Munireh Baradaran - Simple Truth

80 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻣﻬﺴﺘﯽ و ﻫﺎﯾﺪه را ﻣﯽ « ﺧﻮاﻧﯿﺪ. ﯾﮑﯽ از آن دو دوﺳﺖ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: » ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ اﺻﯿﻞ اﯾﺮاﻧﯽ از ﭘﺮوﯾﻦ و ﻣﺮﺿﯿﻪ ﺧﻮاﻧﺪه اﯾﻢ. « ﺧﺎﻧﻢ رﺣﯿﻤﯽ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﻣﻬﺴﺘﯽ و ﻣﺮﺿﯿﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ دارﻧﺪ. دوﺳﺖ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: از ﻧﻈﺮ » ﻣﺎ ﻓﺮق دارﻧﺪ. « ﺑﻌﺪ رﺣﯿﻤﯽ ﺑﻪ ﻃﻮرﺟﺪی ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻮع آوازی ﻧﻘﺾ ﻣﻘﺮرات اﺳﺖ و ﺗﻨﺒﯿﻪ دارد و آن دو را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮده ﺑ ﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺪﻫﻨﺪ دﯾﮕﺮ آواز ﻧﺨﻮاﻧﻨﺪ. ﺗﻮاب ﻫﺎ ﮐﻪ روزﺑﻪ روز ﺑﺮ ﺗﻌﺪاﺷﺎن اﻓﺰوده ﻣﯽ ﺷﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ دادﻧﺪ. در ﺷﺐ ﻫﺎی ﻣﺤﺮم و ﻋﺎﺷﻮرا و ﻧﻈﯿﺮ آن در راه روﻫﺎ دﺳﺘﻪ راه ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺳﯿﻨﻪ زﻧﯽ ﻣﯽ ﹰ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ در راه ﮐﺮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﺗﺼﺎدﻓﺎ رو روﺑﻪ رو ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ، دﺳﺖ ﻫﺎی ﺧﻮد را ﻫﻨﮕﺎم ﺳﯿﻨﻪ زﻧﯽ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ و ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎری ﻣﯽ  ﺑﻪ ﻣﺎ اﺻﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ آن  ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف ﻟﺞ ﻫﺎ را

ی ﺗﺮاﻧﻪ

ا ﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎم وﺿﻮﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از آن دﺳﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ آن  درآورﯾﻢ. ﻣﺜﻼ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮرد، ﭼﻮن ﻣﺎ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ، وﺿﻮﯾﺸﺎن ﺑﺎﻃ ﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﺎ اﺑﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ دﺳﺘﻤﺎن ﺑﻪ آن ﹺ دﺳﺘﻤﺎن ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﺨﻮرد ﯾﺎ آب ﻫﺎ ﭼﮑﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﻧﺪ ﻟﺒﺎس ﺷﺎن را ﻋﻮض ﮐﻨﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از ﺗﻮاب ﮐﻤﮏ  ﹰ ﻧﻘﺶ ﻫﺎی ﻣﻌﺮوف ﮐﻪ ﺿﻤﻨﺎ ﹰ ﺑﺎزﺟﻮ را داﺷﺖ، ﺗﺼﺎدﻓﺎ ﭼﻬﺮه ﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ اﻧﻮاع اﻧﺴﺎن ﻫﺎی ﻣﯿﻤﻮن ﻧﻤﺎ داﺷﺖ. اﺳﻢ او را « ﺷﺪه ی ﮔﻢ ﺣﻠﻘﻪ » ﮔ ﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻫﺮوﻗﺖ از ﺟﻠﻮی او رد ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ، ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﻢ: ﺣﻠﻘﻪ » ام ﮔﻢ ﺷﺪ ﯾﺎ « ی ﮔﻢ ﺣﻠﻘﻪ » ﺷﺪه ﭘﯿﺪا ﺷﺪ « و از اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﺣﺮف ﻗﺪر ﻫﺎ. آن اﯾﻦ اﺻﻄﻼح ﺗﮑﺮار ﺷﺪ، ﮐﻪ او ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻗﻀﯿﻪ ﺷﺪ. اﻣﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﺑﺎزﺟﻮ ﻧﺒﻮد. * * *

اوﻟﯿﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺗﯿﺮﺑﺎران ﺑﺮادرم ﻧ ﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﻦ و ﻧﺮﮔﺲ در ﺗﺪارک ﺑﺮﮔﺰاری اﯾﻦ روز ﺑﻮدﯾﻢ. ﻓﻀﺎی زﻧﺪان در آن روزﻫﺎ ﻃﻮری ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﮕﯽ دور ﻫﻢ ﺷﻮﯾﻢ ﺟﻤﻊ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ. ﻧﺮﮔﺲ ﺗﺪﺑﯿﺮی اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ. او اﻏﻠﺐ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و ﻗﺮار ﺷﺪ آن روز ﻧﯿﺰ ﻣﺼﻠﺤﺘﯽ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﺮای دﯾﺪن او دور ﻫﻢ ﻧﺮﮔﺲ ﻧﺎﻣﻪ ﯾﯽ ﺧﻄ ﺎب » ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮم « ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد و در آن از ﺧﻮش ﺑﺨﺘﯽ و ﹺ ﮔﺬﺷﺘﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﺷﺎن ﯾﺎد ﮐﺮده ﺑﻮد و از اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻪ اش. ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﻧﺮﮔﺲ در اﯾﻦ ﯾﮏ ﺳﺎل ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻣﻦ ﻧﯿﺰ در رﺛﺎی ﺑﺮادرم ﺷﻌﺮی ﺳﺮوده ﺑﻮدم. آن روزﻫﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻫﺎ و ﺷﮑﺴﺖ ﻫﺎ ﻣﺮا ﻣﯽ آ زرد. اﯾﻦ اﺣﺴﺎس را در ﺷﻌﺮم آورده ﺑﻮدم و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎزش ﹺ ﺑﺮادرم را ﺳﺘﻮده ﺑﻮدم. ﻫﺎ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﺷﺠﺎﻋﺖ آن  از ﺻﺒﺢ روز ﻧﺮﮔﺲ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﺑﻮد! ﻣﻦ ﻫﻢ ﻟﺒﺎس ﺗﻤﯿﺰی ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﺮده ﺑﻮدم و ﺑﺮ ﺑﺎﻟﯿﻨﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم. از ﺻﺒﺢ زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ در ﺟﻤﻊ ﻫﺎی ﭼﻨﺪﻧﻔﺮه

ﺟﻤﻊ ﺷﻮﯾﻢ.