Goriz Nakhasteh

اﺣﺴﺎس

ﺑﺎوﻓﺎ را در ﺟﻤﻊ ﺧﻮد ﺑ .ﻢﯿﻨﯿ ﺒ ﻧﺎﺧﻮدآ ﮔﺎه ﯾﮏﻫﻤﻪ ، از ﺷﻮق ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎن ﺑﺮق اﺷﮏ ﮔﺮﻓﺖﯽﻣ و ﭼﻮن در را ﯾﻮﺳﻒ ،ﯿﻢﮐﻨ ﺑﺎز ﯿﻨﯿﻢ را ﺑﺒ ﯾﺰﻣﺎن ﻋﺰ

آن ﻣﺤﺒﻮب ﺑ ﯽ ﻫﻤﺘﺎ و آن

ﯾﺎر

ﯽﺷﺒ

. آن اﺣﺴﺎس ا ﺑﻮد ﯾﻦ و ﺳﺨﺖ در

ﮐﻪ ﺑﻪ وﻗﺖ ﺑﺎزﮔﻮ

ﻣﺸﺘﺮک داﺷﺘ

ﮐﺮدن،

ﯿﻢ

ﮐﻪ ﻧﺎ ﮔﻬﺎن زﻧﮓ ﻪ در ﺑ ﯾﺪآدر ﺻﺪا آﻏﻮﺷﺶ ﺑﻔﺸﺎر ﺑﻮﺳﻪ و ﯾﻢ

ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﻮ اﺑﻤﺎن آﻣﺪ و ا ﯽﻣ

اش ﻪﻧ و ﻣﺮدا

ﻫﺎ ﺑﺮ ﺻﻮرت ز

ﯾﻦ

ﯽوﻟ .ﯿﻢ ﺑﺰﻧ

ﯾﺒﺎ ﯾﻦ

ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑ ﻧﺼﯽ ﯿﺒﻤﺎن . ﺬاﺷﺖ ﮔﯽﻧﻤ

ﮐﻪ در ر از ا ﯾﺎو

ﻣﻬﺮ ﯾﺖﻧﻬﺎ ﺑﻮد ﯾﺶ و وﻓﺎ ﯿﺮﻏ از آن ﻋﺰ ﺑﻪ ﺰﻧﯿ را ﯾﺰان ﻋﺰ ﯾﮕﺮ د ،ﯾﺰ

ﯾﺎد ﻣﯽ آوردﯾﻢ و از ﺣﺴﺮت از دﺳﺖ دادﻧﺸﺎن اﺷﮏ ﻏﻢ

ﻣﺤﺒﺖ و اﻟﻔﺖ ﻓﺮاوان داﺷﺘﯿﻢ . ﺟﻤﻌﯽ

. ﭼﻪ ﮐﻪ ا ﮐﺜﺮ آن ﻫﺎ را ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ و ﺳﺎﺑﻘﻪ

ﯾﺨﺘﯿﻢ رﯽﻣ

ی

ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﻦﺗﺮﯽﻗﺴ

از ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺸﺎن ﺰﯾﺰاﻧﯽ ﻋ .

را از دﺳﺖ داده ﺑﻮدﯾﻢ، ﺧﺒﺮ ﯽﺑ ﯽوﻟ

یرو یﻫﺎ ﺟﻨﺒﻨﺪه

ﯾﺎدﺷﺎن ﺑﺎ

ﻫﺮ ﮐﺪام از آن ﻧﻈﺮ در ﮐﻪ ﻫﺎ ﻪ ﺑ ، آﻣﺪ ﻣﯽ

را از ﮐﻒ داد ه ﺑﻮد .ﻧﺪ

،ﯿﻦزﻣ ﯿﺮﯾﻦ ﺟﺎن ﺷ

یﻫﺎ ﭼﻬﺮه

ﮐﻪ ﺑﺎ آن یﻫﻤﻪ ﻫﺎ ﻫﻤﮑﺎر

ﯿﺘﯽﮔ. ﯾﻢ

ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺧﺎﻃﺮات ﻣﺸﺘﺮک آورد ﯽﻣ ﯾﺎد ﺑﻪ را ، ﺑﻮد ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﯽﻣ ﺷﺪ از ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﮐﺮد. ﯽﻣ ﯿﺎنﺑ آن ﻫﺎ و ﯾﺎ ﻓﺮدی از آن ﺷﻬﺪا را در ﯾﺪمدﻣﯽ ﺧﻮاب ﺷﺪن و ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘ . ﮔﺬﺷﺖﯽﻤﻧ ﺷﺎن ﻦ ﻣﺤﻤﻮد ﻣﺠﺬوب ، دوﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎ ﻟ ﻪ و ﻫﻤﺴﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ یﯾﻪ . ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻧ ﻫﺸﺖ ﻔﺮ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﭘﺎﻧﺰده و ﻧﻔﺮی ﮐﻪ ﯾﮏﻫﻨﻮز ﯿﺪﺷﻬ ز ﻫﻔﺘﻪ ا

اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﺮاه اﺷﮏ آرام ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ . ﺑﺎرﻫﺎ ﺟﻤﻌﯽ از ﺟﻤ ﮐﻪ در ﻌﺸﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ .ام ﯾ ﻧﻔﺮ ﯾﺎزده ﮑﺠﺎ رﺑﻮده روزی از اﻋﺪاﻣ ﺸﺎن ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ و ﻫﻔﺖ ی ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﯾﮑﯽ از ا ﻬﺪﺷ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ و ر ﻫﻤﺎن ﻋﺎﻟﻢ رؤ ﯽﻣ ﯾﺎ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ آن ﯿﺪﺷﻬ ﻫﺎ ﻫﺎ ﺑﺮوم و ﺑﺎ آن ﺑﺎﺷﻢ ﻫﺎ . ﻣﻦ ﮐﻪ

و ژﯾﻨﻮس و ﮐﺎﻣﺮان و ﺟﻼل د ﯽﮔﺎﻫ .

