Munireh Baradaran - Simple Truth

156 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺑﺒﯿﻨﺪ. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: » دﯾﺪم ﮐﻪ آن ﻫﺎ اﺳﻼم را ﻣﯽ ﻣﯽ« ﺧﻮاﻫﻨﺪ. ﮔﻔﺖ از اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎزﺟﻮﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪه اﻣﺎ از آن رسﻫﺎ د ﻫﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ی دﯾﮕﺮ ﺑﻪ روح ﺧﺴﺘﻪ ی ﻣﻦ. اﯾﻦ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ او روزﻫﺎ و ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎی ﺧﻮﺷﯽ داﺷﺘﻢ، دﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺑﻮد. او را ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم. در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎ اﺷﺘﺮاک ﻫﺎی زﯾﺎدی ﺑﺎ ﻫﻢ داﺷﺘﯿﻢ. ﺣﺎﻻ زﺑﻮﻧﯽ و ﺗﺴﻠﯿﻢ او ﻣﺮا ﺑﻪ وﺣﺸﺖ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ. ا ﮔﺮ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺳﺮﻧ ﻮﺷﺘﯽ ﻣﺜﻞ او ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮدم؟ ﻧﻪ! ﻫﻨﻮز ﺗﻮان ﻣﻘﺎوﻣﺖ داﺷﺘﻢ. دﯾﺪن ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او، ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻣﺮا ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدم را ﻣﺤﮑﻢ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﻧﻬﺎن ﻫﻢ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪش ﺑﺎور داﺷﺖ؟ او ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ د ﺧﺘﺮ ﺷﺎداب و ﺧﻨﺪاﻧﯽ ﺑﻮد ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﺗﻠﺦ و اﻓﺴﺮده ﺷﺪه ﺑﻮد. ﭘﯿﺮی زودرﺳﯽ در ﺧﻄﻮط ﭼﻬﺮه اش ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺑﻮد. دﯾ ﺮی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ او را از ﺳﻠﻮل ﻣﺎ ﺑﺮدﻧﺪ. ﺑﻮدن ﺑﺎ او ﺑﺮاﯾﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد. از رﻓﺘﻨﺶ ﺧﻮش ﺣﺎل ﺷﺪم. ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮای او ﻫﻢ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﯾﮏ در ﺟﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ او را در اﺗﺎق ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ دﯾﺪم ﮐﻪ در ﮐﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻫﻢ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﺮد. اﯾﻦ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮدم. روز در ﻣﻼﻗﺎت، ﭘﺲ از ﻗﻄﻊ ﺷﺪن ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﯾﻢ ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻠﻮل ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﯾﮏ ﭼﻬﺮه آﺷﻨﺎ ﺑﻪ ی ﻃﺮﻓﻢ ﻣﯽ آﯾﺪ. د وﺳﺘﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ در ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﺑﻮد. ﺣﺎل و روز ﻣﺮا ﭘﺮﺳﯿﺪ. ﮔﻔﺖ وﻗﺘﯽ او و دﯾﮕﺮ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺧﺒﺮ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺮا ﺑﻪ اوﯾﻦ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﺷﺪﻧﺪ. از ﺣﺎل ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﭘﺮﺳﯿﺪم. ﮔﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺜﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﯿﺶ ﺗﺮﺷﺎن ﻧﻮﻋﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻪ ﺗﻮاب ﻧﺸﺪه اﻧﺪ، ا ﻣﺎ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻨﺪ را رﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻧﻤﺎز ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ. ﺗﺄ ﮐﯿﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻨﺪروی ﻧﮑﻨﻢ و ﺑﻌﻀﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻫﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮم. ﺳﻔﺎرش ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ. از دﯾﺪارش ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﺣﺎل ﺷﺪم. ﻻﻏﺮ ﺑﻮد و رﻧﮓ ﭼﻬﺮه  ﭘﺮﯾﺪﮔﯽ اش ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﻓﺸﺎر «ﺟﻌﺒﻪ » ﻫﺎ داﺷﺖ. اﻣﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﺮده اﺳﺖ. در ﯾﮑﯽ از ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮﻫﺎ ﺻﺪای ﮔﺮﯾﻪ ی ﺳﻮزﻧﺎک زﻧﯽ را ﺷﻨﯿﺪم. ﺻﺪا از ﯾﮑﯽ از ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد. ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ. آن ﺷﺐ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻤﯽ زدﯾﻢ. ﻓﺮدای آن روز ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻟﯿﺪا ﺑﻮده ﮐﻪ از ﺷﻨﯿﺪن ﺧﺒﺮ ﻓﻮت ﻣﺎدرش ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺘﻪ. ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ او را ﻧﻤﯽ دﯾﺪم. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﹺ ﺧﻮدش ﻣﻨﺘﻘﻞ و ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ آزادش ﮐﺮده ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮی ﮐﻪ زری ﻧﺎم داﺷﺖ، در اﻣﻮر ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﺳﻠﻮل  ﹺ زﻧﺪاﻧﯽ دﺧﺘﺮ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﻌﯿﺪه ی

داﺷﺘﻢ. ﮐﺮ ﺣﺲ ﻣﯽ دم او ﻫﻢ از ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺧﻮد راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺖ، اﻣﺎ ﺑﻪ آن ﺗﻦ داده ﺑﻮد. آﯾﺎ در

ﯾﮏ

اﻧﺪ.