Munireh Baradaran - Simple Truth

246 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدﯾﻢ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺿﺪﻫﻮاﯾﯽ و آژﯾﺮ ﮐﻪ ﭼﻨﺪان ﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺒﻮد، از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺳﺮاﺳﯿﻤﻪ ﺳﺮﺷﺎن را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﻧﺪ. دﯾﺪم ﭘﺮوﯾﻦ دارد آرام و ﺑﺎ ﻧﻮازش ﻫﻤﻪ را ﺑﯿﺪار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮق رﻓﺖ. ﯾﮏ ﺑﺎره زﻣﯿﻦ ﻟﺮزﯾﺪ و ﺻﺪای ﻣﻬﯿﺒﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ. ﺻﺪای ﻫﻤﻬ ﻤﻪ ی ﺑﭽﻪ ﻫﺎ را ﻣﯽ » ﺷﻨﯿﺪم. ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻫﺎ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﻮرﻣﺎل « ﮐﻮرﻣﺎل رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻی ﺗﺨﺖ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه رﺳﺎﻧﺪم. ﻧﻮرﻫﺎﯾﯽ آﺳﻤﺎن ﺗﯿﺮه را روﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺻﺪای ﺿﺪﻫﻮاﯾﯽ ﻫﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﯽ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﯿﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺧﺮاب ﺷﺪه؟ آﯾﺎ ﺑﭽﻪ ﯾﯽ ﻫﻢ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮ ده؟ آﯾﺎ آن ﻫﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﻮﻧﺪ؟ اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن زﻣﯿﻨﯽ را ﮐﻪ ﻣﻮﺷﮏ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻧﺪﯾﺪه ، ﺑﻮدم اﺟﺴﺎد ﯾﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺎی ﻧﯿﻤﻪ زﻧﺪه را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم. اﻣﺎ ﭘﺸﺖ دﯾﻮار ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ آن را ﺣﺲ ﻣﯽ ﺷﺒﯽ دﯾﮕﺮ، ﭘﯿﺶ از ﺧﻮاب ﺑﺎ ﺻﺪای ﺿﺪﻫﻮاﯾﯽ ﻫﺎ، ﺑﻨﺪ در ﺗﺎر ﯾﮑﯽ ﻓﺮورﻓﺖ. ﻣﻦ در ﺣﻤﺎم رﺧﺖ ﻣﯽ ﺷﺴﺘﻢ. ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم، دﺳﺖ ﻫﺎ را ﺟﻠﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و آﻫﺴﺘﻪ آﻫﺴﺘﻪ از راه رو ﮔﺬﺷﺘﻢ. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی ﺧﻮد را ﺑﺎﻻی ﭘﻨﺠﺮه رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﯿﺰی در آﺳﻤﺎن ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ. ﺑ ﻪ ﻃﺮف اﻧﺒﺎر رﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺮه اش ﺑﺰرگ ﺗﺮ ﺑﻮد. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی ﻗﺒﻞ از ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ آن ﺟﺎ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﻧﺪ. ﺻﺪای ﻣﺮدﻫﺎ را از ﺑﻨﺪ روﺑﻪ رو ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ. آن ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﻻی ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. در اوﻟﯿﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﺳﺎل ﻧﻮ، ﻧﮕﺮان ﺑﻪ دﯾﺪار ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ رﻓﺘﯿﻢ. ﻣﯽ ﺷﺪ ﯾﮑﯽ از آن ﻣﻮﺷﮏ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ی ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻦ آن روز ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻼﻗﺎت داﺷﺘﻢ. ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺼﻮرم روﺣﯿﻪ ی آن ﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻮد. ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ آن ﻫﺎ در ﺗﻬﺮان ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ را ﺗﺮک ﮐﺮده و در ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ ﭼﺎدر زده اﻧﺪ. ﺑﺮادرم ﮔﻔﺖ: » اﻣﺎ ادارات و ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ. « ﭘﺮﺳﯿﺪم: ﻧﻤﯽ» ﺗﺮﺳﯿﺪ؟ « ﺧﻮاﻫﺮم ﮔﻔﺖ: » ﺗﺮس وﻗﺘﯽ ﻫﻤ ﮕﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻌﻨﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﺪ. ﻫﻤﻪ ﯾﮏ وﺿﻌﯿﺖ دارﻧﺪ. « ﺧﻮاﻫﺮ دﯾﮕﺮم ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ داﺷﺖ، ﮔﻔﺖ: اﻣﺎ ﺑﭽﻪ » ﻫﺎ وﺿﻌﯿﺖ دﯾﮕﺮی دارﻧﺪ. آن ﻫﺎ دﯾﮕﺮ از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻨﺪ، ﺣﺘﺎ از ﯾﮏ ﺳﻮﺳﮏ. وﻗﺘﯽ آژﯾﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ و ﺻﺪای ﺿﺪﻫﻮاﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺻﺪای ﻣﻮزﯾﮏ را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﺧ ﻮدم ﻫﻢ آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻢ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ آن ﺻﺪاﻫﺎ ﺟﻠﺐ ﻧﺸﻮد. « ﺑﺮادرم ﺣﺘﺎ ﭼﻨﺪ ﻟﻄﯿﻔﻪ ﻫﻢ درﺑﺎره ی ﺟﻨﮓ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ زﺑﺎن ﻫﺎ ﺑﻮد، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد. ﻫﻤﮕﯽ ﺧﻮش ﺣﺎل ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ. آن روز زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮﻫﺎ و ﺑﺮادرﻫﺎﯾﺸﺎن ﮐﻪ در ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻌﻤﻮل اﺟﺎزه ی ﻣﻼﻗﺎت ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ، دﯾﺪار داﺷﺘﻨﺪ. ﭼﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻫﻢ رﺳﯿﺪه

ﮐﺮدم.