Munireh Baradaran - Simple Truth
188 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﮔﻬﻮاره ﯾﯽ ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد. اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺨﺘﯽ در ﮐﺎر ﻧﺒﻮد. ﮔﻬﻮاره ﺗﺸﮑﯽ ﺑﻮد روی زﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﯾﮏ ﭘﺸﻪ ﺑﻨﺪ ﺗﻮری. ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺟﺎی ﺳﯿﻤﺎ اﺳﺖ. ﺧﻮش ﺣﺎل ﺷﺪم ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﯾﯽ ﻫﻢ در اﺗﺎق دارﯾﻢ. ﺟﻤﻌﯿﺖ اﺗﺎق ﻫﺎ ﮐﻢ ﹺ ﭘﯿﺶ، ﮐﻪ اوﯾﻦ را ﺗﺮک ﮐﺮده ﺗﺮ از دو ﺳﺎل ﺑﻮدم، ﺑﻪ ﻧ ﻈﺮ ﻣﯽ ﻣﺴﺌﻮل اﺗﺎق ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از ﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺶ ﻣﺮا ﺳﺆال ﭘﯿﭻ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻦ ﺳﺮﺳﺮی ﺟﻮاﺑﺸﺎن را ﻣﯽ دادم. ﺣﻮاﺳﻢ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ اﻓﺮاد اﺗﺎق ﺑﻮد. آن ﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ ﹰ ﺗﻮﺟﻪ و ﻇﺎﻫﺮا ﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﺌﻮل اﺗﺎق و ﺗﻮاب ﻫﺎ اﺟﺎزه داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎزه وارد را ﺳﺆ ال ﭘﯿﭻ ﮐﻨﻨﺪ. در ﺑﯿﻦ ﺗﻮاب ﻫﺎ دﺧﺘﺮ رﯾﺰاﻧﺪاﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ. در ﭼﺸﻤﺎن ﺳﺒﺰش ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮد، ﭼﯿﺰی ﻧﺎﺧﻮش آﯾﻨﺪ ﺗﻮی ذوق ﻣﯽ زد. ﭘﺮﺳﯿﺪم: از ﮐﺠﺎ؟ » « »ــ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ روﺳﺮی داﺷﺖ و آن ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻘﻨﻌﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺮدی ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﯿﺮون ﺑﻮد. در آن ﺳﺎل ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﯿﺎﺳﯽ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮدم. ﺑﺎ ﮐﻼﺳﯽ ﻫﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﮐﺘﺎب ﻫﺎی ﻣﺎ ﮐﺴﯿﻢ ﮔﻮرﮐﯽ را دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﯾﻢ . ﺣﺘﺎ ﺧﻮدﻣﺎن در ﻣﺪرﺳﻪ ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺧﺎﻧﻪ داﯾﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ. ﻣﺮﺿﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻣﻦ ﮔﺮاﯾﺸﺎت ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. اﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺿﺪﺷﺎه ﺑﻮد، ﺗﻮﺟﻪ ام را ﺟﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺑﺎ ﻣﺮﺿﯿﻪ از اﯾﻦ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻮدﯾﻢ. ﯾﮏ ﺑﺎر ﻣﺮا ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﺨﻦ راﻧﯽ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﺮد. ﺳﺎﻟﻦ زﻧﺎن از ﻣﺮدان ﺟﺪا ﺑﻮد و دﺧﺘﺮان ﺟﻮان ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ داﻧﺶ ﺟﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻫﻤﻪ روﺳﺮی داﺷﺘﻨﺪ. ﻣﻦ ﻫﻢ روﺳﺮی ﺳﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدم. ﺳﺨﻦ راﻧﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﻫﯿﭻ ﺟﺬاﺑﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﻣﺮﺿﯿﻪ ﯾﮏ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن ﺑﺮده ﺑ ﻮد و ﻣﻦ ﭼﻘﺪر در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺑﻮده ﮐﺮد م. ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮق ﻣﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﮐﻔﺶ در ﻫﺎﯾﻤﺎن را دم درﻣﯽ آوردﯾﻢ، ﺑﻪ ﭼﯿﺰی دﺳﺖ ﻧﻤﯽ زدﯾﻢ و ﺧﺸﮏ و ﺟﺪی ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ. ﻣﺎدرش ﯾﮏ زن ﺧﺸﮑﻪ ﻣﻘﺪس و وﺳﻮاﺳﯽ ﺑﻮد. ه ﺳﺎل از آن روزﻫﺎ ﻣﯽ و ﺣﺎﻻ د ﮔﺬﺷﺖ. وﻗﺘﯽ او ﮔﻔﺖ ﺷﻮﻫﺮش را اﻋﺪام ﮐﺮده اﻧﺪ، ﻫﯿﭻ ﺗﺄﺛﺮی در ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﺪﯾﺪم. اﻣﺎ وﻗﺘﯽ از ﺑﭽﻪ اش ﺣﺮف ز د و ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮏ اش ﮐﻪ در زﻧﺪان ﺑﻮد، ﮐﻤﯽ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺷﺪ. ﻣﯽ ﺑﭽﻪ » ﮔﻔﺖ: ام وﺑﺎل ﮔﺮدن ﻣﺎدرم ﺷﺪه. ﻋﻼوه ﺑﺮاﯾﻦ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻦ و ﺑﺮادرم ﻫﻢ ﻣﯽ زود ﻣﺮﺿﯿﻪ را ﺑﺮای ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺷﺐ ﻫﺎ ﮔﺎه دﯾﺮ وﻗﺖ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺖ. ﺑﺎ ﺑﺎزﺟﻮﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﺮد. وﻗﺘﯽ ﺗﻮی ﺑﻨﺪ ﻧ ﺒﻮد، راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻧﮕﺎه ﺗﯿﺰش ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﯽ دﯾﺪ و زﺑﺎن ﺗﻠﺦ اش ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ دراز ﺑﻮد.
رﺳﯿﺪ.
« ﺣﺪس ﺑﺰن!
ﯾﺎدم آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ او، ، ﻣﺮﺿﯿﻪ در دوره ی دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن دوﺳﺖ ﺑﻮدم. آن روزﻫﺎ ﻫﻢ از ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ اﺑﺎ داﺷﺘﻢ. ﯾﮏ ﮐﻼ س از ﻣﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﺑﻮد. ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﻮد و در
زد و
« آﯾﺪ.
Made with FlippingBook Online newsletter