Munireh Baradaran - Simple Truth

65 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻫﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژی اﺳﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭼﺮا از ﺑﺤﺚ ﺣﻮل آن ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ؟ و ﺑﺪﯾﻦ « ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮد و ﻗﺮار ﺷﺪ در ﺷﺐ ﻫﺎی ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻇﺮه اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ. ﭘﺲ از آن ﺑﺎر دﯾﮕﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯿﮑﺮوﻓﻮن را ﮔﺮﻓﺖ و اﯾﻦ ﺑﺎر ﮔﻔﺖ: ﻓﮑﺮ ﻣﯽ » ﮐﻨﻢ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺴﺘﻢ. « و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ در ﻧﻔﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﯿﮑﺎر و ﭘﺬﯾﺮش ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد. ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻬﻤﻪ اﻓﺘﺎد . ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ آن ﭼﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺧﻮاب و ﺧﯿﺎل اﺳﺖ ﯾﺎ واﻗﻌﯿﺖ؟ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎزی ﺑﻮد؟ ﯾﮏ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎزی؟ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻫﺮ ﺑﺎزی ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺑﺎزﯾﮕﺮ داﺷﺖ. اﻣﺎ اﯾﻦ ﯾﮏ ﹺ واﻗﻌﯽ ﺑﻮد. ﺑﺎزﯾﮕﺮ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﺑﺎزی ، ﻋﺮوﺳﮏ ﺧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎزی و اشه ﮔﺮداﻧﺪ ﻻﺟﻮردی ﹺ در ﺣﺎل ﺷﮑﺴﺘﻦ و ﺷﺎﯾﺪ آن . ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺷﺐ آﺧﺮﯾﻦ دﺳﺖ وﭘﺎزدن او ﭘ ﯿﺶ از ﹺ ﺗﻠﺨﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎزی  ﺳﻘﻮط ﺑﻮد. ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ ﺑﻮدن، ﭼﻪ رﻧﺞ آور ﺑﻮد. ﺷﺎﯾﺪ ا ﮔﺮ ﹺ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدم ﮐﻢ ﻣﺮگ  ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ ﺗﺮ از آن رﻧﺞ ﻣﯽ ﻌﻤﻪ  ﺑﺮدم. ﻻﺟﻮردی ﺑﺎ ﻃ اش آن ﺷﺐ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. دو ﺷﺐ ﺑﻌﺪ، ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﺎ را ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﺑﻪ ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ ﺑﺮدﻧﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺑﻮد. اﻣﺎ ﻣﻨﯿﮋه ﻫﺪاﯾﯽ ا ﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺣﻮل اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژی ﻧﯿﺴﺖ، ﭼﻮن آن را ﻣﺴﺌﻠﻪ ﹺ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﯽ ی ﺿﺮوری داﻧﺪ، واﻧﮕﻬﯽ در ﺳﻠﻮل ﻫﯿﭻ ﮐﺘﺎﺑﯽ در دﺳﺖ رس ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ﺣﻮل ﻣﺤﻮر اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺤﺚ ﮐﻨﺪ. ﺑﺼﯿﺮت اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ را ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮد. ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد ﭼﺮا ﮐﻪ ﻫﺪاﯾﯽ روی ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ او و ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ا ﻧﮕﺸﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از آن دﯾﮕﺮ ﻫﺪاﯾﯽ را ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ. * * * ﹺ اﺗﺎق ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﻣﺜﻞ ﺳﺎﺑﻖ ﭼﻨﺪ روزی در ﻣﺎ را ﺑﺎر در روز دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺮدﻧﺪ وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎر ﺧﻮاﺑﯿﺪن دﺷﻮارﺗﺮ ﺑﻮد، ﭼﻮن ﺗﻌﺪادﻣﺎن ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ اﺗﺎق ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺗﻌﻬﺪ داده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮود ﻧﺨﻮاﻧﻨﺪ. در ﺑﯿﻦ ﻣ ﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺤﺚ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﻋﺪه ﯾﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ و ﺗﻌﺪادی ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدﻧﺪ. اﻣﺎ ﺧﻮش ﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮای ﻣﻮﺿﻊ ﹺ آن ﹺ ﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪ. ﺧﻮد ﮔﯿﺮی ﹺ اﺗﺎق ﻫﺎ در ﻫﺎ را ﺑﺎز ﮐﺮدﻧﺪ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﹺ اﺗﺎق ﺑﻮدن در ﻫﺎ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﺑﯿﺶ ﺗﺮ دردﺳﺮ داﺷﺖ. ﹺ آن ﺳﺎل ﻣﺪام ﺧﺒﺮ ﻟﻮرﻓﺘﻦ ﺧﺎ ﺑﻬﺎر ﻧﻪ ﻫﺎی ﺗﯿﻤﯽ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ و ﻫﺮ روز ﺑﺮ ﺗﻌﺪادﻣﺎن اﻓﺰوده ﻣﯽ ﺷﺪ. ا ﮐﺜﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزه دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﺷﺪت ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮏ روز، ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب دﺧﺘﺮی را روی دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ آوردﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎه. رﻧﮓ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه  ﻫﺮ دو ﭘﺎﯾﺶ ﺗﺎ زاﻧﻮ ﺑﺎﻧﺪﭘﯿﭽﯽ ﺑﻮد و از زاﻧﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺪ اﺷﺖ. ﻧﯿﻤﻪ ﺑﯽ ﻫﻮش ﺑﻮد و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﮑﻠﻢ ﻧﺒﻮد. او را در ﮔﻮﺷﻪ ﹺ ﭼﻬﺎر ی اﺗﺎق ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪﻧﺪ. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎرﻫﺎی ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﮑﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ او ﺑﺎ

ﺳﻪ