One Hundred and Sixty Years

ﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ

ﻫﺎﻯ ﺿﻌﻴﻒ، ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﻣ ﺬ ﻣﺤﻠّ ﻔّ ﺘﻨ

ﺩﻭﻟﺖ

ﻳﺎ ﺳﻬﻞ ﺍﻧﮕﺎﺭﻯ ﻫﺎﻯ ﻋﻤﺪﻯ ﺟﻠﻮﻯ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﻣﻨﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﻣﻰ . ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺭﻭﺵ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّ ﺩﺭ ﻣ ﺖ ﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ، ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﻴ ﺎﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﺮ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﺮﺋﮥ ﻗﺎﺗﻼﻥ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ

ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺴﺘﻦ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺒﺮﺋﮥ ﺳﺮﻳﻊ ﻗﺎﺗﻼﻥ ﻭ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﻭﺭﻕ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﺎﻩ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ . ﺯﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺿﻌﻒ ﻭ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﻫﺎ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣ ﻴﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻃﻮﻝ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﺴﻴﺞ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﮐﻪ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺳﺪ . ﻫﺪﻑ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻭﺿﻊ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺭﻧﺞ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻫﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﻪ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺻﻔ ﺤﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﭼﻨﺪ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺿﺮﺏ ﻭ ﺷﺘﻢ ﻭ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﻪ ﻣﺜﻨﻮﻯ ﺭﺍ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻣﻦ ﮐﺎﻏﺬ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰ . ﮐﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺣﮑﻢ ﻣﻰ ﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻇﻠﻢ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﻓﺖ ) ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ( ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻯ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻴﺴﺖ . ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ ، ﻫﺎ ﺭﺍ ﻏﺎﺭ ﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ

ﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﺪ

ﻭ ﻇﻠﻢ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﻰ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﺿﻌﻒ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺮﺍﺭﺕ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻟﻮﺩﻧﺪ . ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻣﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻗﺎﻣﻮﺱ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺍﺳ ﻮﺑ ﻼﻣﻰ ﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻭ ﻭﺳﻌﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻭ ﺣﺴﻴﻨﻴﻪ ﻫﺎ ﻣﻰ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ . ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﺷﺎﻩ

ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﺸﺖ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﻰ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻋﺪﻟﻴﻪ ﻣﺘّ ﻬﻤﻴﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻼﻡ ﻭ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺍﻧﺘ ﻘﺎﺩﺍﺕ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ ﺩﻋﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﭼﺎﺷﻨﻰ ﻭﻋﻆ ﺁﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﻣﻰ .ﺷﺪ

١٣٢