Munireh Baradaran - Simple Truth

15 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده دﯾﮕﺮ ﺑﻮد. ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﺎدر و ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ. ﻧﺮﮔﺲ و ﯾﮑﯽ دو ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﭼﺎدر ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ردﯾﻒ ﺷﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﺎدر ﯾﺎ ﻟﺒﺎس ﻧﻔﺮ ﺟﻠﻮﯾﯽ را از ﭘﺸﺖ ﮔﺮ ﻓﺖ و راﻫﯽ دﺳﺖ ﹺ راه ﺷﻮﯾﯽ ﺷﺪﯾﻢ. ﺳﺮ ﻣﺎن ﯾﮏ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﹰ ﺑﺰرگ و ﮔﻮد ی ﻧﺴﺒﺘﺎ ﹰ در ﮔﺬﺷﺘﻪ از آن ﺑﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺣﻮض ﻗﺮار داﺷﺖ. ﻇﺎﻫﺮا ﻋﻨﻮان ﺧﺰﯾﻨﻪ ی ﺣﻤﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﺮدی را آن ﺟﺎ ﺷﻼق ﻣﯽ زدﻧﺪ؛ ﺻﺤﺒﺖ اﺳﻠﺤﻪ در ﻣﯿﺎن ﺑﻮد. دورﺗﺎدور ﺧﺰﯾﻨﻪ، اﺗﺎق ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از آن ﻫﺎ ﺑﺮای ﺑﺎز ﺟﻮﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺻﺪاﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ و ﺧﺸﻦ ﺑﺎزﺟﻮﻫﺎ از ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﺗﻮاﻟﺖ در آن ﺟﺎ ﺑﻮد و ﯾﮏ روﺷﻮﯾﯽ. از ﮐﻒ زﻣﯿﻦ آب ﺑﺎﻻ زده ﺑﻮد. ﭼﺎدرم را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدم. ﭼﻪ ﮐﺜﺎﻓﺘﯽ!

ﺷﺪ.

زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ، روزاﻧﻪ ﺳﻪ ﻧﻮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽ روﯾﻢ ، ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺳﯿﺮوﺳﯿﺎﺣﺖ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ در ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻫﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ. ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺰﯾﻨﻪ رد ﺷﺪﯾﻢ، ﻫﻨﻮز ﺻﺪای ﺷﻼق ﺑﻮد و ﻓﺮﯾﺎد ﻣﺮد. ﺑﻪ اﺗﺎق رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺮای ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺻﺪا زدﻧﺪ. ﺗﻨﻢ ﻟﺮزﯾﺪ. ﯾﺎد ﻣﺮدی اﻓﺘﺎدم ﮐﻪ در ﺧﺰﯾﻨﻪ ﺷﻼق ﻣﯽ ﺧﻮرد. ﻣﺮا ﺑ ﻪ ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﺎن اﺗﺎق ﻫﺎی ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﺧﺰﯾﻨﻪ ﺑﺮدﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از ﭘﺮﺳﯿﺪن اوﻟﯿﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت و ﻫﻮﯾﺘﻢ از ﻋﻠﺖ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻧﻢ در زﻣﺎن ﺷﺎه ﺳﺆال ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ درﺑﺎره ی ﭘﺴﺮﻋﻤﻮﯾﻢ، ﺣﺒﯿﺐ، ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺷﺎه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎوا ک ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ دﺳﺖ ﺳﺎوا ک ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه. ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ: » ﻧﻪ، او ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﮐﺮده «. » ﮔﻔﺘﻢ: اﯾﻦ ﻗﻄﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻋﻼوه ا ﮔﺮ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ، اﯾﻦ ﻋﻤﻞ زﯾﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﻮده. « اﻣﺎ او اﺻﺮار ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﻪ، او ﺧﻮدش، ﺧﻮدش را ﮐﺸﺘﻪ. ﮔﻔﺘﻢ: » آﺧﺮش ﭼﯽ، ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺳﺎوا ک را ﺗﺒﺮﺋﻪ ﮐﻨﯿﺪ؟ « ﺑﺎزﺟﻮ ﮐﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ: » ﺑﺮو، ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺻﺪاﯾﺖ ﻣﯽ  ﻓﻌﻼ « ﮐﻨﻢ. ﹺ ﺧﻮدﮐﺎری را ﺳﺮ ﺑﻪ دﺳﺘﻢ داد و ﺗﻪ آن را ﺧﻮدش ﻧﮕﻪ داﺷﺖ و اﯾﻦ ﹺ اﺗﺎق ﺑﺮد. ﻃﻮری ﻣﺮا ﺗﺎ در ﻧﺎﻫﺎر، ﺑﺮﻧﺞ و ﺧﻮرﺷﺖ ﻗﯿﻤﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﯾﺎد ﻏﺬای ﻋﺎﺷﻮرا اﻧﺪاﺧﺖ. آن را

در ﯾﮏ ﺳﯿﻨﯽ رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺸﻘﺎب ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ﻫﻤﮕﯽ از ﺳﯿﻨﯽ ﺧﻮردﯾﻢ. ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ، در ﺑﺎزﮔﺸﺖ از دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ، ﺑﺎزﺟﻮ ﻣﺮا ﮐﻨﺎر ﮐﺸ ﯿﺪ و درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﮑﺮار ﻣﯽ دروغ » ﮐﺮد: « ﮔﻮ! ﻣﺮا ﺑﻪ اﺗﺎق ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺑﺮد. آن ﺟﺎ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ از ﻣﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﻣﺪارک ﺗﺤﺼﯿﻠﻢ را ﭘﺮﺳﯿﺪ. ﮔﻔﺘﻢ: دﯾﭙﻠﻢ » » ﮔﻔﺖ: « ﻫﻤﯿﻦ را ﺑﻨﻮﯾﺲ و اﻣﻀﺎ « ﮐﻦ! ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢ، ﮔﻔﺖ: دروغ » ﮔﻮ! ﻣﮕﺮ ﺗﻮ داﻧﺶ ﺟﻮی ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ﻧﺒﻮدی؟ « ﻓﻬﻤﯿﺪم از داﻧﺸﮕ ﺎه ﮔﺰارش داده اﻧﺪ. ﺟﻮاب دادم: ﺑﻮدم » ﮔﻔﺖ: « » ﻋﻠﺖ دروغ ﺗﺮس» ﮔﻔﺘﻢ: « » ﮔﻔﺖ: « ﻫﻤﯿﻦ را ﺑﻨﻮﯾﺲ ﺑﻌﺪ « اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد: ﺑﻪ» ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ دروغ، ٦٠ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺑﻪ ﮐﻒ دﺳﺖ داری. از « ﺗﺼﻮر ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﮐﻒ دﺳﺖ، ﯾﺎد ﺗﻨﺒﯿﻬﺎت دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﻣﺪرﺳﻪ اﻓﺘﺎدم. ﮔﻔﺖ: » دﺳﺘﺖ را ﺑﯿﺎور ﺟﻠﻮ! « ﺑﺎ اوﻟﯿﻦ ﺷﻼق اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم دﺳﺘﻢ آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