Leo Strauss - Pesrsecuation Art of Writing

آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ا ﯿﺠﻪ ﻧﺘ ﯾﻦ

اﺳﺎﺳ ﯽ ﺷﮑﺎﻓ

ﻧﻤﯽ ﺗﻬﺪﯾﺪ ِ ﻓﺮضِ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺮد،

اﻓﺮاد

ﯿﺎﺳﯽ ﺧﻄﺮ ﺳ اﯾﻦ ای

ا ﮔﺮ ﻫ

ﯽ

وﺟﻮد

را

ﯿﭻ

ﺣﺘﯽ

ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در زﻣﺎن ﺣﺎل ﺑﻠﮑﻪ در

ﻣﻄﻠﻮب ﻧ ﯿﺴﺖ، ﯾﻦو ا

ﻣﻤﮑﻦ

ﯿﺎن ﮐﻪ ﺑ رﺳﺎﻧﺪ ﯽﻣ

ﯾﺎ

ﯽﻋﻠﻤ ﯾﺎ ﯽ ﻓﻠﺴﻔ ﯾﻖﺣﻘﺎ ﯽ ﻋﻤﻮﻣ

زﻣﺎن یﻫﻤﻪ

ﺧﻮد را از ﻫﻤﮕﺎن، ﺑﻪ ﺟﺰ ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ، ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﯽ : ﺑﺎ ﻣﺤﺪود

ﻫﺎ ﺻﺎدق اﺳﺖ. آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻣﯽ ﯾﺪﻋﻘﺎ

ﻧﮕﺎرش "اﺷﺎرت ﯾﯽﻫﺎ ﻣﺨﺘﺼﺮ"

ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺑﺎ ﯾﺎ ،ﺷﺪه

ِاز داﻧﺸﺠﻮ دﻗﺖ ﺑﻪ ﯾﺎن

ﮐﺮدن ﺧﻮد ﺑﻪ آﻣﻮزش ﺷﻔﺎﻫ

ﯽ ﮔﺮوﻫ ﯽ

ﯾﻦ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ. ۲٥

ی درﺑﺎره ﺗﻤﺎم

دارﻧﺪ. در ﻧﺘ ﻓ ﯿﺠﻪ، ﯿﻠﺴﻮﻓﯽ ﮐﻪ راه د وم را

، ﺧﻮاﻧﺪﻧﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،ﺷﻮد ﻣﯽ

ﺑﻪ ﻗﺎدر ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ

ﯽ دﺳﺘﺮﺳ

ا ﮐﺜﺮﯾﺖ ﻮف ﻓﯿﻠﺴ ﻏﯿﺮ ﯿﺎنﺑ ﻪﺑ: ﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ

ﺷﺮح دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮا

ﺑﻪ ﺗﻔﺼ

ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻘﺎ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽرا ﻣ ﯾﺪی

ﮔﺰﯾﻨﺪ ﯽﺑﺮﻣ

ی

ﯿﻞ

ﺑﻪ او. ﺪﻧ ﻧﺪار ﯽ ﻫﻤﺨﻮاﻧ

از ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت ﺑﺎ ﺣﻘ

ﺗﻤﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ او ﺑﺎ یﻫﺎ ﻋﺎﻣﻪ ﯾﺪ ﻓﻬﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ا ﯾﺪﻋﻘﺎ ﯾﻦ

