Munireh Baradaran - Simple Truth

219 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده روز ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺎ را در ﺣﯿﺎط ﺟﻤﻊ ﮐﺮد ﻧﺪ و ﻓﺮوﺗﻦ آﻣﺪ.

رﺣﯿﻤﯽ از ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﺗﻮاب ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ا ﮔﺮ ﻻزم ﺷﺪ آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﻘﯿﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ. ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺣﺪس زده ﺑﻮدﯾﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﻃﺮح ﻣﺸﮑﻼت ﭘﯿﺶ آﯾﺪ، ﺧﻮﺳﺘﻪ ﻫﺎﻣﺎن را از ﻗﺒﻞ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮوﺗﻦ ﺑ ﺮﺳﺎﻧﯿﻢ. ﻧﻈﺮ ﺑﻌﻀﯽ از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺸﮑﻼت را ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻن زﻧﺪان ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺒﺐ اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﻄﺮح ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺒﺚ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺮﻧﺴﯿﺒﯽ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ.

ﻓﺮوﺗﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد. در ﻣﻮرد ﻣﺸﮑﻞ ﺣﻤﺎم و ﻧﺪاﺷﺘﻦ آب ﮔﺮم و ﮐﺎﻓﯽ، ﮔﻔﺖ ﺧﻮدش ﻣﻬﻨﺪس ﺗﺄﺳﯿﺴﺎت اﺳﺖ و ﻣﯽ داﻧﺪ دﻟﯿﻞ اﺻﻠﯽ آن، ﻧﺒﻮدن ﻓﺸﺎر ﮐﺎﻓﯽ آب ﺑﺮای ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎﺳﺖ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ در ﻃﺒﻘﻪ ی دوم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻮدﯾﻢ، ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻮدﯾﻢ ﺑﺎ آب ﺳﺮد ﺣﻤﺎم ﮐﻨﯿﻢ. در ﻣﻮرد ﻧﺒﻮد ﻫﻮاﺧﻮری ﻫﻢ ﺑﻬﺎﻧﻪ ی دﯾﮕﺮی آورد. درﮐﻞ ﺣﺮف ، ﻫﺎﯾﺶ وﻋﺪه ﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻊ زﻧﺪان ﻧﺪاد. ﭘﺲ، ﺷﺎﯾﻌﻪ ی ﺑﺮﮐﻨﺎری ﻻﺟﻮردی واﻗﻌﯿﺖ داﺷﺖ. ﯾ ﺑﺎر ﻫﻢ در ﮔﻮﺷﻪ ﮏ ﯾﯽ از روزﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮاﻧﺪﯾﻢ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم رﺋﯿﺴﯽ دادﺳﺘﺎن اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺪه، ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﺮﮐﻨﺎری ﻻﺟﻮردی در ﺟﺎﯾﯽ درج ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. از ﮔﻮﺷﻪ وﮐﻨﺎر ﺧﺒﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﺎج داوود رﺣﻤﺎﻧﯽ ﻫﻢ از رﯾﺎﺳﺖ زﻧﺪان ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و در ﭘﯽ آن ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﻫﻢ در آن ﺟﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺣﺘﺎ ﺗﻌﺪادی از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ را آزاد ﮐﺮده ﹰ ﻫﺮ ﺑﯿﺴﺖ روز ﯾﮏ ﻫﺎ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﺎر ﺑﻮد. در ﻫﺮ ﻣﻼﻗﺎت، ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﻌﺪی ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ اﻋﻼم ﻣﯽ اﯾﻦ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ا ﮔﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ﯾﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﯽ آﻣﺪ، ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﻌﺪی را ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ. ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ، اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد. ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ را ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ را ﻣﯿﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﺣﻞ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﺣﺎل ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ، از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ رواﺑﻂ ﺧﻮﺑﯽ وﺟﻮد دارد. ﹺ ﭘﯿﺶ از ﻣﻼﻗﺎت، ﺑﻨﺪ ﺣﺎل ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺐ وﻫ ﻮای دﯾﮕﺮی ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮد، ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. ا ﮔﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﺣﻤﺎم ﺑﺎ ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از ﻣﻼﻗﺎت ﻣﺼﺎدف ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺧﻮش ﺑﺨﺘﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ی ﺗﻤﯿﺰ ﺑﻪ دﯾﺪار ﻋﺰﯾﺰان ﺑﺮو ﻣﺎن ﯾﻢ. زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ، ﺧﻮش ﺣﺎﻟﯽ ﺷﺎن ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺑﻮد. ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ روز ﻣﻼﻗﺎت ﻟﺒﺎس ﻫﺎی ﺗﻤﯿﺰ و ﻣﺮﺗﺐ ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ. از اﯾﻦ ﮐﺎر دل ﺧﻮش ﺑﻮدﯾﻢ، ا ﮔﺮﭼﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻣﺎ را در ﭼﺎدر ﺳﯿﺎه ﻣﯽ ﻣﻼﻗﺎت

اﻧﺪ.

دﯾﺪﻧﺪ. در ﯾﮑﯽ از ﺷﺐ ﻫﺎی ﻗﺒﻞ از ﻣﻼﻗﺎت ، اﻣﺎ، ﻫﻤﻪ نﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ، ﺑﻪ ﹺ وﯾﮋه ﻣﺎدر روﻓﯿﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ روز ﺑﻌﺪ، از دﺧﺘﺮش ﺟﺪا ﻣﯽ ﺷﺪ و او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﻣﯽ ﺳﭙﺮد.