Munireh Baradaran - Simple Truth

176 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺑﺮﯾﺪه ﺑﺮﯾﺪه ﮔﻔﺖ: » او... درد... دارد... ﺷﻤﺎ... ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ؟ « ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﺎزوی ﻣﺮﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻞ داد. ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ  ﻃﺮف ﺗﺨﺘﺶ ﻫ ﻧﻤﯽ» ﮔﻔﺖ: ﺗﻮاﻧﻢ... ﺑﺨﻮاﺑﻢ. « ﻣﯽ  ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آزاده وﺻﻞ ﺑﻮد آﻣﭙﻮﻟﯽ ﺗﺰرﯾﻖ ﮐﺮد و رﻓﺖ. م را از دﺳﺘﻢ ﺑﺎز ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﺗﻮاﻟﺖ رﻓﺘﻢ. ﺗﻮاﻟﺖ ﺑﯿﺮون از  ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺳﺮ اﺗﺎق ﻗﺮار داﺷﺖ. اﻣﺎ ﯾﮏ روﺷﻮﯾﯽ ﮐﻮﭼﮏ در اﺗﺎق ﺑﻮد. ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ آوردﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﻣﺮﺧﺺ ﻣﯽ ﺷﻮم. ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم ﮐﻪ دﺳﺖ و ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﺸﻮﯾﻢ . ﺳﺮم ﮔﯿﺞ ﻣﯽ رﻓﺖ. دﺳﺘﻢ را ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﯽ ﮔﺬﺷﺖ، ﯾﮏ ﺑﺎره ﺗﻮاﻧﯽ ﺗﺎزه در وﺟﻮدم اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم. ﭼﺎی را ﺑﺎ اﺷﺘﻬﺎ ﺧﻮردم. اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﻧﺎن و ﭘﻨﯿﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮاب ﺑﻮد، آزاده ﺑﯿﺪار. ﺣﺎﻟﺶ را ﭘﺮﺳﯿﺪم. ﺑﻬﺘﺮم. »ــ « »ــ ﺑﺮای ﭼﻪ دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه ای؟ « »ــ ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ. ﻣﻦ و ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ را ﺑﺎ ﻫﻢ دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﮐﺮده زﯾﺮﮐﯿﺶ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮد. ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد او ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺪادن اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻮزده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد و ﺳﺎل ﭘﯿﺶ دﯾﭙﻠﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻧﮕﺮان ﭘﺪر و ﻣﺎدرش اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻏﺼﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻮ رد. ا ز ﺧﺎﻧﻪ و ﺣﺘﺎ ﺣﻮض ﺷﺎن ﺣﺮف زد. ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻔ ﻬ ﻤﻢ ﮐﻪ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪن ﺑﻪ آن ﭼﯿﺰﻫﺎ در آن ﺣﺎل، ﭼﻪ ﻗﺪر ﺑﺮاﯾﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ و اﻣﯿﺪﺑﺨﺶ اﺳﺖ. ﭘﺮﺳﺘﺎر آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ ﺣﺠﺎب ﺳﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ ﻣﯽ آﯾﺪ. دﮐﺘﺮ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻫﻢ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮد، وارد ﺷﺪ. ﻣﺎ ﭼﺎدر ﺳﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ، اﻣﺎ ﺳﺮ آزاده ﭘﻮﺷﯿﺪه ﻧﺒﻮد. ﭘﺎﺳﺪار ﯾ ﮏ روﺳﺮی روی ﺳﺮ او اﻧﺪاﺧﺖ. دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﭘﺎی آزاده ﻋﻮض ﺷﻮد. در اﺻﻞ ﺑﺮای دﯾﺪن آزاده آﻣﺪ ﺑﻮد. ﻣﺮﯾﻢ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﯽ ﮔﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﻗﺮص ﻫﺎﯾﺶ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد ﭼﻮن ﺗﺄﺛﯿﺮی ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﺪارد. دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﻮر، » ﺑﻪ زودی ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮب ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. «

« اﻧﺪ.

ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ دﮐﺘﺮ، ﭘﺮﺳﺘﺎر ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﭘﺎی آزاده را ﺑﺎز ﮐﺮد. ﻣﺮﯾﻢ را ﮐﻪ ﮐﻨﺞ ﮐﺎواﻧﻪ ﺟﻠﻮ آﻣﺪه ﺑﻮد، ﭘﺲ زد و ﺑﻪ ﻟﺤﻦ آﻣﺮاﻧﻪ ﮔﻔﺖ ﺳﺮ ﺟﺎی ﺧﻮدش ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ آرام ﺗﺮ از ﺷﺐ ﻗﺒﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد، اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮد. ﺑﻨﺪﻫﺎ را ﯾﮑﯽ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮی ﺑﺎز ﮐﺮد. ﺧﻮﻧﯽ ﺑﻮد. ﻧﻤﯽ  ﺑﺎﻧﺪﻫﺎی زﯾﺮﯾﻦ ﮐﺎﻣﻼ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻒ ﭘﺎ را ﺑﺒﯿﻨﻢ اﻣﺎ روی ﭘﺎﻫﺎ ﮐ  ﺎﻣﻼ ورم ﮐﺮده و ﺟﺎی ﺧﺮاش ﺷﻼق ﺑﺮ آن دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺟﻠﻮی ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺣﻔﺮه ی ﺑﺰرﮔﯽ در ﮐﻒ ﭘﺎ ﻫﺴﺖ.

ﭘﺲ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﮐﺎرش را ﺗﻤﺎم ﮐﺮد، دﺳﺘﻮر داد اﺗﺎق را ﻧﻈﺎﻓﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﺧﻮد ﺑﯿﺮون رﻓﺖ. ﻣﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ اﺗﺎق ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ی ﺑﯿﻤﺎران اﺳﺖ. دﺧﺘﺮ ﹸﺮ ﮐ د ﮔﻔﺖ: » اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﺮ روز ﻣﺎﺳﺖ. « ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از آزاده ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ. ﭘﺮﺳﺘﺎر ﯾﮏ