ﯿﻘﺖ

ﺗﺮ، ﯿﻖدﻗ

اﺳﺖ

ﻧﯿﺴﺖ، آ ﮔﺎه ﮐﺎﻣﻼً

آﻏﺸﺘﻪ ﺑﯿﺰار " دروغ ﺑﻪ

ﯾﮏ ﻋﻨﻮان ﻓﯿﻠﺴﻮف، روح" از ﺑﯿﺶ ﭼﯿﺰ ﻫﯿﭻ از ﮐﻪ

ﻦﭼﻨﯿ ﮐﻪ

ﮔﻤﺎن و "ﻇﻦ

ﺖﯿﻘﺣﻘ ﯿﮏﺗﻔﮑ یﯿﻔﻪ و وﻇ "اﻧﺪ

"داﺳﺘﺎن راﺳﺖ ﯾﯽﻫﺎ ﻧﻤﺎ"، ﯾﺎ "، ﺷﺮﯾﻒ ﻫﺎی وغ "در ﯾﺎ

ً ﻋﻘﺎﯾﺪی

ﺻﺮﻓﺎ

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻓﻠﺴﻔﻪ دان اﺳﺖ. اﻣﺎ اﮔﺮ آﺷﮑﺎرا ﻧﺸﺎن ﻣ دادﯽ ﮐﻪ ﮐﺪام از ﯾﮏ

آن ﺑﺮ ﻋﻬﺪه

از ﻋﺮﺿﻪ

ی

ی ﯽﺟﺪﻟ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ

ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ

واﻻ اﺳﺖ، ﻧﻘﺾ ﻏﺮض ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺧﻮاﺳﺖ ﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣ

او

، ﻋﺒﺎرات ﯾﻒﺷﺮ دروغِ ﯿﻘﺘﯽ ﺣﻘ ، ﯾﮏ و ﮐﺪام

اﺷﮑ ﻧﻤﺎ

داﺳﺘﺎن ﯿﻘﺖﺣﻘ یﻫﺎ

ﻧﮑﺘﻪ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﻘﻞ دروغ ﯾﺎ ﯾﻒﺷﺮ یﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت ﭼﺸﻤﮕ ﯿﺴﻠﻮف ﻓ ﯿﺎنﻣ ﯿﺮ ﮐﺮد( و ﻓ ﯿﻠﺴﻮف ﻣﺪرنِ ﻧﻮﻋ ﯾﮑﺮد رو ،ﯽ

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻓﻠﺴﻔﻪ ﯾﻦ ﺑﻪ ا را دان

ﯽﺎﻟ

)ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘ ﺗﻮانﯽﻣ ﯽ

ِﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪرن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ "دروغ ﯾﺎ) ﯾﻒﺷﺮ یﻫﺎ

اﺳﺖ. از ﻣﻨﻈﺮ ﻣﻮرخ ادﺑ

دﯾﺪه ﯽﻧﻤ

ﯽ ﻧﻮﻋ

ﯽ،

ﻣﻮﺟﻪ("،

او را از ﺷﺎﻋﺮ ﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪرن ﯿﮏﺗﻔﮑ

از ﺗﺼﻮر

"ﻓﺮ ﯾﺒﮑﺎری ﭘﺮﻫ ﯿﺰﮐﺎراﻧﻪ " ،" ﺗﺤﺮﯾﻒ واﻗﻌﯿﺖ " ۲٦ ﯾﺎ "اﻗﺘﺼﺎ د اﺳﺖ" ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺮ .

ی ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﯽ ﻣﺪرﻧ ﻣﻌﻘﻮل

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﮔﻤﺮاه ﮐﻨﺪ ، ﺷﮕﻔﺖ زده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ۲۷ ﯾﻦ ﺑﺎ ا

ﺣﺎل، ﻫﻤﺎن

ﺑﺰرگ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ا ﮐﺜﺮ

ﯾﻦا ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﻟّﻬ ِ اﯾﻦ ، ﮔﻔﺘﻪ ﯿﺒﺮال ﻟ ﯽ

