Jewish Identity

First page Previous page 3 Next page Last page

ﻣﻮﺳﻮی، ﮐﻪ در ﻣﯿﺎن ﭘﯿﺎﻣﺒ ﺮان

ﺳﺮﮐﻮب

و ﻣﻮﺳﯽ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ . ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ

ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮرش

یﺷﺪه

ﺳﻨّﺖ

و ﮐﺎﺗﺒﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه، دوﺑﺎره ﻇﻬﻮر ﻣﯽ و ﺑﺮ ﺗﺎر ﯾ ﺦ ﯾﻬﻮدی، و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺎرﯾﺦ ﺟﻬﺎن، ﺳﻠﻄﻪ ِ . ﯾﺎﺑﺪ ﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﺧﻮد ﻓﺮوﯾﺪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﺮوﯾﺪ ﻧﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ای ﻏﯿﺮ ﯾﻬﻮدی در ﻣﯿﺎن ﯾﻬﻮدﯾﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ای ﯾﻬ ﻮدی در ﻣﯿﺎن ﻏﯿﺮ ﯾﻬﻮدﯾﺎن اﺳﺖ. او آﻣﻮزه ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺳﻔﺖ و ﺳﺨﺖِ ﺗﺼﻌﯿﺪ و ﺳﺮﮐﻮب ﺳﺎﺋﻖ ﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ را در ﺟﺪﯾﺪ"ی را ﮐﻪ وی ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎده ، در ﮐﺎمِ ﺧﻮد ﻓﺮو ﺑﺮَد . اﻣﺎ رواﯾﺖ ﻓﺮوﯾﺪ از داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺴﺘﺎﯾﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻘﺎﻋﺪﮐﻨﻨﺪه ای ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، آﻣﯿﺰه ای اﺳﺖ از ﭘﺬ ﯾﺮش اﯾﻦ واروﻧ ای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺎﺷﯿﺴﺖ ﻣﺂب ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺧﺸﻮﻧﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ و ﻣﯿﻞ ﺷﺪﯾﺪش ﺑﻪ ارﺿﺎی ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﻦ ﺗﺮﯾ ﺳﺎﺋﻖ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮوﯾﺪ

ﮐﻨﺪ

ی

ﮐﻪ

و "ﻋﻠﻢ

ﮕﯽ

ﻋﻘﻞ و

ِﺗﺎرﯾﺨﯽ "ﻇﻬﻮر ﻣﺠﺪد اﻣﺮ ﺳﺮﮐﻮب ؛ ﺷﺪه" ﻧﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و وﺣﺸﯿﮕﺮی ﺳﺮﮐﻮب

ﺷﺪه ﺑﻠﮑﻪ

ﯾﯽ ﻧﻬﺎ

ی و وﻋﺪه

ﺗﺎرﯾﮏ ﺧﻮدش ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ . ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺪه درّ ﯽ ﺧﻮﯾ

اﺧﻼ ق و ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗ ﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺸﺮ را از ﺷﺮّ ﻧﯿﻤﻪ

