Goriz Nakhasteh

First page Table of contents Previous page 38 Next page Last page

- ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻠﻪ او و د ﯾﮕﺮان . - ﻫﺮ ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ ؟ - آﻫﺎن ... آرام ﺑﺎش . - ﭼﻮن ﻫﻢ زﻣﺎن اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﺗ ﻬﺮان ﻫﻢ در زﻧﺪان ﺑﻮدﻧﺪ ، ﭘﺮﺳﯿﺪم «؟ﻫﻢ ﻫﺎ ﻬﺮاﻧﯽ ﺗ»: - ﻧﻪ از آن ﻫﺎ ﺧﺒﺮی ﻧﯿﺴﺖ . .. وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره ... ﻫﺎ - ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘ ؟ﯽ - ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻠﻪ ؛ آرام ﺑﺎش . -

ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ.

- . ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ آرام ﯾﺪﺑﺎ ، ﻣﺎﻧﺪم ﻣﯽ

ﺑﻮدﻧﺪ.

ﺧﺒﺮی ﺷﻮم و ﺟﺎﻧﮕﺪاز ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد . ﻫﺸﺖ ﺟﺎن ﭘﺎ ک را

ﮐﺸﺘﻪ

اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ آن ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﻫﺎ ، و ﻏﺼﺐ و ﻗﻬﺮ

 ﯽ؟ﮐ ﭼﻄﻮر؟ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﻢ. ﺴﺘ داﻧ وﻟﯽ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ

و ﺧﺸﻢ ﯾﮏ ﻋﺪه ﺷﻘﯽ ، و ﻇﺎﻟﻢ ﺷﻬﺎدت را ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺣﯿﺎت ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎرﺷﺎن ﮐﺮده ﻫﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮑﯽ . ﺑﻮد ﺷﺐ و ﻇﻠﻤﺎت ﺧﯿﺎﺑﺎن و ﻏﻢ و اﻧﺪوه دﻟﻢ

ﺑﻮد.

راه رﻓﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﺑﺎ ﺧﻮد

یا ﯾﺎر .

ﺑﺎﯾﺪ آرام ﺑﺎﺷﻢ و ﺳﺎﻋﺎﺗﯽ ﺧﻮد را از ﮔ و د ﯿﺘﯽ ﯾﮕﺮان

و آرام آرام ﺑ ﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺰدﯾﮏ . ﺷﺪم ﻣﯽ

ﯾﺴﺘﻢ ﮔﺮﯽﻣ

آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻧﺮﻓﺘﻢ ﻣﺒﻞ یرو. ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﺷﺪم ﺑﻌﺪ .

در زدم و وارد ﺑﻪ . ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪم اﺗﺎق ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﺷﻬﺮه و ﺑﺮای آن ﮐﻪ ﺧﻮد را آرام ﻧﺸﺎن دﻫﻢ ،

. دارم ﻧﮕﺎه ﯽ ﻣﺨﻔ : ﮔﻔﺖ و آﻣﺪ ﺷﻬﺮه ن ﻣﻬﻤﺎ

ﻣﺸﻐﻮل

ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ

. رﻓﺘﻢ

- دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺷﻤﺎ را ﺻﺪا اﺗﺎق ﺑﻪ ﮐﻨﺪ. ﯽﻣ

- ؟ ﮔﯿﺘﯽ ﻫﺎن - ﺣﺒﯿﺐ ﺣﺎل

؟ ﭼﻄﻮر ﺑﻮد

.د ﺧﻮب ﺑﻮ

-

ﮐﻪ ﺣﺎل ﺧﻮدم ﺧﻮب ﻧ :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ؛ ﯿﺴﺖ

زود ﻓﻬﻤ

ﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺜﻞ

ﯿﺪ

- ؟ﺷﺪه ﭼﻪ - . ﻫﯿﭻ

- ؟ﺷﺪه ﻪﭼ ﭼﻪ ﺧﺒﺮی داری؟ در اﺗﺎق ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد ﺑﺎر د ﯾﮏ و ﺑﺎز . ﮐﺮد ﺳﺆال ﯾﮕﺮ

اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﻢ ﺟﺎر .ﺷﺪ ی

؟

- آﻣﺪه ﯿﺐﺣﺒ ﺳﺮ ﯾﯽ ﺑﻼ ؟ﺷﺪه ﭼﻪ - .ﺳﺖا ﺧﻮب ﯿﺐﺣﺒ ؛ﻧﻪ - ! ﺑﮕﻮ ؟ﺷﺪه ﻪﭼ

ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺎن و ﻧﺎﻻن ، ﮔﻔﺘﻢ:

۳۷

Made with FlippingBook Annual report