ﯾﺖ

ﯽ

ﮐﻪ آﻧﭽﻪ را آﻧﻬﺎ

اﺣﺘﻤﺎﻻ از ﻣﺎ ﺻﺎدق ﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ، ﻣﺎ

اود ﻣﻘﻠّﺪان ً ﯾﺮکز یﯾﺴﻪ

ﯾﯽ

ﻃﻮر

. ﺧﻮاﻧﯿﻢ ﯽ ﻓﺮد" ﻣ

اﺟﺘﻤﺎﻋ

"در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟ ﯿﺖ

"دروﻏﮕﻮ ، ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﯽ" ﻣ ﯾﻒﺷﺮ ﯾﯽ

ﯽ

ﻫﺎی

آﻣﻮزه : دارد ﺧﻮد در

دو ﻓﻬﻤﯽ ﻋﺎﻣﻪ ﮐﺘﺎب ﻫﺮ

آﻣﻮزه ﮐﻪ ﯿﺎﻧﻪ ﻋﺎﻣ ای و ؛ دارد ﯾﺒﯽ ﺗﻬﺬ ﯿﺘﯽ و ﻣﺎﻫ ﺷﻮدﯽﻣ ﯿﺎنﺑ ﺻﺮﯾﺢ

اﻧﮑﺎر ا

اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ

ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣ ﯾﻦ. ا ﺷﻮدﯽ

ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در

آﻣﻮزه ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻢﻣﻬ یﺑﺎره در

ﯾﻦ

ی

ﻟﻔﺎﻓﻪ

ای

ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ

از ﻧﻮ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧ

ﯿﺴﺖﻧ ﯿﺖ واﻗﻌ

ﻣﻬﻢ را آﺷﮑﺎرا و از زﺑﺎن ﺷﺨﺼ ﺑﺪﻧﺎ ﯿﺘﯽ ﯿﺎن م ﺑ

ِاز ﺣﻘﺎ

ﯾﻖ

ﯽ ﺑﻌﻀ ،

ﮐﺮده اﻧﺪ: ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽﻣ ﯿﺐﺗﺮﺗ ﯾﻦا ﺑﻪ را ﻧﺎﺻﻮاب ﻣ ﯿﻦﻫﻤ ﺑﻪ. ﺪﻨداﻧﯽ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ آﺛﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣ ﯿﻄﺎنﺷ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﯽ د ﺻﻔﺘﺎن، ﯾﻮاﻧﮕﺎن، ﯾﺎن، ﮔﺪا ﺳﻔﺴﻄﻪ ﺑﺎزان، ﻣ ﺧﻮارﮔﺎن، ﯽ ﯿﺎشﻋ ﻫﺎ و ﻟﻮدﮔﺎﻧ ﯽ ﯿﺎﺑﯿﻢ ﺟﺎﻟﺐ ﺑ . اﻣﺎ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺣﻘ ﮐﺘﺎب ﯾﻦا ﯿﻘﯽ ﻫﺎ ﻧﻪ ا ﮐﺜﺮ ﯿﺮﻓﯿﻠﺴﻮف ﻏ ﯾﺖ اﺳﺖ ﻓ و ﻧﻪ ﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﺗﻤﺎم ﺑﻠﮑﻪ ، ﻋﯿﺎر ﯿﻠﺴﻮف ﻓ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﮐﻪ اﻧﺪ ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﺷﻮﻧﺪ: ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﺑﺎﻟﻘﻮه را ﺑﺎ ﯾﺪ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗﺪم از ﻫﺎی ﮔﺎه دﯾﺪ ﻻزم ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻓﺎش ﮔﻮﯾﯽ آن ﺣﻘﺎ ﯾﻖ

25 Plato, Timaeus, 28 c3-5, and Seventh Letter, 332 d6-7, 341 C4-e3, and 344 d4-e2. اﺳﭙﯿﻨﻮزا، ﮐﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻣﺪاﻓﻊ ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ و دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻮد، ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﻣﺮام دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ. ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ

ﺑﻪ:

Tractatus de intellectus emendatione, 14 and 17

و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ

Tractatus theologicopoliticus, V 35-39, XIV 20 and XV end. 26 Sir Thomas More, Utopia , ﺑﺨﺶ آﺧﺮ از دﻓﺘﺮ اول . ۲۷ آ ﮔﻮﺳﺘﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان " magna quaestio, latebrosa, tractatio, disputatio inter doctos alternans " ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﮔﺮوﺗﯿﻮس در De Jure Belli ac Pacis, III, chap. I, §7 ff. , ﺑﻪ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺑﻪ آن ﻣﯽ ﭘﺮدازد . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ی ﻧﻬﻢ و دﻫﻢ ﭘﺎﺳﮑﺎل در Lettres provinciales Jeremy Taylor, Ductor Dubitantium , Book III, chap. 2, rule 5.

و ﻧﯿﺰ: