Munireh Baradaran - Simple Truth

52 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻮد. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﻌﺪه داﺷﺘﻨﺪ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ آش ﯾﺎ ﺧﻮرا ک ﻫﺎی ﺣﺒﻮﺑﺎت دار ﺑﺨﻮرﻧﺪ. آن ﻫﺎ از ﺧﺮﻣﺎ ﯾﺎ ﺣﻠﻮاﯾﯽ ﮐﻪ از ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻣﯽ ﺧﺮﯾﺪﯾﻢ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺳﺎل روزﻫﺎی ﻣﺘﻤﺎدی ﻏﺬای ﻣﺎ ﮐﺮه و ﻣﺮﺑﺎ ﯾﺎ ﺧﺮﻣﺎ ﺑﻮد. در آن ﻣﺪت ﻫﯿﭻ ﻏﺬا ی ﮔﺮﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ. در ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ از ﻻﺟﻮردی ﻋﻠﺖ را ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ و او ﺟﻮاب ﹺ ﺗﻌﻤﯿﺮ اﺳﺖ. اﻣﺎ در ﺑﯿﻦ زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎی دﯾﮕﺮی داد ﮐﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ در دﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ. آن ﻗﺪر ﻣﺮﺑﺎ، ﮐﻪ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﯾﯽ از ﺷﯿﺮه ﹸﺮدﺷﺪه ﺑﻮد، ی رﻗﯿﻖ و ﭼﻨﺪ ﺗﮑﻪ ﻫﻮﯾﺞ ﺧ و ﺧﺮﻣﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺣﺎﻟﻤﺎن از دﯾﺪن آن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد. ﯾﮑﯽ از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی ﺑﺎذوق در وﺻﻒ اﯾﻦ ﻣﺮﺑﺎ ﺷﻌﺮی ﻓﮑﺎﻫﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، ﮐﻪ در ﺳﺮ ﻫﺮ ﻏﺬا دی روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻫﺮ اﺗﺎق ﯾﮏ ﯾﺎ دو ﻋﺪد ﻣﯽ رﺳﯿﺪ. ﻣﺎ در ﮔﺮوه ﻫﺎی ﭼﻨﺪﻧﻔﺮه آن ﻫﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﯾﻢ. ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﻘﯿﻪ ﮔﻮش ﻣﯽ دادﻧﺪ. روزﻧﺎﻣﻪ و ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ دﻧﯿﺎی ﺧﺎرج ﺑﻮد. ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﻧﺒﻪ. ﻣﺎ در ﺟﺮﯾﺎن ﺣﻮادث و ﺗﺤﻮﻻت اﯾﺮان و ﺟﻬﺎن ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ از آن وﻟﯽ آﯾﺎ ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ، ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ﻫﻢ ﻣﻄﻠﻊ ﻣﯽ آن زﻣﺎن ﮐﺘﺎب ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ اﻣﺎ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب دادﻧﺪ، ﭼﻨﺪان ﻣﻮرد اﺳﺘﻘﺒﺎل زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺑﻮدﻧﺪ، ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﭼﺮا ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻫﺎ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﻫﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮد و ﻫﯿﭻ ﺗﻨﻮﻋﯽ در آن ﻫﺎ ﻧﺒﻮد. ﺣﺘﺎ از ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﻣﺮﺟﻊ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﯿﺰ ﺧﺒﺮی ﻧﺒﻮد. ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎل آﻣﻮزش اﺳﻼم ﻧﯿﺰ ﺻﺒﺢ ﻫﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ داﺷﺖ. اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﺗﺎ ﺷﻌﺎع ٥ ﹺ اوﯾﻦ را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﮔﺮﻓﺖ. از اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ی زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﻧﯿﺰ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﺎ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را در آن ﺳﺎﻋﺎت روﺷﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. اﻣﺎ ﯾﯽ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﹺ روز از اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﻣﺪارﺑﺴﺘﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در آن روز ﹺ آﻣﻮزﺷﯽ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ داﺷﺖ. در آن ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن زﻣﺎن ﻫﻨﻮز ﻧﺸﺴﺘﻦ ﭘﺎی اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ اﺟﺒﺎری ﻧﺸﺪه ﺑﻮد. اﻣﺎ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ آن را اﺟﺒﺎری ﮐﺮدﻧﺪ، ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﺟﺒﺎر ﺗﻦ دﻫﻨﺪ، ﭼﻪ ﺗﻨﺒﯿﻬﺎت و آزار و اذﯾﺖ ﻫﺎی ﺷﺪﯾﺪی ﮐ ﮐﺎر ﻧﺒﺮ ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ در ﺑﺎﻻی ﺗﭙﻪ ﻫﺎی اوﯾﻦ ﻗﺮار داﺷﺖ و ﺳﺎﻟﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮده ﯾﯽ ﻗﺴﻤﺖ زﻧﺎن را از ﻣﺮدان ﺟﺪا ﻣﯽ ﮐﺮد. در ﺳﺎل ٦٠ ﹰ ﺑﺮای دﻋﺎی از ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ

ﮐﺮدﻧﺪ.

ﻣﺎه آن

آن را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ و ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ. ﺑﻌﺪﻫﺎ اﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﺎﯾﻪ ﹰ ی دردﺳﺮ او ﺷﺪ. ﺿﻤﻨﺎ ﻣﻘﺪار ﻏﺬا ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ ﺑﻮد. ﯾﮏ ﺑﺸﻘﺎب ﭘﺮﻧﺸﺪه را دو ﻧﻔﺮه ﻣﯽ ﺧﻮردﯾﻢ. ﻣﻘﺪار ﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد. ﯾﮏ ﻧﺎن وﻧﯿﻢ در ﺷﺒﺎﻧﻪ ﹰ اﯾﻦ ﻣﻘﺪار ﮐﻢ ﻧﺒﻮد اﻣﺎ ﻣﺎ ﮐﻪ از روز. ﻇﺎﻫﺮا ﻏﺬا ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﯾﻢ، در ﻓﺎﺻﻠﻪ ی ﻣﯿﺎن دو وﻋﺪه ﻏﺬا ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﯾﻢ ﻧﺎن ﺧﺎﻟﯽ را ﮔﺎز ﺑﺰﻧﯿﻢ. ﺳﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ی ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ، ﮐﯿﻬﺎن و اﻃﻼﻋﺎت را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺨﺮﯾﻢ. ﺗﻌﺪاد

ﺷﺪﻧﺪ؟

ﻫﺎی

دﻧﺪ!

ﻪ ﺑﻪ