Munireh Baradaran - Simple Truth
202 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺑﺮاﺋﺖ اش ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ آوردﻧﺪ. ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ی ﺷﺪﯾﺪ ﻋﺮﺑﯽ ﻋﻠﺖ دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﯾﺶ را ﺗﻮﺿﯿﺢ داد. اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﻮد. ﺑﺎﯾﺪ اﻋﻼم اﻧﺰﺟﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد از ﭼﯽ و ﮐﯽ؟ ﻗﺪوﺳﯽ ﻫﻢ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﺳﮑﻮت ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﮔﻔﺖ: از » در اﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎ زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﻃﻠﺐ ﻋﻔﻮ و ﺑﺨﺸﺶ ﻫﻢ ﺑﮑﻨﺪ. ﻗﻀﯿﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺎ ﻫﻢ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاب ﻫﺎ از و ﺿﻌﯿﺖ زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﺰارﺷﯽ ﻧﺎﺟﻮر ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﻣﺜﻼ ﮔﻔﺘﻨﺪ او ﻫﻨﻮز ﻫﻢ « ﻣﻨﺎﻓﻖ » اﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺎ ﻫﺎ « ﻣﻨﺎﻓﻖ » ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ دارد. در ﻣﺮاﺳﻢ دﻋﺎ و... ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﻨﻮز اﻓﮑﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ را در ﺳﺮ دارد و ﻏﯿﺮه. ﺗﻮاب ﻫﺎی زن ﮔﺰارش ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﮐﺘﺒﯽ ﻣﯽ دادﻧﺪ. اﻣﺎ ﺗﻮاب ﻫﺎی ﻣﺮد از ﻣﯿﺎن ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺸﺖ ﻣ ﯿﮑﺮوﻓﻮن ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ و ﮔﺰارش ﻣﯽ دادﻧﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻮاﻗﻊ در ﻣﯿﺎن ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻫﻤﻬﻤﻪ درﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ. ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﭼﯿﺰی ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ی ﻧﻔﺮ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﯿﺎﻓﺰاﯾﺪ و زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﺪ. در رد دﻓﺎع او ﮔﺰارش دﯾﮕﺮی داده ﻣﯽ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﮔﯿﺮودار ﻓﺮﯾﺎد » ﻣﺮگ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣ»ﯾﺎ « ﺮگ ﺑﺮ »، «ﮐﺎﻓﺮ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ « ﺑﺨﺖ در ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯽ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ دﯾﮕﺮ روی آزادی را ﻧﻤﯽ دﯾﺪ. در آن دوره ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﺠﯿﺪ ﻗﺪوﺳﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺮور ﭘﺪرش، دادﺳﺘﺎن اﻧﻘﻼب، ﮐﯿﻨﻪ ی ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ داﺷﺖ. ﻣﺪت ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎزﺟﻮ ﺑﻮد. ﻫﺎ ﺑﯿﺶ ﺷﺐ ﺗﺮ در راه رو ﹺ در اﺗﺎق و ﭘﺸﺖ ﻫﺎ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ. آن ﺟﺎ آدم راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﻮد. ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﹺ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﻨﺎه آورده ﺑﺎﺷﯽ. در راه ﮐﻪ از ﻓﻀﺎی ﺗﻨﮓ رو ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ و دوﺳﺘﺎن اﺗﺎق ﻫﺎی دﯾﮕﺮ را ﻫﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ. ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ و ﺻﺪای ﺧﻨﺪه و ﺷﻮﺧﯽ در راه رو ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﹺ اﺗﺎق آﻣﺪه ﺑﻮدم. روزی در ﻫﺎ را ﺑﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎ آﻣﺪﻧﺪ و ﻧﺎم ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺑﯿﺮون ﺑﺮدﻧﺪ. ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﺒﻮد. ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻗﻀﯿﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﯾﮏ ﻧﻘﻞ واﻧﺘﻘﺎل ﺳﺎده ﻧﯿﺴﺖ. ﭼﻨﺪ روزی ﺑﻮد ﮐﻪ از ﮔﻮﺷﻪ وﮐﻨﺎر ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺗﻌﺪادی زﻧﺪا ﻧﯽ را ﺑﺮای ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﻨﺪ. ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﻫﻢ ﻣﺘﺮادف ﺑﻮد ﺑﺎ ﮔﺎوداﻧﯽ. آن ﺟﺎ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎی زﻧﺪه را در ﺗﺎﺑﻮت ﻧﮕﻪ ﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺣﺎﺟﯽ، رﺋﯿﺲ ﻗﺰل ﺣﺼﺎر، ارﺷﺎد ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﻄﯿﻊ و رام ﺷﻮ ﺗﻄﻬﯿﺮ » ﻧﺪ، « ﺷﻮﻧﺪ. ﻧﻮﻋﯽ ﺷﺖ وﺷﻮی ﻣﻐﺰی. ﻫﻨﻮز از ﺑﻬﺖ و ﻧﮕﺮاﻧﯽ درﻧﯿﺎﻣﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ وﺳﺎﺋﻞ آن ﻫﺎ را ﻫﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ. ﺳﺎک ﻫﺎ اواﯾﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺑﻮد و دو ﻣﺎﻫﯽ ﻣﯽ « ﺑﻨﺪ» ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ
« ﺻﺪام.
ﺷﺪ.
ﺷﺪ.
Made with FlippingBook Online newsletter