Munireh Baradaran - Simple Truth

51 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده

ا ﮐﺜﺮ ﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدﯾﻢ. اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻫﻤﻪ را ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮد. ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی اﯾﺴﺘﺎدﮔﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎزه واردی ﺑﻪ ﻧﺎم ﮐﺒﺮی ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ را در زﻧﺪان ﮔﺬراﻧﺪ. او ﻣﻮﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪی داﺷﺖ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ از ﺧﻄﺮ ﺷﭙﺶ ﺷﺐ ﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ دردﺳﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ. اﻣﺎ ﮐﺒﺮی ﺧﺎﻧﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺨﺖ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل ﻣﺎ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﻤﮕﻮﻧﯽ ﻧﺒﻮدﯾﻢ و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺟﻤﻌﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آورد. ﭘﺲ از اﺻﺮار ﻓﺮاوان، ﺑﺎﻻﺧﺮه د. د. ت. ﺑﻪ ﻣﻘﺪار زﯾﺎد دادﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﺘﻮﻫﺎ و زﯾﺮ ﻣﻮﮐﺖ را از آن ﻣﺎده ﺑﺰﻧﯿﻢ. آن روز ﺑﻪ اﯾ ﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻫﻮاﺧﻮری ﺑﺮدﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﹺ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻮاﺧﻮری ﻣﯽ ﺑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﻨﺪ رﻓﺘﯿﻢ. ﺑﻌﺪ از ﻣﺎه ﻫﺎ ﻧﺪﯾﺪن ﻫﻮای آزاد، آن روز ﺷﻮق و ﺷﻌﻔﯽ داﺷﺘﯿﻢ. ﺑﺮف ﺑﺎرﯾ ﺪه ﺑﻮد. ﻣﺎ از ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮف ﮐﺮده و ﺑﺎزی ﮐﺮدﯾﻢ. ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺮه  ﻗﺒﻼ ی ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ رﻧﮓ ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﺟﻠﻮی ﻧﻮر ﮔﺮ ﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﹺ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﻪ در ﻫﻮاﺧﻮری ﻗﺪم ﹰ ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﺑﻨﺪ ﮐﺎر ﻇﺎﻫﺮا ﻣﯽ زدﻧﺪ، ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ. ﯾﮏ روز ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﮐﺎرﮔﺮﯾﺸﺎن ﺑﻮد، ﺿﻤﻦ ﻣﺮﺗﺐ ﹺ اﺗﺎق، رﻧﮓ ﺷﯿﺸﻪ را ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﯿﺰی ﮐﺮدن ١ ﹶﻨﺪه و ﭘﺎک ﮐﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﮐ ﻃﻮری ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد. ﻫﻢ ﻧﻮر ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﯽ رﺳﯿﺪ و ﻫﻢ ﻣﯽ ﺣﯿﺎط ﺷﺪ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮد. ﻓﺮدای آن روز آن ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ را ﺻﺪا زدﻧﺪ، آن ﻫﺎ را ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﮐﺮده و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻟﻄﻤﻪ زدن ﺑﻪ اﻣﻮال زﻧﺪان اﻋﺪام ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷ ﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺑﻮد و ﻗﻀﯿﻪ ﺑﺎ ٥٠ ﺗﻮﻣﺎن ﺧﺎﺗﻤﻪ ﯾﺎﻓﺖ. اﯾﻦ ﭘﻮل را ﺑﺎﺑﺖ رﻧﮓ از ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻮدﯾﻢ، ﭼﻮن ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎ رﻧﮓ ﺧﻮرد، ﻣﺎ اﺳﺘﻔﺎده ی ﺧﻮد را ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ و اﯾﻦ ﺑﻪ ٥٠ ﺗﻮﻣﺎن ﻣﯽ ارزﯾﺪ. ﻇﻬﺮ ﻧﯿﺰ ﻧﺼﻒ ﻟﯿﻮان ﭼﺎی و ﭼﻨﺪ ﻋﺪد ﻗﻨﺪ داﺷﺘﯿﻢ. ﭼﺎی ﺑﯿﺶ از آ ﮐﻪ ﻃن ﻌﻢ ﭼﺎی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺰه ی ﮐﺎﻓﻮر ﻣﯽ داد . ﻏﺬای ﻇﻬﺮ ﺑﺮﻧﺞ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ ﻟﭙﻪ، ﻋﺪس و ﯾﺎ ﻣﻘﺪار ﮐﻤﯽ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻮد. ﻫﻔﺘﻪ ﯾﯽ ﯾﮏ ﯾﺎ دوﺑﺎر ﻫﻢ ﺧﻮرﺷﺖ ﯾﺎ آب ﮔﻮﺷﺖ داﺷﺘﯿﻢ و ﺷﺐ ﹺ ﺣﺒﻮﺑﺎت و ﺳﯿﺐ ﻫﺎ آش ﯾﺎ ﺧﻮرا ک زﻣﯿﻨﯽ ﯾﺎ ﻏﺬای ﺣ ﹰ ﻓﺎﻗﺪ ﺎﺿﺮی. ﻏﺬا اﮐﺜﺮا ١ . ﺗﯿﺰی ﺑﻪ اﺑﺘﮑﺎر زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﻨﺴﺮو در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن از ﺷﯿﺸﻪ درﺳﺖ  ﻗﻮﻃﯽ  از ﺣﻠﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ و از وﺳﺎﯾﻞ ﺿﺮوری و ﻣﺨﻔﯽ ﻣﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﺮﯾﺪن ﻣﯿﻮه، ﭘﺎرﭼﻪ و ﻏﯿﺮه از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ و ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﯾﻢ آن را از دﯾﺪ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻫﺎ دور ﻧﮕﻪ دارﯾﻢ. ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﯾﮏ درﻣﯿﺎن ﭘﻨﯿﺮ و ﮐﺮه ﺑﻮد و ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﮐﺮه ﺑﻪ ﮐﻠﯽ از ﻏﺬای زﻧﺪان ﺣﺬف ﺷﺪ. اﻧﺪازه ﹰ ﺑﻪ اﻧﺪازه ی ﭘﻨﯿﺮ ﺑﺮای ﻫﺮ ﻧﻔﺮ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ی دو ﺣﺒﻪ ﻗﻨﺪ ﺑﻮد. ﺻﺒﺢ و

ﮐﻨﯿﻢ.

راﺿﯽ