ﺑﺎرﻫﺎ ﺑ ﻪ

ﺧﻮاﺑﻢ آﻣﺪ

ﺟﻼل ﺑﻪ ﻣﻦ ا ﺮار دارد ﺻ آن ﯿﺶﮐﻪ ﭘ

ﯾﺪم ﺧﻮاب د

ﺒﺎرﮑﯾ. ﻧﺪاهﺪﺷ

ﺑﻪ ﻣﺮگ و اﻋﺪام ،ﺷﺪﯽﻣ ﻤﺎن ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب اﺳﺖ !«ﯿﺎﺑ ؛

ﯿﺪاری ﯿﺮ ﺗﻌﺒ

ﯽﻣ داﻧﺴﺘﻢ ا ﮔﺮ در ﺧﻮاب دﻋﻮت او را ﻗﺒﻮل در ﺑ ، ﮐﺮدم ﯽﻣ

ﻣﻦ ﻫﻨﻮز در اﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﺎر دارم .« او ﮔﻔﺖ ﺎﯾ ﻣﺎ ﺟ» :

؛ﺧﯿﺮ » : ﺟﻮاب دادم

ﯿﻢ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘ ، ﺧﻮﺷ !« ﯿﻢ

ﯿﻦ ﻫﻢ ﻫﻤ

ﻣﺎ » : ﮔﻔﺘﻢ

ﻣﻦ ﻟﺠﻮﺟﺎﻧﻪ دﻋﻮت را رد ﮐﺮدم و ﯽﻣ

دارد

ﻣﺎ ﺳﺮدر ﺑﺰرگ و ز وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺎ

ﻗﺒﻞ از ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎدت ﻣﺤﻤﻮد و ﯾﺎراﻧﺶ ، ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ آ ی ن ﺳﺮدر ﻗﺮﻣﺰ اﺳﺖ و در ﻗﺴﻤﺘ از آن ﯽ ، ﻓﺮو رﻓﺘﮕ

ﯽﯾﯾﺒﺎ

یﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﺪم ﺧﻮاب د

ﯽﺷﺒ

ی

آرام و ﺑ ﺣﺮﮐﺖ ﯽ

ﻗﺴﻤﺖ ﺑ ﻧرﻪ ﯿﺪ ﮓ ﺳﻔ ﺑﻮد و درون آن ﻣﻬﻨﺪس ﺑﺰرگ ﻋﻠﻮ

ﯾﻦا. ﺳﺖیاﻪ ﻣﺠﺴﻤ

ﯾﺎن

ﻣﺤﻤﻮد

ﻗﺮار داﺷﺖ و ﭘ

،ﺗﺮ ﯾﮕﺮ د ی در ﮐﻨﺎر

ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﺰرگ یﻗﺪر ،ﯿﺪﺳﻔ ﯾﮕﺎه ﺟﺎ ﯿﻦﻫﻤ ﯿﺮ و ﻧﻈ ، ﺑﻮد

ﯿﮑﺮ

ﻪ ﺑ ، ﺷﺐ ﺑﻌﺪ

دو. ﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳ

ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻣﻬﻨﺪس ﻋﻠﻮ

در آن ﺑﻮد . ﯽﻣﺻﺒﺢ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺤ ﯿﺰ ﻮد ﻧ ﻤ ﮐﻪ در ﺻﻔﺤﺎت ﭘ ، آﻣﺪ ﯿﺶ او ﻫﻢ از ﻧﺰد ﻣﺎ رﻓﺖ . ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﮐﻪ ﺧﻮاب آن . ﯾﺪمدﯽﻣرا ﻫﺎ روز و ﺷﺐ، آﻧﭽﻪ ﻪ ﺑ را ﺧﻮاب آﻣﺪه ﺑﻮد ﺑﯿﺎن ، ﮐﺮدﯾﻢ ﻣﯽ

ﯾﺎن

ﯽﺷﺮﺣ

و در ﺟﻤﻊ ﻫﺮ

ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ در ﻋﺎﻟﻢ رؤ آنﺑﺎ ﯾﺎ ﯾﻢ ﺑﻮد ﻫﺎ

و ﺧﻮاب ﻫﺎی ﺷﻨﯿﺪه از زﺑﺎن دﯾﮕﺮان را ﯿﺰﻧ ﻫﺎ اﻧﻌﮑﺎس ﺗﻔﮑﺮات روزﻣﺎن . ﺑﻮد

ﺧﻮاب ﯾﻦا ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ

ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ . ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﺖﺣﮑﺎ

یﺑﺮا

٥۳

Made with FlippingBook Annual report