One Hundred and Sixty Years

. ﺧﻨﺪﻧﺪ ﻋﻤﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻣﻮﺱ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻠّ ﺘﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ . ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﮐﺴﻰ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻣﺎﻟﻰ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻮﺳﻰ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﺘﻬﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﻓﺤﺎﺷﻰ ﻣﻘﺘﻮﻻﻥ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﺮﻗﻮ ﻗﺮﻳﺐ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺮﺩﺍﺯﻯ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﻓﺎﺳﺪ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻋﺪّﻩ ﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻰ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﻧﺎﻡ ﻧﻴﮏ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺷﺮﻳﻔﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍﻫﺎ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻟﮑﻪ ﺩﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ . ﺣﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺷﺶ ﺩﻫﻪ ﺑﺎ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮﺝ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ، ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺮﺍﻍ ﺁﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘ ﻞ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ . ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎﻩ ۱۳٨۴ ،] ﻓﻮﺭﻳﻪ ٢٠٠٦ [ ﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ء ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺳﻪ ﺳﻴﻤﺎ، ﺭﻭﺯ ۲۳ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎﻩ ۱۳۸۷ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻔﻮﺫ » ﻧﺎﻣﺮﺋﻰ « ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ » ﻫﺎﻯ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ « ، ﺁﻥ ﺍﺗّ ﻬﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗ ﺎ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ . ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺑﻴﮕﻨﺎﻫﺎﻥ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ) ﺍﻓﻨﺎﻥ، ﺑﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ( ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﺒﻨﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼﺻﻪ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ . ﮔﺮﺩﺩ ٩٤ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻗﺘﻞ ﻓﺠﻴﻊ ﺻﻐﺮﻯ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺍﺑﺮﻗﻮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﻗﻮﻉ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ) ﺩﻯ ﻣﺎﻩ ١٣٢٨ ﺷﻤﺴﻰ ]٣ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ١٩٥٠ ([ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﻣﻴﺪ ﺳﺎﻻﺭ ﺍﺯ ﻣﻘﺘﺪﺭﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻼّ ﮐﻴﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺁﺑﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﺑﺮﻗﻮ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ . 94 ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻴﮕﻨﺎﻫﺎﻥ ) ﻧﺴﺨﮥ ﺗﺎﻳﭙﻰ ﺩﺭ ( ۲۸۰ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺟﺮﺍﻳﺪ ﻭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺭﺋﻴﺲ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮤ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻮﺍﻯ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﺍﺑﺮﻗﻮ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ .

ﻣﻰ

ﻭﺍﻗﻌﻪ

ﺷﺒﮑﻪ

٢٠٣