Munireh Baradaran - Simple Truth
59 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻣﯽ ﮐﺮد، اﻣﺎ ﻋﯿﺐ دﯾﮕﺮی داﺷﺖ. ﮔﻔﺖ ﮔﻮﻫﺎ و ﻧﺪﺷﺪ ﻣﯽ ﺷﻨﻮد
و ﺑﺎرﻫﺎ
ﻣﺎﯾﻪ
دردﺳﺮﻣﺎن ﺷﺪ .ﻧﺪ در ﯾﮑﯽ از روزﻫﺎی آﺧﺮ اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﺮای ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺑﺮدﻧﺪ. ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺷﻼق و ﺷﮑﻨﺠﻪ در اﻧﺘﻈﺎرم ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ و دﻟﻬﺮه ﭼﺎدر و ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و از ﺑﻨﺪ ﺧﺎرج ﺷﺪم. در ﻣﺴﯿﺮ راه ﺗﻌﺪاد دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ زن و ﻣﺮد از ﺑﻨﺪﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺮدﻫﺎ ﺟﻠﻮی ﺻﻒ ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺎ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن. ﭼﺎدر ﯾﮏ دﯾﮕﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﻓﺘﯿﻢ. ﭘﺎی ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﻧﺪﭘﯿﭽﯽ ﺑﻮد و ﮐﺸﺎن ﮐﺸﺎن ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ. ﺣﺎج آﻗﺎ ﮐﭽﻮﯾﯽ راه دار و ﻧﮕﺒﻬﺎن ﻣﺎ ﺑﻮد. دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ دﺧﺘﺮان دوروﺑﺮم ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ. اﯾﻦ ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﺒﻮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼ ﺎدر را ﺟﻠﻮی دﻫﺎﻧﻢ ﺑﮕﯿﺮم و آﻫﺴﺘﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ و ﮐﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﻮد. اﻣﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ دوروﺑﺮم ﭼﻪ ﮔﻮﻧﻪ آدم ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺗﻮاب ﻫﺎ روزﺑﻪ روز ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ، اﻋﺘﻤﺎد ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد. از راه ﹺ ﺑﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﯿﻢ. ﭘﻠﻪ رو ﻫﺎ را ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﻣﺤﻮﻃﻪ ی اوﯾﻦ رﺳﯿﺪﯾﻢ. ﺑﻌﺪ از ﻃ ﯽ ﻣﺴﯿﺮی ﻧﻪ ﭼﻨﺪان ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ. ﺻﺪای ﺟﯿﻎ زﻧﯽ در ﻓﻀﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد. ﺻﺪا ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﹺ ﺷﻼق ﹰ ﻓﺮﯾﺎدی دﯾﮕﺮ. او زﯾﺮ ﺷﺪ و ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺪدا ﺑﻮد. آن ﺟﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺑﻮد. ﻣﺮا ﺟﻠﻮ اﺗﺎﻗﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻢ. ﺑﻪ ﯾﺎد روزﻫﺎی اول ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ اﻓﺘﺎدم. ﺑﺎز ﻫﻤﺎن ﺑﻮ د. دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﺮﮔﺮدم. در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻣﺄﻣﻦ ﺑﻮد و اﯾﻦ ﺗﺮس و ﺑﯽ ﺟﺎ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﻨﺎﻫﯽ. ﺳﻪ - ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺘﯽ آن ﺟﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم. ﯾﮏ ﺑﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺳﺮم را ﮐﻤﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻢ و اﻃﺮاﻓﻢ را ﺑﺒﯿﻨﻢ، اﻣﺎ ﻣﺸﺘﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺳﺮم ﺧﻮرد و ﻧﻌﺮه ﯾﯽ ﺑﺮآﻣﺪ: »
« ﺳﺮ ﭘﺎﯾﯿﻦ.
در اﺗﺎق ﮐﻨﺎری ﮐﺴﯽ را ﻣﯽ زدﻧﺪ. ﺷﻼق در ﻫﻮا زوزه ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﻓﻀﺎ را ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺖ. اﻣﺎ ﺻﺪای ﻓﺮﯾﺎدی ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻧﺒﻮد. ﮐﻨﺞ ﮐﺎو ﺷﺪه ﺑﻮدم ﺑﺪاﻧﻢ او ﮐﯿﺴﺖ؟ ﻣﺮد اﺳﺖ ﯾﺎ زن؟ ﺟﻮان ﯾﺎ...؟ دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ دوﺳﺖ او ﺑﻮدم. ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺮا ﺑﻪ داﺧﻞ اﺗﺎق ﺑﺮدﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺆال و ﺟﻮاب از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ روی ﯾﮏ ﺻﻨ ﺪﻟﯽ ﮐﻨﺎر دﯾﻮار ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ و ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪم را ﺑﺮدارم. ﻣﺮد رﯾﺸﻮﯾﯽ ﭘﺸﺖ دورﺑﯿﻦ
ﻋﮑﺎﺳﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد. اﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﯽ اﺧﺘﯿﺎر در ﺟﻬﺖ ﺻﺪای ﺷﻼق ﭼﺮﺧﯿﺪ. در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺮدی را ﮐﻪ روی ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪه و ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﺑﺒﯿﻨﻢ. ﻣﺮد رﯾﺸﻮﯾﯽ روی ﺗﺨﺖ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد دو ﭘ ﺎﯾﺶ ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ. دﯾﺪم ﮐﻪ ﺷﻼق را ﻓﺮود آورد. دﻧﺪان ﻫﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﺸﺮده، ﭼﻬﺮه ﺳﺮخ و ﻋﺮق ﮐﺮده و آﺳﺘﯿﻦ ﹺ دورﺑﯿﻦ ﺗﮑﺎن ﺧﻮردم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﻣﯽ ﹺ ﭘﺸﺖ ﹺ ﻣﺮد ﻫﺎ ﺑﺎﻻزده. از ﺻﺪای ﮔﻔﺖ: » ﻣﻘﺎﺑﻠﺖ را ﻧﮕﺎه ﮐﻦ! « ﺻﺪای ﺗﯿﮑﯽ از دورﺑﯿﻦ. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ: » ﹰ ﭼﺸﻢ ﻓﻮرا ﺑﻨﺪت را ﺑﺒﻨﺪ. « ﺑﻌﺪ ﻣﺮا از اﺗﺎق ﺑﯿﺮون ﺑﺮد ﭼﻨﺪ ﺳﺆال درﺑﺎره ی ﻫﻮﯾﺘﻢ و ﺧﺎﻧﻮاده ام ﮐﺮد و رﻓﺖ.
Made with FlippingBook Online newsletter