Leo Strauss - Pesrsecuation Art of Writing

ﺷﺪﻧﺶ

ﮐﻪ در دوران ﭘ ﯿﺮوزی ﻟ ﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ، و در ﻧﺘ

ﯿﺒﺮاﻟﯽ

ﮐﺮد، ز او ﯾﺮا ﺗﻤﺎم زواﺋﺪ ﻧﺎﺑﺨﺮداﻧﻪ ﻟ ﯿﺶﮐ ی

ﮏﯾ ﻧﺰد ﯿﺠﻪ

–را

ﺟﻮان و اﻧﺪ ﯾﺸﻤﻨﺪ آﺛﺎر او

ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ - از ﻗﻠﻢ ﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺪاﺧﺖ. ﺧﻮاﻧﻨﺪه

رﺷﺪ ﭘ

ﺑﻪ دوران ﮐﻤﻮن، اﺟﺎزه

ی

ﯿﺪا

ی

ﺑﺎر ﻧﮕﺎﻫ

ﯿﻦ اوﻟ ﺑﺮای ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯽ

ﯿﻟ ﯿﻪ ﺣﻤﻠﻪ ]ﻋﻠ ﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ،[

ﺑ ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﯿﻨﺪازد . ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه اﺛﺮ، ی

ﯾﻌﻨﯽ

ﯽ یﻣﯿﻮه ﺑﻪ ﮐﻮﺗﺎه

ﺣﺰب ﺣﺎ ﮐﻢ اﺳﺖ. ﺟﻮان

ﺧﺼﻮﻣﺖ آﻣﯿﺰﺗﺮﯾﻦ اﻇﻬﺎرات ﻣﻨﺪرج در ﮐﺘﺎب

ﺑﺴﻂ و ﺷﺮح

یﻫﺎ ﮐﺘﺎب ﯾﺎ

ی ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ

از آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺷﺪه و

ﯾﻨﮏ

ﺷﺪه ﺑﻮد، ا

ﺟﺬب آن اﻇﻬﺎرات اﻓﺮاﻃ

ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ

ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺟﻮاﻧ

ﯽ

ی

ﯽ،

ﮐﺘﺎب، در

ﯾﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﺪ . او را، ﻋﻼوه ﺑﺮ آﻧﭽﻪ آن در

آﻧﻬﺎ را ﻣﻼﻟﺖ

ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﺣﺘ

ﭘﺲ از ﭼﺸ ﻧﻘﻞ ﯿﻨﺶ ﺧﻮدِ ﭼ ﻗﺴﻤﺖ ً ﯿﻪ اوﻟ ﮐﻮﺗﺎه ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ

ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ

در یﺑﻌﺪ دﻓﻌﺎت

آور

ﯽ

ﯿﺪن یﯿﻮه ﻃﻌﻢ ﻣ

ﻣﻨﺪرج در

ِ ﻋﺒﺎرات

ﻣﻬﻤﯽ

ﻗﻮل ﻫﺎ از ﮐﺘﺎب ﻧﮑﺎت ، ﺣﺰب ﻣﻮﺛﻖِ یﻫﺎ

ﻣﻮﺟﺰ

ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.

آﻣﺪه، ﭘ

ﯿﺪا

ﺎر ﻣﮑﺘﻮب

و در ﻧﺘ آﺛ زا ای وﯾﮋه ﻧﻮع ﯿﺠﻪ

آﻣﺪن ﻓﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ ،ﺷﻮدﯽﻣ ایﯾﮋهو

ﺳﺮﮐﻮب ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﺪ

ﺗﺮﺗ ﯾﻦا ﺑﻪ

ﯾﺪ

ﯿﺐ،

ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻤﺎمﺗ ﻧﻪ آﺛﺎر اﯾﻦ

ﻣﻬﻢ ﺻﺮﻓﺎً . ﺷﻮد ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻟﻔﺎﻓﻪ در

ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣ آن در ﮐﻪ آﯾﺪﯽ اﻣﻮرِ ﺗﻤﺎم یﺑﺎره در ﺣﻘﯿﻘﺖ

