺶ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺧﻮاب

ﻣﻌﺼﻮم و ﯿﺪﺳﻔ ﯾﺶرﺗﻪ

ﺑﺎ ﻗ

یﻣﻮﻫﺎ

یﯿﺎﻓﻪ

ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :

ﺑﻪ ﻫﻢ

یاهﺧﻨﺪ ﯿﻢﻧ، ﺧﻮرده ﺑﻮد

. ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم

- ﯿﻠﯽﺧ

ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﺮ از ﺑﺴﺘﺮ

دو ﻟﺤﺎف د ﯿﺪار ﺑ ﯾﮕﺮ

ﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺧﻔﺘﻪ ﯾﺮ در ز ﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﺟﻮان

، ﻣﻮﻗﻊ ﯾﻦ در ا

ی ﮔﻔﺘﮕﻮ

ﺑﺎ ﯽﺟﻮاﻧ ﯾﻦا از ﯿﻦ ﺧﺸﻤﮕ

ﻧﻮزده ﯾﮕﺮی و د ﺑﻮد ﺳﯿﺎه یﺎﻟﻪﺳ

،ﯿﺪ رﺷﻫﺎ

آورﻧﺪ ﯿﺮون ﺑ آن از ﯾﮑﯽ .

ﻫﺠﺪه،

ﺑﻮد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﺷﺐ در

درﺷﺖ و ﻧﮕﺎه و ﺻﻮرﺗﺶ ﻃﻮر ﺧﻮاب ﺑﻪ ﭼﺸﻤ .ﻣﺪآﯽﻧﻤ ﻤﺎن

ﺑﺰرگ و ﺗ ﮐﻪ ﯿﺮه ﭼﻮن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﯿﮑﻞﻫ ،

ی

ﯽﺻﻮرﺗ

از ﻫﻮل ﺣﻀﻮر

او را د ﺑﻮد ﯾﺪه

ﯾﮑﯽ ﺗﺎر

یاﻪ ﻟﺤﻈش

ﯾﻢ،

۱٥۳

Made with FlippingBook Annual report