ی

ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺪوی ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯾﻮغ ﺑﻪ ﻋﻘﻞ و آﻣﻮزﮔﺎراﻧﺶ ﺗﻦ دﻫﻨﺪ، آﺗﺶ ﻫﻮﻟﻮﮐﺎﺳﺖ را ﺑﺮاﻓﺮوزد اﻣﺎ ﺗﻮان ﻣﯽ اﻣﯿﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺮﺑﯿﺎنِ ﻫﻢ ﻋﻘﻞ دوﺑﺎره ﻇﻬﻮر ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﯿﺮوز ﺷﻮﻧﺪ: ﺑﺎرﻗﻪ ُای از اﻣﯿﺪ ﺑﺮای ﭘﯿﺎﻣﺒﺮی در ﺮُف ﺷ ﻣﺮگ. اﻣﯿﺪوارم اﯾﻦ را ﺗﻼﺷﯽ ﺑﯽ ارزش ﺑﺮای اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻓﺮوﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﮐﻨﺪه، ﺗﻠﻘّﯽ ﻧﮑﻨﯿﺪ ؛ ﺣﺘﯽ ا ﮔﺮ ﻧﺸﺎ ن داده ِﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻓﺮوﯾﺪ ّ ﻋﻨﺼﺮ ِﮐﻤﺘﺮ ﺟﺬ اب از را دﯾﮕﺮی ﺳﻨّﺖ روﺷﻨﮕﺮی ﺑﻪ ارث ﺑﺮده ، ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ﮔﺮاﯾﺶ ﻣﺪاﻓﻌﺎن روﺷﻨﮕﺮی ﺑﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺷﻤﺮدن ﺧﻮ د از ﮔﻠّﻪ ی ﻋﻮام ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ی ﻣﺮﺑّﯿﺎن و " رﻫﺒﺮان " ﻧﻬﺎﻧﯽ . اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﺎﺷﯽ از رﻗﺎﺑﺖ آﻧﻬﺎ ﺎ ﺑ ﻗﺪرت و اﻣﺘﯿﺎزات ﻓﺌﻮداﻟﯽ ﺑﺮای ﺗﺜﺒﯿﺖ ارزش ﻫﺎی اﻧﺴﺎن ِ ی ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ﺟﺪﯾﺪ روﺷﻨﮕﺮی و ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت و اﻣﺘﯿ ﺎز در ﻧﻈﻢ ﻧﻮﻇﻬﻮر ﺑﻮرژواﯾﯽ ﺑﻮد، ﻗﺪرت و اﻣﺘﯿﺎزی ﮐﻪ ﺑﻪ زودی ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺒﻘﻪ ی ﺧﻮدﺷﺎن از آن ﻣﺤﺮوم ﺷﺪﻧﺪ. و ﻓﺮوﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎری دﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﮐﺎﺳﺘﯽ دا رﻧﺪ، و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل از اﯾﻦ ﻧﻘﯿﻀﻪ ﻧﻤﺎ ِﮔﺮﯾﺰی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻃﻠﺐ آزادی، ﺑﺮاﺑﺮی و ﺑﺮاد ری ﻣﺤﺘﺎج ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﺎ اﺳﺘﻌﺪاد ﻧﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺗﻼش ﻣﺬﺑ ﻫﺎی ی ﻮﺣﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﯾﻬﻮدی و ﻏﯿﺮ ﯾﻬﻮدی ارزش ﻫﺎی اﻧﺴﺎن ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ﺑﺮای ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن اﺗﺮﯾﺶ ﯾ ِﺎ "آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺑﻬﺘﺮ" و دﻧﯿﺎی ﺑﻬﺘﺮ ﺪه آﯾﻨ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﻧ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺪاﺷﺖ. ﻣﯽ آﻧﻬﺎ دﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮج ﺧﺮوﺷﺎن ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ، ﺳﺮﮔﺮم ﻧﺎﺑ ﻮدی ﺣﯿ ی ﺛﻤﺮه ﺎﺗﺸﺎن اﺳﺖ، و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﻮﺷﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد ای ﮐﺸﺘﯽ ﺑﻮرﯾﺎﯾﯽ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻋﻤﺮﺷﺎن در ﺳﯿﻼب از ﺑﯿﻦ ﻧﺮود.

ﻓﺮوﯾﺪ ﺧﻮد را وارث ﻋﺼﺮ روﺷﻨﮕﺮی و ﭘﺎﺳﺪار ﺗﻤﺪن و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﯽ ؛ داﻧﺴﺖ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎ از ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻪ رواﯾﺖ او از ﻣﻮﺳﯽ و ﯾﻬﻮدﯾﺖ ﭘﺮداﺧ م. اﺘﻪ ًﻗﻄﻌﺎً راه ﻫﺎی ﮐﺎﻣﻼ ّﻣﺘﻔﺎوت دﯾﮕﺮی ﺑﺮای ِﺗﻮﺿﯿﺢ اﻫﻤﯿﺖ و ﺟﺬاﺑﯿ ﭘﺎﯾﺪ ﺖ ار اﯾﻦ اﺛﺮ وﺟﻮد دارد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ا ﮔﺮ ﻓﺮوﯾﺪ زﻧﺪه ﺑﻮد، ّاز ِﻇﻬﻮر ﻣﺠﺪ د اﺧﯿﺮش ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس ﭘﺴﺎﻣﺪرﻧﯿﺴﻢ، ﭘ ﺴﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎرﮔﺮاﯾﯽ و ﭘﺴﺎ ﻫﺮﭼﯿﺰِدﯾﮕﺮﮔﺮاﯾﯽ ﺣﯿﺮت ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ از اﯾﻦ اﻣﺮ ﺧﺸﻨﻮد ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﺎﺷﻒِ رﺷﮏِ ﻗﻀﯿ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻧﻈﺮﯾﻪ ﭘﺮدازانِ ﻧﺌﻮﻓﻤﯿﻨﯿﺴﺖ از آﺛﺎرش ﭼﻪ واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ ، داد

ی ی ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه

ﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ

ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ زﻧﺎن ﭼﻪ ﻣﯽ

اﻗﺮار

ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻤﺎﻧﻪ زﻧﯽ ﺳﺮﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪه ای ﺑﺎﺷﺪ . اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ، ّ ﻓﺮوﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻮ ﺑﯽ ﮐﺎﻣﻼ ًﻻت

ﺧﻮاﻫﻨﺪ.

داﺷﺖ

وی

ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ. ﺗﻮﻣﺎس ﻣﺎن، ﮐﻪ ﺷﺎﯾ ﺪ ﻧﺎﻣﺪارﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ی آﻟﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ، و ﻣﺜﻞ ﻓﺮوﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و ﻣﺼﺮ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺖ ،و درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن زﻣﺎن، ﺑﺎ ﻧﮕﺎرش رﻣﺎن ﻫﺎی

٣

Made with