ﺪ ﻣﻨﺪﻧ

ﺑﻬﺮه ﯽ ﺧﺼﻮﺻ

آﺛﺎر از ﺗﻤﺎم ﻣﺰا

و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻧﺪ. ا

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن

ً ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن،

ﯾﺎی ی ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ

ﯾﻦ

ﺟﺪی

ﺻﺮﻓﺎ

ﺿﻌﻒ ﺑﺰرگ آن – ی داﯾﺮه ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﻪ آﺷﻨﺎ ﻧﻮ ﯾﺎن ﯾﺴﻨﺪه، را - داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ . از ﺗﻤﺎم ﯾﺎیﻣﺰا ی ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ ﯽ ﻋﻤﻮﻣ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ی ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ آن ﺑﯽ ﺿﻌﻒ ﺑﺰرگ آن ﻣﺠﺎزات – اﻋﺪام ﻧﻮ یﺑﺮا ﻪ داﺷﺘ را - ﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻣﺎ ﺗﻮانﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣ ﻣﻌﺠﺰه ﮐﺮد و در آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﮕﺎﻧ ﯽ اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ اﻗﻠ ﯿﺖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ا ﮐﺜﺮ ﺑﻪ ﯾﺖ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻧﮕﻔﺖ ﭼﯿﺰی آﻧﭽﻪ ؟ ﯾﻦا ﻧﻮع آﺛﺎر را ﻣﻤﮑﻦ ﻣ ﯾﻦ ﺑﺎ ا ﮐﻨﺪﯽ اﺻﻞ اﻓﺮاد : داد ﯿﺢ ﺗﻮﺿ ﺗﻮان ﻣﯽ ﺑﯿﮕﺎ ﻧﻪ اﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﺸﻪ، اﻫﻞ ﺗﻨﻬﺎ و ﻨﺪ دﻗﯿﻘ ﻧﺎ ﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﯽ . در ﻧﺘ ﺪ دﻗﯿﻘﻨ ﻧﻮ ﯿﺠﻪ، ﯾﺴﻨﺪه ﻬﺎ ﺗﻨ ﺧﻮاﻫﺪ ﯽﮐﻪ ﻣ ای اﻫﻞ اﻧﺪﯾﺸﻪ را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار دﻫﺪ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻨﻮ یا ً ﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﯿﻖدﻗ ﯿﺎر ﺑﺴ یا ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﺎ ﮐ ی ﺘﺎب او را ﯾﺎﺑﺪ در . اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻓﺮاد ﺑﺎﻫﻮش، ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧ اﻣﺎ ﻏ ﯿﻖدﻗ ﯽ ﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﻃﻤ ﯿﻨﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﺲ از ﭘ ﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻮ ، ﺴﻨﺪه ﯾ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ از را آ ﮔﺎه او ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺎزﻧﺪ . در واﻗﻊ، ﺳﺨﻦِ ﯾﻦا ا ﮔﺮ ﻪ ﮐ ﺳﻘﺮاط اﺳﺖ داﻧﺶ ﺖ، ﯿﻠ ﻓﻀ در و ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻧﺪ اﻫﻞ ، ًﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﺴﻪ ﯽﻓ ﯾﺸﻪ اﻋﺘﻤﺎد و ﻧﺎﺳﺘﻤﮑﺎرﻧﺪ، ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎدرﺳﺖ ، ﺑﻮد ﻣﯽ وﺟﻮد آﺛﺎر ﻧﻮع اﯾﻦ . ﻧﺒﻮد ﻣﻤﮑﻦ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺗﺎ ً ﺳﺮﮐﻮب ﺻﺮﻓﺎ ﻫﺎیﻪ روﯾّ ﺑﻪ ﻣﺤﺪود ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﺻﻞ ﯾﻦا دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ای ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎ ﻫ ﯽﻮﺷ ﻣﺘﻮﺳﻂ، از ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﯾﻦﺗﺮ ﻫﺎﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ ﺑﺎﻫﻮش ﺗﺮ اﺳﺖ، ز ﯾﺮا اﺛﺒﺎت ]ﺟﺮم[ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ی ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ اﺳﺖ. ا ﯾﻦ اﻟﻌﻤﻮم ﯽﻣﺪﻋ ،ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎورﻫﺎ ﯾﯽ ﻧﺎﺳﺎز دارد ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑ ﯿﺎن ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑ یﺮا ﯾﻦا ﮐﺎر او ﺑﺎ ﯾﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧ از ﮐﺎﺳﺘ اﺗﻔﺎﻗ ﯽادﺑ ﻫﺎیﯽ ﻧ ﯽ ﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ﻋﺎﻣﺪاﻧﻪ ﯽ ﻋﺒﺎرﺗ را ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻪ ﮐﺎر آ ﯾﺎ ، ﺑﺮده ﺪﺑ را ایﻪﺟﻤﻠ ﮔﺎﻫﺎﻧﻪ یﺑﻨﺪ ﺻﻮرت ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت د ﯾﮕﺮ، ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐ ﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه در ﮐﻞ ﻓﺮد ی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ و ﻣﺆﻟﻔ ﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺖ ﯽﮐﺴ ﯾﺮا ز – ﮐﻪ در ﻧﮕﺎرش ً ﻋﻤﺪا اﺷﺘﺒﺎه ا ﯾﺪﺑﺎ ،ﮐﻨﺪﯽﻣ ز ﻫﻨﺮ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ - ﺑﻠﮑﻪ در او ﮐﻪ دﻫﺪ ﻧﺸﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻋﺒﺎرات اﺗﻬﺎم آور ﺧﻮد یﻋﺎد ﻫﺎی ﯾﯽ ﺗﻮاﻧﺎ از ﺳﻮد ﺟﺴﺘﻪ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣ اﺛﺒﺎت را اﻣﺮ ﯾﻦا ﺗﻮانﯽ ، ﮐﺮد ﻟﻐﺰش دﭼﺎر ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﻫﻮﻣﺮ ﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﯽ در ﺣﺎﻟ ﺷﻮد؟ ﯽﻣ ۲. در اﻧﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﯾﺸﻪ ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎرﻫﺎ اﻧﺪ ﺷﺪه ﺳﺮﮐﻮب . ﻣﻌﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮض ﮐﻨ در ﯿﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻧﺴﺒﺖ ﯾ اﻧﺪ ﺸﻤﻨﺪان ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻫﻤﭽﻮن اﻣﺮوز ﺑﻮده ، و ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺧ ﯽ از آﻧﺎن ﺧﺮد و ﺣﺰم را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . درﻧﺘ الﺳﺆ ﯾﻦا ﯿﺠﻪ، از ﻧﻮ ﯽ ﺑﺮﺧ ﯾﺎ ﮐﻪ آ آﯾﺪﯽﻣ ﯿﺶﭘ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﻨﻮن ادﺑ ﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺳﺘﻠﺰاﻣﺎت ]وﺿﻌ ﯿﺖ [ ﺳﺮﮐ ﻮب ﺗﻄﺒﯿﻖ داده اﻧﺪ؟ آ آﻧﻬﺎ ﯾﺎ ﻧﻈﺮات ﯾﺶﺧﻮ ی درﺑﺎره اﺻﻠﯽ ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻣﺎن ﻟﻔﺎﻓﻪ در را ﺧﻮد ﻣﻄﺮح ﮐﺮده اﻧﺪ؟ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻮدن

ی ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ آن ﺑﯽ