Munireh Baradaran - Simple Truth

23 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺗﮑﺮار ﻣﯽ

ﹺ اﺗﺎق ﺷﺪ. اﯾﻦ اﺗﺎق ﮐﻨﺎر ﹺ ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺑﻮد. ﺻﺪای ﺷﻼق و ﻓﺮﯾﺎد ﻗﻄﻊ ﻫﺎی ﻧﻤﯽ ﹺ ﺗﻮاب اﻋﻼم ﮐﺮد وﻗﺖ دﺳﺖ ﺷﺪ. ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ، ﯾﮑﯽ از آن دو دﺧﺘﺮ ﺷﻮﯾﯽ اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﯿﻢ، ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻫﻢ ردﯾﻒ ﺷ ﺪﯾﻢ و در راه رو راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی، از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﭙﯿﺪه ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ روی ﭘﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﻨﺪ و ﺧﻮد را روی زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ. دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ در ﮔﻮﺷﻪ ی دﯾﮕﺮ راه رو ﻗﺮار داﺷﺖ. ﭼﻨﺪ ﺗﻮاﻟﺖ و ﺳﻪ ﮐﺎﺑﯿﻦ ﺣﻤﺎم و ﹺ آب. ﺣﻤﺎم ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﭼﻨﺪ ﺷﯿﺮ ی ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻏﺴﻞ دارﯾﻢ. آن ﭼﺸﻢ ﺟﺎ ﺑﻨﺪﻫﺎ را ﺑﺎﻻ زدﯾﻢ در اﻧﺘﻈﺎر ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪن ﺗﻮاﻟﺖ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ آﯾﻨﻪ ی ﺑﺎﻻی روﺷﻮﯾﯽ اﻓﺘﺎد. از دﯾﺪن ﺧﻮدم ﯾﮑﻪ ﺧﻮردم. ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﮔﻮد اﻓﺘﺎده و ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ژوﻟﯿﺪه. ﯾﮑﯽ از ﺗﻮاﻟﺖ ﹺ زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻫﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ. ﺳﭙﯿﺪه ﮐﻪ روی ﻣﻦ ﮐﺮد. ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ. زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و او ﮐﺸﺎن ﮐﺸﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻮاﻟﺖ رﺳﺎﻧﺪ. آن ﺟﺎ دو دﺳﺘﺶ را در دو ﻃﺮف ﺗﻮاﻟﺖ ﻗﺮاد داد و ﺑﺪﻧﺶ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد. ﻣﻦ ﻟﺒﺎﺳﺶ را ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪم و ﮐﻤﮑﺶ ﮐﺮدم. ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: » ه روز اﺳﺖ وﺿﻌﻢ  د ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ. ﻣﺜﻞ ﺳﮓ ﻧﺠﺲ ﺷﺪه ام. « آب رﯾﺨﺘﻢ ﮐﻪ دﺳﺖ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺸﻮﯾﺪ. وﺿﻮ ﮔﺮﻓﺖ. ﻣﺮﺗﺐ ﻧﺎم ﺧﺪا را ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﺮد و ﮔﺎه زﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﯽ » ﮔﻔﺖ: ﯽ؟  ﺧﺪاﯾﺎ ﺗﺎ ﮐ « ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ از دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ، راه رو را از زﯾﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم. زﻧﺎن و ﻣﺮدان زﻧﺪاﻧﯽ در ﮐﻨﺎر دﯾﻮار ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺳﺮم را اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم. از ﻧﺮﮔﺲ ﺧﺒﺮی ﻧﺒﻮد. ﺑﻪ اﺗﺎق ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪﯾﻢ، ﺻﺪای ﮔﻔﺖ وﮔﻮﯾﯽ ﮐﻨﺞ ﮐﺎوﯾﻢ را ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺖ. ﺳﺮم را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم. ﮐﻨﺎر دﯾﻮار زﻧﯽ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد. ﮐﺎﭘﺸﻨﯽ زردرﻧﮓ ﺑﻪ ﺮم  ﺗﻦ داﺷﺖ و ﯾﮏ روﺳﺮی ﮐ رﻧﮓ ﺑﻪ ﺳﺮ. روﺑﻪ روﯾﺶ ﺟﻮان رﯾﺸﻮﯾﯽ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد و ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: ...» ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﻗﺒﻮل ﻧﺪاری ﺗﻮ را ﺧﺪا آﻓﺮﯾﺪه « زن، درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ دﺳﺘﺶ را ﺟﻠﻮ آورده و ﺑﻪ ﻣﺮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﺑﺎ ﻟﺤ ﻨﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ دﺳﺖ » ﻫﺎ، اﻧﺴﺎن را آﻓﺮﯾﺪه دﺳﺖ ﹺ اﺑﺰارﺳﺎز. ﻫﺎی « دﯾﮕﺮ داﺧﻞ اﺗﺎق ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ. ﺻﺪاﯾﺸﺎن را ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪم، اﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺎﻣﻔﻬﻮم ﺑﻮد. ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮردن ﺷﺎم ــ در زﻧﺪان ﺷﺎم را ﺣﻮاﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ــ وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ را ﺑﺎﻻ زدم، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻫﻢ ﯾﯽ ﮐﺎﺳﻪ ام ﻫﻤﺎن دﺧﺘﺮ زردﭘﻮش اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻪ او ﺳﻼم ﮐﺮدم و ﺧﻮدم را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدم. او ﻫﻢ ﺧﻮد را ﺳﻮزان ١ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد. دﺧﺘﺮ دﯾﮕﺮی ﻫﻢ ﮐﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮده ﺑﻮد در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﺎﺳﻪ ﻫﻢ ﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﻮد. ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻧﺎﻣﺶ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮕﻔﺖ. ﺳﻮزان از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ: » اﻣﺮوز دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه ای؟ ﺟﻮاب « » دادم: ﻧﻪ، اﻣﺎ اﻣﺮوز ﺑﻪ اوﯾﻦ آﻣﺪه ام. ﺳﻮزان « ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ: » ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ رﻧﮕﺖ ﭘﺮﯾﺪه. اﻣﺎ زود ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﺎدت ١ . ﺳﻮزان ﻧﯿﮏ زاد، اﻋﺪام آﺑﺎن ۶٠ ، در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﭼﺮﯾﮏ ﻫﺎی ﻓﺪاﯾﯽ ﺧﻠﻖ ـ اﻗﻠﯿﺖ